انتظام اجتماعی

زمینه و هدف: شهرستان نوشهر به دلیل نزدیکی به دریا، توریستی بودن و کارآفرینی در چند دهه اخیر مهاجرپذیر بوده و جمعیت آن چند برابر گردیده است، رشد بی رویه جمعیت موجب رشد شهرک های اقماری خودرو و بدون برنامه شده، در نتیجه انواع جرایم و آسیب های اجتماعی و به تبع آن احساس ناامنی در شهروندان را به همراه آورده است. پژوهش حاضر با استفاده از نظریات جامعه شناسی، به بررسی رابطه پیشگیری وضعی و انتظامی از جرایم و آسیب های اجتماعی با احساس امنیت شهروندان نوشهری در سال 1397 پرداخته است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی می باشد. که در جمع آوری داده های آن از پرسشنامه محقق ساخته با طیف پنجگانه لیکرت استفاده شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای همه متغیرها بالای 85/0 برآورد گردید. تعداد 392 نفر از شهروندان نوشهری نمونه تحقیق را شامل می شدند که از چهارده محله شهری و حومه نوشهر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای برگزیده شدند. یافته ها: تفاوت معنی داری از نظر انواع احساس ناامنی بین شهروندان به تفکیک مناطق بدون پیشگیری و مناطق با پیشگیری وجود دارد. تحلیل رگرسیونی نشان داد متغیرهای مستقل؛ طراحی و معماری نامناسب مناطق شهری و عدم نظارت مداوم بر عرصه فضاهای شهری 74/0از تغییرات احساس ناامنی را تبیین می نمایند. نتیجه گیری: همان گونه که نتایج پژوهش نشان دادند معماری و طراحی مناسب مناطق شهری می تواند در افزایش احساس امنیت شهروندان سهم قابل توجهی داشته باشد این عامل وقتی با عامل نظارت مداوم بر عرصه مناطق شهری ترکیب می شود دارای تأثیر دو چندانی در احساس امنیت شهروندان می شود بنابراین به منظور تقویت احساس امنیت شهروندان در مناطق بدون پیشگیری شهری ضروری است ضمن توجه به طراحی های کالبدی این مناطق، مبحث نظارت شهری مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

زمینه و هدف: برخورداری از مهارت هوش هیجانی فرد را قادر می سازد تا از بروز وضعیت های دشوار ، پیش از آن که غیر قابل کنترل شوند جلوگیری کند و با محیط اطراف سازگاری بیشتری داشته باشد. برخورداری کارکنان گشت انتظامی از این مهارت می تواند از پدید آمدن بسیاری از مشکلات در روابط آنها با جامعه هدف جلوگیری کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مهارت هوش هیجانی بر عملکرد گشت های انتظامی در سرکلانتری یکم تهران بزرگ انجام شد. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت داده ها، توصیفی- تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش 61 نفر از کارکنان واحدهای گشت سرکلانتری یکم تهران بزرگ هستند که به صورت تمام شمار انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بردبری و گریوز با 28 سوال است که شاخص های آن متناسب با موضوع پژوهش بومی سازی شد. روایی ابزار اندازه گیری با استفاده از روش های روایی محتوا (نظرسنجی از خبرگان) و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 76/0 به دست آمد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد هوش هیجانی بر عملکرد کارکنان گشت انتظامی در سرکلانتری یکم تهران بزرگ در سطح اطمینان 95% رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین مؤلفه های هوش هیجانی یعنی، خود مدیریتی، خودآگاهی، آگاهی اجتماعی و مدیریت رابطه بر عملکرد کارکنان گشت های انتظامی رابطه مثبت و معناداری دارند. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، هرقدر میزان مهارت هوش هیجانی کارکنان در ابعاد فردی و اجتماعی افزایش یابد، ارتقاء عملکرد فردی و سازمانی را در پی خواهد داشت. بنابراین با برنامه ریزی مستمر، در کلیه مراحل خدمتی ، لازم است فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی در بکارگیری کارکنان گشت انتظامی ، کارکنانی را در اولویت قرار دهند که از نظر برخورداری از مهارت های هوش هیجانی ، وضعیت مناسب تری را داشته باشند.

زمینه و هدف: در قتل عمد علاوه بر صدمات جدی به قربانیان مستقیم، نزدیکان، دوستان، گسترش شایعه یا پخش آن از طریق وسایل ارتباط جمعی، امنیت و سلامت روانی جامعه را به خطر می اندازد و نظم اجتماعی را تضعیف و موجب هراس جامعه می شود. لذا هدف این پژوهش ترسیم سیمای جنایی قتل های عمد در شهرستان ساوجبلاغ می باشد. روش شناسی : ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ با روش توصیفی از میان پرونده های قتل که در خلال سال های 1385 تا 1395 در شهرستان ساوجبلاغ رخ داده اند، 82 پرونده، به شیوه تمام شمار مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: مسایل ناموسی، ارتکاب سرقت، عصبانیت دفعی، مسائل مالی، اقدامات تحریک کننده، خصومت شخصی و درگیری های لفظی به ترتیب بیشترین نقش را در وقوع قتل های شهرستان ساوجبلاغ را دارند. همچنین شیوع ارتکاب قتل در بین مردان مجرد با سطح تحصیلات پایین و در محدوده سنی 20 تا 30 سال، استفاده از طناب به عنوان شایع ترین آلت قتاله و کاهش ارتکاب قتل با افزایش تعداد فرزندان در قاتلین و مقتولین؛ اشاره نمود و در نهایت شایع ترین قتل عمد قتل های بدون برنامه ریزی می باشند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که هر یک متغیرهای مورد مطالعه بر ارتکاب قتل های عمدی شهرستان ساوجبلاغ تأثیر دارند اما میزان این تأثیر متفاوت بوده است.

زمینه و هدف: با هجوم استانداردهای جهانی و تأکید آنها بر تکنولوژی به یک اولویت بزرگ آموزش، یادگیری آنها امری ضروری است، هدف پژوهش حاضر، سنجش اثربخشی بسته های آموزشی چندرسانه ای پلیس بر تغییر نگرش به امنیت اجتماعی در دانش آموزان کلاس دهم متوسطه منطقه 5 شهر تهران می باشد. روش شناسی: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان کلاس دهم متوسطه منطقه 5 شهر تهران می باشد. نمونه پژوهش به صورت خوشه ای چند مرحله ای از بین دانش آموزان مدارس منطقه 5 شهر تهران، در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل هستند با قرعه یک مدرسه انتخاب و از این مدرسه که دارای 6 کلاس پایه دهم بوده است، تعداد دو کلاس و از هر کلاس تعداد 30 دانش آموز بصورت تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (30 نفر ) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه نگرش به امنیت اجتماعی و بسته آموزشی چندرسانه ای بود. یافته ها: یافته های روش های تدریس بر تغییر نگرش به امنیت اجتماعی از نظر بُعد جانی، مقدار F (84/13=f ، 00/0=Sig)، در بُعد مالی مقدار F (89/12=f ، 04/0=Sig) و همچنین در بُعد فرهنگی مقدار F (67/62=f ، 00/0=Sig) است، یعنی بسته های آموزشی چندرسانه ای بر تغییر نگرش به امنیت اجتماعی از ابعاد جانی، مالی و فرهنگی تأثیر مثبت و معناداری دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد بسته های آموزشی چندرسانه ای باعث افزایش مشارکت دانش آموزان در تأمین امنیت و ارتقاء جایگاه پلیس در بین آنها می شود و نگرش جامعه به امنیت اجتماعی را تغییر می دهد. همچنین بسته های آموزشی چندرسانه ای سبب تغییر نگرش دانش آموزان در ابعاد جانی، مالی و فرهنگی می گردند. بیشترین تأثیر را بر بُعد فرهنگی امنیت اجتماعی دارند.

زمینه و هدف: رسانه های اجتماعی در دوران کنونی بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مردم شده اند. مواجهه با اخبار و رشد سریع رسانه های اجتماعی مشکلات زیادی را برای کاربران به دنبال داشته است. این رسانه ها می توانند با تأکید بر جنبه های خاص و بزرگ نشان دادن برخی ترس ها و بیم ها به افکار عمومی جهت دهند. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر ترس از جرم کاربران رسانه های اجتماعی در شهر اصفهان بوده است. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات پیمایشی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه می باشد، جمعیت آماری در این پژوهش، شهروندان بالای 15 سال شهرستان اصفهان می باشد، که حجم نمونه در نرم افزار sample power 459  نفر تعیین شد. روش نمونه گیری در این پژوهش سهمیه ای می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و Amos استفاده شده است. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان می دهد که متغیرهای احساس بی سازمانی اجتماعی، کنترل اجتماعی رسمی، میزان مشارکت کاربران و اعتماد آنها به رسانه های اجتماعی و سن و جنسیت آنها با ترس از جرم کاربران ارتباط معناداری دارد. مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که متغیر بی سازمانی اجتماعی با میزان (57/0) بیشترین مقدار واریانس متغیر ترس از جرم کاربران و میزان مشارکت کاربران در رسانه های اجتماعی (14/0 ) کمترین مقدار واریانس ترس از جرم کاربران را تبیین کرده است. نتیجه گیری: بخش عمده ای از گفت وگوهای روزمره در رسانه های اجتماعی، درباره مخاطرات و بیم هایی است که زندگی ما را تهدید می کنند. دیدن صحنه های قتل و خشونت در رسانه های اجتماعی، باعث ترس از این عمل همزاد پنداری با فرد بزه دیده می شود. با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت حضور افراد در رسانه های اجتماعی بر ترس از جرم کاربران اثرگذار است. 

زمینه و هدف: آمایش سرزمین از راه توجه به شناخت توانمندی ها و ظرفیت های خاص مناطق، کارآمدی اقتصادی، وحدت و یکپارچگی سرزمین، گسترش عدالت و تعادل منطقه ای، حفظ محیط زیست و احیای منابع طبیعی، حراست از میراث فرهنگی و رفع محرومیت ها بر امنیت و گردشگری تأثیر می گذارد. بر همین مبنا، هدف پژوهش حاضر، تحلیل تأثیر آمایش سرزمین بر توسعه گردشگری و امنیت در استان گلستان است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش آن توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل گردشگران استان گلستان است که با  استفاده از روش کوکران،  400 نفر از آنها انتخاب شده است. در این راستا از مدل معادلات ساختاری، آزمون سوبل و ضریب رگرسیون برای تجزیه و تحلیل داده ها  استفاده شده است.  یافته ها: یافته ها نشان می دهد متغیر آمایش سرزمین و توسعه گردشگری 64% بر امنیت ملی تأثیرگذار هستند و آمایش سرزمین 11% بر توسعه گردشگری تأثیرگذار است. بین آمایش سرزمین و امنیت ملی (با ضریب مسیر 444/0) و همچنین بین آمایش سرزمین و توسعه گردشگری (با ضریب مسیر  329/0)  ارتباط معنی دار و دوسویه ای برقرار است. رابطه بین توسعه گردشگری و امنیت ملی یک رابطه دو سویه و معنادار است (با ضریب مسیر 329/0 ). بر اساس آزمون سوبل، تأثیر توسعه گردشگری به عنوان یک متغیر میانجی بین آمایش سرزمین و امنیت ملی در سطح 95 % تایید می شود. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد توسعه گردشگری بر امنیت ملی تأثیر مثبت و معناداری دارد. در سطح 95 % تأثیر توسعه گردشگری به عنوان یک متغیر میانجی بین آمایش سرزمین و توسعه گردشگری تأیید شد. توسعه گردشگری با مقادیر (p<0.01، t=7.0212) تأثیر آمایش سرزمین بر امنیت را میانجی گری می کند و نقش تسهیل گیری را بین این دو متغیر ایفا می نماید.

زمینه و هدف: اگر در جامعه ای از قوانین اطاعت نشود، منجر به ایجاد بی نظمی و هرج و مرج در ارکان مختلف آن جامعه شده و امنیت اجتماعی نیز به خطر می افتد. در همین راستا پژوهش حاضر به بررسی رابطه عوامل فرهنگی و اجتماعی با قانون گریزی پرداخته است. روش شناسی: تحقیق حاضر از لحاظ روش یک تحقیق پیمایشی است که از تکنیک پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ساکنین شهر سمنان هستند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی تعداد 248 نفر انتخاب شده اند. میزان آلفای کرونباخ برای متغیر قانون گریزی 9/0 به دست آمد. یافته ها: یافته ها نشان می دهد میزان قانون گریزی در بین 5/36 درصد پاسخگویان کم، 8/52 درصد تا حدودی و 7/10 درصد زیاد است. میانگین میزان قانون گریزی در بین پاسخگویان 3/1 (دامنه میانگین بین 1 تا 3) است که میزان کمی را نشان می دهد. نتایج: نتایج نشان می دهد بین میزان اعتماد اجتماعی، میزان رضایت از زندگی با میزان قانون گریزی رابطه معنادار معکوس وجود دارد. همچنین بین میزان احساس آنومی با قانون گریزی پاسخگویان رابطه معنادار مستقیم وجود دارد. بین احساس تبعیض و جمع گرایی با میزان قانون گریزی پاسخگویان رابطه معنادار ملاحظه نگردید

زمینه و هدف: نیروی انتظامی یک سازمان پویا و اجتماعی است و مهم ترین وظیفه آن برقراری نظم و امنیت و تأمین آسایش عمومی و فردی در جامعه است، آگاهی از وضعیت سرمایه اجتماعی یکی از الزامات برای طراحی چشم انداز توسعه بلند مدت و همچنین برنامه ریزی سازمانی می باشد. لذا با توجه به آنچه بیان گردید اهمیت بررسی میزان اثربخشی اقدامات اجتماعی پلیس در افزایش سرمایه اجتماعی فرماندهی انتظامی استان قزوین بسیار واضح و آشکار به نظر می رسد. روش شناسی: این پژوهش از نظر روش پیمایشی و از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری کلیه مردم ساکن در شهر قزوین می باشند(حجم نمونه 480 نفر)، که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب گردیدند. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار جمع آوری پرسشنامه بود. درخصوص تجزیه وتحلیل؛ از تحلیل عامل اکتشافی، شاخص کفایت نمونه[1]، آزمون بارتلت و فریدمن بهره برده ایم. یافته ها: مقدار شاخص کفایت نمونه در تأثیر اقدامات اجتماعی نیروی انتظامی بر میزان اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، تعهد در قبال امنیت اجتماعی و اهتمام به پیشگیری از وقوع جرایم به ترتیب: 82/0؛ 821/0؛ 806/0 و 820/0 است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد اقدامات اجتماعی، حضور کارکنان در کنار مردم در مراسمات مختلف مذهبی، اجرای برنامه های متعدد به مناسبت هفته نیروی انتظامی، اجرای برنامه های فرهنگی در مناسبت های مختلف، برگزاری کلاس های آموزشی چهره به چهره، آموزش و اطلاع رسانی از طریق نصب بنرهای تبلیغاتی، بیشترین تأثیر را بر سرمایه اجتماعی شهروندان می گذارد