علیرضا زمانی نوکاآبادی

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای با توجه به نقش میانجی عملکرد سازمانی در اداره ورزش المثنی عراق بود. جامعه آماری کارکنان اداره ورزش شهر المثنی در سال 1402 بود که تعداد آنها 104 نفر بود و همگی به عنوان نمونه در تحقیق شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد مدیریت استراتژیک منابع انسانی نگو و همکاران (2008) شامل مولفه های مراقبت و توجه، قوانین و مقررات، ضوابط و ابزاری، پرسشنامه عملکرد سازمانی زهیر و همکاران (2016) شامل مولفه های رفتاری، حفظ و ارتقاء، سابقه و تجربه، فنی و مدیریت تیمی، و پرسشنامه صلاحیت حرفه ای محمدی (1395) شامل مولفه های پایه، شخصی و آموزشی استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که برای پرسشنامه مدیریت استراتژیک منابع انسانی 92/0، صلاحیت حرفه ای 87/0 و عملکرد سازمانی 91/0 به دست آمد. نتایج نشان داد که برازش مدل مطلوب است. ضریب مسیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای در اداره ورزش المثنی عراق برابر با 56/0 می باشد و وجود تأثیر معنادار و مثبت مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای تأیید شد. ضریب مسیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای با توجه به نقش میانجی عملکرد سازمانی برابر با 19/0 می باشد که وجود تأثیر معنادار و مثبت مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای با توجه به نقش میانجی عملکرد سازمانی تأیید شد و می توان می توان نتیجه گیری کرد در تاثیر مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر صلاحیت حرفه ای، عملکرد سازمانی نقش میانجی را ایفا می کند.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و تایید مضامین مربیگری ورزش با استفاده از رویکرد آمیخته بود. مشارکت-کنندگان بخش کیفی شامل بیست نفر از مربیان و ورزشکاران بودند که معیارهای خاص پژوهش را داشتند، به صورت هدفمند برای مصاحبه های عمیق انتخاب شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. در مرحله کمی با استفاده از داده های مرحله کیفی پرسشنامه ای تهیه و پس از اخذ تایید روایی محتوایی متخصصان توسط 380 پاسخگو کامل شد. نتایج مدل معادلات ساختاری، کلیه مضامین را تایید کرد. سه مضمون پایه به ترتیب شامل بین فردی، درون فردی و محیطی بود. مضامین بین فردی شامل مدیریت (سازماندهی، به کارگیری، هدایت، برنامه ریزی، ارزیابی)، مهارت های مربیگری (انسانی-ارتباطاتی، فنی-آموزشی، ادراکی-رهبری و سیاسی)، رفتار مربیگری (هدایتی-اجتماعی، حمایتی-فرهنگی، رفتارهای ویژه)، روابط اجتماعی (با همکاران، ذی نفعان، ورزشکاران، رسانه ها) و بود. مضامین درون فردی شامل ویژگی های فردی (روانی، اخلاقی، شخصی)، فلسفه (تفکر هنرمندانه، عشق به کار، باورها و ارزش های مرکزی)، دانش مربیگری (قابلیت انتقال دانش؛ تئوریک، عملی) و تمایل به رشد و تعالی (یادگیری مداوم، داشتن روحیه پژوهشگری، کارآموزی) بود. مضمون محیطی شامل ایفای نقش (الگو، تخصص گرایی، معلمی)، موقعیت مسابقه (تاکتیک، راهبرد، آمادگی لجستیک برای مسابقه، تنتیجه گرایی)، موقعیت تمرین (آموزش تاکتیک، آموزش تکنیک، افزایش آمادگی جسمانی)، و شرایط محیطی (هدف ورزش، محیط ورزش، شاگردان) بود. یافته ها نشان داد علاوه بر مواردی که به فرد مربی مرتبط است، آنها نقش ها، وظایف و فعالیت های متعدد و متفاوتی دارند پس نیاز دارند همانند یک رهبر ارکستر، از دانش و هنر خود برای بسترسازی مولفه های مورد نیاز برای هر موقعیت خاص استفاده نماید.

هدف: درمحیطورزش،مربیچهرهاصلیومرکزیمحسوبمی شودومسئولیتفراهم آوردنفرصت هایی برایافزایشتوانایی هاومهارت هایورزشکاراندرزمینه هایگوناگونفنی،بدنیواخلاقیرا بر عهده دارد. با این وجود، اجماع روشنی در مورد ماهیت و مضامین مربیگری تاکنون به وجود نیامده است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی مضامین مربیگری ورزش بود. روش شناسی: مشارکت کنندگان، بیست نفرازمربیان و ورزشکاران که معیارهای خاص پژوهش را داشتند به صورت هدفمند برایمصاحبه هایعمیق انتخابشدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: سه مضمون فراگیر درون فردی، بین فردی و محیطی، 12 مضمون سازمان دهنده و 41 مضمون پایه مشخص شد. مضامین درون فردی شامل دانش مربیگری (تئوریک، عملی، انتقال دانش)، ویژگی ها (شخصی، روانی، اجتماعی)، فلسفه (عشق به کار، تفکر هنرمندانه، باورها و ارزش های مرکزی) و تمایل به رشد و تعالی (یادگیری مداوم، کارآموزی، داشتن روحیه پژوهشگری) بود. مضامین بین فردی شامل روابط اجتماعی (با ورزشکاران، همکاران، رسانه ها، ذی نفعان)، مهارت های مربیگری (فنی-آموزشی، انسانی-ارتباطاتی، ادراکی-رهبری، سیاسی)، مدیریت (برنامه ریزی، به کارگیری، سازماندهی، هدایت، ارزیابی) و رفتار مربیگری (هدایتی-اجتماعی، حمایتی-فرهنگی، رفتارهای ویژه) بود. مضامین محیطی شامل موقعیت تمرین (آموزش تکنیک، تاکتیک، افزایش آمادگی جسمانی)، ایفای نقش (معلمی، تخصص گرایی، الگو)، شرایط محیطی (شاگردان، هدف ورزش، محیط ورزش) و موقعیت مسابقه (آمادگی لجستیک برای مسابقه، راهبرد، تاکتیک، نتیجه گرایی) بود. نتیجه گیری: علاوه بر مضامینی که به فرد مربی مرتبط است، آنها نقش ها، وظایف و فعالیت های متعدد و متفاوتی دارند پس نیاز دارند همانند یک رهبر ارکستر، از دانش و هنر خود برای بسترسازی مولفه های مورد نیاز برای هر موقعیت خاص استفاده نماید.

در پژوهش حاضر، عوامل مؤثر بر پذیرش فناوری های جدید اطلاعات در اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان براساس مدل TAM در قالب سازه های مدل پذیرش فناوری بررسی شد. سازه های این مدل در این تحقیق درک از آسانی استفاده، درک از مفید بودن، نگرش نسبت به استفاده و تمایل رفتاری نسبت به استفاده به عنوان متغیرهای مستقل بودند که بر متغیر وابسته استفاده از فناوری اطلاعات تأثیر می گذارند. جامعة آماری  143 نفر از کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان و اصفهان بودند. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام گرفت و براساس اطلاعات جدول تعیین حجم نمونه کرجسی مورگان 105 نفر به صورت تصادفی از بین کارکنان انتخاب شدند. روش انجام پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات آن پرسشنامه است که روایی آن به تأیید استادان و کارشناسان اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان رسید و آلفای کرونباخ هر یک از مؤلفه های پرسشنامه بیش از 7/0 بود که نشان دهندة میزان مطلوب بودن پیوستگی درونی پرسشنامه است. داده های جمع آوری شده براساس آزمون t تک متغیره، t مستقل، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که متغیر «نگرش نسبت به استفاده» بیشترین تأثیر را در پذیرش فناوری اطلاعات از نظر کارکنان اداره کل ورزش و جوانان داشته است.