عوامل برون فردی

پژوهشگرانِ روان شناسی شناختی معتقدند باورهای دانشجویان در مورد عوامل موفقیت و شکست، به طور گسترده بر پیشرفت تحصیلی آن ها تأثیرگذار است. پژوهش حاضر، با بهره گیری از نگرشی کیفی، به بررسی و مقایسه عواملی  پرداخته است که فرآگیران زبان انگلیسی به عنوان زبانی خارجی، موفقیت و شکست تحصیلی خود را به آن ها نسبت می دهند. همچنین، مقاله حاضر ارتباط این عوامل را با پیشرفت تحصیلی زبان آموزان مورد بررسی قرار داده است تا به پرسش پژوهش پاسخ دهد؛ اینکه چه ارتباطی میان عواملی که زبان آموزان ایرانی موفقیت ها و شکست های تحصیلی خود را به آن ها نسبت می دهند و پیشرفت تحصیلی آن ها وجود دارد؟ از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 40 دانشجوی سال سوم و چهارم دوره کارشناسی رشته زبان و ادبیات انگلیسی، عوامل مؤثر در پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفتند. با بهره گیری از روش مقایسه پیوسته و الگوی رمز گذاری نظریه داده محور، عوامل انتسابی دانشجویان در دو مجموعه اصلی عوامل درون فردی و عوامل برون فردی دسته بندی شدند. در این راستا، پنج عامل شامل توانایی، تلاش، میزانِ علاقه به درس ها، انتخاب آگاهانه و اشتیاق به یادگیری، به عنوان زیرمجموعه شاخص اصلی عوامل درون فردی و هفت عامل شامل سختی آزمون، شانس، مدت زمان مطالعه، کیفیت تدریس، شرایط فردی و خانوادگی، اجبار خانواده و ماهیت درس ها، به عنوان زیرمجموعه شاخص اصلی عوامل برون فردی به دست آمدند. یافته ها نشان داد که شرکت کنندگان موفق پژوهش، موفقیت تحصیلی خود را به عوامل درون فردی نسبت می دهند؛ در حالی که شرکت کنندگان ناموفق، شکست تحصیلی خود را با عوامل برون فردی مرتبط می دانستند. یافته های پژوهش حاضر، کاربردهای آموزشی بسیاری برای استادها و دانشجویان به همراه دارد.

هدف از تحقیق حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های توسعه اثربخشی مدیران سازمان های ورزشی بود. روش انجام پژوهش، آمیخته (در بخش کیفی، روش دلفی کلاسیک تعدیل شده و در بخش کمی، توصیفی- تحلیلی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران سطوح عالی ورزش کشور بودند که از بین آن ها نمونه تحقیق به شیوه هدفمند و در دسترس به تعداد 30 نفر انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی شامل مدیران وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک، مدیران کل ورزش و جوانان استان ها، مدیران فدراسیون های ورزشی، روسای هیأت های ورزشی استان ها و مدیران ادارات ورزش و جوانان شهرستان ها به تعداد 2079 نفر بودند که نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی- طبقه ای به تعداد 314 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. روایی پرسش نامه با نظر 8 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (83/0 = α) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 20 انجام شد و نیز تحلیل عامل تأییدی به کمک نرم افزار لیزرل نسخه 5/8 انجام گرفت. بر اساس نتایج، پنج مؤلفه برای توسعه اثربخشی مدیران ورزش شناسایی شد که به ترتیب اولویت عبارت بودند از توسعه مهارت های فردی (927/0)، توسعه حمایت های محیطی (864/0)، توسعه رفتار سازمانی (861/0)، توسعه علمی (725/0) و توسعه ویژگی های شخصیتی (682/0). با توجه به یافته های تحقیق، تقویت مهارت های شناسایی شده در مدیران سازمان های ورزشی می تواند میزان اثربخشی آنان را افزایش دهد.