مدیریت زمان

تحقیق حاضر باهدف بررسی رابطه مهارت مدیریت زمان با استرس شغلی معلمان مقطع متوسطه مدارس دخترانه انجام گردید. روش تحقیق حاضر، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری معلمان زن شهر اردبیل به تعداد 530 نفر بود که از این جامعه آماری براساس جدول نمونه گیری مورگان با روش تصادفی طبقه ای، نمونه ای به تعداد 216 نفر انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده های تحقیق، پرسشنامه استرس شغلی بردبار و پرسشنامه مدیریت زمان کوئین بود. روایی صوری و محتوایی هر دو پرسشنامه با استفاده ازنظر متخصصان و پایایی با روش آلفای کرونباخ که برای استرس شغلی مقدار 87/0 و مدیریت زمان مقدار 76/0 به دست آمد. داده ها با استفاده از آزمونt تک گروهی، ضریب همبستگی و تحلیل واریانس تحلیل گردید. یافته های تحقیق نشان داد بین مهارت مدیریت زمان و استرس شغلی دبیران رابطه معکوس معنی داری وجود دارد؛ وضعیت موجود مهارت مدیریت زمان معلمان در وضع مطلوبی قرار دارد، ولی استرس شغلی معلمان بالاتر از میانگین است؛ معلمان باسابقه کاری بیشتر دارای بیشترین میزان مهارت مدیریت زمان بودند و معلمان با سنین کمتر دارای استرس شغلی بیشتری نسبت به معلمان با سن بالاتر بودند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش استفاده صحیح و مدیریت زمان والدین از گوشی همراه، رسانه های اجتماعی و فضای مجازی بر الگوی دلبستگی، مشکلات رفتاری کودکان و میزان اعتیاد به اینترنت والدین صورت پذیرفت. این تحقیق از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. بدین منظور که از بین تمام مادران منطقه دو تهران که کودکان آن ها در مهدکودک های این منطقه حضور داشتند با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، 30 خانواده بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (کیمبرلی یانگ)؛ سیاهه مشکلات رفتاری کودک CBCL (آخنباخ)؛ پرسشنامه الگوی دلبستگی Q-SET بود. برای تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق از روش تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد بین نمرات دلبستگی، مشکلات رفتاری کودکان و اعتیاد به اینترنت دو گروه آزمایش و گواه، در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. آموزش بر استفاده صحیح و مدیریت زمان والدین از گوشی همراه، رسانه های اجتماعی و فضای مجازی موثر است و موجب بهبود دلبستگی، کاهش مشکلات رفتاری کودکان و کاهش اعتیاد به اینترنت در والدین می شود.

هدف پژوهش رابطه مدیریت زمان با خلاقیت و خود تنظیمی دانش اموزان پایه ششم ابتدایی بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف و ماهیت کاربردی بود که برای انجام ان از روش توصیفی – همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 730 نفر دانش آموزان پایه ششم ابتدایی سعد آباد بوده است که با استفاده روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید .ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل سه پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، خلاقیت تورنس و پرسشنامه مدیریت زمان بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره به روش همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مدیریت زمان با خلاقیت و خود تنظیمی دانش اموزان رابطه معنادار وجود دارد .بین مدیریت زمان با ابعاد خلاقیت دانش اموزان رابطه معنادار وجود دارد .بین مدیریت زمان با ابعاد خود تنظیمی دانش اموزان رابطه معنادار وجود دارد. کلید واژه ها: مدیریت زمان، خلاقیت، خود تنظیمی

در دنیای فعلی عواملی مانند جهانی شدن اقتصاد و ایجاد بازارهای جهانی، تغییرات سریع فناوری، گسترش سازمان ها بر اساس دانش، توسعه تجارت در دنیای مجازی، دسترسی سریع و ساده مشتریان به کالاها و خدمات، منجر به شدت یافتن رقابت بین واحدهای کسب وکار و به دنبال آن فشار روانی حاصل از آن، بر کارکنان این سازمان ها هست. یکی از سیاست های سازمان های پیشرو در عرصه رقابت های اقتصادی، کاهش فشار روانی کارکنان باهدف حذف تبعات منفی آن، مانند پایین آمدن بهره وری و کارایی است؛ بنابراین ازآنجاکه مدیریت بهینه زمان، فشارها و گسترش و هجوم همه جانبه روزانه کارها را تحت نظم و قواعد درآورده و در کاهش اضطراب و تنش فرد و درنهایت کاهش استرس و بهبود عملکرد وی نقش مؤثری دارد. بر این مبنا، سه فرضیه طرح و برای کلیه فرضیات سطح معنی داری 5 درصد در نظر گرفته شد. در این پژوهش، روش تحقیق از نوع همبستگی بوده و برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های مدیریت زمان المستد، استرس شغلی پارکر و دکوتیس و خودارزیابی عملکرد شغلی پاترسون استفاده گردید. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان مدیریت تدارکات و امور کالای شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب 477 نفر بوده که از میان آن ها نمونه ای معادل 250 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. از این تعداد، 228 نفر پرسشنامه های توزیع شده را پاسخ داده و تکمیل نمودند. برای استخراج نتایج پرسشنامه ها از روش های جدول فراوانی، درصد، میانگین و... و برای آزمون فرضیات و تحلیل داده ها از روش های ضریب همبستگی پیرسون بین متغیرها استفاده شده است. با استفاده از روش های آماری فوق و به کارگیری نرم افزار " spss "کلیه داده ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد: 1- بین مدیریت زمان و استرس شغلی کارکنان زن و مرد رابطه معنی داری وجود دارد. 2 - بین مدیریت زمان و عملکرد کارکنان زن و مرد رابطه معنی داری وجود دارد. 3 - بین استرس شغلی و عملکرد کارکنان زن و مرد رابطه معنی داری وجود دارد. در پایان پیشنهاد هایی برای بهبود مدیریت زمان و عملکرد و کاهش استرس شغلی کارکنان زن و مرد ارائه گردید

در زندگی فردی و اجتماعی، برای بهتر زیستن و برقراری روابط سالم اجتماعی و پیشرفت و تحّول، نیازمند راهکارها و الگوهایی هستیم تا به جانب موفقیت و کمال حرکت کنیم. متون کلاسیک ادبیات فارسی، با تأثیر برداری فراوان از فرهنگ ایرانی- اسلامی، بسیاری از این الگوها را در لابلای داستان ها و سخنان نغز عبرت آمیز ارا ئه کرده است که می تواند برای نسل امروز قابل تأویل و تأمل باشد. شاه نامه حکیم ابوالقاسم فردوسی از جمله متونی است که با پرداختن به ارزش های فرهنگی، تعلیمی - اجتماعی چون مدیریت زمان سعی در ترسیم  جامعه ای آرمانی دارد که زمینه های رشد و تحّول را برای انسان فراهم می سازد. ما در این مقاله بسیاری از الگوها و راه کارهای تعلیمی را که جامعه شناسان و روان شناسان، برای مدیریت زمان مطرح می کنند در خلال داستان های شاه نامه جستجو می کنیم. 

اسلام به عنوان یک دین کامل و جامع و با برنامه های نمونه ای که دارد، توجه شایانی به بهره گیری  از فرصت و وقت داده است.قرآن و روایات در برخی موارد به وضوح و در برخی موارد دیگر به طور ضمنی نکاتی را درباره زمان، برنامه ریزی و استفاده از فرصت  بیان داشته است که امروزه با عنوان مدیریت زمان مورد توجه روان شناسان واقع شده است.پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی ضمن پرداختن به مفهوم و اهمیت مدیریت زمان و تأکید بر استفاده بهینه از فرصت ها موضوع را از دیدگاه آیات و روایات و کتب مرتبط روان شناختی مورد مطالعه قرار می دهد. سابقه و نقش مؤثر و مفید زمان در جامعه منجر به شناخت وسیع تری در ارتباط با موضوع مورد تحقیق می گردد و در عین حال حدود و نقش کلیدی برنامه ریزی در مدیریت زمان از دیدگاه قرآن و روایات روشن تر می گردد.رهاورد این پژوهش این است که: مدیریت زمان که مورد توجه ویژه ی اسلام است؛ برکاتی دارد که حداقل آن ایجاد نظم و استفاده ی بهینه از عمر است؛ و برخی از تأکیدات اسلام به مدیریت بهتر و استفاده ی صحیح تر از فرصت ها همانند اولویت بندی به منظور بدست آوردن رهیافت ها و راهبردهایی جهت تنظیم اوقات زندگی اشاره دارد. آشنایی با این روش ها در بهره گیری از زمان اهمیت زیادی دارد.

پژوهش حاضر با هدف، تعیین نقش میانجی گری درگیری تحصیلی را در رابطه ی خودتعیین گری و مدیریت زمان دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. که در سال تحصیلی 98-99 انجام گرفت. جامعه آماری کلیه ی دانش آموزان دختر متوسطه دوم (8860 نفر) شهر یزد بودند که به روش نمونه گیری از نوع تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، به تعداد 314 دانش آموز انتخاب شدند. ابزار پژوهش، سه پرسشنامه مدیریت زمان ماکان (1994)، خودتعیین گری گاردیا، دسی و ریان (2000) و درگیری تحصیلی ریو (2013) پاسخ بود. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر و نرم افزار لیزرل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، رابطه خودتعیین گری و مدیریت زمان مثبت، مستقیم و معنی دار (15/0 r=) است. همچنین، درگیری تحصیلی و مدیریت زمان رابطه مثبت، مستقیم و معنی داری (59/0r=) داشتند. نتایج، به این نکته اشاره داشتند که رابطه خودتعیین گری و درگیری تحصیلی مثبت، مستقیم و معنی دار (46/0r= ) گزارش شد و خودتعیین گری بر مدیریت زمان با توجّه به نقش میانجی درگیری تحصیلی، رابطه غیر مستقیم و مثبت داشت. می توان نتیجه گرفت، با ایجاد محیط های آموزشی که ارضای نیازهای روان شناختی دانش آموزان را در اولویت قرار می دهند، می توان درگیری تحصیلی را افزایش داد و به مدیریت زمان مؤثر کمک کرد. بدین منظور به مشاوران مدرسه پیشنهاد می شود، کارگاه آموزشی خودشناسی، هدف گزینی و مهارت های ارتباطی برای دانش آموزان دبیرستانی و کارگاه آموزشی مدیریت زمان، مهارت های ارتباطی و مدیریت کلاس برای معلمان برگزار کنند.

هدف: هدف از این مطالعه، ارائه راهکارهای عملی جهت توسعه ی دانش حرفه ای معلمان برمبنای نیازهای اساسی روان شناختی دانش آموزان، باتوجه به دومتغیر درگیری تحصیلی و ادراک کنترل زمان بود. روش: روش پژوهش ازنوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه ی دانش آموزان دخترمقطع دوره ی متوسطه دوم، (8000 نفر) بودند. شرکت کنندگان 316 دانش آموز (16 تا 18 سال) دختر دوره متوسطه دوّم بودند که باروش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و  به سه پرسشنامه مدیریت زمان ماکان (1994)، خودتعیین گری گاردیا، دسی ورایان (2000) و درگیری تحصیلی ریو (2013) پاسخ دادند. ازنظریه خودتعیین گری دسی و رایان برای ارزیابی نیازهای اساسی روان شناختی (متغیر ملاک) و از نظریه مدیریت زمان ماکان، برای ارزیابی ادراک کنترل زمان (متغیرپیش بین) استفاده شد. یافته ها: روش آماری همبستگی و رگرسیون چندگانه و گام به گام بود. مدیریت زمان و درگیری تحصیلی، (%18تا21) واریانس نیازهای اساسی روان شناختی تبیین می کنند. هدف گزینی، مکانیسم های مدیریت زمان و درگیری شناختی، پیش بینی کننده های نیاز خودپیروی، نمره کل درگیری تحصیلی (شناختی و عاملی) و ادراک کنترل زمان پیش بینی کننده های نیازشایستگی و درگیری تحصیلی و مکانیسم های مدیریت زمان، به عنوان پیش بینی کننده های نیاز پیوند شناسایی شدند. نتیجه گیری: دراین مطالعه، مؤلفه های فردی محیط های یادگیری مطالعه شد، پیشنهاد می شود، مؤلفه های محیطی همچون روابط معلم دانش آموز، سبک های یادگیری و تدریس مطالعه شود.

عمر انسان، با خصوصیّات بی مانندش، از نعمت های بسیار ارجمند خدای رحمان است که هماره در معرض حوادث و نابود شدن قرار دارد. از سوی دیگر، مدیریت زمان از شاخص های مهم در زندگی فردی و خانوادگی است؛ یعنی انسان های خردمند برای وصول به آرمان های فردی و خانوادگی خویش، باید با برنامه ریزی هدفمندانه، چگونگی استفاده از نعمت وقت را مدیریت کنند تا به سهولت و سرعت، به اهدافشان برسند. بر این اساس، باید انسان های مؤمن مدبّر، روش های عینی و کاربردی خاصی را سرآمد امور زندگی خویش قرار دهند؛ یعنی نوعی تحوّل و دگردیسی در قلمرو اعمال و رفتارهایشان در شئون زندگی؛ به ویژه شئون خانوادگی پدیدآورند تا بتوانند از عمرشان استفاده بهینه و بیشینه کنند. پاسخگویی عالمانه به این پرسش: «روش های کاربردی مدیریت زمان در خانواده چیست؟» هدف پژوهش پیش روست که چهار شیوه را پیش می نهد. در مغرب زمین، نخستین کتاب درباره مدیریت زمان، اواخر دهه 1950 به بازار آمد؛ ولی بسیار پیش تر، در منابع اسلامی با عناوین استفاده بهینه از عمر و فرصت های گوناگون زندگی یا داشتن نظم، از آن یادشده بود. روش پژوهش این مقاله، از گونه نقلیِ وحیانی (گزارش و تحلیل محتوای آیات و روایات) است و گردآوری داده ها با شیوه کتابخانه ای و نرم افزاری و پردازش متن مقاله، به روش توصیفی و تحلیلی است.

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مؤلفه های آن )خودآگاهی، خودتنظیمی، خودانگیزی، همدلی و مهارت های اجتماعی (با مدیریت زمان انجام گردید. جامعه آماری تحقیق، مدیران کارگاه های شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان به تعداد 395 نفر (تعداد 82 نفر زن و 313 نفر مرد) بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 120 نفر از افراد جامعه آماری (تعداد 22 نفر زن و 98 نفر مرد) به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. نوع تحقیق توصیفی- همبستگی بود و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی شرینک و مدیریت زمان سیورت استفاده شد و ازآنجاکه پرسشنامه هوش هیجانی شرینک توسط افرادی متخصص ساخته شده و مورد تائید اساتید متخصص نیز قرار گرفت از روایی محتوایی خوبی برخوردار بود. پرسشنامه مدیریت زمان سیورت هم به چند نفر از متخصصان جهت مطالعه داده شد که همگی روایی محتوایی آن را مورد تائید قراردادند. ضریب پایایی پرسشنامه ها نیز از طریق شاخص آلفای کرونباخ برای پرسشنامه هوش هیجانی شرینک 85/0 و برای پرسشنامه مدیریت زمان سیورت 84/0 به دست آمد. داده های جمع آوری شده به وسیله نرم افزار SPSS از طریق آزمونt مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون شفه در آمار استنباطی و همچنین آمار توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش هیجانی و مدیریت زمان در سطح رابطه معناداری وجود دارد ( ). همچنین بین همه مؤلفه های هوش هیجانی (خودآگاهی، خودتنظیمی، خود انگیزی، همدلی و مهارت های اجتماعی (با مدیریت زمان در سطح به ترتیب با ضرایب همبستگی (276/0r =) و (226/0r =) و (281/0r = ) و ( 260/0r=) و (214/0r =) رابطه معنادار وجود داشت. بعلاوه نتایج نشان داد مؤلفه های هوش هیجانی بر اساس جنسیت و سابقه کار تفاوت معناداری ندارد و در میان مؤلفه های هوش هیجانی، تنها مؤلفه خودتنظیمی بر اساس تحصیلات، دارای تفاوت معناداری بود و این تفاوت در دارندگان مدرک لیسانس با دیپلم و فوق دیپلم مشاهده گردید ( ). همچنین نتایج مربوط به تفاوت مدیریت زمان بر حسب ویژگی های جمعیت شناختی (جنسیت، تحصیلات و سابقه کار) هیچ تفاوت معناداری را میان هرکدام از این ویژگی ها با مدیریت زمان نشان نداد ( ).

این پژوهش باهدف بررسی رابطه بین مهارت های فردی مدیریت زمان با اثربخشی سازمانی در بین مدیران ادارات دولتی شهرستان کرج انجام پذیرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی است و از نظر شیوه گردآوری و تحلیل اطلاعات، این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر عبارت است از کلیه مدیران رده بالای سازمان های دولتی شهر کرج می باشد که با توجه به تعداد 105 سازمان دولتی در شهر کرج و با در نظر گرفتن مدیران و معاونان هر سازمان تعداد کل جامعه آماری 315 نفر می باشد. در این تحقیق برای نمونه گیری از روش تصادفی طبقه ای استفاده شد و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد 173 نفر بود؛ که در نهایت تعداد 170 پرسشنامه به صورت کامل و صحیح برگشت داده شد لذا حجم نمونه نهایی 170 نفر تعیین گردید برای جمع آوری داده ها ز طریق پرسشنامه مهارت های فردی مدیریت زمان حافظی (1387) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی هسو ( 2002) صورت گرفت. با توجه به نوع و ماهیت پژوهش حاضر جهت تجزیه وتحلیل داده ها که با استفاده از نرم افزار SPSS22 انجام شد در سطح آمار توصیفی از جداول و ترسیم نمودار استفاده شد و برای الگوسازی تحلیل مسیر نرم افزار PLS استفاده شد. نتایج نشان می دهد با توجه به ضریب مسیر متغیر به مقدار 0.64 و همچنین آماره t بدست آمده به مقدار 34/10 نتایج نشان داد که بین مهارت های فردی مدیریت زمان با اثربخشی سازمانی در بین مدیران ادارات دولتی شهرستان کرج رابطه وجود دارد. همچنین با توجه ضریب مسیر متغیر مهارت های فردی مدیریت زمان و سازماندهی به مقدار 53/0 و مقدار آماره t به مقدار 84/9 لذا بین مهارت های فردی مدیریت زمان با سازماندهی در بین مدیران ادارات دولتی شهرستان کرج رابطه وجود دارد. با توجه به ضریب مسیر مهارت های فردی مدیریت زمان و تصمیم گیری به مقدار 59/0 و همچنین آماره t به مقدار 21/10 نتیجه شد که بین مهارت های فردی مدیریت زمان با تصمیم گیری در بین مدیران ادارات دولتی شهرستان کرج رابطه وجود دارد . با توجه به ضریب مسیر متغیر مهارت های فردی مدیریت زمان با ارتباط با کارکنان به مقدار 57/0 و همچنین آماره t به مقدار 27/9 نتیجه شد که بین مهارت های فردی مدیریت زمان با ارتباط با کارکنان در بین مدیران ادارات دولتی شهرستان کرج رابطه وجود دارد. و با توجه به ضریب مسیر مهارت های فردی مدیریت زمان و رضایت شغلی به مقدار 50/0 و همچنین آماره t به مقدار 95/8 نتیجه حاصل شد که بین مهارت های فردی مدیریت زمان با رضایت شغلی در بین مدیران ادارات دولتی شهرستان کرج رابطه وجود دارد.

مقدمه: مدیریت زمان به معنای مدیریت کردن زمان یعنی فرآیند نظم دهی و برنامه ریزی برای تقسیم زمان خود بین فعالیت های خاص از جمله کسب تجربه و آموزش. کارکنان برای نیل به اهداف سازمانی و فردی نیازمند آموزش و ارتقای دانش می باشند. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط مدیریت زمان و آموزش کتابداران و کارکنان کتابخانه های عمومی شهر کرمان بود. روش شناسی: روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان و کتابداران کتابخانه های عمومی شهر کرمان به تعداد 645 نفر بود که با روش نمونه گیری تصادفی 241 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه مدیریت زمان کارول و کافمن (1999) و آموزش کارکنان نوئی و ویلک (1993) استفاده شد. داده های جمع آوری شده به وسیله شاخص های آماری توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون، t تک نمونه و رگرسیون خطی چندگانه تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل داده های پژوهش نشان داد میان آموزش کارکنان و مدیریت زمان رابطه معنی داری وجود داشت (05/0> p-مقدار). همچنین وضعیت مدیریت زمان و آموزش کتابداران و کارکنان در سطح مناسبی قرار داشت (05/0> p-مقدار). نتایج رگرسیون خطی چندگانه نیز نشان داد بین ادراک کارکنان از آموزش مرتبط با کار و ادراک کارکنان از آموزش مرتبط با رده شغلی با مدیریت زمان رابطه معنادار وجود نداشت (05/0<p-مقدار) و بین ادراک کارکنان از آموزش مرتبط با خودشان با مدیریت زمان رابطه افزایشی (مستقیم) و معنادار وجود داشت (05/0>p-مقدار). نتیجه : مدیران کتابخانه ها می توانند با بهره گیری از فنون مدیریت زمان و توجه به نقش این مؤلفه ارزشمند، برای آموزش کارکنان و کتابداران خود برنامه ریزی کرده به آنان در اعتلای رشد شخصی و رسیدن به اهداف شغلی کمک نمایند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مدیریت زمان برخودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش آزمایشی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه هفتم در ناحیه 4 استان قم بالغ بر 2457 نفرکه در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکنز- مورگان (1999) به عنوان پیش آزمون در هر دو گروه (آزمایش و کنترل) اجرا شد سپس گروه آزمایش در طی 10 جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های مدیریت زمان قرار گرفتند. پس از اتمام جلسات، دوباره پرسشنامه مذکور در دو گروه موردسنجش قرار گرفت. مورگان و جینکنز ضریب پایایی پرسشنامه را 82/0 و ضریب پایایی هر یک از خرده مقیاس های استعداد، کوشش و بافت را به ترتیب 78/0، 66/0 و 70/0 گزارش کرده اند. تجزیه وتحلیل داده ها مبتنی بر آزمون کولموگروف-اسمرینوف و تحلیل کوواریانس آمیخته بین-درون آزمودنی ها نشان داد که آموزش مدیریت زمان به طور معناداری بر هر سه مؤلفه خودکارآمدی تحصیلی استعداد، کوشش و بافت خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تأثیر دارد. استعداد خودکارآمدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافته زیرا p معادل 0.059 محاسبه شد. در صورتی که مهارت مدیریت زمان در مدارس با تأکید بیشتری آموزش داده شود باعث نهادینه شدن و به کارگیری هر چه بیشتر مدیریت زمان توسط دانش آموزان می شود.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان در بین مدیران تربیت بدنی استان آذربایجان شرقی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق شامل مدیر کل و معاونان (4)، روسای تربیت بدنی استانها (20)، روئسای هیئتهای ورزشی (38) و نائب رئیس هیئتهای ورزشی (38)، در مجموع 100 نفر بود. حجم نمونه برابر با حجم جامعه در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سنجش مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان و ابعاد شش گانه آن می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل و ANOVA یک راهه استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مهارت فردی و مهارت سازمانی مدیریت زمان ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0:a، 216/0r:). همچنین بین مهارت فردی با 4 بعد هدف گذاری (457/0r:)، الویت بندی اهداف و فعایتها (241/0r:)، برنامه ریزی عملیاتی (334/0r:) و مدیریت ارتباطات (216/0r:) نیز ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین در مقایسه مهارتهای فردی و سازمانی مدیریت زمان بر اساس ویژگی های فردی مدیران، از قبیل سن (147/0: ,α 752/1:T)، جنسیت (124/0: ,α 258/2:T)، رشته تحصیلی (125/0: ,α 25/3:T) و سابقه خدمت (09/0: ,α 80/1:T)، تفاوت معناداری مشاهده نشد.

حس زمان یکى از مهمترین مولفه هاى زمانى طراحى شهرى است و از جایگاهى منحصر به فرد در ساختار و نظام توسعه شهرى برخوردار است. هدف این بحث توجه به مفاهیم و الزامات طراحى شهرى وابسته به این موضوع است. در این راستا با روش تحلیل محتواى کیفى متون تخصصى طراحى شهرى سعى در ارائه نظامى از توجهات طراحى شهرى با محوریت حس زمان دارد. یافته هاى تحقیق نشان مى دهد حس زمان در طراحى شهرى از سه جنبه واجد اهمیت است. شناسایى الگوهاى فعالیتى در دوره هاى زمانى، شناخت عناصر ساختارى شهر و حفظ آنها و در نهایت یادگیرى مدیریت زمان و زمانبندى اجرا در پروژه هاى توسعه شهرى؛ مهمترین عوامل و مولفه هاى مورد نظر در رویکرد طراحى شهرى زمان محور است. ارائه راهبردهایى براى چگونگى پاسخگویى به این توجهات از دیگر دستاوردهاى تحقیق به شمار مى رود.

هدف از این مقاله تعیین تأثیر فعالیت ورزشی منظم با سلامت روان و مدیریت زمان کارکنان است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه، کارکنان اداری شرکت مخابرات ایران- منطقه اصفهان با تعداد 400 نفر بود. به منظور جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه فعالیت ورزشی (محقق ساخته)، پرسشنامه سلامت روان کیز (2002) و پرسشنامه مدیریت زمان بریتون و تسر (1991) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS  نسخه 23 و AMOS نسخه 23، در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که فعالیت ورزشی منظم با ضریب 298/0 بر سلامت روان و ابعاد آن که شامل بهزیستی هیجانی، سلامت روانی و سلامت اجتماعی است به ترتیب با ضرایب 292/0، 245/0 و 260/0 تأثیر دارد. اما فعالیت ورزشی منظم با ضریب 094/0 بر مدیریت زمان تأثیری ندارد. فعالیت ورزشی منظم کارکنان شرکت مخابرات موجب ارتقای سلامت روان آنان می شود اما بر مدیریت زمان آنان تأثیری ندارد

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مجازی با استفاده از سامانه شاد بر انگیزه پیشرفت و مدیریت زمان در دانش آموزان دختر پایه یازدهم دوره متوسطه دوم در ناحیه 2 شهرستان کرمان بود. افراد جامعه شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه یازدهم دوره متوسطه دوم ناحیه 2 شهرستان کرمان به تعداد 5500  نفر بودند که از این تعداد 40 نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به عنوان نمونه پژوهش جای گماری شدند. ابزار گردآوری داده در پژوهش پرسشنامه انگیزه پیشرفت (ACMT) مبتنی بر روش تکمیلی جملات با تجدیدنظر دکتر وی. پی. باهارگاوا (1994) و پرسشنامه استاندارد مدیریت زمان مورهد و گریفین(1989) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی از مقیاس های واریانس، انحراف استاندارد و میانگین استفاده شد و در بخش استنباطی جهت سنجش تاثیر برنامه شاد از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش سامانه شاد بر افزایش انگیزه پیشرفت دانش آموزان و مدیریت زمان تاثیرگذار بود. به عبارتی استفاده از سامانه شاد موجب افزایش انگیزه پیشرفت در دانش آموزان شد. همچنین استفاده از سامانه آموزشی شاد به مدیریت زمان بیشتر در دانش آموزان کمک کرد و باعث شد که بهتر از گذشته زمان و وقت خود را مدیریت نمایند و به بهترین نحو از آن استفاده نمایند. بنابراین استفاده از سامانه شاد در دوران آموزشی پسا کرونا و حتی آموزش حضوری نیز، در کنار انواع روش های تدریس به عنوان یک نرم افزار کمک آموزشی دیگر پیشنهاد می گردد.

زندگی انسان، با ویژگی های بی نظیرش، از نعمت های گرانسنگ خدای والا به شمار می آید که پیوسته در معرض نیست شدن است. از سوی دیگر، در زندگی قرآنی، مدیریّت زمان از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ یعنی انسانِ با ایمان برای رسیدن به آرمان های والای خویش، باید با برنامه ریزی هوشمندانه، کیفیت بهره وری از عمرش را بیش تر کند تا زودتر به مقاصد خویش برسد. بدین منظور باید انسان مؤمن مدبّر، شیوه های بینشی خاصی را سرآمد امور خویش قرار دهد؛ یعنی نوعی تغییر و دگردیسی در قلمرو اندیشه اش پدید آورد تا بتواند از زندگانی اش استفاده بهینه و بیشینه داشته باشد. نخستین کتاب غربی در باره مدیریّت زمان، اواخر دهه1950 به بازار آمد؛ ولی سال ها پیش تر، در منابع اسلامی با عناوین استفاده بهینه از عمر و فرصت های گوناگون زندگی، گاه نیز ضرورت داشتن نظم، از آن یاد شده بود. پژوهش پیش رو، با تحلیل شیوه های بینشی و فکری مدیریّت زمان در سبک زندگی قرآنی، بر اساس چیدمان منطقی و دسته بندی های استاندارد و نگارشی روان و گویا، چهار شیوه را پیشنهاد می دهد. روش پژوهش این مقاله، نقلی وحیانی(تحلیل دلالیِ متنی و فرامتنی آیات و روایات) و گردآوری داده ها به روش کتابخانه ای و با استفاده از نرم افزارهای مرتبط و داده پردازی متن مقاله، به روش توصیفی و تحلیلی است.

مقدمه: از آنجا که اورژانس پیش بیمارستانی محل تلاقی بخش درمانی با جامعه می باشد ، مراقبت سریع ، کارآمد و اثربخش این بخش زندگی بسیاری از انسان ها را نجات می دهد و از شدت ، طول بیماری و عوارض ثانوی مصدومیت می کاهد . روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است . در پژوهش حاضر نمونه 6068 مأموریت انجام گرفته در 20 پایگاه مرکز اورژانس شیراز که مدت زمان اعزام و پاسخگویی از زمان دریافت پیام تا رسیدن آمبولانس در صحنه در نظر گرفته شده که از بین 20662 مأموریت انجام شده در 4 ماه وسط فصول به صورت نمونه گیری تصادفی ساده استخراج گردید سپس زمان انجام مأموریت ها و علل تأخیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: یافته ها نشان داد در کلیه ساعات شبانه روز 9/49 درصد مأموریت ها در مدت زمان 8 تا10 دقیقه یعنی بیشتر از زمان استاندارد انجام گرفته است و علل پاسخگویی به مأموریت های اورژانس بیش از زمان استاندارد شامل: خرابی جاده ، شلوغی راه ، بدی آب و هوا ، مسیر طولانی ، اعزام از پایگاه های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه ، دریافت آدرس اشتباه توسط اپراتور ، عدم ارسال آمبولانس ، تأخیر در اعزام آمبولانس و در شروع مأموریت توسط تکنسین می باشد که این شاخص در مرکز اورژانس شیراز به علت اعزام از پایگاه های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه ، شلوغی راه و مسیر طولانی بوده است . نتیجه گیری: کاهش زمان پاسخگویی در مأموریت های اورژانس 115 نیازمند توجه وزارت بهداشت و درمان و فوریت های پزشکی کشور به این امر می باشد تا ضمن اختصاص بودجه بیشتری به این بخش ، امکان نیازسنجی دقیق از تعداد آمبولانس، تجهیزات و پایگاه اورژانس مورد نیاز بسته به تراکم جمعیت و درخواست مردم در هر منطقه شهری صورت پذیرد .