صیاد درویشی

زمینه و هدف: با توسعه بسترهای سخت افزاری و نرم افزاری؛ سطح پیچیدگی جرایم نیز به طور چشم گیری بالا رفته است. مسأله قابل تأمل، گستردگی دامنه وظایف فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران و تعدد پلیس های تخصصی است که به طور ویژه در راستای مقابله و پیشگیری از جرائم فعالیت دارند. بنابراین در این پژوهش، به بررسی بایسته های مدیریت انتظامی یکپارچه پلیس های تخصصی در پیشگیری از جرم، پرداخته شده است.روش: این تحقیق، یک پژوهش کیفی از نوع تحلیل محتوای جهت دار است که از نظر هدف، کاربردی است. مشارکت کنندگان در این پژوهش 20  نفر هستند که در ابتدا 18 نفر از مدیران ارشد پلیس های تخصصی و نیز معاونت عملیات فراجا از حوزه مرکزی به روش نمونه گیری هدفمند تا اشباع نظری انتخاب شده اند. سپس برای اتقان نظری بیشتر، 2 نفر از کارشناسان خبره قضایی خارج از مجموعه فراجا نیز مشارکت داده شدند. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار آن مصاحبه نیمه ساختاریافته است. داده ها به روش صوری و تکرارپذیری از نظر روایی و پایایی تأیید و همچنین برای تحلیل داده ها از نرم افزار مکس کیودا استفاده شده است. یافته ها: با تحلیل داده های حاصل از مصاحبه های نیمه ساختار، در مجموع 136 مورد از بایسته های مدیریت انتظامی یکپارچه پلیس های تخصصی ذیل 24 محور اصلی در راستای پیشگیری از جرم شناسایی شدند که برخورداری از بینش راهبردی، اشراف اطلاعاتی جامع، اطلاعات محوری، شبکه دانش و اطلاعات، اصلاح ساختار و بهبود فرایندها، خدمات رسانی مطلوب، پیشگیری مردم پایه، گفتمان سازی، تعامل فرا فعال، وحدت فرماندهی و هدایت عملیات انتظامی، برنامه ریزی، سازمان دهی و هماهنگی یکپارچه عملیات انتظامی، طرح ریزی یکپارچه عملیات انتظامی، پیشگیری فناورانه یکپارچه، هوشمندسازی فرایندها  از جمله شناسه های محوری آن هستند.نتیجه گیری: مدیریت انتظامی یکپارچه پلیس های تخصصی در پیشگیری از جرم؛ مستلزم هماهنگی حداکثری پلیس های تخصصی فراجا  در گام های مختلف برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی، پیاده سازی و اجرای فرایندهای پیشگیرانه از جرم است که توجه به شناسه ها و بایسته های شناسایی شده در این پژوهش می تواند فرماندهان، مدیران و رؤسای پلیس های تخصصی را در صحنه سیاست گذاری و میدان اجرای سیاست ها و تدابیر اتخاذ شده راهنما و کمک کار باشد.

زمینه و هدف: پلس هوشمند می تواند با ارائه خدمات به موقع با استفاده از فناوری، نقش موثری در پیشگیری از جرائم ایفا کند. استقرارپلیس هوشمند، نیاز به شناخت عوامل داخلی و بیرونی سازمان و ارائه راهبردهای لازم دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، ارائه راهبردهای استقرار پلیس هوشمند در پیشگیری از جرم است.روش: پژوهش کاربردی حاضر دارای ماهیتی توصیفی-تحلیلی و از منظر روش گردآوری داده ها در زمره تحقیقات آمیخته (کیفی وکمی) است. جامعه مورد مطالعه در بخش کیفی شامل، اساتید دانشگاه و نخبگان پیشگیری از جرم فراجا به روش هدفمند مبتنی بر معیار انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری و پس از انجام هر مصاحبه، متن آن پیاده سازی و مضامین پایه استخراج شد. داده ها در نفر 18 به اشباع رسید. که باورپذیری داده ها به روش توصیفی و اطمینان پذیری آن با دریافت نظرات دو نفر کدگذار دیگر واقف بر موضوع و انجام اصلاحات مورد نظر آن ها در فرایند سه سویه سازی، تایید و به روش تحلیل مضمونی تجزیه و تحلیل شد. از نتایج بخش کیفی برای ساخت ابزار در بخش کمی استفاده شد. جامعه آماری بخش کمی را  مدیران ارشد و اجرایی پلیس پیشگیری تشکیل دادند که به روش تصادفی ساده و براساس فرمول کوکران، 102 نفر نمونه تعیین و داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری گردید. روایی ابزار به روش صوری و پایایی آن با آلفای کرونباخ 82/0 تعیین و سپس برای دستیابی به تحلیل، داده ها با تکنیک «سوات» تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: براساس یافته های پژوهش مبتنی برمحیط شناسی، در بخش کیفی عوامل چهارگانه شامل ضعف ها، تهدیدها، قوت ها و فرصت ها در محیط داخل و خارج سازمان پلیس مورد شناسایی قرار گرفت. در بخش کمی نتایج نشان داد که «برخورداری از راهبردهای پشتیبانی کننده» و «داشتن برنامه بلند مدت و تعریف چشم انداز» با نمره نهایی 226/0و222/0، به عنوان مهم ترین نقطه قوت و «اعتماد عمومی به پلیس» با نمره نهایی 196/0، به عنوان مهم ترین فرصت قلمداد می شود. همچنین موقعیت سازمان پلیس با توجه به عوامل داخلی و خارجی و تحلیل کمی در ناحیه تهاجمی قرار دارد.   نتیجه گیری: نتایج حکایت از آن دارد که اعتمادسازی و افزایش اعتماد عمومی به پلیس با استفاده از تفکر آینده نگری مدیران و فرماندهان پلیس، اولویت اول راهبرد تهاجمی است و اتخاذ این راهبرد و اجرای آن می تواند سرعت و روند استقرار پلیس هوشمند را تسهیل نماید. بنابراین شرایط بهتری برای استقرار پلیس هوشمند در پیشگیری از جرم وجود دارد، لیکن باید در یک رویکرد همه جانبه و سیستمی، تمامی برنامه های اجرایی برای تحقق راهبردهای چهارگانه را مورد توجه عملی قرار داد.

از آن جاکه جهانی شدن به دلیل ویژگی های خاص خود، نظیر گم نامی، سهولت ارتباط، هزینه پایین دسترسی، وابسته نبودن به زمان و مکان خاص و ... محملی برای انواع آسیب های اجتماعی در یک جامعه و فرهنگ آن است، این پژوهش با هدف بررسی رابطه فرهنگ ایرانی-اسلامی و پیش گیری از آسیب های اجتماعی جهانی شدن ارتباطات و اطلاعات انجام شد. پژوهش حاضر، ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی–تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کارشناسان مرتبط و صاحب نظران آشنا با مباحث ارتباطات و اطلاعات تشکیل دادند که براساس فرمول کوکران، تعداد 155 نفر به عنوان حجم نمونه به صورت نمونه گیری احتمالی طبقه ای انتخاب شدند. درجهت گردآوری داده های لازم برای پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته استفاده و روایی محتوایی آن، با کسب نظر از اساتید و صاحب نظران حوزه فضای مجازی به مقدار 79/0 احراز و پایایی آن با آلفای کرونباخ، 83/0 محاسبه شد. پس از جمع آوری داده ها، از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل آن ها بهره برده شد. یافته ها مبین آن است که فرهنگ ایرانی-اسلامی با پیش گیری از آسیب های اجتماعی جهانی شدن ارتباطات و اطلاعات رابطه معنادار دارد. بنابراین، توسعه فرهنگ ایرانی-اسلامی در اقشار مختلف جامعه می تواند از آسیب های اجتماعی پیش گیری نماید.

زمینه و هدف: امروزه اکثر سازمان ها در حوزه کارکنان به لحاظ رفتاری و اخلاقی با چالش های متعددی مواجه هستند که رفع این چالش ها، موجب ارتقاء عملکرد می گردد. پژوهش حاضر با هدف مدل سازی تاثیر کارکنان دشوار بر عملکرد فرماندهان کوپ با نقش واسطه سکوت سازمانی انجام گرفته است.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را 290 نفر از فرماندهان کوپ تشکیل می دهند که از این تعداد 165 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده های این پژوهش در بسته نرم افزاری SPSS و PLS Smart مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که کارکنان دشوار اثر مستقیم بر عملکرد فرماندهان کوپ داشته و سکوت سازمانی با نقش واسطه گری، تاثیر معناداری در عملکرد فرماندهان کوپ دارد. کارکنان دشوار بر عملکرد فرماندهان کوپ 714/0- درصد اثر مستقیم و از طریق سکوت سازمانی 687/0- درصد اثر غیرمستقیم البته با بار منفی دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیانگر این است که در راستای ارتقاء عملکرد فرماندهان کوپ در اجرای مأموریتهای جاری و محوله و همچنین اهداف تعیین شده، بایستی مدیران مهارت و قابلیت لازم برای هدایت کارکنان دشوار از موقعیت های غیرسازنده به بهبود عملکرد و ارتباطات کاری را داشته و همچنین با استفاده از شیوه های مدیریتی و سبک رهبری مناسب، عوامل شکل گیری و تأثیرگذار بر سکوت سازمانی را رفع نمایند.

زمینه و هدف: شایسته سالاری در انتصابات مدیران هر سازمان به عنوان یک رکن اساسی در تحقق اهداف سازمانی است. در این مطالعه نیز هدف تحقیق شناسایی کانون های  شایسته سالاری در فرایند انتصابات مدیران پلیس بوده است.روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت جمع آوری داده ها، تحقیق کیفی از نوع عمقی است. جامعه این پژوهش مدیران ارشد، خبرگان و متخصصان مدیریت منابع انسانی در فراجا بودند که از بین آنها با روش نمونه گیری هدفمند 20 نفر با توجه به اشباع نظری داده ها انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها، روش مصاحبه نیمه ساختار و برای روایی و پایایی داده ها، تکنیک بازآزمون  و تکرار پذیری  مورد استفاده قرار گرفته و  برای تحلیل داده ها  نیز از روش تحلیل تِم (تحلیل مضمون) استفاده شده است.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها، کانون ساختاری (ساختار سازمانی؛ همسویی استراتژی ارتقای کیفیت و استراتژی سازمان؛ برنامه ریزی مناسب سازمانی برای شایسته سالاری؛ حمایت گری مدیران ارشد؛ استعداد سازمان؛ مدیریت دانش)؛ کانون رفتاری (انعطاف پذیری و مانایی؛ توجه به شایسته سالاری؛ ضابطه محوری؛ ارزیابی عملکرد شغلی و رضایت شغلی) و کانون زمینه ای (تغییرات عادلانه در قوانین شایسته سالاری؛ نهادینه سازی ارتقای کیفیت؛ شایستگی های فردی؛ احساس مسئولیت؛ شایستگی های یادگیری و انگیزش) به عنوان مهمترین کانون های  شایسته سالاری در فرایند انتصابات مدیران شناسایی و احصاء گردید.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد با بهبود  کانون ها و معیارهای شایسته سالاری در فرایند انتصابات مدیران پلیس می توان بیش از پیش شاهد توسعه و تحول در فرایند انتصاب فرماندهان و مدیران شایسته و لایق و به تبع آن ارتقای اثربخشی و بهره وری در عملکرد سازمانی پلیس بود."مقاله فوق در فهرست آماده انتشار می باشد"

  استفاده از داده ها و سامانه های رایانه ای به عنوان موضوع و ابزار ارتکاب جرم از جمله نمودهای پیوند منفی بین این فناوری ها با حقوق کیفریاست . هدف این پژوهش شناسایی چالش های پلیس ایران در تفتیش و توقیف داده و سامانه در پیشگیری و کشف جرم است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نوع پژوهش توصیفی– تحلیلی و در زمره تحقیق کیفی است. با استفاده از منابع کتابخانه ای و مصاحبه با خبرگان دانشگاهی، داده ها جمع آوری و به روش تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها بیانگر این است که پلیس در تفتیش و توقیف داده و سامانه با دو دسته از چالش ها شامل؛ چالش ها در حوزه حفظ حریم خصوصی اشخاص و درحوزه محدودیت و خلاءهای تقنینی است. بنابراین رفع خلاءهای تقنینی در حوزه حریم خصوصی و اختیارات پلیسی و دسترسی آن ها به پایگاه های داده جهت پیشگیری و کشف جرم، در رفع چالش های پلیس در تفتیش و توقیف داده و سامانه در ایران مؤثرند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل شکل دهنده رفتار جوانان در گرایش به مواد مخدر صنعتی در شهر اردبیل انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی و با رویکرد کیفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه جوانان مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل در سال 1401 بود که بر اساس نمونه گیری هدفمند و با استفاده از تکنیک اشباع داده ها، 28 نفر انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با روش مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی جهت دار با تکنیک تحلیل جمله به جمله انجام گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که 8 مقوله و 76 زیرمقوله به عنوان عوامل شکل دهنده رفتار جوانان در گرایش به مواد مخدر صنعتی شناسایی شد که شامل رفتارهای هیجانی، ارتباط و همنشینی با همسالان، رفتار برنامه ریزی شده، نگرش، فشار اجتماعی، گسست خانوادگی، عوامل روان شناختی، و شرایط اقتصادی بودند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از وجود عوامل متعدد فردی، خانوادگی، و محیطی در شکل گیری و جهت دهی رفتارهای جوانان در گرایش به مصرف مواد مخدر صنعتی است. بنابراین، برای پیشگیری از شکل گیری رفتارهای زمینه ساز در گرایش جوانان به مصرف مواد مخدر صنعتی، لازم است عوامل مختلف فردی، خانوادگی، و محیطی را به صورت جامع در طراحی و اجرای برنامه های پیشگیری از گرایش جوانان به مصرف مواد مخدر صنعتی در نظر گرفته شوند و در این راستا سرمایه گذاری مناسب در کنترل و جهت دهی رفتار جوانان با توجه به مولفه ها و زیر مولفه های شناسایی شده پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: وضعیت های مخاطره آمیز مواردی است که طفل یا نوجوان، در معرض بزه دیدگی یا ورود آسیب به سلامت جسمانی، روانی، اجتماعی، اخلاقی، امنیتی قرار می گیرد. پلیس به عنوان محوری ترین سازمان درگیر در امر پیشگیری از جرائم، نیازمند آگاهی و اقدام مقتضی در پیشگیری از وضعیت های مخاطره آمیز بزه دیدگی اطفال و نوجوانان است. پژوهش حاضر درصدد بررسی راهبردهای پلیس در پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان با تأکید بر این وضعیت ها می باشد.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی–تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان واحدهای گشت، فوریت های پلیسی110 و واحدهای مشاوره و مددکاری است که براساس فرمول کوکران، تعداد 155 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن صوری و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ، 83 /0 تعیین شد و داده ها با نرم افزار اس. پی. اس. اس 24 تجزیه و تحلیل شده است.یافته ها: یافته ها نشان می دهد راهبرد حمایتی پلیس با مقدار465 /56=t، راهبرد مشارکتی پلیس با مقدار354 /49=t و راهبرد تعاملی پلیس با مقدار756 /52=t درسطح معناداری000/0 بر پیشگیری از بزه دیدگی اطفال و نوجوانان در وضعیت های مخاطره تأثیر معناداری دارند. بنابراین انجام مداخلات حمایتی، مشارکتی و تعاملی پلیس موجب کاهش آثار عوامل آسیب زا در بزهکاری اطفال و نوجوانان در وضعیت های مخاطره آمیز می شود.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهدکه پلیس می تواند با اقدام های مانند تربیت و بکارگیری نیروهای متخصص، استفاده از سامانه های اطلاعاتی و پایش تصویری، شناسایی نقاط جرم خیز و عوامل خطر، آگاهی بخشی عمومی، استفاده از رسانه های جمعی و فضای مجازی، تقویت پیوند پلیس با مدرسه، ارتقای سطح شناخت اجتماعی و... نقش مهمی در این حوزه ایفا نماید.

زمینه و هدف: امروزه بخش عمده ای از نیروهای مسلح را سربازان و نیروهای وظیفه تشکیل می دهند که همواره همپای دیگر نیروهای مسلح برای ایجاد انتظام و امنیت تلاش می نمایند. دراین میان یکی از جلوه های مختلف نهاد گریزی، جرایم کارکنان وظیفه است که وقوع آن معلول عوامل متعددی است. بنابراین پژوهش حاضر به دنبال آن است تا با رویکرداکتشافی، تجربه های خدمتی فرماندهان مرزبانی در پیشگیری از جرایم کارکنان وظیفه در خراسان جنوبی را مورد کاوش قرار دهد.روش: این پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی است و به لحاظ ماهیت در تحقیقات کیفی دسته بندی می شود. مشارکت کنندگان پژوهش برای واکاوی تجربه های خدمتی فرماندهان مرزبانی در پیشگیری از جرایم کارکنان وظیفه مدیران و کارشناسان انتظامی مرتبط با این موضوع بودند که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته، از 31 نفر از کارشناسان و خبرگان مرتبط، تا اشباع نظری مصاحبه به عمل آمد. به منظور افزایش روایی درونی و بیرونی، از مشارکت کنندگان متخصص استفاده شد. برای تحلیل داده های متنی از روش تحلیل مضمون استفاده شد.یافته ها: با توجه به نتایج حاصل از تحقیق،؛ مهمترین پیشگیری وضعی فرماندهان مرزبانی از جرایم کارکنان وظیفه؛ شامل شناسایی و مرتفع کردن موارد تسهیل کننده جرم؛ آموزش های مبتنی بر منحرف نمودن اندیشه مجرمانه؛ راهکارهای نظارتی؛ و پیشگیری اجتماعی، شامل؛ بهبود تعاملات اجتماعی؛ بهبود وضعیت محیط کاری؛ اعتلای شخصیتی سربازان  و پیشگیری کیفری فرماندهان مرزبانی از جرایم کارکنان وظیفه شامل: برخورد صحیح، منطقی و قانونی با سربازان مجرم می باشد.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده حاکی از این است که فرماندهان مرزی برای تحقق اهداف پیشگیری از جرائم سربازان، بایستی با رویکرد جامع و متوازن، اقدامات متناسب با هر سه نوع پیشگیری را انجام دهند. ضمن اینکه بهره گیری از برنامه های پیشگیری اجتماعی محور می تواند دراولویت اقدامات پیشگیری لحاظ شود.

زمینه و هدف: شهر هوشمند توجه فراوانی را در سال های اخیر در برنامه ریزی شهری به خود جلب کرده است و توسعه آن می تواند زمینه ارتقای سرمایه اجتماعی و امنیت پایدار را فراهم کند؛ بنابراین، هدف این پژوهش، شناخت میزان تأثیر شهر هوشمند بر ارتقای احساس امنیت با متغیر میانجی سرمایه اجتماعی است.روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی، است و از نظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری پژوهش را دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی و اساتید حوزه جامعه شناسی و علوم اجتماعی دانشگاه جامع علوم انتظامی امین تشکیل می دهند. ابزار پژوهش متغیر شهر هوشمند و احساس امنیت را پرسش نامه محقق ساخته و سرمایه اجتماعی را پرسش نامه ناهاپیت و گوشال(1998) تشکیل می دهد. روایی ابزار از طریق روایی محتوایی و پایایی آن با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ بررسی و 0.84 تأیید شده است و داده ها نیز بر اساس روش الگویابی معادلات ساختاری تجزیه وتحلیل گردیده است.یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش، اثر مستقیم ابعاد شهر هوشمند بر احساس امنیت، معادل 0.629 و سرمایه اجتماعی معادل 0.583 و همچنین، اثر مستقیم سرمایه اجتماعی بر احساس امنیت، معادل 0.601 در سطح 0.000 معنی دار و مثبت است. از سوی دیگر، ابعاد شهر هوشمند به صورت غیرمستقیم و از طریق سرمایه اجتماعی اثری معادل 0.341 بر احساس امنیت دارد.نتیجه: نتایج نشان می دهد که ابعاد شهر هوشمند می تواند 0.472 از تغییرات احساس امنیت را پیش بینی کند و بنابراین، با استقرار و توسعه ابعاد شهر هوشمند، می توان سرمایه اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی را در بین شهروندان ارتقا داد. 

زمینه و هدف: سؤالی که همیشه ذهن فرماندهان پلیس را به خود مشغول کرده این است که چه ویژگی هایی از فرماندهی و مدیریت انتظامی با اقبال حداکثری است و اثربخشیِ مأموریت های پلیسی را افزایش می دهد؟ هدف این پژوهش، شناخت ویژگی های سبک فرماندهی و مدیران انتظامی بر پایه آموزه های مکتب شهید سلیمانی است. روش : پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت، از نوع آمیخته اکتشافی مبتنی بر روش دلفی است. مشارکت کنندگان شامل خبرگان پلیس و اسناد مرتبط با مکتب شهید سلیمانی بودن که به صورت قضاوتی هدفمند انتخاب و داده های شفاهی و کتبی جمع آوری شده به روش برهانی - تفسیری تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: 73 شاخص یا زیر مقوله را به عنوان ویژگی های فرماندهان و مدیران انتظامی بر پایه مکتب شهید سلیمانی شناسایی شد که می توان در شش بُعد یا مقوله اعتقادی و معنوی (8 بُعد)، شخصیتی (12 بُعد)، فرماندهی و مدیریتی (19 بُعد)، اخلاقی - رفتاری (14 بُعد)، دانشی - مهارتی (13 بُعد) و آینده نگری (7 بُعد)، طبقه بندی کرد. یافته ها نشان می دهد، هرچند تحقق مدیران و فرماندهان در تراز انقلاب اسلامی نیازمند توسعه همه جانبه این ویژگی هاست، لیکن محوری ترین مقوله، بُعد اعتقادی و معنوی است که پایه همه ابعاد دیگر را نیز تشکیل می دهد. نتیجه گیری: برخورداری از سبک فرماندهی شهید سلیمانی در برنامه آموزشی و تربیتی پلیس می تواند به تربیت نظام مند فرماندهان و مدیران در تراز انقلاب اسلامی و مکتب شهید سلیمانی، منتهی شود. انتظار می رود این ویژگی ها در تمام ابعاد رفتاری فرماندهان و مدیران انتظامی پلیس بتواند، به پلیس در تراز انقلاب اسلامی رهنمون شود.

رهبری تحول گرا، معنویت در محیط کار و خلاقیت کارکنان از موضوعات مهم در مسائل مدیریت سازمانی محسوب می گردد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تأثیر رهبری تحول گرا بر خلاقیت کارکنان با نقش میانجی معنویت در محیط کار است. پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی است که به روش توصیفی- تحلیلی در یک نمونه 135 نفری از مدیران پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی استان قم انجام پذیرفت. برای نمونه گیری، از روش طبقه ای و تصادفی ساده استفاده شد. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد بأس و همکاران (2003)، تورنس (1963) و میلیمان و همکاران (۲۰۰۳) و برای تحلیل داده های گردآوری شده، از آزمون های ضریب همبستگی، تحلیل عاملی تأییدی و مدل سازی معادلات ساختاری، استفاده شد. پایایی ابزارها به وسیله آلفای کرونباخ و برای بررسی روایی کل مؤلفه های پرسشنامه ابتدا از روش صوری و سپس از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد که شاخص های برازش، نشانگر روایی پرسشنامه ها است. یافته های پژوهش نشان داد که رهبری تحول گرا، 0/61بر معنویت در محیط کار و 0/73 بر خلاقیت کارکنان در سطح معنی داری 0/001 تأثیر مثبت و مستقیمی دارد. همچنین رهبری تحول گرا از طریق معنویت در محیط کار 0/49 در سطح معناداری 0/001 تأثیر غیرمستقیم و معنی داری بر خلاقیت کارکنان دارد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که رهبری تحول گرا از طریق معنویت در محیط کار 0/31 از تغییرات خلاقیت کارکنان را درسطح معناداری 0/05 تبیین می کند و بنابراین به کارگیری سبک رهبری تحول گرا برای مدیران پلیس پیشگیری فرماندهی انتظامی استان قم برای تعالی معنویت در محیط کار و ارتقای خلاقیت کارکنان پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: انجام عملیات های گوناگون همراه با خطر بالا در سازمان پلیس، آسیب پذیری کارکنان را دو چندان کرده است. از آن جایی که برای کاهش آسیب پذیری ها، شناخت عوامل آسیب پذیری کارکنان از اهمیت فراوانی برخوردار است، این تحقیق با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل آسیب پذیری کارکنان در عملیات پلیس انجام و راهکارهای پیشگیرانه ارائه شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر محیط میدانی، بر اساس اهداف، کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی است که به شیوه کیفی انجام شده است. جامعه آماری را خبرگان و متخصصان پلیس تشکیل می دهد که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و انجام مصاحبه با 19 نمونه، اشباع نظری حاصل شده است. داده ها با استفاده از روش تحلیل مضمون به مثابه مضامین فراگیر، سازمان دهنده و مضامین پایه شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل مضامین، تعداد 5 مضمون اصلی با 25 زیر مضمون مؤثر در بعد آسیب های ساختاری شامل: تصمیم گیری، آموزش، ارزیابی عملکرد، اهداف عملیاتی، فناوری اطلاعات؛ تعداد سه مضمون اصلی با 15 مضمون فرعی مؤثر در بعد رفتاری شامل: امدادخواه و متهمان، توانمندی رفتاری و مهارتی، فرهنگ سازمانی و تعداد 3 مضمون اصلی با 16 مضمون فرعی مؤثر در بعد زمین ه ای شامل: اجتماعی و اقتصادی، زیرساخت ها، بستر های حقوقی شناسایی شد که بر اساس طبقه بندی سه شاخگی میرزایی به عنوان عوامل مؤثر در آسیب پذیری کارکنان پلیس در عملیات انتظامی دسته بندی شده است. نتایج: نتایج بیانگر این است که پلیس برای پیشگیری از آسیب های کارکنان در عملیات انتظامی باید در یک رویکرد جامعه نگر نسبت به ترمیم و رفع عوامل آسیب زای شناسایی شده اقدام و نتایج را در برنامه های توانمندسازی کارکنان مورد توجه قرار دهد.

هدف : پژوهش حاضر با هدف تبیین چالش های انتظامی در پیشگیری از اعتیاد از طریق مقابله با توزیع مواد مخدر صنعتی در شهرستان کرمانشاه انجام شد. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش شناسی و ماهیت از نوع تحقیقات کیفی-کمی بود. جامعه آماری در بخش کیفی، خبرگان ناجا در استان کرمانشاه و در بخش کمی کارکنان کلانتری های شهرکرمانشاه بود. از میان آنها، نمونه ای به حجم 112 نفر بر اساس فرمول کوکران انتخاب شد. داده ها در بخش کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و در بخش کمی با استفاده از روش های آمار استنباطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بر اساس یافته های کیفی، تعداد 10 چالش درون سازمانی و 12 چالش برون سازمانی مشخص شد. در بخش کمی و نهایی پژوهش نیز تعداد 10 چالش درون سازمانی و 12 چالش برون سازمانی مورد تایید قرار گرفتند و مهمترین چالش ها ناتوانی مامورین در ورود و کشف مواد به دلیل بکارگیری تکنولوژی روز توسط توزیع کنندگان و ضعف همکاری سازمان های دخیل در مقابله با توزیع کنندگان مواد مخدر بودند. همچنین، تحلیل عاملی تاییدی وجود دو عامل چالش های درون سازمانی و برون سازمانی را مورد تایید قرار داد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که پلیس در شهرستان کرمانشاه می تواند با برنامه ریزی اصولی نسبت به حذف یا کاهش چالش های شناسایی شده و مبارزه موفقیت آمیز با توزیع کنندگان مواد مخدر صنعتی، میزان گرایش، دسترسی و تقاضا به مواد مخدر را کاهش دهد.

هدف این تحقیق شناخت معیارهای انتصاب فرماندهان و مدیران انتظامی در آموزه های مکتب شهید سلیمانی است. تحقیق بر اساس هدف، توسعه ای وکاربردی، و براساس روش، تبیینی- توصیفی، و بر اساس گردآوری داده ها در زمره تحقیقات کیفی و به روش دلفی است. جامعه آماری این تحقیق شامل خبرگان پلیس و اسناد مرتبط با مکتب شهید سلیمانی است. داده های شفاهی و کتبی به روش برهانی- تفسیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد که معیارهای انتصاب فرماندهان و مدیران انتظامیبر پایه مکتب شهید سلیمانی را می توان در سه بُعد شغلی- حرفه ای، اعتقادی- معنوی و اخلاقی- رفتاری، طبقه بندی کرد و از گذر بومی سازی و نهادینه کردن سبک فرماندهی این شهید والامقام در انتصاب فرماندهان و مدیران انتظامی، می توان مأموریتهای برقراری نظم را به شیوه ای انجام داد که به پذیرش و استقبال حداکثری افراد جامعه و احساس امنیت و نظم پایدار منتهی شود. نتایج حاکی است که پلیس برای تحقق اهداف خود در انتصاب فرماندهان و مدیران در تراز انقلاب اسلامی و مکتب شهید سلیمانی، باید فرایند انتصاب فرماندهان و مدیران انتظامی را بر اساس ویژگیهای شاخص ابعاد سبک فرماندهی مکتب شهید سلیمانی بازخوانی کند تا از این گذر بتوان از میان گزینه های انتصاب در مشاغل فرماندهی و مدیریت انتظامی، کارکنانی را منصوب کرد که بیشترین انطباق را با این معیارها داشته باشند.

زمینه و هدف: بهره گیری مناسب از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل در کلانتری و پاسگاه های انتظامی می تواند با ارائه الگوی جرایم، تصمیم سازی مناسبی را در راستای انجام بهینه ماموریت های پلیس میسر سازد. بنابراین هدف از این پژوهش، شناسایی آسیب های مهارتی روسای کلانتری و پاسگاه ها در بهره گیری از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و ازنظر رویکرد، در زمره پژوهش های آمیخته است. در بخش کیفی، داده ها به روش کانونی و با استفاده از فن مصاحبه و در بخش کمی به روش پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شد. از تعداد 16 نفر از خبرگان به روش گلوله برفی و تا اشباع نظری مصاحبه انجام پذیرفت. جامعه آماری در بخش کمی را کارکنان فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران به تعداد 95 نفر تشکیل دادند. داده ها در بخش کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و در بخش کمی به منظور تعیین شکاف بین وضعیت موجود و مطلوب مقوله های شناسایی شده، با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای و زوجی تحلیل شدند.   یافته ها: در تحلیل یافته های بخش کیفی برای هرکدام از مقوله ها 9 زیرمقوله و درمجموع 27 زیرمقوله شناسایی شد. یافته های بخش کمّی نیز بیانگر این است که در وضعیت موجود، با 52/2 صدم و در سطح معناداری 01/0، میانگین آمادگی مهارتی روسای کلانتری و پاسگاه های فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران در بهره گیری از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل به طور معناداری پایین تر از حد انتظار است. و در بین ابعاد مهارت، بعد رفتاری با 75/2 ، بعد ساختاری با 47/2 و بعد زمینه ای با 35/2 صدم به طور معناداری پایین تر از حد مورد انتظار است.   نتایج: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که وضعیت موجود مهارت ساختاری، رفتاری و زمینه ای روسای کلانتری و پاسگاه های فرماندهی انتظامی ویژه شرق استان تهران در بهره گیری از سامانه های مرکز فرماندهی و کنترل مناسب نبوده و تفاوت معناداری با وضعیت مطلوب دارد.

فرهنگ بومی اسلامی برخلاف سایر فرهنگ های مادی گرا، ضمن پاسخ گویی به نیازهای آحاد جامعه، ریشه در توحید دارد که اساس دین اسلام است و نهادینه شدن صحیح آن می تواند به طور هماهنگ ابعاد مادی و معنوی حیات انسان ها را توسعه دهد به گونه ای که جامعه ای متعالی و عاری از هرگونه آسیب و جرم خروجی آن شود. هدف پژوهش حاضر، تبیین میزان تأثیر فرهنگ بومی اسلامی بر پیشگیری از جرائم در کلان شهر قم است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش، توصیفی−تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان فرماندهی انتظامی شهر قم به تعداد 250 نفر است و حجم نمونه 150 نفر و به روش تصادفی ساده نمونه گیری انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته است. برای تحلیل داده ها، از روش مدل یابی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار لیزرل استفاده شد. با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر معناداربودن تأثیر شاخص های هریک از عوامل سه گانه فرهنگ بومی اسلامی بر پیشگیری از جرم، مشخص شد که توسعه اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی مبتنی بر فرهنگ بومی و اسلامی در کلان شهر قم از طریق نهادهای دولتی، مردمی، فرهنگی، حوزوی و آموزشی، مبین کارکرد مثبت آنهاست و برنامه ریزی در راستای ارتقای نقش و تأثیر نهادهای یادشده، توسعه اقدامات پیشگیرانه و درنتیجه کاهش جرائم و آسیب های اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.

یکی از آسیب های جدی جوامع درحال توسعه، گسترش روز افزون کودکان خیابانی است که اغلب از طریق تکدی ، بزهکاری ، شغل های کاذب فصلی و ... امرار معاش می کنند. تأمین امنیت از سوی پلیس برای این قشر آسیب پذیر، با توجه به نوع اقدامات پیشگیرانه متناسب با این گروه، بدون شناسایی آسیب های درون و برون سازمانی میسر نخواهدشد؛ از این رو، هدف اصلی این پژوهش، شناسایی آسیب های پیشگیری انتظامی از بزه دیدگی و بزهکاری کودکان خیابانی به منظور سنجش وضعیت موردانتظار برای نیل به شرایط ایده آل است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش جمع آوری اطلاعات، توصیفی(کیفی - اکتشافی) است. جامعه آماری تحقیق شامل فرماندهان، مدیران و خبرگان است که در حوزه پیشگیری انتظامی پلیس دارای سابقه فعالیت بوده اند و برای انتخاب نمونه نیز از روش هدفمند قضاوتی و گلوله برفی استفاده شده است. این تحقیق با انجام 25 مصاحبه و سپس داده ها به روش تحلیل تم مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت و بر اساس طبقه بندی سه شاخگی میرزایی در سه بعد ساختاری، رفتاری و زمینه ای دسته بندی شد. تعداد 4 مولفه یا تم اصلی در "بعد ساختاری" شامل ساختار، اهداف و راهبرد سازمانی، فرآیندها و روش ها، منابع مادی و مالی؛ تعداد 4 مولفه یا تم اصلی در "بعد رفتاری" شامل آموزش، انگیزه، تجربه و مهارت، و فرهنگ سازمانی؛ تعداد 5 مولفه یا تم اصلی در "بعد زمینه ای" شامل اجتماعی و فرهنگی، ارباب رجوع، زیرساخت ها و مبادی پشتیبانی کننده، بسترهای قانونی و حقوقی و تعامل با محیط علمی بیرونی شناسایی شد. نتایج به دست آمده از تجزیه وتحلیل تم و مولفه ها و شاخص های آسیب پیشگیری انتظامی از جرایم کودکان خیابانی نشان می دهد که بین وضعیت موجود پیشگیری با وضعیت مورد انتظار بر اساس قواعد و استاندارهای بین المللی حقوق کودکان و نوجوانان و فرآیند اقدامات پیشگیرانه از جرایم کودکان خیابانی در 85 شاخص یا آسیب شناسایی شده، فاصله زیادی وجود دارد و در پایان نیز پیشنهاداتی برای اصلاح و تقویت شاخص های به دست آمده از سوی محققان مطرح شده است.    

زمینه و هدف : سلامت سازمانی در سازمان پلیس که با تمرکز بر کیفیت و کسب رضایت مردم، مسئولیت خدماتی، انتظامی و امنیتی را به عهده دارد، یکی از مؤلفه های مهم پاسخگویی و جلب مشارکت عمومی است که عامل تحقق اهداف و برنامه های سازمانی است. هدف پژوهش حاضر شناسایی راهبردهای ارتقاء سلامت سازمانی در کلانتری ها و پاسگاه های انتظامی استان قم است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردى و از نظر روش، روش ترکیبی متوالی اکتشافی است. جمع آوری داده ها به روش اسنادی و میدانی انجام شد. ابتدا در مصاحبه با 21 نفر از نخبگان پلیس، به شیوه گلوله برفی و تا اشباع نظری، فهرستی از ضعف ها، قوت ها، فرصت ها و تهدیدهای سلامت سازمانی، باعنوان مفاهیم اولیه و ثانویه به روش تحلیل نظریه زمینه ای با کدگذاری باز، انتخابی و محوری، شناسایی و سپس برای وزن دهی به مفاهیم استخراجی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آمارى 150 نفر از فرماندهان و مدیران فرماندهی انتظامی استان قم بود که با استفاده از رابطه کوکران 136 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهایت داده ها به روش «اس. دبلیو. اُ. تی[1]» تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که پلیس برای توسعه و ارتقای سلامت سازمانی از 13 قوت داخلی و 8 فرصت بیرونی برخوردار است و در شرایط فعلی، زمینه مناسبی برای پیاده سازی راهبردهای تهاجمی در توسعه سلامت سازمانی وجود دارد. نتایج: نتایج پژوهش نشان می دهد که پلیس با تمرکز بر نقاط قوت درونی و بهره گیری از فرصت های بیرونی، می تواند بخشی از تهدیدهای بیرونی که در توسعه سلامت سازمانی مؤثر هستند را کاهش دهد و از طرف دیگر با بازنگری در برنامه های درون سازمانی و رفع نقاط ضعف و آسیب پذیر و استفاده از مزیت های نسبی، گام بلندی را در توسعه سلامت سازمانی در سرانگشتان پلیس (کلانتری و پاسگاه ها) بردارد و از این طریق بیشترین تأثیر را بر دید مثبت جامعه نسبت به خدمات پلیس داشته باشد.

هدف این پژوهش، شناسایی رابطه توانمندسازی مدیران با کیفیت خدمات درکلانتری و پاسگاه های انتظامی پلیس است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی و از نظر داده ها کمی با استفاده از شیوه پیمایش است. جامعه آماری پژوهش را تمام دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رسته انتظامی دانشگاه علوم انتظامی امین تشکیل می دهد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، 110 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش برای متغیر توانمندسازی پرسشنامه 41 سؤالی محقق ساخته و برای متغیر کیفیت خدمات انتظامی، پرسشنامه 17 سؤالی پاراسورامان، زیتامل و بری [1] (1988) است. روایی ابزار با روایی صوری تأیید و پایایی نیز با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب، 79/0 و 81/0 محاسبه شده است. برای تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی و رگرسیون خطی چندگانه بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که از نظر جامعه نمونه مورد مطالعه بین توانمندسازی و کیفیت خدمات کلانتری و پاسگاه های انتظامی رابطه معناداری معادل 703/0 وجود دارد؛ بدین معنا که در کلانتری و پاسگاه های انتظامی، ارتقای توانمندسازی بر میزان کیفیت خدمات پلیس تأثیر دارد. نتایج تحقیق بیانگر این است که هرچه قدر ابعاد و شاخصهای توانمندسازی در کلانتری ها وپاسگاه های انتظامی مورد توجه قرار گیرد و بهبود یابد، به همان اندازه می توان کیفیت خدمات را بهبود بخشید.