هدف ازاین پژوهش بررسی اعتبار وپایایی فرم اصلاح شده مقیاس انگیزش تحصیلی هارتر(1981) برای اندازه گیری انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره راهنمایی بود. به این منظور نمونه ای 198نفری متشکل از 110دانش آموز پسر و88 دانش آموز دختر پایه دوم راهنمایی از شش مدرسه ازنقاط مرکزی شهر شیراز به روش خوشه ای انتخاب شدند و مقیاس مذکور را تکمیل کردند. ضرایب همسانی درونی ازطریق محاسبه همبستگی هر سؤال با نمره کل مقیاس ها بین 30/0 تا 78/0به دست آمد . تحلیل عوامل به عمل آمده در سئوال های مقیاس توانست چهارعامل را مشخص کند که بعد انگیزش درونی را به صورت کلی وبا وضوح زیادی نشان می داد . پاره مقیاس ها ی انگیزش بیرونی نیز با وضوح کمتری در این تحلیل تشخیص پذیر بودند. نتایج این تحلیل عامل با تحلیل به عمل آمده مؤلفان مقیاس همخوانی دارد. علاوه براین رابطه ابعاد مختلف مقیاس انگیزش هارتر با یکدیگر و با نمره های پیشرفت تحصیلی (معدل) دانش آموزان در حد انتظار بود وگواهی بر روایی مقیاس است. ضرایب پایایی بازآزمایی و آلفای کرونباخ محاسبه شده برای ابعاد وپاره مقیاس های این ابزار نیز در حد مطلوب و حاکی ازثبات دراندازه گیری انگیزش تحصیلی دانش آموزان ایرانی است.
