زهرا هژبرنیا

هدف این پژوهش، طراحی الگوی درآمدزایی هیئت های ورزشی جمهوری اسلامی ایران بود. روش پژوهش از نوع مطالعات کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد صورت گرفت. پس از انجام 22 مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با جامعه آماری تحقیق، مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج گردید. جامعه آماری شامل روسا و اعضای هیئت رئیسه فدارسیون ها و هیئت های ورزشی، مسئولان آشنا به درآمدزایی در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک، صاحب نظران و محققان حیطه منابع مالی و درآمدزایی و آشنا با فعالیت هیئت ها و فدراسیون های ورزشی و اعضای هیئت علمی و اساتید دانشگاه که در این زمینه تحقیق و پژوهش داشتند، بود. نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. نتایج تحلیل داده ها، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی نشان داد شرایط علّی شامل تأمین وجوه از محل فعالیت های جانبی هیئت، تأمین وجوه از رویدادها، تأمین وجوه از اماکن در اختیار، تأمین وجوه از محل ثبت نام؛ عوامل زمینه ای شامل ورود شرکاء حقوقی، اقدامات سرمایه ای، تأمین وجوه سرمایه ای، تأمین وجوه جاری؛ عوامل مداخله گر شامل موانع برنامه ریزی، موانع حاکمیتی، موانع نهادی، موانع سخت افزاری و نرم افزاری؛ راهبردها شامل اقدامات حاکمیتی، اقدام مؤثر بر جذب سرمایه، ایفای نقش مسئولیت پذیری اجتماعی، پیشنهادیه، هدفمندسازی درآمدزایی، تقویت تصویر، درک اهداف شرکا و پیامدهای الگوی درآمدزایی هیئت های ورزشی جمهوری اسلامی ایران با عنوان «افزایش کانال های تأمین مالی، کاهش هزینه ها و تحقق اقدامات درآمدزایی می باشند. با به کارگیری عوامل و راهکارهای شناسایی شده می توان شاهد برطرف نمودن چالش های درآمدزایی هئیت های ورزشی، افزایش کانال های درامدزایی و بهره وری بیشتر باشیم.

هدف از پژوهش حاضر طراحی مدل چابکی راهبردی در وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران بود. روش پژوهش ترکیبی اکتشافی متوالی (کیفی-کمی) است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران وزارت ورزش و جوانان، اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان فعال در این حوزه بود. با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی و تکنیک اشباع نظری به نمونه گیری در بخش کیفی اقدام گردید (20 نفر). برای تحلیل داده های مربوط به مصاحبه از روش کدگذاری استفاده شد. جامعه آماری بخش کمی این پژوهش شامل کارکنان و مدیران وزارت ورزش و جوانان بود که با استفاده از شاخص بارکلای تعداد 220 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات در بخش کمی از پرسش نامه محقق ساخته برگرفته از بخش کیفی استفاده شد که به دو بخش کلی ویژگی های جمعیت شناختی و سؤال های آن تقسیم گردید. این پرسشنامه شامل 97 گویه در قالب 12 مقوله اصلی به صورت پنج گزینه ای لیکرت می باشد. از نرم افزارهای SPSS و SmartPLS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. در بخش کیفی پژوهش مشخص گردید که 12 مقوله اصلی در قالب 97 کد اولیه در دل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی جای گرفتند. در بخش کمی نیز مشخص گردید که هر 6 مؤلفه ی اصلی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. باتوجه به محیط درحال تغییر کنونی برای سازمان های مختلف، به مدیران وزارت ورزش و جوانان پیشنهاد می گردد جهت بهره مندی از پیامدهای مثبت چابکی راهبردی، از مدل ارائه شده در این تحقیق استفاده نمایند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی راهبردها و پیامدهای کسب کرسی های ورزشی در مجامع بین المللی انجام شد. روش پژوهش حاضر ماهیت اکتشافی - بنیادی داشته و رویکرد کیفی با راهبرد داده بنیاد مورد استفاده قرار گرفته است. ابزار مورد استفاده نیز مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که از نظرهای 10 نفر از متخصصان و خبرگان کشور استفاده شد. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده گردید. روش آماری تحقیق برای تحلیل داده ها، روش کدگذاری به کمک تحلیل فراوانی است و برای انجام تحلیل های ذکر شده با کمک نرم افزار مکس کیودا 2020 که مخصوص کدگذاری در روش کیفی می باشد، کدها مقوله بندی گردید و مدل مفهومی نیز ارائه شد. نتایج نشان داد که شرایط راهبردی برابر با 6 مؤلفه (اختصاص بودجه و اعتبارات ارزی، انتصاب مدیران شایسته، استمرار و تداوم حفظ صاحبان کرسی با فدارسیون های دیگر کشورها، نقش به جایگاه رسانه، کسب کرسی های بین المللی و افزایش توسعه تعامل و ارتباط با سازمان های بین المللی ورزش) و شرایط پیامدی برابر با 6 مؤلفه (توسعه دیپلماسی سیاسی با دیگر کشورها، نگهداشت صاحبان کرسی، توسعه مناسبات فرهنگی، ایجاد تفاهم نامه و مبادله، فراهم شدن حضور بانوان جهت کسب کرسی و شرکت و عضویت در مجامع بین المللی) می باشد. ورزش ایران از کرسی های بین المللی و تصدی مهم ترین های آنها بی نصیب هم نبوده اما بی تدبیری ها، اقدامات خودخواهانه و غرض ورزانه و حتی اشتباهات عجیب باعث از دست رفتن تدریجی آنها شده است.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر، شناسایی راهکارهای مؤثر بر پیاده سازی بازاریابی دیجیتال در فدراسیون فوتبال ایران بود. روش پژوهش: این تحقیق با شیوه کیفی انجام شد که از لحاظ هدف کاربردی و با ماهیت اکتشافی بود. نمونه گیری از نوع نمونه گیری نظری بود. مصاحبه شونده ها شامل مدیران و متخصصان اجرایی در سطوح عالی باشگاه های فوتبال لیگ برتر خلیج فارس، سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و اتحادیه فوتبال، متخصصان فناوری اطلاعات و به ویژه صاحب نظران بازاریابی دیجیتال و استادان دانشگاهی بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام گرفت و با 18 مصاحبه، اشباع نظری صورت گرفت. یافته ها: در مجموع، 104 مفهوم به دست آمد که در 13 مقوله و ۶ مقوله اصلی دسته بندی شدند. این مفاهیم شامل تحقیقاتی و آموزشی، نظارتی، منابع، هدف گذاری و قانونگذاری، ارتباطات و راهکارهای اجرایی بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، موفقیت در بازاریابی دیجیتال در فدراسیون مستلزم داشتن تیم متخصص و مجرب، اتخاذ راهبرد های بازاریابی و همچنین وجود زیرساخت ها و سیستم های بازاریابی نیز است. افزون بر این مدیران فدراسیون می توانند با هدف گذاری دقیق و مدیریت صحیح، استخدام نیروی کار خبره به رشد و توسعه بازاریابی دیجیتال کمک کنند.

هدف این پژوهش تحلیل محتوای برنامه های ورزشی صدا و سیمای مرکزخوزستان بود. این پژوهش از نظر روش و استراتژی، توصیفی از نوع  تحلیل محتوا و از نظر هدف و ماهیت، کاربردی بوده که  به صورت موردی، محتوای برنامه های ورزشی صدا و سیمای مرکزخوزستان را مطالعه و تحلیل نموده است. جامعه و نمونه آماری این پژوهش شامل دو برنامه سیما (ورزش خوزستان و برنامه فوتبال خوزستان) و دو برنامه رادیویی (ورزش خوزستان و فوتبال خوزستانی) در بازه زمانی پنج ساله از سال 94 تا پایان سال 98 بود به طوری که در مجموع تعداد 529 برنامه مورد تحلیل محتوا قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و کلیه برنامه های پخش شده در این 5 سال به عنوان نمونه آماری مورد بررسی و تحلیل محتوا قرار گرفته است. داده ها در بخش تحلیل محتوا به صورت کیفی جمع آوری شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که بر اساس مدت زمان پخش برنامه های ورزشی از صدا و سیمای مرکز خوزستان از لحاظ ساختار چهارگانه ورزش، جنسیت، رده سنی، نوع پخش، سطح رویداد ورزشی، رشته ورزشی (فوتبال و غیر فوتبال) و نوع رویداد (تیمی و انفرادی) تفاوت معناداری وجود دارد. براساس یافته ها می توان گفت که در پخش برنامه های ورزشی از ابعاد مختلف هنوز شکاف عملکردی وجود دارد و بایستی به برنامه های ورزش همگانی/تفریحی، برنامه های مرتبط با حضور بانوان در ورزش، برنامه های غیر فوتبالی، ارتباط گروه های کودک و نوجوان با ورزش و برنامه های ورزشی در سطح استان و شهرستان توجه بیشتری صورت گیرد. دستاوردهای این پژوهش نگاهی جامع و بلندمدت به مقوله مدیریت پخش برنامه های ورزشی صدا و سیمای مرکز خوزستان دارد و راهگشای مدیران در تدوین استراتژی میان مدت و بلند مدت در حوزه تولید محتوا و پخش برنامه های ورزشی از ابعاد مختلف خواهد بود.

هوادارای یکی از ویژگی های فرهنگ عامه پسند در جوامع صنعتی به شمار می رود که برای توسعه فرهنگ مطلوب هواداری از طریق اتخاذ سیاست ها و تعیین ساختارهای مناسب و بسترهای مطلوب، بسترسازی هایی لازم است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی پیشران های نهادینه سازی فرهنگ مطلوب هواداری در فوتبال کشور ایران انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت براساس روش آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی بود. اطلاعات لازم توسط مصاحبه های کیفی عمیق نیمه ساختاریافته با 23 نفر از اساتید رشته تربیت بدنی دانشگاه، مدیران علمی (آکادمیک) و عملی (مدیران سازمانی) ورزشی، مربیان، داوران و اصحاب رسانه به عنوان خبرگان به دست آمد که شامل پنج پیشران و 36 شاخص اصلی بود. براساس این متغیر ها، پرسشنامه دلفی طراحی شد و در اختیار 13 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی، بازاریابی و رویدادها در سطح کشور برای تأیید گویه های نهایی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ماتریس 36 در 36 اثرات متقاطع توسط نرم افزار میک مک استفاده شد. بر پایه یافته های حاصل از پژوهش، پنج دسته کلی از پیشران ها (تأثیرگذار تا تأثیرپذیر) شامل پیشران های اخلاقی، پیشران های تشویقی و قانونی، پیشران های پرورشی و آموزشی، پیشران های زیربنایی و پایه و پیشران های رسانه های اجتماعی شناسایی شدند. نهادینه سازی فرهنگ هواداری، زمان بر است و باید برای آینده آن با توجه به شاخص های کلیدی مؤثر برنامه ریزی هایی کرد تا بتوان فرهنگ مطلوب هواداری ایرانی را با کشورهای پیشرفته هم تراز کرد.

مقدمه: شیوع بیماری پارکینسون در سال های اخیر به خصوص در میان سالمندان افزایش یافته است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرینات ثبات دهنده مرکزی بر میزان انگیزه درونی بیماران پارکینسون بود. روش: طرح تحقیق، نیمه تجربی و میدانی بود که آزمودنی ها در دامنه سنی 55-75 سال و با سطح بیماری خفیف تا متوسط از مقیاس هون و یار (H&Y) به صورت در دسترس و تصادفی به دو گروه آزمایش (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. مداخله به مدت 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه تمرینی ثبات دهنده مرکزی برگزار شد. در این تحقیق از پرسش نامه انگیزش درونی (مک آئولی و همکاران، 1989) استفاده شد. برای توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد برآمده از آزمون های توصیفی و برای تغییرات بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که گروه آزمایش دارای برتری معنی داری به لحاظ آماری در شاخص های انگیزه کلی، شایستگی ادراک شده، علاقه و لذت و کوشش و تلاش داشته است. نتیجه گیری: احتمالاً در پژوهش حاضر، افزایش تجربیات حرکتی و همچنین بهبود قوای جسمانی منجر به افزایش انگیزه درونی (علاقه و لذت، شایستگی ادراک شده، کوشش) شد.