برنامه شاد

   با شیوع پاندمی کرونا، شرایط بی سابقه ای بر سیستم آموزشی کشور تحمیل شده است به طوری که در حال حاضر، آموزش در مدارس به صورت مجازی پیگیری می شود. پژوهش حاضر با هدف واکاوی مشکلات آموزش در فضای مجازی با استفاده از برنامه شاد در دوره پاندمی کرونا صورت گرفته است. این مطالعه در چهارچوب رویکرد کیفی و با روش پدیدار شناسی انجام شده است. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری شدند. مشارکت کنندگان 20 نفر از آموزگاران مدارس مقطع ابتدایی شهرستان مهاباد بودند که از طریق نمونه گیری هدفمند از نوع ملاکی انتخاب شدند و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. تحلیل داده ها با استفاده از روش هفت مرحله ای کلایزی انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که ادراک معلمان از مشکلات و چالش های آموزش در برنامه شاد، شامل 6 مضمون کلی، مشکلات مربوط  به دانش آموزان و والدین(3 زیر مضمون) مشکلات مربوط به معلمان(3 زیر مضمون) مشکلات محتوا  (2 زیر مضمون) مشکلات تجهیزات (2 زیرمضمون) مشکلات سازمانی (2 زیر مضمون ) مشکلات ارزشیابی (2 زیر مضمون) می باشد

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مجازی با استفاده از سامانه شاد بر انگیزه پیشرفت و مدیریت زمان در دانش آموزان دختر پایه یازدهم دوره متوسطه دوم در ناحیه 2 شهرستان کرمان بود. افراد جامعه شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه یازدهم دوره متوسطه دوم ناحیه 2 شهرستان کرمان به تعداد 5500  نفر بودند که از این تعداد 40 نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به عنوان نمونه پژوهش جای گماری شدند. ابزار گردآوری داده در پژوهش پرسشنامه انگیزه پیشرفت (ACMT) مبتنی بر روش تکمیلی جملات با تجدیدنظر دکتر وی. پی. باهارگاوا (1994) و پرسشنامه استاندارد مدیریت زمان مورهد و گریفین(1989) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی از مقیاس های واریانس، انحراف استاندارد و میانگین استفاده شد و در بخش استنباطی جهت سنجش تاثیر برنامه شاد از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش سامانه شاد بر افزایش انگیزه پیشرفت دانش آموزان و مدیریت زمان تاثیرگذار بود. به عبارتی استفاده از سامانه شاد موجب افزایش انگیزه پیشرفت در دانش آموزان شد. همچنین استفاده از سامانه آموزشی شاد به مدیریت زمان بیشتر در دانش آموزان کمک کرد و باعث شد که بهتر از گذشته زمان و وقت خود را مدیریت نمایند و به بهترین نحو از آن استفاده نمایند. بنابراین استفاده از سامانه شاد در دوران آموزشی پسا کرونا و حتی آموزش حضوری نیز، در کنار انواع روش های تدریس به عنوان یک نرم افزار کمک آموزشی دیگر پیشنهاد می گردد.

احساس حضور مولفه ای تاثیر گذار و تعیین کننده در مشارکت یادگیرنده در آموزش غیرحضوری است. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان احساس حضور دانش آموزان در آموزش های غیرحضوری نیمسال دوم سال تحصیلی 99-98 اجرا شده است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1399-1398 که از اسفند ماه آموزش غیرحضوری را تجربه کردند. از این بین ، تعداد 380 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه در پژوهش مشارکت داشتند. برای سنجش احساس حضور دانش آموزان از پرسشنامه احساس حضور ایگروب استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که دانش آموزان در آموزش غیرحضوری، دارای احساس حضور بالاتر از متوسط می باشند. علاوه بر این، میانگین احساس حضور در هر سه مولفه حضور در مکان، واقعی بودن و مشارکت گروه استفاده کننده از اپلیکیشن شاد بالاتر از میانگین گروه استفاده کننده از شبکه آموزش بوده است و این تفاوت در مولفه مشارکت، به لحاظ آماری معنا دار بود (p<0.05). در پایان پیشنهاد می شود زیر ساخت های لازم برای ارتقا برنامه شاد ایجاد گردد و به مولفه های احساس حضور، در آموزش و طراحی برنامه ها توجه ویژه صورت گیرد.

هدف از پژوهش حاضر واکاوی علل افت تحصیلی دانش آموزان با تأکید بر آموزش مجازی برنامه شاد در پاندمیک کرونا با روش پژوهش کیفی از نوع تحلیل تماتیک بوده است. جامعه پژوهش شامل والدین دانش آموزان دوره ابتدایی استان خراسان جنوبی که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و در نهایت داده ها با 36 نفر از آن ها به اشباع رسید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش به دلیل جدید بودن موضوع و فقدان نظریه کافی در خصوص موضوع پژوهش مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختاریافته بود. بعد از جمع آوری داده ها به تجزیه وتحلیل آنان به روش اشتراوس-کوربین پرداخته شد. ازبین مفاهیم استخراج شده 55کدباز که در11کدمحوری و3کد انتخابی (علل زمینه ای، علل تربیتی و علل آموزشی) طبقه بندی شدند، به دست آمد. جهت بررسی روایی کدگذاری ها از توافق تخصصی متخصصان در مورد فرایند و ساختار کدگذاری ها و جهت بررسی پایایی آن با استفاده از فرم ارزیابی فرایند و ساختار کدگذاری نهایی از روش توافق بین ارزیاب ها استفاده شد که درنهایت ضریب ارزیاب ها 90/0 به دست آمد. یافته ها بیانگر این می باشند که در یک نگاه کلی افت تحصیلی معضل چندجانبه ای است که شیوه های پیشگیری از آن نیز چندجانبه و نیازمند همکاری و آگاهی مستمر والدین، مربیان و دانش آموزان از یک سو و برنامه ریزی های مسئولان آموزش وپرورش از سوی دیگر است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه شاد بر انگیزش تحصیلی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر ساری در درس ادبیات فارسی در دوران کرونا بود. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری یک ماهه بود. نمونه آماری مورد مطالعه شامل 30 نفر از دانش آموزان مقطع اول متوسطه شهر ساری بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و با انتساب تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش با استفاده از برنامه شاد در طی دو ماه و هر هفته به مدت 2 جلسه 90 دقیقه ای درس ادبیات را فرا گرفتند. اما گروه کنترل با استفاده از فایل های پی دی اف به یادگیری درس ادبیات پرداختند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و دیگران (1992) و مشغولیت تحصیلی ریو و تی سنگ (2011) بود. نتایج حاکی از افزایش انگیزش و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان در گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل بود. از آن جایی که برنامه شاد منجر به افزایش انگیزش و مشغولیت تحصیلی می شود لذا از این برنامه می توان به عنوان برنامه ای موثر در مدارس استفاده کرد.

با توجّه به اهمّیّت کلاس های مجازی در دوران کرونا، پژوهش حاضر به بررسی میزان رضایتمندی معلّمان درس زبان انگلیسی در مقاطع متوسطه، از تدریس در شبکه آموزشی دانش آموزان (شاد) در این دوران (سال های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰) می پردازد. همچنین، بررسی نگرش معلّمان این درس به فرصت ها و چالش های برنامه «شاد» و آگاه سازی جامعه آموزشی از راهکارهای رفع موانع این برنامه از دیگر اهداف پژوهش است. شرکت کنندگان این پژوهش، ۵۵ معلّم زبان انگلیسی در مقاطع متوسطه هستند. این تحقیق به دو روش کمّی و کیفی انجام شده است. بخش کمّی شامل پرسشنامه ای است که تلفیقی از چند پرسشنامه در زمینه آموزش مجازی است (روایی پرسشنامه توسّط اساتید گروه زبان انگلیسی دانشگاه شهید چمران اهواز مورد تأیید قرار گرفت و پایایی با روش کرونباخ آلفا 84/0 محاسبه شد) و بخش کیفی حاوی مصاحبه نیمه ساختاریافته است. نتایج نشان می دهد که با استفاده از برنامه «شاد» مسئولیت پذیری و درگیری اولیا با فرآیند یاددهی یادگیری دانش آموزان در این درس افزایش یافته است. شناخته شدن معلّمان توانمند و استفاده از تجارب معلّمان از فرصت های برنامه «شاد» است. معلّمان، مهم ترین چالش ها را مطابق انتظار نبودن سرعت انتقال و یادگیری می دانند.

سامانه های یادگیری الکترونیکی، در شرایط قرنطینه، وظیفه مدیریت آموزش را بعهده دارند. لازم است سامانه های یادگیری الکترونیکی مطابق استانداردهای آموزش مجازی طراحی شده باشند تا دستیابی به اهداف آموزشی ممکن شود. نرم افزار شاد، سامانه ای است که توسط آموزش و پرورش جهت مدیریت آموزش بکار گرفته شده است. هدف تحقیق حاضر نیز تحلیل برنامه شاد از منظر مطابقت با استانداردهای یادگیری الکترونیکی است. برای انجام این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. ابزار مورد استفاده چک لیست استاندارد آموزش مجازی عباسی و بادله است که برای تعیین اعتبار آن از روایی متخصصان استفاده شده است. نتایج پژوهش حکایت از آن دارد که برنامه شاد در 35 بند از مجموع 45 بند ابزار مورد استفاده، مطابق با استانداردهای آموزش مجازی طراحی شده است. پیشنهاد شده است برنامه شاد در جهت مطابقت با استانداردهای آموزش الکترونیکی تغییر یابد. نتایج این پژوهش می تواند در بازنگری برنامه شاد مورد استفاده قرار گیرد.

هدف پژوهش ارزشیابی یادگیری الکترونیکی مدارس مبتنی بر برنامه شاد و بر اساس مدل ADDIE بود. روش پژوهش توصیفی –پیمایشی و جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان دوره ابتدایی شهر فولاد شهر اصفهان بودند که تعداد آنها بالغ بر 430 نفر بود. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 220 نفر به عنوان نمونه تعیین و با روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه ی محقق ساخته بر اساس مدل طراحی آموزش ADDIE بوده است. پس از تأیید روایی پرسشنامه، ضریب پایایی با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برای عناصر تجزیه و تحلیل، طراحی، تدوین ، اجرا و ارزشیابی در کل 0.813 برآورد شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات ازآمار توصیفی و استنباطی(آزمون t تک نمونه ای، آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس و آزمون توکی) استفاده شد.یافته های پژوهش نشان داده است که میزان مطلوبیت یادگیری الکترونیکی با استفاده از برنامه شاد بر اساس مدل ADDIE کمتر از حد متوسط (2.66 از 5) بوده است. درخصوص میزان توجه برنامه شاد به عناصر طراحی آموزشی نیز : میزان توجه به عنصر تجزیه و تحلیل کمتر از حد متوسط(2.59 از 5)، میزان توجه به عنصر طراحی کمتر از حد متوسط(2.55 از 5)، میزان توجه به عنصر تدوین در حد متوسط (2.97 از 5)، میزان توجه به عنصر اجرا کمتر از حد متوسط (2.61 از 5) و میزان توجه به عنصر ارزشیابی در حد متوسط (2.99 از 5) بوده است. همچنین بین میزان توجه به عناصر تجزیه و تحلیل، طراحی و ارزشیابی بر جسب جنسیت پاسخگویان و بین میزان توجه به عناصر تجزیه و تحلیل و تدوین نیز بر حسب مدرک تحصیلی پاسخگویان تفاوت معناداری مشاهده شده است. اما بین میزان توجه به عناصر طراحی آموزشی بر حسب میزان آشنایی با فناوری اطلاعات تفاوت معناداری مشاهده نشده است.