مقدمه: سازمان های موفق کارکنانی دارند که به مسئولیت های رسمی بسنده نمی کنند، وقت و انرژی خود را بدون محدودیت، وقف شغل و سازمان شان می کنند. چنین رفتارهای نوع دوستانه که نه تجویزی است و نه درخواستی، موجب تسریع فعالیت های سازمانی می شود. رفتار شهروندی سازمانی (OCB) به عنوان رفتارهای فردی ای تعریف شده است که بصیرتی است و به طور مستقیم و به وضوح از طریق سیستم رسمی پاداش شناخته نشده و به آن پاداش داده نمی شود. یکی از عوامل مؤثر بر این رفتارها رضایت شغلی می باشد. رضایت شغلی را به عنوان «میزانی که کارکنان شغل و جنبه های گوناگون شغل شان را دوست دارند» تعریف کرده اند. روش: این تحقیق به روش توصیفی- همبستگی انجام شد و جامعه مورد مطالعه در این تحقیق همه کارکنان صنایع نساجی جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران است. در این تحقیق 123 نفر از کارکنان سازمان مورد مطالعه به روش نمونه-گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این تحقیق از دو پرسشنامه استفاده شده که رفتار شهروندی سازمانی و پرسشنامه 20 سؤالی (فرم کوتاه) رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ) برای سنجش میزان رضایت شغلی کارکنان استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با نرم افزار SPSS و LISREL و با آزمون همبستگی و تحلیل مدل معادلات ساختاری و در سطح معنی داری 05/0انجام شده است. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که میان رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی با میزان همبستگی (665/0) و نیز میان ابعاد رضایت شغلی، شامل رضایت درونی (684/0) و رضایت بیرونی (582/0)، با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان ارتباط مثبت و معنی داری یافت شد. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط میان رضایت شغلی و رفتار شهروندی سازمانی در این تحقیق، سیستم منابع انسانی سازمان می تواند از طریق طراحی سیستم های ارزیابی عملکرد، برنامه های دقیق توسعه مدیریت، تنظیم سیستم های پرداخت منصفانه و طراحی اسباب و لوازم شغلی برای افزایش رضایت شغلی و در نهایت رفتار شهروندی سازمانی کارکنان گام بردارد.
