تأثیر آموزش های امدادی مبتنی بر روش های فراحافظه و فراشناخت بر یادگیری امدادگران جمعیت هلال احمر (مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)

چکیده

مقدمه: مسأله آموزش یکی از مؤثرترین عوامل انطباق و سازگاری امدادگران با شرایط متحول دنیای کنونی است. ایجاد دگرگونی در نگرش امدادگران و ایجاد آمادگی در ایشان به منظور افزایش شایستگی های کاری برای پذیرش مسئولیت های مهم و سنگین در زمان حوادث برای بالابردن سطح کارایی با مسأله آموزش ارتباطی تنگاتنگ دارد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر آموزش های امدادی مبتنی بر روش های فراحافظه و فراشناخت بر یادگیری امدادگران جمعیت هلال احمر شهرستان بندرگز است. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون است که جامعه آماری آن شامل 100 امدادگر جمعیت هلال احمر شهرستان بندرگز در بازه زمانی ثبت نام در سال 1396 است که با روش نمونه گیری غیراحتمالی، 40 نفر (20 نفر گروه آزمایش و 20 نفر گروه کنترل) به عنوان حجم نمونه از نوع هدفمند انتخاب شدند. امدادگران گروه کنترل، امداد و کمک های اولیه را طبق روال گذشته طی 5 جلسه آموزش دیدند، اما گروه آزمایش، این دوره را طبق روش های مبتنی بر فراشناخت و فراحافظه آموزش دیدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته با استفاده از کتاب اصول کمک های اولیه و احیای دکترایوبیان و دکترپورحیدری (1389) استفاده و سپس داده ها در دو بخش آمار توصیفی همچون فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و نیز آمار استنباطی همچون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بر حسب عضویت گروهی (آزمایش و کنترل) در مرحله پس آزمون در سطح آلفای 5/0 (05/0>p) بین میانگین ها تفاوت معنادار وجود دارد. میزان تأثیر این مداخله در پس آزمون 23 درصد است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش های امدادی مبتنی بر راهبردهای فراشناخت و فراحافظه (آزمایش و کنترل) بر یادگیری امدادگران تأثیر معناداری داشته است. توان آماری 603/0 حاکی از دقت آماری است. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که آموزش های امدادی مبتنی بر راهبردهای فراشناخت و فراحافظه باعث افزایش یادگیری در گروه آزمایش است. بنابراین می توان گفت آموزش های امدادی مبتنی بر راهبردهای فراشناخت و فراحافظه بر یادگیری مؤثر است