مقدمه: یکی از شایع ترین بیماری های گوارشی سندرم روده تحریک پذیر است. شدت این بیماری با متغیرهای روانشناختی رابطه دارد. هدف: این پژوهش به منظور مقایسه تاب آوری در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر و افراد عادی شهرستان سنندج انجام شد. روش: نوع مطالعه این پژوهش علی مقایسه ایی بوده است. بدین منظور از جامعه مذکور تعداد 100 نفر (50 مورد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر که به متخصصین داخلی مراجعه نموده اند و به همان 50 شاهد افراد سالم) به روش در دسترس انتخاب شدند. سپس تاب آوری آزمودنی ها با مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای آماری T مستقل نشان داد که بین دو گروه از لحاظ تاب آوری تفاوت معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: درنتیجه هرچه شخص قدرت بیشتری در تاب آوری، مقابله با مشکلات و استرس زندگی داشته باشد کم تر در معرض آشفتگی های روانی و هیجانی قرار می گیرد و از سلامت جسمی و روانی بالاتر بهره مند می شود.