محمدجواد مرادیان

مقدمه: از آنجا که اورژانس پیش بیمارستانی محل تلاقی بخش درمانی با جامعه می باشد ، مراقبت سریع ، کارآمد و اثربخش این بخش زندگی بسیاری از انسان ها را نجات می دهد و از شدت ، طول بیماری و عوارض ثانوی مصدومیت می کاهد . روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است . در پژوهش حاضر نمونه 6068 مأموریت انجام گرفته در 20 پایگاه مرکز اورژانس شیراز که مدت زمان اعزام و پاسخگویی از زمان دریافت پیام تا رسیدن آمبولانس در صحنه در نظر گرفته شده که از بین 20662 مأموریت انجام شده در 4 ماه وسط فصول به صورت نمونه گیری تصادفی ساده استخراج گردید سپس زمان انجام مأموریت ها و علل تأخیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: یافته ها نشان داد در کلیه ساعات شبانه روز 9/49 درصد مأموریت ها در مدت زمان 8 تا10 دقیقه یعنی بیشتر از زمان استاندارد انجام گرفته است و علل پاسخگویی به مأموریت های اورژانس بیش از زمان استاندارد شامل: خرابی جاده ، شلوغی راه ، بدی آب و هوا ، مسیر طولانی ، اعزام از پایگاه های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه ، دریافت آدرس اشتباه توسط اپراتور ، عدم ارسال آمبولانس ، تأخیر در اعزام آمبولانس و در شروع مأموریت توسط تکنسین می باشد که این شاخص در مرکز اورژانس شیراز به علت اعزام از پایگاه های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه ، شلوغی راه و مسیر طولانی بوده است . نتیجه گیری: کاهش زمان پاسخگویی در مأموریت های اورژانس 115 نیازمند توجه وزارت بهداشت و درمان و فوریت های پزشکی کشور به این امر می باشد تا ضمن اختصاص بودجه بیشتری به این بخش ، امکان نیازسنجی دقیق از تعداد آمبولانس، تجهیزات و پایگاه اورژانس مورد نیاز بسته به تراکم جمعیت و درخواست مردم در هر منطقه شهری صورت پذیرد .

مقدمه: سیل از نظر تلفات جانی و خسارات مالی مهیب ترین بلای طبیعی و مسئول 50%-40% تمام بلایا و مرگ و میرهای حاصل از بلایا در سطح جهان، علت 43% جمعیت آسیب دیده به وسیله کل بلایایی که بین سال های 2009-2000 اتفاق افتاده اند، است. علی رغم وفور زیاد سیل در ایران، هنوز مطالعات زیادی در خصوص نحوه پاسخ سیستم سلامت به سیل به عمل نیامده است؛ لذا این مقاله به بررسی عملیات پاسخ سیستم سلامت به سیل چالدران پرداخته است. روش ها: در این مطالعه موردی- توصیفی، اطلاعات با استفاده از چک لیست هایی که پژوهشگران تهیه کرده بودند و از طریق مصاحبه با دست اندرکاران سیستم سلامت مناطق سیل زده، مرور مستندات موجود، مراجعه حضوری پژوهشگران به منطقه سیل زده و مشاهده نحوه پاسخ جمع آوری شده است. یافته ها: در 25/4/1390 سیلی برق آسا به بخش هایی از شهرستان آسیب وارد کرد. تیم تجسس اولیه بلافاصله به مناطق آسیب دیده اعزام، مراقبت بیماری ها تشدید و 24 نمونه میکروبی آب تهیه شده بود که 6 مورد دارای آلودگی میکروبی بودند. هیچ نمونه شیمیایی تهیه نشده بود. 6 منبع آب آشامیدنی بازسازی و 34 کیلوگرم پرکلرین توزیع شده بود. 206 مورد کلرسنجی به عمل آمده بود که 182 مورد مطلوب بودند. 11 دهنه توالت آسیب دیده بودند که 8 دهنه از آنها بازسازی شده بود. هیچ گونه خللی در روند ارائه خدمات سلامت مادران، کودکان و تنظیم خانواده پیش نیامده بود. نتیجه گیری: خوشبختانه سیل اخیر تلفات چندانی نداشته و به خوبی توسط سیستم سلامت مدیریت شده است؛ ولی برای مدیریت بلایای وسیع تر و با تلفات زیادتر، سیستم سلامت بایستی با تهیه برنامه پاسخ و تمرین آن در مانورهای مختلف، خود و کارکنانش را آماده نگه دارد؛ در غیر اینصورت مدیریت چنین بلایایی بسیار سخت و نتایج آن اسف بار خواهد بود.