مقدمه: عوامل بوجود آورنده فشار عصبی و تنش در کار تقریبا در زندگی همه افراد وجود دارد از جمله بیماریهای قلبی، فشار خون بالا، امراض گوارشی، اختلالات عصبی و روانی، عدم تعادل در برقراری ارتباطات سودمند، غیبت و جابجایی، افزایش ضایعات و تصادفات در کار مجموعه این عوامل باعث بوجود آمدن استرس شغلی و فرسودگی شغلی می شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش تاب آوری در کاهش استرس شغلی و فرسودگی شغلی کارمندان طرح اقماری شرکت نفت فلات قاره ایران انجام شد. روش: جامعه آماری پژوهش کلیه کارمندان طرح اقماری شرکت نفت فلات قاره ایران در منطقه جزیره خارگ بود که نمونه ای با حجم 217 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه 25سوالی فرسودگی شغلی مسلش(1981) ، پرسشنامه 25سوالی تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و پرسشنامه استرس شغلی اچ اس ای 35 سوالی (2009) می باشد. به منظور تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تاب آوری با مولفه های خستگی عاطفی، مسخ شخصیت و نمره کل فرسودگی شغلی در هر دو بعد فراوانی و شدت همبستگی منفی معنادار و با عملکرد شخصی همبستگی مثبت معنادار دارد. همچنین ، تاب آوری با مولفه های کنترل، حمایت همکار، حمایت مدیر، ارتباط، نقش، تغییر و نمره کل استرس شغلی همبستگی منفی معنادار دارد. بین زیر مقیاس های استرس شغلی نیز همبستگی بالایی وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که تاب آوری 24 درصد از واریانس فراوانی و شدت فرسودگی شغلی را پیش بینی می کند. همچنین تاب آوری 18 درصد از واریانس استرس شغلی را پیش بینی کرد.