درخت حوزه‌های تخصصی

گرچه در مورد مفهوم توانمندسازی و رابطه آن با سایر متغیرها، پژوهش های متعددی انجام گرفته است لکن هوش معنوی به عنوان عاملی اثرگذار بر رفتار فردی، اجتماعی و به تبع آن رفتار سازمانی، طی سال های اخیر در ادبیات سازمان و مدیریت مطرح شده است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه هوش معنوی و توانمندسازی در اداره کل ورزش و جوانان استان تهران، انجام گرفته است. روش این پژوهش پیمایشی از نوع همبستگی و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد توانمندسازی و هوش معنوی است. نتایج تحلیل داده ها که از طریق آزمون همبستگی پیرسون محاسبه شده است، نشان داد که بین هوش معنوی و توانمندسازی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بررسی فرضیه اول مربوط به وضعیت هوش معنوی، نشان داد که فرض صفر مربوط به فرضیه اصلی رد و با توجه به مثبت بودن مقادیر حد پایین و بالا می توان گفت هوش معنوی بالاتر از حد متوسط است. همچنین فرض صفر مربوط به فرضیه دوم رد می شود و با توجه به اینکه مقادیر حد پایین و بالا، بالاتر از صفر می باشد توانمندسازی بالاتر از حد متوسط است.

هدف از اجرای پژوهش حاضر رابطه بین استحکام روانی و راهبردهای روان شناختی در دانشجویان ورزشکار پسر شرکت کننده در مسابقات ورزشی منطقه دو کشور بود. روش پژوهش استفاده شده از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. برای این منظور تعداد 100 نفر از دانشجویان ورزشکار (میانگین سنی، 5/22 و انحراف استاندارد، 7/3) رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. . شرکت کنندگان پرسش نامه استحکام روانی کلاف و همکاران را به منظور اندازه گیری استحکام روانی و آزمون راهبردهای عملکرد توماس و همکاران را برای اندازه گیری راهبردهای روان-شناختی تکمیل کردند. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت معنادار بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال سازی، آرام-سازی، خودگفتاری و خودکاری در بعد تمرین و همچنین بین استحکام روانی و خرده مقیاس های فعال سازی، آرام سازی، تصویرسازی و کنترل توجهی در بعد رقابت بود. در ضمن نتایج رگرسیون چندگانه نشان دهنده پیش بینی معنادار راهبردهای روان شناختی در هر دو بعد تمرین و رقابت توسط خرده مقیاس های استحکام روانی بود که از بین متغیرهای پیش بین، خرده مقیاس تعهد در هر دو بعد بیشترین تأثیر و قدرت پیش بینی را دارا بود. این موضوع نشان می دهد که احتمالاً ورزشکاران متعهد به انجام کار و فعالیت خود، بیشتر تمایل به استفاده از مهارت های روانی برای کسب موفقیت در فعالیت مربوطه داشتند.

هدف این پژوهش استفاده از تحریک چند حسی و تمرین یوگا به عنوان روش هایی غیر دارویی به منظور بهبود کیفیت زندگی مردان سالمند مبتلا به دمانس بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 80 مرد سالمند در دامنه سنی 88-60 سال با میانگین سنی 59/5 ± 94/70 سال به طور تصادفی انتخاب شده و در سه گروه آزمایشی (تمرین یوگای دسته جمعی، تحریک چند حسی و ترکیبی ) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، اختلاف نمره کلی کیفیت زندگی و چهار حیطه آن در سه گروه آزمایشی در پیش و پس آزمون معنادار بود. گروه تمرین ترکیبی که از هر دو نوع مداخله سود می برد بیشترین پیشرفت را در نمره های کیفیت زندگی داشت. ازنظر جسمانی، یوگا از تحریک چندحسی مفیدتر بود؛ درحالی که تحریک چندحسی آثار مثبت محیطی بیشتری برای سالمندان مبتلا به دمانس داشت. در مجموع، مشغول کردن سالمندان مبتلا به دمانس در محیط ها و فعالیت هایی که تنوع و میزان محرک ها در آنها بالاست، از نظر روان شناختی، جسمانی و اجتماعی، کمک فراوانی به آنها می کند. یافته های این پژوهش در طراحی و اجرای برنامه های ارتقاء سلامتی سالمندان مبتلا به دمانس می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از این تحقیق بررسی عوامل انگیزشی- بهداشتی معلمان تربیت بدنی بر اساس نظریه هرزبرگ بود که با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری را کلیه معلمان تربیت بدنی استان کرمانشاه تشکیل می دادند. نمونه تحقیق 278 معلم تربیت بدنی درنظر گرفته شد. برای نمونه گیری از روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دموگرافیکی و پرسشنامه عوامل انگیزشی- بهداشتی دانت و همکاران (1996) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و همچنین از آمار استنباطی شامل آزمون کالموگروف- اسمیرنف؛ آزمون t مستقل و آزمون همبستگی کندال استفاده شد. نتایج نشان داد که که تفاوت معنی داری بین عوامل بهداشتی معلمان مرد و زن تربیت بدنی وجود دارد (05/0>p)؛ اما بین عوامل انگیزشی معلمان مرد و زن تربیت بدنی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). همچنین عوامل بهداشتی با جنسیت (447/0r=) و وضعیت تأهل (409/0r=) رابطه مثبت و معنی داری داشت؛ اما عوامل انگیزشی با ویژگی های دموگرافیکی نمونه های تحقیق رابطه معنی داری را نشان نداد (05/0<p).

هدف از تحقیق، تعیین ارتباط بین استرس شغلی و رضایت شغلی روزنامه نگاران ورزشی می باشد. روش تحقیق همبستگی، نوع تحقیق کاربردی، روش اجرا به صورت پیمایشی و روش گردآوری داده ها میدانی است. جامعه آماری شامل روزنامه نگاران و خبرنگاران ورزشی ایران، حجم نمونه آماری 120 نفر که به روش غیرتصادفی و هدفمند تعیین شد. از آمار توصیفی همچون میانگین، انحراف معیار، فراوانی، % فراوانی و از آمار استنباطی همچون آزمون های همبستگی پیرسون (r)، تحلیل واریانس (F) و آزمون (t) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. گروه مورد مطالعه از نظر میزان استرس و رضایت شغلی با دو گروه دیگر که دارای شغل مشابهی بودند مقایسه و مورد تحلیل قرار گرفتند. تحلیل واریانس نشان داد بین گروه ها از نظر رضایت از کار (008/0P<)، رضایت از مسئول (001/0P<) و رضایت از حقوق و مزایا (019/0P<) تفاوت معنادار وجود دارد و همچنین آزمون شفه تفاوت بین گروه های مورد نظر را مشخص نمود. بطور کلی به نظر می رسد که مسئولیت کاری روزنامه نگاران و خبرنگاران ورزشی با توجه به حساسیت شغل آنها بالا باشد به دلیل اینکه ارتباط مستقیم با جامعه ورزشی داشته و در انعکاس اخبار و اطلاعات باید حق انصاف را رعایت کنند تا به حیثیت و آبروی فردی خدشه وارد نشده و همچنین اصول اخلاقی عینیت و استقلال را نادیده نگیرند. همین امر روزنامه نگاران را در معرض تنیدگی و استرس قرار می دهد.

پژوهش حاضر به منظور بررسی دقت پرتاب شرکت کنندگان مستقل از زمینه و وابسته به زمینه و همچنین بررسی حافظة کاری عددی و فضایی آنها اجرا شد. در این راستا آزمون گروهی تصاویر پنهان شده (GEFT) بین 320 دانشجوی پسر توزیع شد و در نهایت براساس نمره های به دست آمده از آزمون، 45 نفر به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری وابسته به زمینه، بی طرف و مستقل از زمینه قرار گرفتند. مطالعه شامل دو تکلیف (پرتاب دارت و آزمون حافظة کاری عددی و فضایی) بود. در تکلیف پرتاب دارت، شرکت کنندگان در مرحلة پیش آزمون 10 دارت پرتاب کردند. در مرحلة اکتساب شرکت کنندگان در 6 بلوک 10 کوششی تکلیف پرتاب دارت را انجام دادند. آزمون یادداری شامل یک بلوک 10 کوششی بود که 24 ساعت بعد از مرحلة اکتساب انجام گرفت. آزمون حافظة کاری عددی و فضایی به صورت انفرادی و با استفاده از نرم افزار علوم ذهنی کمبریج اجرا شد. داده ها به کمک روش های آماری تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی توکی و آزمون همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج نشان داد که شرکت کنندگان مستقل از زمینه در هر دو آزمون پرتاب دارت و حافظة کاری عملکرد بهتری داشتند. یافته های این پژوهش نشان داد که نمره های بالاتر در آزمون گروهی تصاویر پنهان شدة GEFT نشان دهندة توانایی فضایی- دیداری بهتر افراد مستقل از زمینه است، که این توانایی ممکن است موجب عملکرد بهتر این افراد در آزمون حافظه کاری عددی و فضایی و تکلیف پرتاب دارت باشد.

هدف از این تحقیق، بررسی تفاوت سبک های مقابله با استرس در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار با سطح عزت نفس بالا و پایین بود. به این منظور، 465 دانشجو (18 زن و 347 مرد) با میانگین سنی 20 /3 58 /23 سال به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از پرسشنامه های سبک های مقابله (دادستان و همکاران، 1384) و عزت نفس (رونبرگ، 1987) متغیرهای سبک های مقابله و عزت نفس ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مدل آماری تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین وضعیت ورزش در استفاده از سبک های مقابله وجود دارد. همچنین تفاوت معناداری بین سطوح عزت نفس در استفاده از سبک های مقابله مشاهده شد. به علاوه تعامل وضعیت ورزش و عزت نفس در استفاده از این سبک ها معنادار بود. کمترین تا بیشترین استفاده از سبک مقابلة فعال به ترتیب مربوط به غیرورزشکاران با عزت نفس پایین، غیرورزشکاران با عزت نفس بالا، ورزشکاران با عزت نفس پایین و ورزشکاران با عزت نفس بالا بود. سطح فعالیت بدنی و سطح عزت نفس افراد در سبک های مقابلة نامنعطف کنش متقابل دارد. غیرورزشکاران در استفاده از این سبک تفاوت زیادی ندارند، بیشترین استفاده از سبک نامنعطف به ترتیب به ورزشکاران با عزت نفس بالا و ورزشکاران با عزت نفس پایین مربوط است. یافته ها باتوجه به ارتباط متغیرهای مورد بررسی مورد بحث قرار گرفته است

هدف از انجام پژوهش حاضر، مطالعه ارتباط بین عوامل استرس زای شغلی و ویژگی های فردی در بین دبیران تربیت بدنی شهرستان شهریار بود. جامعه آماری شامل 120 دبیر از مدارس شهرستان شهریار بود که تعداد 92 نفر با استفاده از جدول کرجسای مورگان به عنوان جامعه نمونه تحقیق تعیین گردید. روش انجام این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر استراتژی همبستگی و از نظر مسیر اجرا پیمایشی است و جمع آوری داده ها به صورت میدانی انجام شد که در آن مشخصات فردی و مؤلفه های استرس شغلی از طریق پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت و ابزار اندازه گیری شامل سه پرسشنامه ویژگی های فردی(محقق ساخته)، تیپ شخصیتی (روزمن و فرید من) و عوامل استرس زای شغلی (کوپر) بود که پس از تأیید روایی محتوای و پایایی 87/0 = rمورد استفاده قرار گرفت. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی کندال و پیرسن به منظور اختلاف میانگین و ارتباط متغیرهای عوامل استرس زا با متغیرهای دیگر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین ویژگی های فردی سن، جنسیت، سابقه خدمت و تحصیلات با عوامل استرس زای شغلی رابطه معنادار وجود دارد ولی ببن عوامل وضعیت استخدام و تأهل با عوامل استرس زا رابطه ای وجود ندارد. همچنین بین تیپ شخصیتی A و بروز عوامل استرس زای شغلی رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد.

هدف این پژوهش،تعیین و مقایسه نیم رخ روانی مردان جودوکار نخبه ایران در سه گروه سنی بزرگسالان، جوانان و نوجوانان درایران است. به این منظور 218 نفر جودوکار نخبه بزرگسال با میانگین 4/9 25/7 سال، جوان1/4 18/9سال و نوجوان 0/7 7/15 سال بصورت هدفدار انتخاب شدند. آزمودنی ها بوسیله پرسشنامه مهارتهای روانی SASI مورد ارزیابی قرار گرفتد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که میان سه گروه سنی ( بزرگسالان، جوانان و نوجوانان)از نظر مهارت های روانی(انگیزش، تمرکز،اعتماد به نفس، تنظیم سطح انرژی روانی، تصویرسازی دهنی، و هدف چینی) اختلاف معنی داری وجود ندارد (P< 0/05) و درگروه های سنی( بزرگسالان، جوانان و نوجوانان )میزان مهارت روانی انگیزش، اعتماد به نفس و هدف چینی در سطح عالی و مهارت روانی تمرکز، کنترل حالات روانی و تصویر سازی ذهنی در سطح خوب قرارداشتند. همچنین نتایج تحقیق حاضر نورم مربوط به امتیاز مهارت های روانی را در جودو کاران نخبه سه رده سنی مشخص کرده است.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی و مقایسه تأثیر هدف گزینی کوتاه مدت و بلندمدت بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال در دانش آموزان 15- 19 ساله عضو کانون ورزشی بسکتبال آموزش و پرورش شهرستان گنبد کاووس است. بدین منظور، 60 نفر از دانش آموزان جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بر اساس نمرات پیش آزمون، همگن شدند و در سه گروه هدف گزینی بلندمدت، هدف گزینی کوتاه مدت، و گروه کنترل قرار گرفتند. سپس، گروه هدف گزینی بلندمدت با هدف پیشرفت 40 درصدی تا جلسه چهارم تمرین نسبت به پیش آزمون، گروه هدف گزینی کوتاه مدت با هدف پیشرفت 10 درصدی در جلسه اول تمرین، پیشرفت 20 درصدی در جلسه دوم تمرین، پیشرفت 30 درصدی در جلسه سوم تمرین و پیشرفت 40 درصدی در جلسه چهارم تمرین در مقایسه با پیش آزمون و گروه کنترل بدون داشتن هدف، چهار جلسه تمرینی را در چهار روز متوالی اجرا کردند. میانگین نمرات جلسه چهارم، به عنوان نمره اکتساب محاسبه شد. شرکت کنندگان بعد از گذشت 72 ساعت بی تمرینی پس از آخرین جلسه تمرین در آزمون یادداری شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آنوا و با به-کارگیری نرم افزار SPSS نسخه 13 انجام شد. نتایج نشان داد هدف گزینی کوتاه مدت و بلندمدت بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب آزاد بسکتبال تأثیر معنی دار دارد (05/0 >p) و مقایسه نمرات اکتساب و یادداری این دو گروه نشان داد گروه هدف گزینی بلندمدت در مرحله اکتساب و یادداری به-طور معنی داری بهتر از گروه هدف گزینی کوتاه مدت بود.

تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط بین عوامل انگیزشی و تحلیل رفتگی شغلی دبیران تربیت بدنی شهر تبریز بر اساس مدل انگیزشی ERG صورت گرفته است. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی می باشد. از بین 500 نفر از دبیران تربیت بدنی مقطع راهنمایی و متوسطه تبریز تعداد 226 نفر با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان در سال 1390 انتخاب گردید. از پرسشنامه نیازهای ERG و سیاهه فرسایش شغلی مسلوچ (MBI) برای گرد آوری داده های تحقیق استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.17 و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، آزمون تی مستقل انجام گرفت. از دیدگاه دبیران تربیت بدنی سایر دبیران آموزش و پرورش نگرش مساعدی درباره درس تربیت بدنی ندارند و آنرا درسی که تلاش کمتری نیاز دارد تلقی می کنند. نتایج نشان داد بین عوامل انگیزشی آلدفر و تحلیل رفتگی شغلی ارتباط مستقیمی وجود دارد. اما فقط دو عامل نیازهای وابستگی و نیازهای فیزیولوژیکی پیش بینی کننده تحلیل رفتگی شغلی معلمان بودند (P<0/01).

هدف از این تحقیق، بررسی رابطة بین خودکارامدی و ابعاد روانی، اجتماعی، عقلانی، هیجانی، معنوی و جسمی نیک-زیستی بود. طرح تحقیق حاضر همبستگی است که 285 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دختر و پسر با استفاده از شیوة تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های بررسی نیکزیستی ادراکشده و بررسی عادات تمرینی و خودکارامدی و برای بررسی رابطة بین متغیرهای تحقیق از همبستگی پیرسون استفاده شد. از مدل رگرسیون چندگانة خطی برای ارزیابی نقش هریک از متغیرها در تبیین نیکزیستی ادراکشده و مؤلفه های تشکیل دهندة آن استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارامدی ورزشی کلی، نیکزیستی ادراکشده و ابعاد جسمی، معنوی، عقلانی، روانی و هیجانی نیکزیستی را به طور معناداری پیش بینی میکند (05 /0 P<). خودکارامدی ورزشی پیشگوی معناداری از نیکزیستی اجتماعی نبود. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که خودکارامدی ورزشی شاخص پیشگوی مهمی از نیکزیستی هیجانی، روانی، عقلانی، معنوی و جسمی است. باتوجه به نتایج این تحقیق، با تمرکز بر بهبود خودکارامدی ورزشی و تقویت افکار و اعتقادات مرتبط با توانایی شخصی برای شرکت در فعالیت بدنی و استفاده از نظریة شناختی اجتماعی، شرکت در فعالیت بدنی و ورزش در درازمدت افزایش خواهد یافت

هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت عمومی دانش آموزان پسر فعال و غیرفعال مدارس راهنمایی ارومیه است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی ارومیه تشکیل می دادند. از میان این مدارس، شش مدرسه به صورت تصادفی خوشه ای و از میان دانش آموزان این مدارس 370 نفر به صورت تصادفی برگزیده شدند (192 غیرفعال و 178 فعال). برای تحقیق حاضر از پرسشنامه 28 سؤالی سلامت عمومی (گلدبرگ وهیلر، به نقل از تقوی 1380) استفاده شد. برای مقایسه وضعیت سلامت روان افراد فعال و غیرفعال و خرده مقیاس های آن از آزمون یومان - ویتنی در سطح معنی داری 05/0 p≤ استفاده شد. نتایج آزمون یومان - ویتنی نشان داد بین سلامت عمومی و خرده مقیاس های آن (علائم جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی) در دانش آموزان فعال و غیرفعال تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به اینکه دانش آموزان قشر آینده ساز مملکت هستند و آینده جامعه به آن ها بستگی دارد، سلامت عمومی و روانی این قشر در ابعاد مختلف از جمله استفاده از ورزش و فعالیت های فیزیکی می تواند ضامن پیشرفت آن ها در جامعه در زمینه های مختلف باشد.

یوگا، یکی از مهم ترین روش های کاهش استرس و مشکلات روحی در بسیاری از کشورها در سطح جهان محسوب میشود. در ایران، یوگا اخیراً با استقبال روزافزون زنان مواجه شده. این پژوهش درصدد است تا یکی از نتایج اصلی این استقبال را بررسی کند.از آنجا که خانواده مهم ترین فضای خصوصی، در زندگی زنان است، این مقاله نقش مؤثر یوگا را در روابط خانوادگی تبیین میکند. این پژوهش نشان میدهد زنانی که به طور منظم در دوره های یوگا شرکت میجویند، از سویی خود را با نقش های عاطفی در روابط خانوادگی نزدیکتر میکنند و از سوی دیگر در تلاش برای تغییر نگرش خود در این زمینه هستند. برای تحقق این دو منظور، آنها از یوگا بهره میبرند تا آرامش کسب کنند و در رویارویی با مسائل زندگی توانمندتر شوند و انسان معنویتری باشند. در این راستا، مفهوم وحدت در آموزه های یوگا دیده های مغایر با نظریات فمینیستی به معنای رادیکال آن را رواج میدهد و افراد را به یکپارچگی و وحدت با یکدیگر تشویق میکند. در این فرایند، زنان صلح و آرامش بیشتری را در زندگی خانوادگی خود تجربه میکنند.

تحقیق حاضر، با سنجش انگیختگی (سطح هدایت الکتریکی پوست) و گوش به زنگی (ضربان قلب) حین اجرای نوعی مهارت پیوسته آزمایشگاهی، تأثیر آن ها را در اجرای پیشرفته و مبتدی سنجیده و الگوی تغییرات فیزیولوژیک مربوط به این دو نوع اجرا را ارائه داده است. بدین منظور 20 آزمودنی در مرحله اکتساب شرکت کردند که شامل 10 جلسه 10 کوششی بود و هر کوشش 30 ثانیه طول می کشید. در نهایت، بعد از 48 ساعت آزمون یادداری از آن ها به عمل آمد. ابزار اندازه گیری این تحقیق دستگاه پروکامپ اینفینتی، تعقیب سنج گردان مدلA 30014، سیاهه اضطراب صفتی اسپیلبرگر و همکاران (فرم 2) و مقیاس خلقی برونل (برومز) بود. میانگین سطح هدایت پوستی و ضربان قلب در بازه زمانی 10 ثانیه قبل از اجرا، 30 ثانیه طول اجرا و 10 ثانیه بعد از اجرا در جلسه دوم (اجرای مبتدی) و آزمون یادداری (اجرای پیشرفته) ثبت و از طریق تحلیل واریانس با سنجش های تکراری با یکدیگر و نیز به طور جداگانه در سطح اطمینان 5 درصد تحلیل شد. یافته ها نشان داد انگیختگی از لحظه شروع تا حدود 4 ثانیه ابتدایی اجرای پیشرفته و مبتدی افزایش و سپس در تمام زمان باقی مانده اجرا کاهشی تدریجی داشت، با این تفاوت که سطح انگیختگی و کاهش خطی در اجرای مبتدی بیشتر بود. از حدود 2 ثانیه پس از اجرای پیشرفته، افزایش جبرانی معنی داری در این نیم رخ مشاهده شد که به سطح پایه بازگشت نکرد، حال آنکه اجرای مبتدی روند یکنواختی داشت. ضربان قلب در اجرای مبتدی و پیشرفته نه الگوی تغییر مشخصی داشت، نه ویژگی های بارز گوش به زنگی را منعکس کرد. نتایج با توجه به نظریات فیزیولوژی روانی که عملکرد را تبیین می کنند بحث شده است.

هدف اصلی از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تمرین دو تکنیک کاراته بر کاهش رفتارهای قالبی سه پسر 5 سالة درخودفرورفته است. شرکت کنندگان شامل سه پسر 5 سالة مبتلا به اختلال در خودفرورفتگی بودند. در این پژوهش از روش پژوهشی مورد منفرد با طرح A-B-A استفاده شد. شرکت کنندگان پژوهش حاضر دو تکنیک کاراته (زوکی و مای گری) را به مدت 12 هفته تمرین کردند. مقدار تغییر در شدت بروز رفتارهای قالبی در طول فرایند مداخله و همچنین در طول یک ماه پس از پایان مداخله در توالی های یک هفته ای از طریق مقیاس رتبه بندی در خودفرورفتگی گیلیام – ویرایش دوم اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد که مطابق با تحلیل دیداری نمودار داده ها بر اساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، مداخلة مورد نظر در مورد هر سه شرکت کننده اثربخش بوده است (با PND100 درصد برای شرکت کنندگان اول و سوم و 50 درصد برای شرکت کنندة دوم) و این کاهش بعد از یک ماه از پایان مداخلة پایدار باقی ماند. نتایج پژوهش حاضر مشخص ساخت که آموزش تکنیک های کاراته به کودکان درخودفرورفته رفتارهای قالبی آنها را به طور پایداری کاهش می دهد.

به منظور افزایش سطوح فعالیت بدنی دانش آموزان مدارس، درک کاملی از فاکتورهای گوناگون مؤثر بر مشارکت در فعالیت های بدنی ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی سطوح فعالیت بدنی در بین دانش آموزان دارای سبکهای شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه مدارس راهنمایی شهرستان خرامه فارس بود. جهت اجرای این تحقیق ابتدا 150 نفر از دانش آموزان پسر مدارس راهنمایی شهرستان خرامه فارس به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از اجرای آزمون قاب و میله 100 نفر از آنان در دو گروه 50 نفری وابسته به زمینه (میانگین سن 96 /0±82 /12 سال، قد 65 /6±9 /155 سانتیمتر وزن 27 /12±5 /47 کیلوگرم) و مستقل از زمینه (میانگین سن 89 /0±32 /13 سال، قد 61 /8±1 /158 سانتیمتر وزن 74 /15±51 کیلوگرم) طبقه بندی شدند. برای اندازه گیری وابستگی و استقلال از زمینه از آزمون قاب و میله و جهت سنجش فعالیت بدنی از چک لیست خودسنجی فعالیت بدنی استفاده شد. ابتدا نرمال بودن داده ها با استفاد از آزمون کولموگروف اسمیرنوف مورد تایید قرار گرفت و سپس از آزمون آماری تی مستقل برای تجزیه و تحلیل داده ها تحت نرم افزار Spss17 استفاده شد (05 /0=α). بین مدت زمان فعالیت بدنی دانش آموزان دارای سبکهای شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه اختلاف معنیداری یافت شد(000 /0=P) . بین مدت زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید دانش آموزان دارای سبکهای شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه اختلاف معنیداری مشاهده گردید(018 /0=P) . بین نمره معادل سوخت و سازی فعالیت بدنی دانش آموزان دارای سبکهای شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه اختلاف معنیداری یافت شد(000 /0=P) . بین نمره معادل سوخت و سازی فعالیت بدنی فعالیت بدنی متوسط تا شدید دانش آموزان دارای سبکهای شناختی وابسته به زمینه و مستقل از زمینه اختلاف معنیداری یافت شد(012 /0=P) . نتایج این تحقیق نشان داد که دانش آموزان دارای سبک شناختی مستقل از زمینه نسبت به دانش آموزان وابسته به زمینه، فعالیت بدنی و هزینه انرژی بیشتری دارند. احتمال میرود فقر حرکتی در دانش آموزان وابسته به زمینه بیشتر باشد که برای اثبات این مورد به تحقیقات بیشتری نیاز است. به علاوه از آنجا که سبک شناختی می تواند به عنوان یکی از متغیرهایی که تا حدود زیادی حاصل تعامل فرد با محیط و قابل توسعه و تحول اند، مورد مداخله قرار گیرد، پیشنهاد می شود با استفاده از راهکارهای آموزشی، سبک شناختی دانش آموزان را تغییر داده و آنان را به سوی فعالیت های بدنی و آینده ای سالم تر سوق دهیم.

هدف از تحقیق، بررسی رابطة کمال گرایی، استرس و تحلیل رفتگی در بین مربیان شنای زن و مرد بود. به همین منظور 154 نفر (85 مربی مرد با میانگین سنی 26 /5 ± 52 /30 سال و سابقة مربیگری 96 /4 ± 69 /7 و 69 مربی زن با میانگین سنی 16 /5 ± 82 /28 سال و سابقة مربیگری 40 /4 ± 46 /6) انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از چهار پرسشنامة مشخصات فردی، کمال گرایی هیل و دیگران (2004)، پرسشنامة استرس کودرون و پرسشنامة تحلیل رفتگی مسلش و جکسون (1996) استفاده شد. از آمار توصیفی برای رسم جداول و نمودارها و شاخص های پراکندگی مانند میانگین، میانه و نما، از آمار استنباطی و برای آزمودن فرضیه ها و از آزمون های تحلیل واریانس، همبستگی پیرسون و آزمون t در سطح معنی داری 05 /0P< برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. برای طبقه بندی، تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS، EXCEL استفاده شد. نتایج نشان داد، بین کمال گرایی و استرس در مربیان زن و مرد ارتباط جهت داری وجود دارد (05 /0P<). بین کمال گرایی و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد ارتباط معنی داری وجود دارد (05 /0P<). همچنین بین استرس و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد ارتباط جهت داری مشاهده شد (05 /0P<). اما در مورد فرضیة آخر بین کمال گرایی و تحلیل رفتگی در میان مربیان زن و مرد تفاوتی وجود نداشت، اما در استرس میان مربیان زن و مرد اختلاف معنی داری مشاهده شد.