پژوهش در زمینه هیجان های تحصیلی به علت عدم وجود ابزار مناسب مورد غفلت قرار گرفته است، هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی مدل نظری و ویژگی های روانسنجی پرسشنامه هیجان های آموزشی در دانشجویان ایرانی بود. پکران و دیگران (2005) ابزار خود گزارشی برای اندازه گیری هیجان های مختلف آموزشی که دانشجویان معمولاً در محیط های تحصیلی تجربه می کنند، معرفی کردند. این ابزار از مقیاس های گوناگونی برای اندازه گیری لذت، امیدواری، غرور، خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی در موقعیت های کلاس، یادگیری و آزمون تشکیل شده است. روش: در این پژوهش ابتدا پرسشنامه به زبان فارسی ترجمه و بعد از مطالعه مقدماتی و رفع اشکالات بر روی 300 دانشجوی کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران اجرا شد. یافته ها: بررسی ویژگی های روانسنجی اعم از پایایی و روایی و نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان می دهد مقیاس های AEQ به طور قابل قبولی پایا و روا هستند واکثر مقیاس های پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها دارند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش ضمن صحه گذاشتن بر اهمیت هیجانهای مختلف آموزشی، با معرفی این پرسشنامه به عنوان ابزار پایا و روا در جامعه ایرانی، مدل های نظری اهداف پیشرفت و هیجانات را به هم متصل می سازد.
