انحراف از نوعثمانی گرایی و کودتا در ترکیه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

hز نظر این مقاله، کودتای 15 ژوئیه در ترکیه ناشی از انحراف در مفهوم نوعثمانی گرایی و تیپ ایده آل آن بوده است. در واقع، این مفهوم بعد از سال 2002 در قالب چهار مدل الهام بخشی، فعال گرایی غیراجبارآمیز، فعال گرایی اجبارآمیز و مدل جوانک بزدل در دو عرصه داخلی و خارجی عمل کرده است، که سه مدل آخر با انحراف در مدل الهام بخشی، زمینه های کودتا را فراهم کردند. ضدکودتای اردوغان هرچند سبب تضعیف جامعه مدنی خواهد شد، اما توان زایل کردن آن را ندارد، بلکه صرفاً پیش روی آن را به تأخیر می اندازد. سیاست های اردوغان در برساختن تیپ ایده آل نوعثمانی گرایی به عنوان الگویی در دو حوزه داخلی و خارجی، با تناقض روبه روست و در آینده نه چندان دور گرفتار ظرفیت های کارای همین جامعه مدنی شده و قدرت را واگذار خواهد کرد. دوران اردوغان از این پس دوران تمرکز بر بحران های داخلی از منظر پلیسی و تساهل منفعلانه در سیاست خارجی خواهد بود.