تیم ورزشی

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هوش هیجانی مربیان با انسجام تیمی ورزشکاران پنجمین المپیاد دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور کشور در سال 1390 بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی است و به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری کلیه مربیان (86 نفر) و ورزشکاران (1068 نفر) شرکت کننده در پنجمین المپیاد دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور کشور بود. براساس جدول نمونه گیری مورگان، 70 نفر از مربیان و 285 نفر از ورزشکاران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ و پرسشنامه انسجام تیمی کارون استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط هشت تن از استادان رشته مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0 و 81/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین همه مؤلفه های هوش هیجانی با انسجام تیمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (05/0P<).

در علم مدیریت همواره مفاهیمی همچون بازاریابی و برند واجد اهمیت فوقالعادهای بوده است. این اهمیت در حوزهای مانند ورزش حرفهای دوچندان میشود. در این مقاله تلاش میکنیم براساس مرور مطالعات انجام شده در چند سال گذشته به این سوال پاسخ دهیم که در تیمهای ورزشی مقدمات لازم برای شکل گیری ارزش ویژه برند چیست؟ روش تحقیق مروری تحلیلی است. مطالعاتی که مرور شد مشخص کرد این مقدمات در دو گروه قابل تعریف هستند. اول گروه مرتبط با تیم ورزشی و دوم گروه مرتبط با برند تیم ورزشی در گروه اول عواملی مانند تجربه گروهی، تاریخچه تیم، محل برگزاری بازیها و مراسمهای جشن و قهرمانی اهمیت داشتند و در گروه دوم مولفههایی مانند همذاتپنداری با برند، اعتبار برند تیم و تمایز برند تیم مهم بودند. آنطور که از مطالعات مرور شده بر آمد. هویت اجتماعی با سطح بالایی از تعهد و درگیری هوادار مشخص می شود، که مقدمهای بر ارزش ویژه برند است. همینطور مشخص شد درجه بالاتری از هویت اجتماعی به طور مثبت بر ارزش ویژه برند مبتنی بر مشتری تأثیر می گذارد. به نوعی هویتیابی با تیم یک تجلی هویت اجتماعی است. از سوی دیگر سطح هویتیابی شخصی با برند تیم عاملی است که احتمالاً به ارزش ویژه برند مرتبط خواهد بود.

برای انجام هر تحقیق ابزاری معتبر نیاز است. در حوزه تماشاگران و هواداران ورزشی یکی از پرکاربردترین ابزارها پرسشنامه است. این پرسشنامه ها باید دارای اعتبار و پایایی لازم باشند تا بتوان به نتایج برخاسته از آن ها اعتماد کرد. هدف از پژوهش حاضر اعتبارسنجی نسخه فارسی پرسشنامه تجارب هیجانی هواداران ورزشی بود. روش شناسی پژوهش حاضر توصیفی – پیمایشی بوده و بر اساس هدف از نوع مطالعات کاربردی می باشد. برآورد حجم نمونه مبتنی بر توان با استفاده از نرم افزار SPSS Sample power انجام پذیرفت. به جهت ارزیابی روایی و پایایی ابزار مورد نظر از شاخص هایی همچون تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم، حداکثر واریانس اشتراک گذاشته شده (جهت تشخیص اعتبار ممیز)؛ متوسط واریانس استخراج شده (جهت تشخیص اعتبار همگرا)؛ آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (جهت برآورد همسانی درونی و پایایی سازه) استفاده شد که نتایج تمامی شاخص ها حکایت از ارزیابی مطلوب ابزار مورد نظر در بستر ورزش داشت. به بیانی دیگر داده های تجربی از مدل نظری پژوهش حمایت کرد. همچین در بخشی دیگر از این تحقیق به آزمون مدل ساختاری برآمده از ابزار اعتباریابی شده مذکور پرداخته شد و نتایج این آزمون نیز مناسب برازش گردید. بنابراین پیشنهاد می شود محققان فعال در حوزه ی علوم ورزشی از نسخه فارسی پرسشنامه مذکور به عنوان ابزاری مناسب برای مطالعه و ارزیابی تجارب هیجانی هواداران ورزشی استفاده نمایند.

شناخت و تحلیل رفتارهای نامطلوب در تیم های ورزشی به مدیریت صحیح تیم ها کمک خواهد کرد. هدف از انجام این تحقیق، تحلیل و طراحی مدل شکل گیری بدبینی در تیم های ورزشی از دیدگاه اجتماعی است. این تحقیق با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام شد. از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق داده های تحقیق جمع آوری شد. بر اساس نظریه داده بنیاد و با رویکرد کلاسیک داده ها مورد کدگذاری و تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بدبینی در تیم های ورزشی دارای سه سطح بدبینی رفتاری، بدبینی عاطفی و بدبینی شناختی است. عوامل و پیشرانه های به وجود آورنده بدبینی در تیم های ورزشی شامل عوامل زمینه ای، عوامل ساختاری و عوامل رفتاری هستند. درنهایت پیامدهای بدبینی در تیم های ورزشی دارای دو سطح فردی و جمعی هستند. برای مدیریت بهینه تیم های ورزشی باید شناخت مطلوبی از پدیده بدبینی وجود داشته باشد؛ یعنی عوامل و پیشرانه های آن، خود ماهیت بدبینی و پیامدهای آن به صورت سیستمی و کل نگر در نظر گرفته شود و بر اساس شرایط موجود تصمیمات کلیدی گرفته و اقدامات لازم انجام شود.