هدف از مقاله حاضر فهم این مسئله است که آیا تفاوتی بین تلقی استادان زبان عمومی و تخصصی از اطلاعات آموزشی و مهارت های تدریس شان در سیستم های آموزشی از راه دور و حضوری وجود دارد؟ 84 نفر از استادان تازه کار در دوره های درسی زبان عمومی و زبان تخصصی از یکی از دانشگاه های دارای سیستم آموزشی حضوری و 50 نفر دیگر از دانشگاهی با سیستم آموزشی از راه دور برای شرکت در نظرسنجی انتخاب شدند. پرسشنامه استفاده شده در این مقاله، برگرفته از مطالعه چای و همکارانش (2012) است که 37 سؤال دارد. هر سؤال سطح اطلاعات آموزشی و مهارت های تدریس استادان را بر اساس خودادراکی شان و بر اساس دو مقیاس لیکرت با 5 نمره می سنجد. به منظور مقایسه میانگین نمرات به دست آمده از تلقی استادان زبان عمومی و زبان تخصصی از سطح اطلاعات و مهارت شان در دو سیستم دانشگاهی، تکنیک آماری MANOVA اجرا شد. نتایج نشان داد که در هر دو سیستم آموزشی، در تلقی استادان زبان عمومی از سطح اطلاعات آموزشی و مهارت های تدریس شان تفاوت معنا داری وجود ندارد. اما، در دروس زبان تخصصی، تلقی استادان از سطح اطلاعات آموزشی خودشان در این دو سیستم بسیار متفاوت است. از نظر سطح مهارت های تدریس نیز، استادان زبان تخصصی در هر دو سیستم طرز تلقی متفاوتی دارند؛ به این ترتیب که، استادان زبان تخصصی در دانشگاه از راه دور سطح اطلاعات آموزشی و مهارت های تدریس خود را از استادان زبان تخصصی در دانشگاه حضوری بالاتر می دانند.
