هدف از این پژوهش، تحلیل و مدل سازی عوامل و متغیرهای اثرگذار بر توسعه ورزش دانشگاه های دولتی ایران بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی- همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی اساتید تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش دانشگاهی (دولتی) تشکیل می دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدل-سازی معادلات ساختاری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب گردید (328=n). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه (نیمه هدایت شده) و پرسشنامه محقق ساخته (112 گویه) بود. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 17 متخصص دانشگاهی؛ و پایایی و روایی سازه آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و شاخص های برازش مدل سازی تأیید گردید. از آزمون های کالموگراف – اسمیرنف و فریدمن (SPSS20)؛ و مدل سازی معادلات ساختاری (Amos20) جهت تجزیه وتحلیل یافته ها استفاده شد. تحلیل مسیر نشان داد که عوامل محیطی به ترتیب ضرایب اثر بر مدیریت توسعه ورزش (91/0)، منابع توسعه عوامل فردی (77/0)، (62/0) و مشارکت ورزشی (07/0) اثر مثبت و معنی داری داشت. همچنین مدیریت توسعه ورزش به ترتیب ضرایب اثر بر مشارکت ورزشی (95/0)، عوامل فردی (73/0) و منابع توسعه (37/0) دارای اثر مثبت و معنی داری بود.
