مدل اجتناب از تغییر ادعا می کند که ترس اصلی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (اختلال اضطراب فراگیر) تغییر هیجانی منفی است و آن ها از نگرانی برای ایجاد و حفظ حالت هیجانی منفی و پایدار استفاده می کنند تا به این طریق بتوانند از تغییر هیجانی منفی اجتناب کنند. از سوی دیگر، بودن در حالت هیجانی منفی، احتمال تجربه تغییر هیجانی مثبت را افزایش می دهد و تقویت منفی که از تغییر هیجانی مثبت دریافت می کنند، نگرانی آن ها تداوم می بخشد. هدف مطالعه حاضر، مروری کوتاه بر مدل اجتناب از تغییر، بررسی مطالعات حمایت کننده از اصل های آن و مقایسه مدل اجتناب از تغییر با مدل های کنونی نگرانی و اختلال اضطراب فراگیر است. در پایان پیشنهاد های پژوهشی در قالب مسیر آینده برای این مدل معرفی شده است.