ریحانه اتحادی

مقدمه: از آنجا که اورژانس پیش بیمارستانی محل تلاقی بخش درمانی با جامعه می باشد ، مراقبت سریع ، کارآمد و اثربخش این بخش زندگی بسیاری از انسان ها را نجات می دهد و از شدت ، طول بیماری و عوارض ثانوی مصدومیت می کاهد . روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی است . در پژوهش حاضر نمونه 6068 مأموریت انجام گرفته در 20 پایگاه مرکز اورژانس شیراز که مدت زمان اعزام و پاسخگویی از زمان دریافت پیام تا رسیدن آمبولانس در صحنه در نظر گرفته شده که از بین 20662 مأموریت انجام شده در 4 ماه وسط فصول به صورت نمونه گیری تصادفی ساده استخراج گردید سپس زمان انجام مأموریت ها و علل تأخیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: یافته ها نشان داد در کلیه ساعات شبانه روز 9/49 درصد مأموریت ها در مدت زمان 8 تا10 دقیقه یعنی بیشتر از زمان استاندارد انجام گرفته است و علل پاسخگویی به مأموریت های اورژانس بیش از زمان استاندارد شامل: خرابی جاده ، شلوغی راه ، بدی آب و هوا ، مسیر طولانی ، اعزام از پایگاه های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه ، دریافت آدرس اشتباه توسط اپراتور ، عدم ارسال آمبولانس ، تأخیر در اعزام آمبولانس و در شروع مأموریت توسط تکنسین می باشد که این شاخص در مرکز اورژانس شیراز به علت اعزام از پایگاه های دیگر به علت نبود آمبولانس کافی در پایگاه منطقه مربوطه ، شلوغی راه و مسیر طولانی بوده است . نتیجه گیری: کاهش زمان پاسخگویی در مأموریت های اورژانس 115 نیازمند توجه وزارت بهداشت و درمان و فوریت های پزشکی کشور به این امر می باشد تا ضمن اختصاص بودجه بیشتری به این بخش ، امکان نیازسنجی دقیق از تعداد آمبولانس، تجهیزات و پایگاه اورژانس مورد نیاز بسته به تراکم جمعیت و درخواست مردم در هر منطقه شهری صورت پذیرد .