درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر از نوع همبستگی- پیمایشی بوده و به لحاظ هدف در جمله تحقیقات کاربردی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش را کارآفرینان ورزشی در سراسر ایران تشکیل می دادند (300N=) که نمونه آماری با توجه به ملاک حداقل حجم نمونه لازم برای گردآوری داده ها در تحلیل عاملی انتخاب شد، بنابراین 169 نفر حجم نمونه تحقیق را تشکیل دادند. ابزار اندازه گیری داده ها پرسشنامة 28 سوالی هیستریچ و پیتر (2002) بود که روایی صوری ابزار توسط خبرگان دانشگاهی و کارآفرینان تأیید و در نهایت با استفاده از سیگمای شمارشی، روایی محتوایی آن 85/0 بدست آمد، سپس روایی سازه آن از طریق تحلیل عاملی تأییدی مورد ارزیابی قرار گرفت. پایایی ابزار به وسیله آلفای کرونباخ در شاخص خلق اندیشه کسب و کار در ورزش (0.71α=)، امکان سنجی نسبت به ایجاد کسب و کار ورزشی (0.82α=)، شروع کسب و کار جدید ورزشی (0.82α=) و ارزیابی و توسعه کسب و کار موجود ورزشی (0.89α=) محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده از آزمون های تحلیل عاملی تأییدی در محیط نرم افزار های آماری SPSS20و Lisrel8.50 استفاده شد. یافته های تحلیل عاملی تاییدی و مدل برازش شده تحقیق نشان داد که براساس میزان (t) همه سوالات پژوهش رابطه معناداری با عامل خود داشتند. پرسشنامه نقش فناوری اطلاعات در توسعه فرصت های کارآفرینی در ورزش از اطمینان مناسب و معتبری برخوردار است که می تواند به عنوان ابزاری مناسب برای تحقیقات مرتبط با حوزة کارآفرینی ورزشی به کار رود.

هدف از انجام این پژوهش تاثیر دو نوع شیوه تمرینی تناوبی و تداومی بر تغییرات لپتین دانشجویان غیرورزشکار دانشگاه تهران است . در ابتدا 45 نفر از دانشجویان غیرورزشکار با میانگین سنی8 /1 ? 22 سال ، وزن 06/8 ? 5/67 کیلوگرم و قد 23/7 ? 8/173 سانتی متر به طور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. این افراد به سه گروه 15 نفری کنترل ، تداومی و تناوبی تقسیم شدند. قبل و بعد از تمرین ها از هر نفر آزمایش خون گرفته شد و میزان لپتین آنها از طریقElisa، Sandiwhich اندازه گیری شد. دوره تمرینی شامل 16 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین بود. برای تعیین شاخص میانگین و انحراف استاندارد از آمار توصیفی و در قسمت آمار استنباطی از آزمون t student استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت تناوبی تاثیر معنی داری بر تغییرات لپتین سرم آزمودنی ها ندارد (46/0=p). اما فعالیت تداومی تاثیر معنی داری بر تغییرات لپتین سرم آزمودنی دارد (01/0 =p).

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامه تمرینی پاریاد بر رشد مهارت های حرکتی کودکان 6 تا 8 سال مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا بود. به همین منظور 30 دختر مبتلا به اختلالHFA با میانگین سنی 6/.±1/7 سال به صورت تصادفی از بین مدارس استثنایی شهر سنندج انتخاب شدند و براساس نمره های پیش آزمون در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. نمره های پیش و پس آزمون آزمودنی ها با استفاده از مجموعه آزمون برونینکس- اوزرتسکی اندازه گیری شد. برنامه مداخله حرکتی نیز شامل تمرینات پاریاد بود که به مدت شانزده جلسه برای این افراد اجرا شد. از آزمون K-S برای تعیین چگونگی توزیع داده ها و از آزمون لوین و تحلیل کوواریانس برای مقایسه میانگین ها استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه تمرینی پاریاد، تأثیر معناداری بر رشد خرده مقیاس های سرعت دویدن و چابکی، تعادل، هماهنگی دوسویه و قدرت در کودکان HFA دارد (05/0P< ). اما در خرده مقیاس ها شامل سرعت پاسخ، کنترل بینایی- حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی تأثیر معناداری مشاهده نشد (05/0P> ). با توجه به این نتایج می توان گفت که برنامه تمرینی مورد استفاده احتمالاً می تواند موجب بهبود مهارت های بنیادی کودکان مبتلا به HFA شود.

تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن بر استقامت تنه بازیکنان فوتسال انجام شده است. 24 نفر از دانشجویان فوتسالیست دانشگاه مازندران (سن: 12/2±67/22 سال، وزن: 17/8±12/70 کیلوگرم و قد: 07/0±75/1 سانتی متر) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. استقامت عضلات تنه بازیکنان به وسیله آزمون های میدانی معتبر استقامت ناحیه مرکزی بدن اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره شش هفته ای (سه جلسه در هفته) تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن را انجام دادند. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد بین میانگین نمرات آزمون پل زدن به پهلوی راست در دو گروه تجربی و کنترل در پس آزمون اختلاف معنا داری وجود دارد (023/0p=). همچنین بین میانگین نمرات آزمون بایرینگ - سورنسن در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون وجود دارد (017/0p=). علاوه بر این، بین میانگین نمرات آزمون فلکشن تنه در زاویه 60 درجه در دو گروه تجربی و کنترل اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده شد (026/0 p=). اما در نمرات آزمون های پل زدن به شکم و پل زدن به پهلوی چپ اختلاف معناداری در پس آزمون مشاهده نشد (127/0p= و 058/0p=). نتایج تحقیق پیشنهاد می کند تمرینات ثبات دهنده مرکزی بدن به وسیله تقویت عضلاتی که اغلب با کنترل ستون فقرات و لگن مرتبط هستند، می تواند برای بهبود استقامت عضلات تنه مفید باشد.

سطوح برون سلولی (سرمی) پروتئین شوک گرمایی 70 تحت تأثیر عوامل استرس زای مختلف از جمله ورزش قرار می گیرد و نشان داده شده است که این پروتئین سطوح در گردش سایتوکین های پیش التهابی را در نمونه های انسانی و حیوانی تحت تأثیر قرار می دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات استقامتی بر سطوح سرمی سایتوکین های پیش التهابی TNF-α، IL-1β، IL-6 و Hsp70 در رت های تمرین کرده و تمرین نکرده است. 10 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (خریداری-شده از انستیتو پاستور ایران) به طور مساوی به دو گروه کنترل و تمرین کرده تقسیم شدند. برنامة تمرین ورزشی هوازی درگروه تمرین کرده شامل 8 هفته تمرینات استقامتی (5 روز در هفته) دویدن با شدت 55 تا 75 درصد VO2max روی نوار گردان بود، استفاده شد. نتایج نشان داد که سطوح سومی Hsp70 در گروه تمری نسبت به گروه تمرین افزایش معناداری داشت (05 /0 P<). از سوی دیگر، تغییر معناداری در سطوح سایتوکین های پیش التهابی TNF-α، IL-1β، IL-6 بین گروه تمرین-کرده نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. بنابراین تمرین استقامتی ممکن است با افزایش سطوح سرمی Hsp70 موجب حفاظت سلولی و تقویت سیستم ایمنی شود.

تحقیقات تأثیرات مثبت مصرف کافئین را بر عملکرد هوازی گزارش کرده اند، اما نتایج تأثیرات نیروزایی کافئین بر اجرای بی هوازی و ورزش کوتاه مدت و شدید، متناقض و مبهم است. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر مصرف مقادیر متوسط و کم کافئین بر قدرت بیشینه، استقامت و توان عضلانی در پرورش اندام کاران مرد بود. به این منظور 12 مرد پرورش اندام کار (با میانگین سن 5±83 /26 سال، قد 04 /4 ± 174 سانتی متر و وزن 8 /3 ± 41 /77 کیلوگرم) به طور داوطلبانه انتخاب شدند. طرح تحقیق متقاطع بود. آزمودنی ها به چهار گروه کنترل، دوز کم کافئین ( mg/kg5 /2)، دوز متوسط کافئین (5 mg/kg) و دارونما (پودر نشاسته به صورت کپسول) تقسیم شدند. سپس، آزمون های یک تکرار بیشینه (1RM) را برای قدرت بیشینه، تکرار تا خستگی با 70 درصد 1RM را برای استقامت عضلانی و تعداد تکرارها در 15 ثانیه با 80 درصد 1RM را برای توان عضلانی در حرکت های پرس سینه و پرس پا انجام دادند. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و t همبسته تحلیل شد. نتایج نشان داد مصرف دوز متوسط کافئین در مقایسه با دوز کم و دارونما موجب افزایش معنادار قدرت بیشینه، استقامت و توان می شود. در مجموع، می توان گفت افراد پرورش اندام کار برای بهبود قدرت بیشینه، استقامت و توان عضلانی، بهتر است یک ساعت قبل از ورزش، کافئین به مقدار متوسط استفاده کنند.

اصل ویژگی یکی از اصول تمرینات آماده سازی است؛ بویژه اینکه هنگام استفاده از برنامه­های تمرینی مقاومتی با دستگاه­های معمولی در فصل مسابقات، احتمال به­هم خوردن ریتم حرکات و مهارت­ها وجود دارد و ممکن است در بهبود سرعت و توان عضلات مورد نظر تأثیری نداشته باشد. برای مثال، تمرین با دستگاه­های مقاومتی معمولی نظیر دستگاه­های وزنه بدلیل زمانبندی نادرست انقباضات عضلانی می­تواند به اجرای تکنیک ناکارآمد منجر شود. لذا بررسی نوع انقباض عضلانی، ریتم­، سرعت و دامنه حرکتی در برنامه­های تمرینی بویژه در فصل مسابقات، می­تواند در دستیابی به عملکرد بهتر و کاهش مدت زمان آماده سازی مؤثر واقع شود. دستگاه حاضر یک ماشین با سیستم ترمز ساده و حرکت سینوسی اهرم است که می­تواند نیروهای متغیری را تولید کند و حرکت خطی دست را به حرکت زاویه ای در سیستم ترمزی تبدیل کند. مزایای دستگاه جدید عبارت است از: 1- حفظ الگوی حرکتی مرتبط با مهارت­های پرتابی، 2- بکارگیری عضلات مرتبط با انقباضات مناسب در مهارت­های پرتابی، 3- رها کردن وزنه بعد از اجرای مهارت همچون پرتاب وزنه یا سایر مهارت­های پرتابی، 4- افزایش و تغییر سینوسی بار عضلانی در مرحله تولید نیرو. برای اعتبار یابی دستگاه 15 نفر در دو گروه آزمایشی ( n=8 ) و کنترل ( n=7 ) که همگی مبتدی بودند به مدت شش هفته با سه جلسه در هفته به تمرین یکسان کاراته شامل گرم کردن 20 دقیقه، یادگیری تکنیک 20 دقیقه و 15 دقیقه بدنسازی (گروه آزمایش 5 ست 10 تکراری با دستگاه و گروه کنترل حرکت شنای روی زمین) و پنج دقیقه سرد کردن پرداختند. قبل و بعد از پایان شش هفته، میزان پرتاب وزنه به عنوان شاخصی برای اندازه گیری توان اندام فوقانی برای هر یک از آزمودنی ها ثبت شد. با استفاده از آزمون t وابسته افزایش معنی دار توان نسبت به قبل از تمرین در هر دو گروه آزمایشی (001/0 p= ) و کنترل (001/0 p= ) مشاهده شد. همچنین آزمون t مستقل افزایش معنی دار توان را در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل نشان داد (034/0 p= ). لذا استفاده از این دستگاه می تواند برای ورزشکاران رشته های پرتابی در جهت بهبود رکوردهای آنها و کاهش مدت زمان دوره آماده سازی مفید باشد. از آنجا که این دستگاه اولین بار طراحی و ساخته شده است لذا اجرای تحقیقات بیشتر را در این زمینه امکان پذیر می­سازد.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مداخله بهنگام بازی محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان 6-4 ساله دچار اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و از طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، از میان کودکان 6 - 4سالة شهر اصفهان در سال 1394، تعداد 30 نفر (15 دختر و 15 پسر) که ملاک های ورود به پژوهش را دارا بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده، رشد حرکتی گزل (1940) بود که توسط والدین کودکان در مرحلة پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل شد. سپس کودکان گروه آزمایش در 10 جلسة 90 دقیقه ای و هفته ای یک بار در بازی ها شرکت داده شدند.گروه کنترل این آموزش را دریافت نکردند؛ پیگیری پس از 30 روز صورت گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل آماری داده ها از روش تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در رشد روانی- حرکتی معنادار بود. همچنین تفاوت های درون گروهی و تعامل بین دو موقعیت و تغییر در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در متغیر رشد روانی- حرکتی معنادار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که مداخلات بهنگام بازی محور بر رشد روانی- حرکتی کودکان با اختلال طیف اوتیسم تأثیر دارد و از این مداخلات می توان برای کمک به افزایش و بهبود مهارت های این کودکان استفاده کرد.

From the beginning of the human civilization many forms and methods of physical training، with consideration to some spiritual or religious believes، social values and/or political exigencies have emerged and some of them for somehow the same reasons have vanished in the course of time. Zoorkhaneh (home of physical strength) and Varzesh-e-Bastani (special kind of physical training) are some of these historically precious legacies of the Mithraic era that are still، more or less، surviving in some parts of I.R. of Iran. This ancient school of thought in human physical education، skill، prowess، and vigor، all in deep concentration and meditation، is still alive and as a legacy of the past deserves much attention to live longer. The purpose of the study was fourfold: 1-Introduce Zoorkhaneh and Varzesh-e-Bastani to specialists in the areas of physical education and sports in a larger scale، 2-provide the grounds for the sport historiographers for more studies in the related areas، 3-provide the basic knowledge about this rich method of physical education for the people who are seeking different ways of physical exercise، 4-contribute to the preservation of an ancient method of physical training that was once one of the bests in the world. The materials presented in this article are based on the experience of the authors، as well as، the extant research documents and books. The article includes information about: definition of a selected number of technical terms and jargons; historical، philosophical and religious background; past and present physical structure; instruments and equipments; session program; and lastly، contemporary aspects and trends of the Zoorkhaneh and Varzesh-e-Bastani.

برای موفقیت در عرصة ورزش، استان ها باید برنامه­ های خود را در راستای برنامه­ های ملی و کلان ورزشی تنظیم کنند. استان خراسان رضوی، به­ عنوان یکی از استان­هایی که همیشه سهم به­ سزایی در ورزش کشور داشته، برنامة مدون در حوزة ورزش نداشته و فعالیت­های مربوط به­ طور سلیقه­ ای و تصادفی دنبال می­شوند. بنابراین، این پژوهش به­ دنبال تدوین برنامة راهبردی ادارة کل ورزش و جوانان خراسان رضوی در حوزة ورزش و تربیت­ بدنی است. جامعة آماری پژوهش، صاحب­نظران و دست­اندرکاران عالی ورزش خراسان رضوی بودند (در مجموع 220 نفر). روش نمونه­ گیری از نوع سرشماری بود و در نهایت 202 پرسشنامه به ­درستی برگشت داده شد. ترکیبی از روش­های کیفی (پرسشنامة باز و مصاحبه) و روش­های کمی (ضریب­ دهی و رتبه دهی) برای گردآوری و تحلیل داده­ ها استفاده شد. ابزار پژوهش، پرسشنامة باز بود که در آن از پاسخ دهندگان خواسته شد که قوت­ها، ضعف­ها، فرصت­ها و تهدیدهای این ادارة کل را در بخش ورزش فهرست کنند. سپس کمیتة راهبری پژوهش با تعیین ضریب اهمیت و رتبة هریک از این عوامل و مشخص کردن موقعیت راهبردی سازمان و تطبیق عوامل داخلی و خارجی، دوازده راهبرد را استخراج و راهبردها را به برنامه­ های عملیاتی خرد کردند. ضمن اینکه چشم­ انداز، مأموریت، ارزش­های محوری و اهداف کیفی آن مشخص شدند. ادارة کل ورزش و جوانان خراسان رضوی در منطقة راهبردی SO قرار داشت. بنابراین راهبردها باید بیشتر در جهت توسعه و گسترش فعالیت­ها باشند که این مهم مورد توجه قرار گرفت.

در سالهای اخیر بدلیل پیشرفتهای حاصل شده در روشهای بررسی و شناخت مکانیزم و علل دردهای پشت, رویکرد جدیدی در بررسی دردهای ستون فقرات بوجود آمده است. بررسی عملکرد سیستم های درگیر در تعادل از اهمیت کلینیکی بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق بررسی انحرافات نقطه اثر نیروی ثقل (COFP) از مرکز سطح اتکا (COBOS) در شرایط مختلف وضعیت ایستاده بود. روش : تعداد 25 نفر زن مبتلا به کمر درد مزمن و 23 نفر زن سالم با دامنه سنی 20 تا 40 سال بطور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. با استفاده از یک دستگاه تعادل سنج متغیرهای مربوط به انحرافات COFP آزمودنیهای اندازه گیری شدند. در آزمونهای بعمل آمده, اثر هر یک از عامل های وضعیت بدن ( با دو سطح ایستاده و خمیده), ثبات سطح اتکا ( با دو سطح پایدار و ناپایدار) و پوشش کفش (با دو سطح بدون کفش و با کفش) در انحراف COFP تعیین شد. نتایج: شاخص انحرافات COFP در شرایط پایدار سطح اتکا در کلیه شرایط و جهت ها بطور متوسط حدود 1.5 برابر بیش از افراد سالم بود (P=0.01). هنگامی که سطح اتکا در درجه سست تر(ناپایدار) قرار داده شد انحراف بیماران 2 برابر افراد سالم بود (P=0.001). پوشیدن کفش, تغییر معنی داری در عملکرد تعادلی بوجود نیاورد. بین عامل های ثبات سطح اتکا, وضعیت جهات تعادل و عامل گروه, تأثیر متقابل مشاهده شد. اثر ثبات سطح اتکا با عامل بیماری تعادل داشت. نتیجه نهایی: بیماری کمردرد با ناهنجاری تعادلی همراه است. ناهنجاری عملکرد سیستم تعادلی بیماران کمرددر را در سطح اتکای ناپایدار, بهتر می توان مشاهده نمود. سنجش تعادل دینامیکی از اهمیت کلینیکی برخوردار است و لازم است از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گیرد

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر برنامه های آماده سازی معلمان ورزش در ایجاد انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان دختر تیم های والیبال مدارس بیرجند و همچنین بررسی رابطة بین سابقة تدریس مربی و میزان تأثیر برنامة آماده سازی بر انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان است. روش پژوهش شبه آزمایشی است و جامعة آماری از دانش آموزان دختر 19- 14 سالة مقطع متوسطة شهر بیرجند تشکیل میشد که عضو تیم والیبال مدارسی بودند که دورة آماده سازی را برگزار کرده بودند. از میان آنها 115 دانش آموز به صورت تصادفی، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های انسجام تیمی (GEQ) کارون، ویدمییر و برولی (1988) و رضایت ورزشکار (ASQ) رایمر و چلادورای (1998) را تکمیل کردند. پرسشنامة GEQ شامل 18 سؤال است و انسجام تیمی را اندازه گیری میکند. پرسشنامة ASQ نیز با 14 سؤال، رضایت ورزشکار را اندازه گیری میکند. ثبات درونی پرسشنامه ها به ترتیب 71/0 و 88/0 گزارش شده است. روایی صوری آنها نیز به دست آمده است. دانش آموزان، قبل و بعد از برنامه های آماده سازی، این پرسشنامه ها را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t همبسته (وابسته)، همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان میدهد بین سابقة تدریس مربی و میزان تأثیر برنامة آماده سازی بر رضایت ورزشکار، رابطه وجود دارد (05/0 < p ,207/0 = r). همچنین بین خرده مقیاس های آزمون انسجام تیمی و رضایت ورزشکار، قبل و بعد از دوره های آماده سازی، رابطه وجود دارد. این رابطه برای دو خرده مقیاس کشش فردی نسبت به تکلیف گروه و انسجام گروهی در تکلیف معنیدار است (به ترتیب قبل و بعد از دوره ها (001/0 < , p725/0=B ,027/1= B) و (001/0p< ,602/0=B ,806/0=B))، ولی برای دو خرده مقیاس دیگر یعنی کشش فردی نسبت به گروه، از لحاظ اجتماعی و انسجام گروهی از لحاظ اجتماعی معنیدار نیست. نتایج، تفاوت معنیداری بین انسجام تیمی دانش آموزان و رضایت آنان، قبل و بعد از برنامه های آماده سازی نشان نداد ((05/0> p ,698/0= t) و (05/0> p ,041/0= t)). همچنین بین سابقة تدریس مربی و میزان تأثیر برنامة آماده سازی بر انسجام گروهی، رابطة معنیداری وجود ندارد (05/0> p؛ 059/0= r). به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان میدهد دوره های آماده سازی مربیان، مطلوب و تأثیرگذار نبوده و تغییری در سطوح انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان ایجاد نکرده است. برگزاری کلاس های آموزشی برای معلمان، به منظور بالا بردن سطح اطلاعات آنها در زمینة شیوه های مناسب آموزش و ایجاد رضایت در دانش آموزان مفید به نظر میرسد.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی ویژگی های روان سنجی فرم فارسی مقیاس سخت کوشی، شامل پایایی، روایی و تحلیل عاملی اکتشافی مقیاس بود. 283 دانشجوی دانشگاه تهران در دو گروه ورزشکار (124=n) و غیرورزشکار (159=n) با اجرای مقیاس سخت کوشی، مقیاس سلامت روانی و مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی در این پژوهش شرکت کردند. پایایی بازآزمایی مقیاس سخت کوشی بر اساس نتایج دو بار اجرای آزمون در مورد دو گروه نمونه محاسبه و با ضرایب همبستگی از 77/0 تا 88/0 تایید شد. همسانی درونی مقیاس سخت کوشی بر حسب ضرایب آلفای کرونباخ در مورد دو گروه نمونه محاسبه و با ضرایب همبستگی از 65/0 تا 78/0 تایید شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، علاوه بر عامل کلی سخت کوشی، سه عامل را برای مقیاس سخت کوشی تایید کرد. روایی همزمان مقیاس سخت کوشی بر اساس ضرایب همبستگی نمره های آزمودنی ها در این مقیاس با نمره های آنها در زیرمقیاس های بهزیستی روان شناختی، درماندگی روان شناختی، کمال گرایی مثبت و کمال گرایی منفی بررسی و تایید شد.

هدف از این تحقیق ارائه مدل عوامل فردی و سازمانی پیش برنده و بازدارنده موفقیت شغلی در کارکنان زن سازمان ورزش شهرداری تهران بود. روش تحقیق «توصیفی-تحلیلی» بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران زن شاغل در سازمان ورزش شهرداری استان تهران بودند. در این تحقیق با توجه به محدود بودن حجم جامعه، تمام جامعه آماری(130n=) به روش نمونه گیری کل شمار به عنوان نمونه انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از روش میدانی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته عوامل فردی و سازمانی پیش برنده و بازدارنده موفقیت شغلی در کارکنان زن استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، برابر 892/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی از جمله تی تک نمونه ای، تحلیل عاملی تاییدی، برآورد ضرایب رگرسیونی استاندارد و تحلیل مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد، عوامل فردی و سازمانی (بازدارنده) و (پیش برنده) بر موفقیت شغلی کارکنان زن سازمان ورزش شهرداری تهران تاثیر معنی داری دارد(05/0>p). نتایج تحلیل مسیر نشان داد که بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر مهارت های ارتباطی بر موفقیت شغلی(264/=β) و کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر قابلیت و توانمندی فردی بر موفقیت شغلی برابر با (100/0= β) می باشد که این ضریب از نظر آماری معنادار نیست. نتایج تحلیل مسیر در مدل نشان داد، بزرگترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر فرهنگ سازمانی بر موفقیت شغلی(298/0=β) و کوچکترین ضریب مسیر مربوط به تاثیر جامعه پذیری زنان بر موفقیت شغلی برابر با (085/0=β) می باشد که این ضریب از نظر آماری معنادار نیست

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر یک جلسه ورزش هوازی وامانده ساز با دو شدت متفاوت بر مقدار مالون دی آلدهید سرمی در مردان سیگاری بود. به همین منظور 12 مرد سیگاری (با میانگین های سن 31/1± 08/22 سال، درصد چربی 92/4±26/17 درصد و شاخص توده بدن 96/2±21/23 کیلوگرم برمترمربع) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در یک طرح متقاطع در سه حالت کنترل، ورزش هوازی وامانده ساز با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش هوازی وامانده ساز با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب، قرار گرفتند. نمونه های خونی، قبل و بلافاصله پس از اجرای آزمون جمع آوری شد. سطح مالون دی آلدهید با روش الایزا تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و t همبسته تحلیل شدند. پس از اصلاح نتایج نسبت به تغییرات حجم پلاسما، مشخص شد که مقدار MDA در دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بود. همچنین در مقایسه بین دو گروه تجربی مشاهده شد که ورزش هوازی با شدت 95-90 درصد حداکثر ضربان قلب نسبت به ورزش هوازی با شدت 75-70 درصد حداکثر ضربان قلب موجب افزایش بیشتری در MDA سرمی می شود. می توان گفت افراد سیگاری برای انجام فعالیت های بدنی، بهتر است از فعالیت هایی با شدت متوسط(75-70 درصد حداکثر ضربان قلب) استفاده کنند، زیرا تولید استرس اکسایشی در این فعالیت ها نسبت به فعالیت های با شدت بیشتر، کمتر است