مقدمه: همه روزه مردم سراسر جهان، با وقایعی روبه رو می شوند که منجر به مرگ، آسیب، تخریب اموال و اختلال در فعالیت های روزانه ایشان می گردد . این تجارب ناخوشایند به عنوان بحران های طبیعی یا انسان ساخت تلقی می شوند . ایران به علت شرایط جغرافیایی، از کشورهای بلاخیز دنیا محسوب می شود. عاملی که مدیریت بحران را در حوادث طبیعی تسهیل می کند وجود یک زنجیره یکپارچه از تمامی اجزا و خدمات امدادی و بشردوستانه است که به انسان های درگیر در حوادث عرضه می گردد و به عنوان زنجیره تأمین بشردوستانه شناخته می شود . روش: این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است و با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت زنجیره تأمین بشردوستانه در سه دسته اصلی سازمان، محیط و فنّاوری و سپس اولویت بندی هر کدام با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و بهره گیری از اطلاعات و تجربیات 18 نفر از مدیران باتجربه جمعیت هلال احمر در سوانح به وسیله طراحی و توزیع پرسشنامه مقایسات زوجی در بین آنها انجام شده است . پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات کسب شده در نرم افزار اکسپرت چویس در 11 مورد اولویت بندی شده است . یافته ها: در این پژوهش که بر اساس تئوری TOE انجام شده است، سه شاخص اصلی سازمان، محیط و فنّاوری به عنوان شاخص های اصلی و 14 زیرشاخص با عناوین مدیریت ارشد، منابع انسانی، پشتیبانی، استراتژی و برنامه ریزی، فرهنگ سازمانی، مدیریت کیفیت شرایط حقوقی سیاسی، شرایط فرهنگی اجتماعی، شرایط جغرافیایی، فنّاوری محیط، آموزش فنّاوری و سیستم های اطلاعاتی شناسایی شدند. نتیجه گیری: مطابق نتایج، عامل سازمان با شاخص های شرایط مدیریت منابع انسانی، پشتیبانی، استراتژی و برنامه ریزی، فرهنگ سازمانی و مدیریت کیفیت در اولویت اول، عامل محیط با شاخص های شرایط حقوقی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی اجتماعی، جغرافیایی و فنّاوری محیط در اولویت دوم و عامل فنّاوری با شاخص های آموزش فنّاوری و سیستم های اطلاعاتی در اولویت سوم قرار گرفته اند .