مقدمه: پایگاه های چند منظوره مدیریت بحران به عنوان مکان هایی مناسب در مواقع بحرانی که همه شرایط و وضعیت های طبیعی به هم خورده است، یکی از راهکارهای مناسب برای کم کردن میزان آسیب ها و خسارات می باشد. یکی از موارد قابل توجه قبل از احداث این پایگاه ها مطالعه، بررسی و انتخاب مکان جغرافیایی مناسب برای استقرار این نوع کاربری است. مکانی که در شرایط بحرانی محلی ایمن برای پایگاه باشد و همچنین برای کارایی هرچه بیشتر پایگاه مؤثر و مفید واقع شود. در این مقاله، با شناخت پایگاه های چند منظوره مدیریت بحران و کارکردهای آنها به درک الزامات ضروری در مکان یابی این پایگاه ها خواهیم پرداخت. همچنین، بافت قدیم شهر کرمانشاه برای مطالعه موردی انتخاب شده است که ایجاد این پایگاه ها در مکان های مناسب در شرایط بحرانی در آن ضرورتی اجتناب ناپذیر است. روش: در این تحقیق، ابتدا فاکتورهای مناسب برای مکان یابی تعیین شده و وزن دهی داده ها برای مکان یابی پایگاه ها انجام گرفته است. سپس با توجه به قابلیت سیستم اطلاعات جغرافیایی برای حل مسائل پیچیده شهری و سهولت در تحلیل و آنالیزهای مکانی، از توانایی های این سیستم برای آماده سازی، تلفیق و تحلیل لایه ها بهره گرفته شده است. تحلیل نهایی با استفاده از روش همپوشانی وزنی در محیط GIS صورت گرفته است. در نهایت، به تعیین مکان های بهینه برای احداث و طراحی پایگاه های چند منظوره مدیریت بحران مبادرت شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد 04/10 درصد از اراضی بافت فرسوده کرمانشاه کاملاً سازگار و 58/5 درصد کاملاً ناسازگار می باشد. همچنین بر اساس نتایج این مطالعه، نقاطی از شهر که دارای فضاهای شهری مناسب از قبیل فضاهای سبز، ورزشی، آموزشی و... می باشند و شرایط دسترسی مناسبی دارند پتانسیل نسبتاً بهتری برای استقرار این پایگاه ها دارند.
