مقدمه: خلق یک نظام آموزشی که قابلیت تربیت افراد برای زیستن در جهانی متغیر را داشته باشد از اولویت های جامعه مدرن است. بر این اساس دانشگاه ها نقش های جدیدی را غیر از آموزش صرفاً تخصصی و رشته ای عهده دار شده اند که از جمله مهم ترین آنها آموزش شایستگی ها و مهارت های کلیدی به منظور انطباق با شرایط پیچیده کنونی است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی نگرش دانشجویان مؤسسه علمی کاربردی هلال ایران در مورد آموزش شایستگی ها و مهارت های کلیدی در طول دوران تحصیل و از محیط دانشگاه است. روش: پژوهش حاضر از نظر اهداف کاربردی، از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی بوده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان رشته های کاردانی و کارشناسی امداد و نجات و امداد و سوانح مؤسسه آموزش عالی علمی کاربردی هلال ایران تشکیل داده است. با بهره گیری از فرمول کوکران، حجم جمعیت جامعه نمونه 228 نفر برآورد گردید که 209 نفر به پرسشنامه پاسخ داده اند. برای انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری طبقه ای استفاده گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه 50 سئوالی محقق ساخته بود که پس از تأیید روایی محتوایی پرسشنامه توسط 4 نفر از متخصصان مدیریت آموزشی و تعیین مقدار پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ (82/0)، پرسشنامه ها تکمیل شد. اطلاعات به دست آمده پس از ورود در نرم افزار 15-SPSS ، با استفاده از آزمون t تک نمونه ای و t گروه های مستقل تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش بیانگر آنست که امتیاز تمامی شاخص های شایستگی ها و مهارت های کلیدی از میانگین پایه کمتر و با اختلاف معنی دار بوده است. از دیدگاه دانشجویان شرکت کننده در پژوهش، توجه به آموزش ابعاد چهارگانه شایستگی ها و مهارت های کلیدی در وضعیت مطلوبی قرار ندارد و پایین تر از حد متوسط است. نتایج آزمون t دو گروه مستقل برای بررسی دیدگاه های دانشجویان سال های اول و دوم و سال سوم و چهارم نشان داد که بین دو گروه در هیچ یک از متغیرها تفاوت معناداری وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج از نظر دانشجویان آموزش های دریافتی و محیط دانشگاه نتوانسته نقش قابل قبول و مؤثری در پرورش شایستگی ها و مهارت های کلیدی داشته باشد. این درحالیست که ماهیت رشته های مذکور به شکلی است که دانش آموختگان برای کسب موفقیت شغلی و ایفای نقش در مشاغل مرتبط نیازمند به کارگیری این مهارت ها در کنار تخصص کسب شده می باشند. لذا مدیران آموزشی و مسئولان برنامه ریزی باید نسبت به تجدید نظر بر شیوه برگزاری دوره ها اهتمام نمایند.
