مدیران ورزشی

هدف از پژوهش نقش میانجی هوش فرهنگی با مهارت های ارتباطی دررابطه با مدیریت ارتباط با مشتری بود. جامعه آماری کلیه مدیران سازمان ها و مراکز ورزشی استان خراسان جنوبی (180 نفر) در سال 1394 بود که با استفاده از جدول مورگان 123 نفر به عنوان نمونه بر اساس روش نمونه گیری ترکیبی و نوع تصادفی انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی–تحلیلی بود،که جمع آوری اطلاعات به شکل میدانی بودوابزار مورداندازه گیری سه پرسشنامه که مربوط به پرسشنامه هوش فرهنگی ویلیام اچ. پراد(2005) و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی. ای(1990)و پرسشنامه مدیریت ارتباط با مشتری محسنیان (1392)بود که روایی پرسشنامه ها به رؤیت13 تن از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد و فردوسی مشهد(1394) رسید و مورد تائید قرار گرفت و اعتبار به روش آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار Spss ، بعد از پر شدن 30 پرسشنامه و گرفتن آزمون به ترتیب 94/.و91/.و85/.تعیین شد؛ و در بخش ازمون از آزمون کولموگوروف-اسمیرنوف و آمار استنباطی مناسب نظیر تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و در برخی از داده ها از نرم افزار Spss نسخه 22 استفاده شد نتایج برگرفته از یافته های استنباطی بیان می کند که مهارت های ارتباطی از طریق هوش فرهنگی بر مدیریت ارتباط با مشتری تأثیر مثبت و معناداری دارد

هدف پژوهش بررسی اثر استحکام ذهنی بر مهارت های مدیریتی، خود مدیریتی و کارآمدی عملکردی مدیران سازمانهای ورزشی بود. پژوهش از نوع توصیفی بوده که به روش همبستگی انجام شده است. جامعه آماری کلیه مدیران سازمان های ورزشی بودند. از آنجا که اطلاع دقیقی از تعداد جامعه برآورد نگردید، لذا سقف نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران معادل 384 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنا مه های استحکام ذهنی کوباسا(1979)، مهارتهای مدیریتی نظری(2016)، خود مدیریتی هاوثون و نک(2000) و کارآمدی هسو(2002) استفاده گردید. تعداد 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی روایی صوری و محتوایی ابزارهای اندازه گیری را تائید نمودند. برای سنجش پایایی، پس از انجام مطالعات مقدماتی ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب(89/0، 91/0، 95/0 و 89/0) برای پرسشنامه ها بدست آمد. کلیه داده ها با استفاده از بسته نرم افزار آماری علوم اجتماعی نسخه 22 و نرم افزار لیزرل نسخه 54/8 تحلیل شد. نتابج تحلیل مدل اندازه گیری تحلیل مسیر اثر استحکام ذهنی مدیران ورزشی بر مهارتهای مدیریتی(03/0P=)، مهارتهای مدیریتی و خود مدیریتی (019/0P=)، خودمدیریتی و کارآمدی عملکردی در سطح (04/0P=) معنادار می باشد. شاید بتوان اذعان نمود مدیران با استحکام ذهنی بالا و برخورداری از مهارتهای مدیریتی در محیطی که در آن کار می کنند یا نتایجی که حاصل می شوند، می توانند در سازمان منجر به ایجاد تغییرات بنیادی شوند، از این رو توجه مدیران ارشد در فرایند انتصابات و انتخابها بر لزوم دارا بودن استحکام ذهنی، مهارتهای بنیادی مدیریتی مدیران ورزشی می بایست تاکید ویژه ای داشته باشند.

هدف از این تحقیق تاثیر هوش استراتژیک بر ظرفیت تغییر سازمانی با نقش نقش تعدیل گر محیط حقوقی در سازمان های ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی همبستگی بود که به روش میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق را کلیه مدیران عالی و ستادی وزارت ورزش و جوانان، مدیران کل ادارات ورزش و جوانان استان ها، روسای فدراسیون های ورزشی به تعداد 150 نفر تشکیل می دادند. با توجه به محدود بودن جامعه، از روش نمونه گیری کل شمار برای نمونه گیری استفاده شده و 116 پرسشنامه جمع آوری گردید. ابزار تحقیق سه پرسشنامه استاندارد محیط حقوقی نیک نژاد (1395)، پرسشنامه هوش استراتژیک هنری (1396) و پرسشنامه ظرفیت تغییر سازمانی جاج (2009) بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. برای توصیف داده ها از میانگین، انحراف معیار، درصد، فراوانی و جداول از طریق نرم افزار Spss V23 و برای استنباط آماری داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم افزار IBM Amos 23 در دو بخش مدل اندازه گیری و بخش ساختاری انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که هوش استراتژیک بر ظرفیت تغییر سازمانی در سازمان های ورزشی تاثیر معنی داری دارد (01/0=p). نقش تعدیل گر محیط حقوقی در تاثیر هوش استراتژیک بر ظرفیت تغییر سازمانی نیز معنی دار بوده و همچنین مدل حاصل از محیط حقوقی، تاثیر استراتژیک و ظرفیت تغییر سازمانی از برازش کافی برخوردار بود. توجه به هوش استراتژیک مدیران و آماده سازی محیط حقوقی مناسب ظرفیت تغییر سازمانی را افزایش خواهد داد.

کارآفرینی و اشتغال زایی و استفاده از آن در باشگاه های ورزشی امری اجتناب ناپذیر است. در این میان توجه به عوامل بازدارنده کارآفرینی و از جمله عوامل انسانی و رفتاری باشگاه های ورزشی خصوصی دارای اهمیت بسیار است تا بتوان با حذف یا کاهش این عوامل منابع انسانی و رفتاری به بهبود هرچه بهتر و بیشتر عملکرد باشگاه های ورزشی خصوصی کمک کرد. در دنیای امروز باشگاه هایی موفق ترند که کارآفرینی و اشتغال زایی کنند. این مقاله بر اساس تجربیات مدیران مجرب و با سابقه بخش خصوصی در ورزش ایران تدوین گردیده است و بر جمع بندی مطالعات میدانی، مصاحبه و حاصل تجربیات مدیران تاکید دارد. آنچه در نتیجه گیری این مقاله در معرفی عوامل بازدارنده رفتاری و انسانی در توسعه اشتغال و کارآفرینی می توان بیان کرد، به شرح زیر است: نگرش ها و مولفه های رفتاری جامعه ی ایرانی در وابستگی به بدنه ی دولتی و بالا بودن روحیه مطالبه گری از دولت؛ عدم اعتماد منابع انسانی به بخش خصوصی از یک طرف و زیاده خواهی و منفعت طلبی بخش خصوصی؛ ناکامی دولت در پیاده سازی اصل 44 در واگذاری به بخش خصوصی؛ باور عمومی جامعه ایرانی به انجام امور به صورت فردی؛ مقاومت جامعه ورزش در ورود اشخاص غیرورزشی توانمند در حوزه های مدیریتی، اقتصادی و مالی و در عین حال فاقد سابقه ورزشی ؛ فراز و فرودهای مسائل امنیتی و امنیت سرمایه گذاری و تاثیر آن به گرایش به انجام امور به صورت کوتاه مدت و استقبال از پروژه های زودبازده؛ تمایل دستیابی مدیران به سودهای کوتاه مدت و عدم وجود

هدف پژوهش حاضر مدل یابی تاثیر رهبری خدمتگزار و توزیعی بر رفتار های پویای شغلی و ارتقاء عملکرد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها از نوع پیمایشی بود. جهت مطالعه رهبری خدمتگزار، رهبری توزیعی، رفتارهای پویای شغلی و عملکرد سازمانی ابتدا پژوهش های موجود درمنابع اطلاعاتی و کتابخانه ایی مطالعه و پس از چندین جلسه مشاوره و بررسی؛ عوامل موثر شناسایی شد و در قالب پرسشنامه و مدل مفهومی پژوهش در دو مرتبه بصورت روش دلفی به نظر سنجی خبرگان گذاشته شد. بطوریکه پرسشنامه ای در قالب 9 سوال برای رهبری خدمتگزار، 6 سوال برای رهبری توزیعی، 7 سوال برای رفتار های پویای شغلی و 5 سوال برای عملکرد سازمانی در حوزه ورزش تنظیم و تدوین شد. برای تحلیل سوالات از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج برازش مدل (91/0AGFI=، 90/0GFI=، 91/0CFI=، 92/0TLI=، 94/0NFI=) نشان از مناسب بودن مدل داشت. همچنین نتایج تحلیل مسیر نیز تاثیر رهبری خدمتگزار و رهبری توزیعی را بر رفتار های پویای شغلی و عملکرد سازمانی تایید کرد. دانش حاصل از این پژوهش به مدیران و برنامه ریزان سازمان های ورزشی کمک می کند تا برنامه های ارتقاء عملکرد سازمان را با توسعه رفتارهای خاص رهبری مورد توجه قرار دهند.

رفتار سیاسی در سازمان، موضوعی متناقض نماست و به-رغم وجود دیدگاه دو قطبی مثبت و منفی نسبت به آن، جزء لاینفک زندگی سازمانی است. هدف از این پژوهش ارایه مدل رفتار سیاسی در تصمیم گیری استراتژیک مدیران ورزشی کشور می باشد. روش آن کیفی و با ماهیت اکتشافی - بنیادی بوده است که از طریق تکنیک نمونه گیری گلوله برفی و براساس مصاحبه های عمیق با 12 نفر از نخبگان تربیت بدنی در ورزش دانشگاهی (شامل مدیران ارشد ادارات تربیت بدنی دانشگاهها و مدیران و کارشناسان اداره کل تربیت بدنی ) داده های تحقیق جمع آوری شد و براساس نظریه ی داده بنیاد و با رویکرد ساخت گرای چارمز، داده ها کدگذاری و تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه، ارائه مدل رفتار سیاسی و تصمیم-گیری مدیران ورزشی در قالب 8کد اصلی یکپارچه سازی مقوله ها بر مبنای روابط موجود بین آنها حول محور رفتار سیاسی مدیران، شکل گرفت. نتیجه ای که می توان از این پژوهش گرفت استدلالی است که ما از جنبه های مثبت و منفی رفتار سیاسی داریم و قابلیت اثر گذاری این فاکتورها بر تصمیمات استراتژیک مدیران ورزشی می باشد که طبق گفته بسیاری از مصاحبه شوندگان مهمترین بعد مثبت رفتار سیاسی رسیدن به اهداف در کوتاه ترین زمان با کمترین هزینه می دانند و دور شدن از اهداف سازمان را عامل منفی رفتار سیاسی مدیران ورزشی ذکر می کند. عوامل سازمانی و فردی دو مولفه دیگر بدست آمده می باشند .

هدف این پژوهش آینده پژوهی مدیریت سازمان های ورزشی ایران در افق 1414 بود. روش این پژوهش آمیخته و طرح آن از نوع همسوسازی بود. در مطالعه کیفی از روش تحلیل مضمون و در مطالعه کمی از روش آینده پژوهی استفاده شد. مشارکت کنندگان این مطالعه را صاحب نظران تشکیل می دادند که براساس روش نمونه گیری هدفمند و بر مبنای اشباع نظری 17 نفر انتخاب شدند. در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه استفاده شد. جهت بررسی کیفیت و اعتباربخشی به نتایج کیفی در تحقیق حاضر از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا استفاده شد و به منظور تأیید اعتبار ابزار اندازه گیری در بخش کمی، از روش روایی صوری و برای محاسبه ضریب قابلیت اعتماد از آلفای کرونباخ استفاده شد. در بخش کیفی جهت تحلیل اطلاعات از کدگذاری و در بخش کمی از تحلیل اثرات متقاطع و تحلیل اثرات متقابل استفاده شد. یافته ها نشان داد آینده مدیریت سازمان های ورزشی متأثر از 36 عامل می باشد و از بین آن ها 7 نیروی پیشران به نام های سازمان های چندوجهی، تیم سازی، تفکر سیستمی، تصمیم گیری سریع، منعطف و پویا، تقسیم کار جدید با الگوی جدید مدیریتی، تغییر چینش سنتی سازمان های ورزشی و مهارت کار گروهی در ابعاد فراسازمانی بدیل های احتمالی آینده مدیریت سازمان های ورزشی هستند که منجر به تولید دو سناریوی گروه اندیشی و گروه زدگی می شوند. بر این مبنا لازم است مدیران ورزش را برای رویایی رویی با این موقعیت آماده کرد.

هدف از این پژوهش ساخت، اعتبار یابی و هنجار یابی مقیاس عدم تمایل مدیران ورزشی به بازنشستگی می باشد. توصیفی و از نوع معادله ساختاری بود که به صورت میدانی اجرا شد. مدیران ورزشی، اساتید دانشگاهی و دانشجویان رشته تربیت بدنی در سطح ایران جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که از بین آنها 362 پرسشنامه جمع آوری شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته عدم تمایل مدیران ورزشی به بازنشستگی استفاده شد که شامل 32 سوال بود که بعد از حذف برخی سوالات به 23 سوال تقلیل یافت. مولفه های موجود در پرسشنامه شامل؛ عوامل فردی ( 5 سوال ) عوامل سیاسی(5سوال) عوامل اجتماعی (5 سوال) عوامل اقتصادی (3 سوال) و عوامل مدیریتی ( 5 سوال) از آزمون های آماری ضریب آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی و از تحلیل عاملی تاییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد ضرایب آلفای مولفه های عوامل فردی برابر با 0/71، عوامل سیاسی برابر با 0/87، عوامل اجتماعی برابر با 0/88، عوامل اقتصادی برابر با 0/70 و عوامل مدیریتی برابر با 0/87 می باشد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد مقدار آماره KOM برابر با 0/886است. آزمون بارتلت نیز معنا دار است (001/0=p، 167/3812=2χ) یعنی همبستگی بین متغیرها به طور معنا داری از صفر متفاوت است.نتایج این پژوهش تایید می کند که پرسشنامه مذکور ابزا معتبری در زمینه بازنشستگی مدیران ورزشی است و پژوهشگران می توانند در ارزیابی عدم تمایل به بازنشستگی مدیران ورزشی از آن استفاده کنند.

زمینه: ابعاد روانشناختی غنی سازی شغلی یکی از موضوعات مهم در روانشناسی ورزشی است و به معنای افزایش انگیزه، رضایت، تعهد و عملکرد کارکنان از طریق ارائه فرصت های یادگیری، خلاقیت، مسئولیت و ارتباطات مؤثر در سازمان است و این امکان را می دهد که برنامه های خود را در حین کار سازمان دهی کنند. تعارض کار خانواده یک مسأله مهم است و می تواند منجر به عدم پیشرفت، جابجایی شغلی و تغییر شغل شود. به رغم اهمیت سنجش این سازه ها در مدیران ورزشی تاکنون ابزار معتبری برای اندازه گیری آن ها در ایران رواسازی نشده است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های روان سنجی غنی سازی شغلی و تعارض کار -خانواده در مدیران ورزشی صورت گرفته است. روش: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع هنجاریابی بود به این منظور جامعه شامل مدیران تربیت بدنی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1399 بود به این منظور تعداد 333 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند برای گردآوری داده ها از پرسشنامه غنی سازی شغلی و تعارض کار – خانواده استفاده شد. داده ها به روش تحلیل عاملی تأییدی ضریب آلفا کرونباخ و شاخص روایی و پایایی با استفاده نرم افزار Amos تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد پایایی پرسشنامه تعارض کار - خانواده و غنی سازی شغلی در پژوهش حاضر با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 0/904 =α و 0/926 =α به دست آمد که نشان از پایایی درونی مناسب گویه ها می داد. نتایج نشان داد که همبستگی تمام گویه ها با مجموع گویه ها در حد مطلوب بود و با حذف هر یک از گویه ها تفاوت چندانی در ضریب آلفای کرونباخ کل آزمون دیده نمی شد تحلیل عاملی تأییدی هم ساختار عاملی پرسشنامه را مورد تأیید قرارداد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش بیانگر قابلیت اعتماد مطلوب یافته های حاصل از دو پرسشنامه تعارض کار - خانواده و غنی سازی شغلی بود، همچنین براساس نتایج، روایی همگرا و واگرای مطلوبی گزارش شد. تحقیق در نمونه های بزرگتر و جامعه های دیگر پیشنهاد می شود

مقدمه: این پژوهش با هدف واکاوی پدیدارشناختی پیامدهای خطاهای شناختی مدیران ورزشی با کاربست مدل سه شاخگی است. روش شناسی : تحقیق حاضر از جمله تحقیقات کیفی بود که به صورت میدانی اجرایی شد. روش کیفی مورد استفاده در تحقیق حاضر از نوع پدیدارشناسی بر پایه مدل سه شاخگی بود. مشارکت کنندگان در تحقیق حاضر شامل افرادی بودند که در محیط سازمان ورزشی؛ پدیده خطاهای شناختی مدیران را درک و این مسئله را تجربه کرده اند. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده های کیفی، از تحلیل موضوعی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد در شاخه ساختاری مفاهیم اصلی شامل قوانین و مقررات، جنبه های تصمیم گیری، سیستم های اقتصادی و سیستم های مدیریتی شناسایی شد. به صورتی که 21 پیامد ناشی از خطاهای شناختی مدیران در سازمان های ورزشی در شاخه ساختاری شناسایی شد. نتایج نشان می دهد در شاخه محتوایی مفاهیم اصلی شامل جنبه های انگیزشی، جنبه های رفتاری، جنبه های روانی و ضعف محتوایی شناسایی شد. به صورتی که 16 پیامد ناشی از خطاهای شناختی مدیران در سازمان های ورزشی در شاخه محتوایی شناسایی شد. نتایج نشان داد در شاخه زمینه ای مفاهیم اصلی شامل جنبه های محیطی، جنبه های فرهنگی و جنبه های ارزشی شناسایی شد. به صورتی که 12 پیامد ناشی از خطاهای شناختی مدیران در سازمان های ورزشی در شاخه زمینه ای شناسایی شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود تا با ایجاد حمایت های تصمیم گیری در جهت کاهش آثار خطاهای شناختی و همچنین وجود برنامه های عملیاتی در سازمان های ورزشی به منظور کنترل خطاهای شناختی شرایطی جهت بهبود کنترل خطاهای شناختی مدیران ورزشی را فراهم کرد.

غالباً، سازمان ها، مدیران و کارکنان فقط در مواردی که دچار مشکل می شوند تمایل به پاسخگویی دارند، این امر بر مشکلات سازمان به ویژه سازمان های ورزشی بیش از پیش افزوده است، بنابراین هدف از این پژوهش درک پیامدهای پاسخگویی مدیران در سازمان-های ورزشی با استفاده از نظریه داده بنیاد است. روش این پژوهش کیفی از نوع نظریه داده بنیاد است و رهیافت موردنظر رویکرد نظام مند اشتراوس و کوربین بود. مشارکت کنندگان در تحقیق را صاحب نظران علمی و اجرایی ورزش کشور تشکیل می دادند که از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی و مبتنی بر اشباع نظری با 12 نفر از آن ها مصاحبه عمیق انجام شد. جهت تحلیل داده ها از سه فرایند همپوش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی استفاده شد. یافته ها تحت تأثیر شرایط علی، زمینه ساز و مداخله گر پاسخگویی از دو جنبه اداری و غیراداری قابل پیگیری است. همچنین در تقابل با این وضعیت راهبردهای سطح کلان و سطح خرد درنظر گرفته می شود که نتیجه آن در قالب شفاف سازی و رفع ابهام، بهبود عملکرد، افزایش ضریب اعتماد، اقناع سازی، ممانعت از سوء استفاده و اتلاف منابع، افزایش همدلی، توانمندسازی مدیران و اثربخشی اقدمات پدیدار می شود.

توانمندسازی مدیران ورزشی زن بر عملکرد سازمان های ورزشی موثر است. هدف از این پژوهش تدوین الگوی مفهومی توانمندسازی حرفه ای مدیران زن در سازمان های ورزشی بود. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران، اساتید و...) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد و...) مرتبط به موضوع پژوهش بودند. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری (17 نفر) با ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. مدل مفهومی شامل سه سطح متوالی از زمینه ای، ساختاری-فرایندی و کارکردی (89 مولفه، 22 بُعد و 10 منظر) بود. سطح زمینه ای در دو منظر مدیریت ملی و محیط ورزش؛ مولفه ای سطح ساختاری- فرایندی نیز شامل پنج منظر، راهبردپذیری، ظرفیت سازی سیستمی، تامین اطلاعاتی، بسترسازی سازمانی و آماده سازی شغلی؛ سطح کارکردی هم شامل منظرهای توانمندسازی، حرفه ای سازی و نتایج توانمندسازی حرفه ای بودند. بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت سیستم توانمندسازی حرفه ای برای مدیران ورزشی زن، جریانی نظامند از عوامل زمینه ای تا پیامدی است و پیاده سازی آن علی رغم وجود شرایط سازمانی پیچیده، می تواند اثر قابل توجهی بر عملکرد و تعیم عدالت جنسیتی در سازمان های ورزشی بگذارد.

هدف از این پژوهش، ارائه الگویی برای آینده پژوهی حضور زنان در سطوح مدیریت ورزش کشور بود. روش تحقیق از نظر سطح راهبردی، از نظر نوع کیفی، از نظر استراتژی فرایندی، از نظر هدف کاربردی و از نظر زمان آینده نگر می باشد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (18 نفر) و جامعه اطلاعاتی (39 نسخه) و ابزار پژوهش شامل سه روش مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه و تکنیک دلفی بود. روایی ابزارها براساس اعتبار علمی و حقوقی نمونه آماری، ارزیابی محتوایی متخصصان و ضرایب توافق بین خبرگان مطلوب ارزیابی گردید. از روش های کدگذاری و تحلیل سیستمی مفهومی جهت تحلیل یافته ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو وضعیت موجود و مطلوب ظرفیت های مدیریتی شناسایی شده (پست سازمانی، کرسی و عضویت) شکاف قابل توجهی وجود دارد. عوامل تعیین کننده با دو رویکرد دسته بندی شدند: الف) تحلیل سیستمی شامل عوامل پیشایندی، فرایندی و پیامدی؛ ب) تحلیل سطحی شامل عوامل فردی، شغلی، سازمانی و محیطی. منظرهای آینده پژوهی مدیریت زنان در ورزش کشور از سه منظر زمانی گذشته، حال و آینده و دو بخش نظری و اجرایی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، الگوی آینده نگری مبتنی بر اقدامات و ملاحظات لازم جهت بهبود جایگاه زنان در مدیریت ورزش کشور در پنج سطح چالش، قابلیت، راهبرد، عملکرد و پیامد ترسیم گردید. براساس یافته ها می توان گفت آینده محتمل و ممکن برای ایفای نقش مدیران زن در ورزش کشور بیشتر به ارتقای نسبی و موردی در برخی ابعاد و شاخص ها شباهت دارد تا آینده مطلوب کل ابعاد و فرایندهای سیستم مورد بحث. پیشنهاد می شود فرصت های لازم برای تأسیس مراکز تجمع زنانه در ورزش برای آگاهی از کم و کیف پتانسیل های موجود ایجاد شود.

هدف از پژوهش حاضر، تدوین مدل خودکارآمدی مدیران عالی ورزش بود. این پژوهش با استفاده از روش کیفی و رویکرد چارمز گراندد تئوری انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش شامل اساتید برجسته و مسئولان ورزش کشور (وزیر، معاونان وزیر و سایر سیاست گذاران ورزش کشور) بود که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار و روش گردآوری داده ها، مصاحبه از نوع نیمه ساختاریافته فردی بود. داده ها بعد از انجام 13 مصاحبه به مرحله اشباع نظری رسید و طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی و با استفاده از نرم افزار ماکس کیودا تحلیل شدند. پس از کشف کدهای باز در مرحله اول، 14 مفهوم اصلی با عناوین عوامل سازمانی، عملکرد سازمانی، سبک تفکر، کارراه شغلی، اعتماد، ترغیبات، عملکرد فردی، توسعه حرفه ای، هوش هیجانی، یادگیری، عملکرد گروهی، تجربیات، خودکارآمدی جمعی و خودکارآمدی فردی تشکیل گردید. سپس با بررسی هم پوشانی مفاهیم استخراج شده، مقوله های اصلی تحقیق شامل مؤلفه های خودکارآمدی، عوامل مؤثر (پیشایندها) و پیامدهای مطلوب به دست آمد. در نهایت، نظریه پردازی شد و مدل نهایی پژوهش طراحی گردید. بر اساس نتایج پژوهش، مطالعه و تقویت مولفه های اثرگذار بر خودکارآمدی می تواند در سطح فردی و جمعی، خودکارآمدی مدیران ورزشی را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به بهبود عملکرد در سطوح مختلف سازمانی  گردد.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های توسعه اثربخشی مدیران سازمان های ورزشی بود. روش انجام پژوهش، آمیخته (در بخش کیفی، روش دلفی کلاسیک تعدیل شده و در بخش کمی، توصیفی- تحلیلی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران سطوح عالی ورزش کشور بودند که از بین آن ها نمونه تحقیق به شیوه هدفمند و در دسترس به تعداد 30 نفر انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی شامل مدیران وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، مدیران کل ورزش و جوانان استان ها، مدیران فدراسیون های ورزشی، روسای هیأت های ورزشی استان ها و مدیران ادارات ورزش و جوانان شهرستان ها به تعداد 2079 نفر بودند که نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای به تعداد 314 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. روایی پرسش نامه با نظر 8 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (83/0 = α) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 20 انجام شد و نیز تحلیل عامل تأییدی به کمک نرم افزار لیزرل نسخه 5/8 انجام گرفت. بر اساس نتایج، پنج مؤلفه برای توسعه اثربخشی مدیران ورزش شناسایی شد که به ترتیب اولویت عبارت بودند از توسعه مهارت های فردی (927/0)، توسعه حمایت های محیطی (864/0)، توسعه رفتار سازمانی (861/0)، توسعه علمی (725/0) و توسعه ویژگی های شخصیتی (682/0). با توجه به یافته های تحقیق، تقویت مهارت های شناسایی شده در مدیران سازمان های ورزشی می تواند میزان اثربخشی آنان را افزایش دهد.

هدف از این تحقیق، طراحی الگوی جانشین پروری مبتنی بر شایستگی مدیران ورزشی بود که با رویکرد کیفی انجام شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل صاحب نظران و خبرگان حوزه مدیریت ورزشی بود که مصاحبه های عمیق با روش نمونه گیری هدفمند با آنها تا جایی تداوم یافت که محقق به اشباع نظری و کفایت رسید (16 مصاحبه). از انجا که این تحقیق با ماهیت اکتشافی  و با هدف بسط دانش و شناخت موجود در زمینه الگوی جانشین پروری مبتنی بر شایستگی مدیران ورزشی انجام شد، در دسته تحقیقات بنیادی قرار می گیرد و بر مبنای جستجوی داده، دارای ماهیت ترکیبی یا آمیخته است. برای تحلیل داده ها از سه فرایند هم پوش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی با کمک نرم افزارهای Maxqda استفاده شد. تحلیل یافته های پژوهش نشان داد شایستگی ها و سطوح آن تابع سه سطح فردی، سازمانی و راهبردی است. همچنین برای جانشین پروری مبتنی بر شایستگی شامل پیاده سازی اثربخش برنامه ها، مدیریت استعداد، شناسایی نیازهای سازمانی، مسیر ارتقا، آموزش، ارزیابی فرایند، حمایت گری سازمانی و آینده نگری است. در نهایت مشخص گردید توسعه فردی، بالندگی سازمانی و آمادگی سازمانی پیامدهای الگوی برنامه جانشین پروری است و  از مجموع کل الزامات تعیین شده، مقوله های مدیریت استعداد، برنامه، شناسایی نیازهای سازمانی، ارزیابی فرایند و حمایت گری سازمانی بر جانشین پروی مدیران ورزشی مبتنی بر شایستگی اثرگذار می باشند.

توانمندسازی مدیران ورزشی زن بر عملکرد سازمان های ورزشی موثر است. هدف از این پژوهش تدوین الگوی مفهومی توانمندسازی حرفه ای مدیران زن در سازمان های ورزشی بود. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران، اساتید و...) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد و...) مرتبط به موضوع پژوهش بودند. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری (17 نفر) با ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظامند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. مدل مفهومی شامل سه سطح متوالی از زمینه ای، ساختاری-فرایندی و کارکردی (89 مولفه، 22 بُعد و 10 منظر) بود. سطح زمینه ای در دو منظر مدیریت ملی و محیط ورزش؛ مولفه ای سطح ساختاری- فرایندی نیز شامل پنج منظر، راهبردپذیری، ظرفیت سازی سیستمی، تامین اطلاعاتی، بسترسازی سازمانی و آماده سازی شغلی؛ سطح کارکردی هم شامل منظرهای توانمندسازی، حرفه ای سازی و نتایج توانمندسازی حرفه ای بودند. بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت سیستم توانمندسازی حرفه ای برای مدیران ورزشی زن، جریانی نظامند از عوامل زمینه ای تا پیامدی است و پیاده سازی آن علی رغم وجود شرایط سازمانی پیچیده، می تواند اثر قابل توجهی بر عملکرد و تعیم عدالت جنسیتی در سازمان های ورزشی بگذارد.

هدف: سبک های رهبری نقش مهمی در کارآیی، عملکرد و اثربخشی سازمان دارند. بنابراین، هدف این پژوهش تعیین سبک رهبری مدیران ورزشی در نظام آموزش وپرورش مبتنی بر عوامل اقتضایی دبیران تربیت بدنی بود.روش شناسی: مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا همبستگی بود. جامعه پژوهش دبیران تربیت بدنی کشور در سال تحصیلی 98-1397 بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 384 نفر برآورد که این تعداد با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه سبک رهبری (Likert, 1961)، پرسشنامه محقق ساخته عوامل اقتضایی دبیران تربیت بدنی (با دو بعد عوامل اقتضایی درون سازمانی و عوامل اقتضایی فردی)، پرسشنامه ویژگی های شخصیتی (Costa and McCrae, 1992) به عنوان عوامل اقتضایی شخصیتی و پرسشنامه متغیرهای فرهنگی (Hofstede, 1994) به عنوان عوامل اقتضایی فرهنگی- اجتماعی بودند. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم افزار SPSS تحلیل شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که فقط عوامل اقتضایی اجتناب از عدم اطمینان و مردسالاری توانایی پیش بینی سبک رهبری مستبدانه، فقط عوامل اقتضایی برونگرایی، سازگاری، اجتناب از عدم اطمینان و فاصله قدرت توانایی پیش بینی سبک رهبری خیرخواهانه، فقط عوامل اقتضایی روان رنجوری، سازگاری، اجتناب از عدم اطمینان و مردسالاری توانایی پیش بینی سبک رهبری مشورتی و فقط عوامل اقتضایی سازگاری، تمایل/ انگیزه کار، قابلیت/ توانایی و تیم کاری توانایی پیش بینی سبک رهبری مشارکتی را داشتند (05/0>P) و سایر عوامل اقتضایی نقش معناداری در پیش بینی هیچ یک از سبک های رهبری نداشتند (05/0P>).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از نقش موثر برخی عوامل اقتضایی در پیش بینی سبک های رهبری مستبدانه، خیرخواهانه، مشورتی و مشارکتی بود که متخصصان می توانند از طریق تعدیل این عوامل باعث تغییر در سبک های رهبری شوند.