سازمان ورزشی

صنعت ورزش تأثیر فوق العاده ای بر محیط طبیعی دارد؛ لذا سازمان های ورزشی باید روش های مدیریت مناسبی را برای پایداری محیط بکار بگیرند. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی ارتباط و ارائه مدل مدیریت سبز و توسعه پایدار با نقش میانجی نگرش کارکنان به محیط زیست در فدراسیون فوتبال ایران می باشد. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود که به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی مدیران و کارکنان فدراسیون فوتبال ایران به تعداد ۱۵۷ نفر بود که از این تعداد، 111 نفر در این مطالعه همکاری داشتند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های استاندارد استفاده شد. روایی پرسشنامه با نظر اساتید متخصص مورد بررسی و تأیید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج نشان داد که مدیریت سبز اثر مثبت و معنی داری بر توسعه پایدار دارد و مدیریت سبز اثر مثبت و معنی داری بر نگرش کارکنان به محیط زیست دارد. همچنین، نگرش کارکنان به محیط زیست اثر مثبت و معنی داری بر توسعه پایدار دارد. نتایج حاکی از آن است که با توجه به جذابیت های فوتبال و طرفداران بی شمار آن، فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران می تواند با اجرای مدیریت سبز نقش بسزایی در توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست داشته باشد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین منشور مسئولیت اجتماعی سازمان های ورزشی جمهوری اسلامی ایران با رویکرد ترکیبی اجرا شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، روش تحقیق، آمیخته از نوع اکتشافی متوالی و شیوه گردآوری پیمایشی بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل استادان و مدیران منتخب سازمان های ورزشی (18 نفر) و در بخش کمی شامل مدیران سازمان های ورزشی (110 نفر) بود. برای جمع آوری اطلاعات در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از بخش کیفی استفاده شد که به دو بخش کلی ویژگی های جمعیت شناختی و سؤال های آن تقسیم شد. این پرسشنامه شامل 30 گویه و در قالب 8 مؤلفه اصلی به صورت پنج گزینه ای لیکرت است. از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart- PLS برای تحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل مصاحبه ها نشان داد که 30 کد مفهومی، 8 مقوله (کد محوری) اقتصادی، قانونی، داوطلبانه، اخلاقی، زیست محیطی، آموزشی، سلامت فردی و اجتماعی و مدیریت مصرف انرژی از مؤلفه های مسئولیت اجتماعی سازمان های ورزشی اند. نتیجه گیری: در انتها، منشور مسئولیت اجتماعی سازمان های ورزشی طراحی شد. به سازمان های ورزشی کشور پیشنهاد می شود از منشور مسئولیت اجتماعی پژوهش حاضر، به منظور توسعه مسئولیت اجتماعی سازمان خود استفاده کنند.

پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش آوای سازمانی دیجیتال در توانمندسازی کارکنان با نقش میانجی گری پذیرش سازمانی رسانه های اجتماعی در سازمان های ورزشی اجرا شده است. این پژوهش از نوع پژوهش های همبستگی بوده و جامعه آماری آن را همه کارکنان ادارات ورزش و جوانان غرب کشور به تعداد 885 نفر تشکیل داده اند. در نهایت، تعداد 370 نفر به عنوان نمونه از طریق نرم افزار تعیین حجم نمونه سمپل پاور به صورت تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. تمامی روند تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزارهای اس پی اس اس، پی ال اس انجام گرفته است. آوای سازمانی دیجیتال، تأثیری به میزان0/489 و پذیرش رسانه  اجتماعی تأثیری به میزان0/467 بر توانمندسازی دارد؛ آوای سازمانی دیجیتال دارای تأثیری به میزان0/830 بر پذیرش رسانه اجتماعی است. به این ترتیب، مشخص می شود که پذیرش سازمانی رسانه های اجتماعی در سازمان های ورزشی نقش میانجی گری را در رابطه بین آوای سازمانی دیجیتال و توانمندسازی کارکنان دارد. به عبارتی جهت توانمندسازی کارکنان، آوای سازمانی دیجیتال و پذیرش رسانه های اجتماعی است.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی الزامات و نقش سازمان ها در فرآیند سیاست گذاری نظام ورزش همگانی کشور بود. این تحقیق به شیوه کیفی و با رویکرد تحلیل تماتیک انجام شد که از لحاظ هدف کاربردی و با ماهیت اکتشافی بود. مشارکت کنندگان پژوهش را کلیه خبرگان در دو گروه علمی و اجرایی، آگاه با مسائل سیاست گذاری و مسائل مربوط به ورزش همگانی، تشکیل داده اند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد که با 14 مصاحبه، اشباع نظری صورت گرفت. از تجزیه و تحلیل داده های کیفی در بخش الزامات سیاست گذاری تعداد 59 مقوله بدست آمد که در 9 مفهوم تعاملات داخلی، تعاملات بین الملل، ملاحضات اقتصادی، ملاحضات فرهنگی، ملاحضات ورزشی، پژوهش های بنیادی، اماکن و تجهیزات، نیروی انسانی و سایر الزامات جای گرفتند. همچنین در بخش نقش سازمان های ذی ربط در فرآیند سیاست گذاری، تعداد 68 مقوله بدست آمد که در 7 مفهوم آموزشی_تحقیقاتی، استراتژیک، ارتباطی، اجرایی، نظارت و کنترل، مالی و امکان سنجی قرار گرفت. با توجه به نتایج، پیشنهاد به ایجاد وحدت رویه بین دستگاه های اجرایی، با محوریت وزارت ورزش و جوانان می شود. همچنین به سیاست گذاران توصیه می شود که هنگام وضع سیاست های ورزش همگانی، به سهم و نقش سازمان ها توجه ویژه کنند.

امروزه در مدیریت ورزشی که دارای ثبات آن چنانی نیست می توان اشاره کرد که بیش از هر زمان دیگری سازمان ها برای داشتن مزیت رقابتی پایدار نیاز اساسی به نوآوری دارند و ظرفیت نوآوری به عنوان یکی از ویژگی های اصلی در میان سازمان ها که منجر به مزیت رقابتی آن ها می شود شناخته شده است. دانشی که شرکت ها شناسایی می کنند، منبعی پویا است که نیازمند تغذیه حمایت و مدیریت دقیق است و چنانچه دانش به صورت اصولی مدیریت نشود، نمی تواند مبنای توسعه قرار گیرد و برای مدیریت این دارایی نامشهود در طول دهه های گذشته توجه زیادی را به خود جلب نموده به طوری که اجرای یک استراتژی موثر مدیریت دانش و تبدیل شدن به یک سازمان دانش محور، شرط الزامی موفقیت سازمان ها در دوره ای است که به دوره اقتصاد دانش محور معروف است. کاربرد کار آفرینی بسیار فراتر از ایجاد شغل و اشتغال زایی است . در سال های اخیر مقالات و پژوهش هایی پدیدار شدند تا میان مدیریت دانش و نوآوری و نوآوری و کارآفرینی ارتباط برقرار نمایند. اما کمتر مطالعه ای تاکنون به ارتباط مدیریت دانش و کارآفرینی ورزشی در سازمان های ورزشی پرداخته است. بنابراین در این تحقیق در پی آن هستیم که عوامل اثرگذار بر توسعه مدیریت ورزشی و عملکردهای آن در ارگان های ورزشی را شناسایی نماییم. روش تحقیق دراین پژوهش بر اساس اهداف از انواع تحقیقات کاربردی و به جهت ماهیت از نوع توصیفی، تحلیلی می باشد.

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای با توجه به نقش میانجی عملکرد سازمانی در اداره ورزش المثنی عراق بود. جامعه آماری کارکنان اداره ورزش شهر المثنی در سال 1402 بود که تعداد آنها 104 نفر بود و همگی به عنوان نمونه در تحقیق شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت استراتژیک منابع انسانی نگو و همکاران (2008) شامل مولفه های مراقبت و توجه، قوانین و مقررات، ضوابط و ابزاری، پرسشنامه عملکرد سازمانی زهیر و همکاران (2016) شامل مولفه های رفتاری، حفظ و ارتقاء، سابقه و تجربه، فنی و مدیریت تیمی، و پرسشنامه صلاحیت حرفه ای محمدی (1395) شامل مولفه های پایه، شخصی و آموزشی استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه مدیریت استراتژیک منابع انسانی 92/0، صلاحیت حرفه ای 87/0 و عملکرد سازمانی 91/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که برازش مدل مطلوب است. ضریب مسیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای در اداره ورزش المثنی عراق برابر با 56/0 می باشد و وجود تأثیر معنادار و مثبت مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای تأیید شد. ضریب مسیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای با توجه به نقش میانجی عملکرد سازمانی برابر با 19/0 می باشد که وجود تأثیر معنادار و مثبت مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای با توجه به نقش میانجی عملکرد سازمانی تأیید شد و می توان می توان نتیجه گیری کرد در تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای، عملکرد سازمانی نقش میانجی را ایفا می کند.

هدف این پژوهش ساخت و اعتباریابی ابزار مدل به کارگیری نخبگان علمی ورزشی در سازمان های ورزشی کشور است و برای انجام آن از روش تحقیق ترکیبی استفاده شد. در بخش کیفی باتوجه به مبانی نظری تحقیق و دریافت نظرات نخبگان علمی ورزشی 62 سؤال طراحی گردید سپس برای کسب اعتبار صوری و محتوایی، سؤالات بین 15 نخبه علمی ورزشی، توزیع و نتایج از طریق فرمول لاوشه محاسبه و پنج سؤال حذف گردید و 57 سؤال باقیمانده در بین 337 نفر از نخبگان علمی ورزشی با درنظرگرفتن روش انتخاب حجم نمونه در معادلات ساختاری از طریق نمونه گیری احتمالی به روش طبقه ای نسبتی، به صورت تصادفی توزیع شد. برای کسب روایی سازه از طریق معادلات ساختاری، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی اقدام گردید. داده ها با استفاده از نرم افزارهای لیزرل و اس.پی. اس. اس مورد بررسی قرار گرفت. مؤلفه های اصلی با چرخش واریماکس، پنج مؤلفه را با عناوین و ضرایب پایایی به ترتیب، بسترحاکم (78/0)، شرایط علّی (82/0)، راهبردها (95/0)، پیامدها (93/0) و شرایط مداخله گر (93/0) مشخص کرد و ضریب کل آلفای کرونباخ پرسش نامه 93/0 حاصل گردید. نتایج تحلیل عاملی تأییدی برازش الگوی پنج عاملی را تأیید نمود. در نهایت پرسش نامه طراحی شده در این مطالعه می تواند به عنوان ابزار مناسبی برای مدل به کارگیری نخبگان علمی ورزشی در سازمان های ورزشی کشور مورداستفاده قرار گیرد.

هدف این پژوهش شناسایی ارائه مدلی برای نظام حکمرانی اقتصادی در سازمان های ور زشی به استناد عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی بود. روش پژوهش ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزارسازی بود. در بخش کیفی با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک اشباع نظری) 17 نفر از خبرگان حوزه مدیریت ورزشی (برای شناسایی دلایل بهبود نظام حکمرانی اقتصادی در سازمان های ورزشی به استناد عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی انتخاب شده اند و با آن ها مصاحبه انجام شد .ابزار مورد استفاده برای شناسایی دلایل وقوع بهبود نظام حکمرانی اقتصادی در سازمان های ورزشی به استناد عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، مصاحبه نیمه ساختمند) با گروه های کانونی(و مطالعه اسناد بوده است. برای تامین روایی از روش ارزیابی لینوکلن و گوبا و برای سنجش پایایی داده های کیفی در این پژوهش از روش پایایی بازآزمون استفاده شد و در در بخش کمی روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. جامعه اماری در بخش کمی تمامی مدیران سازمان های ورزشی بودند. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه تئوری داده بنباد بخش کیفی بود. برای بررسی روایی صوری از نظر اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و پایایی پرسش نامه از طریق آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل پژوهش استفاده گردید. نتایج نشان داد که عوامل اقتصادی، عوامل سیاسی و عوامل اجتماعی به ترتیب با مقدار 58/0، 51/0 و 53/0 بر حکمرانی اقتصادی اثر گذار بودند. همچنین نتایج شاخص های مدل همگی از برازش مناسب برخوردار بود.

پژوهش حاضر با هدف ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ عوامل و موانع موثر بر توسعه رفتار سبزکارکنان در سازمان های ورزشی در ایران انجام شد. روش تحقیق از نوع توصیفی و فراتحلیل بود. جامعه آماری شامل همه منابع چاپ شده در بازه زمانی سال 1390 تا 1402 بود. از بین جامعه آماری 20 تحقیق که ملاک های ورود به فراتحلیل را دارا بودند، از طریق روش سرشماری به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار CMA3 و SPSS انجام شد. نتایج فراتحلیل نشان داد اندازه اثر ترکیبی براساس شاخصD کوهن برای عوامل موثر بر توسعه رفتار سبز،194/1=d و برای موانع، 229/1=d بدست آمد که هر دو اندازه اثر بزرگ و معناداری محسوب می شدند. نتایج آزمون کوکران و مجذور I نشان دهنده ناهمگنی بالا در مطالعات بود. همچنین نتایج آزمون ایمن از خطای روزنتال و نمودار فانل نشان دهنده عدم سوگیری انتشار در مطالعات بودند. عوامل موثر بر توسعه رفتار سبز شامل موارد مدیریتی و حمایتی سازمانی، مشوق های مالی، حمایت مدیریت از رفتارهای زیست محیطی، رفتارهای هنجاریافته بود. همچنین نتایج نشان داد که عدم آموزش کارکنان، عدم پشتیبانی کارکردهای مدیریت منابع انسانی، عدم مدیریت مصرف انرژی، عدم پشتیبانی منابع انسانی از نظام مدیریت زیست محیطی از موانع موثر بر توسعه رفتارهای سبز کارکنان در سازمان های ورزشی می باشد. به نظر می رسد ﻫﻤﺴﻮ ﮐﺮدن ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﯽ وزارت ورزش ﺑﺎ راﻫﺒﺮد ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳﺒﺰ، ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺴﺘﻤﺮ از ﻧﺤﻮه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ زﯾﺴﺖﻣﺤﯿﻄﯽ ﮐﺎرﮐﻨﺎن و کاهش موانع مالی در توسعه رفتار سبز کارکنان سازمان های ورزشی موثر است.

پژوهش حاضر با هدف طراحی و تبیین الگوی نظام پاسخگویی در سازمان های ورزشی انجام گرفت. روش پژوهش، آمیخته (کمی و کیفی) و جامعه آماری شامل دو جامعه آماری از اساتید و خبرگان حوزه ورزش و کلیه مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. در بخش کیفی از 25 نفر از اساتید و خبرگان حوزه ورزش به صورت هدفمند نظرخواهی شد. در بخش کمی نیز 211 نفر از مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که با استفاده از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی تایید گردید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 96/0 محاسبه شد. در بخش کیفی، 8 عامل اداری، مالی ، عملکردی ، اخلاقی ، اجتماعی ، قانونی، دموکراتیک و رسانه ای به عنوان عوامل پاسخگویی در سازمان های ورزشی شناسایی شدند. در بخش کمی نیز نتایج نشان داد که پاسخگویی عملکردی در مقایسه با سایر متغیرهای بررسی شده، بیشترین میزان اثرگذاری را بر نظام پاسخگویی سازمانی داشت (49/0) و پس از آن، به ترتیب عامل پاسخگویی قانونی با (42/0)، پاسخگویی اداری با (36/0)، پاسخگویی فناوری و رسانه ای با (35/0)، پاسخگویی مالی با (27/0)، پاسخگویی اخلاقی با (20/0) و پاسخگویی اجتماعی با (11/0) در رتبه های بعدی متغیرهای اثرگذار بر پاسخگویی سازمانی قرار داشتند. همچنین، پاسخگویی دموکراتیکی دارای اثر (268/0) بود که اثر آن تایید نشد. پیشنهاد می شود که مدیران وزارت ورزش و جوانان به عنوان سیاست گذاران حوزه ورزش و جوانان کشور، جهت افزایش اثربخشی این سازمان از الگوی پیشنهادی پژوهش حاضر استفاده نمایند.

هدف از این پژوهش، تدوین مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم انداز ایران 1404 و ارتباط آن با عملکرد سازمان های ورزشی منتخب بود. روش تحقیق در بخش کیفی، مصاحبه با تاکید بر روش پدیدارشناسی و در بخش کمی، پرسش نامه از نوع توصیفی- پیمایشی بود. در بخش کیفی، جامعه آماری پژ.هش شامل 15 نفر بود که با روش گلوله برفی 10 نفر از نخبگان انتخاب و سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) انجام شد. جهت پاسخگویی به پرسش نامه از روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس هدفمند 324 برای انتخاب نفر 324 از اساتید مدیریت ورزشی استفاده گردید. از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و پی.ال.اس در بخش کمی بهره گیری شد. با توجه به نتایج پژوهش، راهکارهای موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر مثبت و معناداری بر عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور (226/0 β=، 005/0p=) و تاثیر منفی و معناداری بر موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور (756/0- β=، 001/0p=) دارد. همچنین موانع ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر منفی و معناداری بر عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور (322/0- β=، 001/0p=) و مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم انداز (626/0- β=، 001/0p=) دارد. در نهایت نتایج نشان داد که عوامل موثر در ایجاد سازمان ورزشی نوآور تاثیر مثیت و معناداری بر مدل سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق سند چشم انداز (489/0 β=، 001/0p=) دارد. در نتیجه می توان گفت بین سازمان ورزشی نوآور در راستای تحقق «سند چشم انداز ایران 1404» با عملکرد سازمان های ورزشی منتخب و مولفه های آن ارتباط وجود دارد.