درخت حوزه‌های تخصصی

با توجه به گستردگی روزافزون صنعت ورزش و سودآور بودن آن برای بسیاری از کشورهای دنیا، اهمیت برندینگ و توسعه برند برای ورود به بخش ها و بازارهای جدید، راهبرد متداول بسیاری از تیم های ورزشی بزرگ دنیاست. هدف از این تحقیق، بررسی توسعه برند ورزشی و حضور در بازارها و عرصه های مختلف و مطالعه تأثیر آن بر ارزش ویژه برند است. بدین منظور برند پرسپولیس انتخاب شد که برندی محبوب و پرطرفدار در کشور است. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، از میان شهرهای مختلف، شهر تهران به عنوان نمونه آماری برگزیده شد که تعداد اعضای نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان، 384 نفر برآورد شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد که حاوی 50 سؤال اعم از 5 سؤال جمعیت شناختی و 45 سؤال مربوط به متغیرهای تحقیق بود. پایایی و روایی پرسشنامه مذکور به وسیله ضریب آلفای کرونباخ و روایی منطقی سنجش شد. مدل مفهومی تحقیق به وسیله روش معادلات ساختاری بررسی شد. نتایج نشان داد که توسعه برند ورزشی بر ارزش ویژه برند، کیفیت ادراک شده، آگاهی از برند، وفاداری برند و تداعیات برند آثار مثبت و مستقیمی دارد.

روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که هدف آن بررسی نقش نوستالژی (خاطرات گذشته) بر مقاصد رفتاری گردشگران پیست های اسکی استان تهران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست های اسکی بودند که حداقل 3 مرتبه در سال به این پیست ها مراجعه داشتند. بنابراین با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، برای بدست آوردن حجم نمونه از رابطه حجم نمونه برای جامعه نامحدود کوکران استفاده و حجم نمونه بدست آمد (197=N). ابزار گردآوری داده ها برای نوستالژی و مقاصد رفتاری گردشگران پرسشنامه هیتای چو (2014) بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط 8 تن از اساتید متخصص مورد تأیید و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای نوستالژی (922/0=α) و برای مقاصد رفتاری (836/0=α) بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معناداری (05/0≥P) استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین متغیر نوستالژی و ابعاد آن با مقاصد رفتاری گردشگران ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (01/0P≤، 318/0r=). همچنین از بین ابعاد نوستالژی، مؤلفه هویت گروهی (414/5=t،464/0=Beta) و جامعه پذیری (093/2=t،161/0=Beta) به ترتیب پیش بین قویتری برای مقاصد رفتاری گردشگران می باشند. تمایل به تداعی شدن خاطرات خوش گذشته از طریق پذیرش هنجارها و تشریفات گروه، برقراری ارتباط و تعامل با دیگران در گردشگران از جمله مواردی است که سازمان های ورزشی با استفاده از نوستالژی می توانند به عنوان ابزاری متقاعد کننده، مقاصد رفتاری گردشگران را تحت تأثیر قرار دهند.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین دویدن تداومی و چهار هفته بی تمرینی بر پراکسیداسیون چربی (MDA) و پاسخ دستگاه ضد اکسایشی بعد از یک جلسه فعالیت حاد بود. بدین منظور 20 مرد سالم غیرفعال به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. ابتدا، قبل و بعد از یک جلسه فعالیت حاد نمونه گیری خون به منظور تعیین مقدار MDA، اسید اوریک، بیلی روبین و پروتئین تام انجام گرفت. سپس آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه به تمرینات دویدن تداومی پرداختند، اما آزمودنی های گروه کنترل در این مدت هیچ برنامه تمرینی نداشتند. بعد از هشت هفته، دوباره نمونه گیری خون قبل و بعد از یک جلسه فعالیت حاد به منظور اندازه گیری متغیرها انجام گرفت. پس از چهار هفته بی تمرینی به دنبال هشت هفته تمرین، از گروه تجربی مجدداً خون گیری قبل و بعد از یک جلسه فعالیت حاد به منظور اندازه گیری متغیرها انجام گرفت. نتایج حاصل از آنالیز واریانس یکطرفه با اندازه گیری های مکرر افزایش معناداری در مقدار پراکسیداسیون چربی (MDA) و اسید اوریک ناشی از یک جلسه فعالیت حاد در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین نشان داد (05/0 P<)، اما تفاوت معناداری در غلظت بیلی روبین و پروتئین تام پس از هشت هفته تمرین مشاهده نشد (05/0 P>). به علاوه پس از چهار هفته بی تمرینی افزایش معناداری در مقدار پراکسیداسیون چربی (MDA) مشاهده شد(05/0 P<)، اما تغییرات در غلظت اسید اوریک، بیلی روبین و پروتئین تام پلاسما معنادار نبود (05/0 P>). نتیجه اینکه هشت هفته تمرین دویدن تداومی احتمالاً سبب ایجاد سازگاری در دستگاه ضد اکسایشی و استرس اکسایشی می شود. اما در اثر بی تمرینی نتایج استرس اکسایشی معکوس می شود.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه نارضایتی از تصویربدنی و هراس اجتماعی در افراد کاراته کار و غیر ورزشکار بود. 40 کاراته کار و 40 نفر غیر ورزشکار با دامنه سنی 22-18 سال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه روابط چندبعدی بدن-خود و پرسش نامه هراس اجتماعی بود. نتایج نشان داد بین دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار در ارزشیابی قیافه، ارزشیابی تناسب اندام، جهت گیری تناسب اندام و رضایت بدنی تفاوت معنادار وجود دارد و در همه این موارد نارضایتی از تصویر بدنی در بین غیر ورزشکاران نسبت به کاراته کاران بیشتر مشهود بود. نتایج به دست آمده در مورد هراس اجتماعی نشان داد نمرات گروه غیر ورزشکار در بعد ترس، اجتناب و ناراحتی به طور معناداری بیشتر از گروه کاراته کار است. این مسأله نشان دهنده اهمیت فوق العاده فعالیت ورزشی در بهبود تصویر بدنی و کاهش هراس اجتماعی است.

هدف از این تحقیق فراتحلیل مطالعات عوامل و راهکارهای جذب مردم برای توسعه ورزش همگانی در ایران طی سال های 1384-94 بود. ازاین رو، از 37 مقاله منتشرشده در نشریات معتبر داخلی، به عنوان جامعه آماری استفاده شد و از بین این جامعه آماری، تعداد 17 مقاله برای اشتراک در مؤلفه های پژوهش ها، روش نمونه گیری صحیح، روش آماری مرتبط و کیفیت مقاله، برای فراتحلیل ارزیابی شد. ازاین بین، 48 مؤلفه مشترک در 17 تحقیق استخراج گردید و سپس برحسب اندازه اثر و توان آزمون آماری مؤلفه های پژوهش ها، مؤلفه های 14 مقاله در نرم افزار فراتحلیل وارد شدند. در این تحقیق از نرم افزار جی پاور و فراتحلیل برای تعیین میزان اندازه اثر و توان آزمون های آماری مؤلفه های استخراج شده و نیز آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای بررسی تفاوت میانگین مؤلفه ها و اولویت بندی آنها استفاده شد. نتایج تحلیل میزان اندازه اثر محاسبه شده نشان داد تمام مؤلفه های استخراج شده از پژوهش ها، اندازه اثر و توان آزمون آماریِ زیادی دارند. همچنین نتایج آزمون F نشان داد که بین مؤلفه های استخراج شده از مقالات تفاوت معناداری وجود دارد. عوامل شناسایی شده عبارت بودند از: رسانه و توسعه ورزش همگانی، اماکن، تأسیسات و تجهیزات، آموزش و آگاه سازی، مسئولان و برنامه ریزان، منابع مالی و انسانی برای ورزش همگانی، انگیزه سلامت جسمانی برای ورزش همگانی و انگیزه پیشرفت و درمان برای ورزش همگانی. با توجه به نتایج پژوهش، برنامه ها باید در راستای تقویت زیرساخت های ورزش همگانی برنامه ریزی و طراحیِ استراتژی شوند و در مورد ورزش نیز طرحی مشابه طرح تحول نظام سلامت تدوین شود و در مرحله بعد در صدد تأمین منابع مالی و انسانی متخصص گام برداشته شود.

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر عوامل اجتماعی در بروز انواع سوء رفتارهای علمی است. روش این تحقیق، توصیفی، از نظر اجرا، پیمایشی، از نظر هدف کاربردی بود. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. روایی آن به وسیله جمعی از استادان مدیریت ورزشی تأیید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. این پرسشنامه با مقیاس 5 ارزشی طیف لیکرت طراحی شده بود. جامعه آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی کل کشور بود. بر اساس مناطق جغرافیایی کشور، پنج دانشگاه از شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز کشور انتخاب شدند که دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته تربیت بدنی داشتند. نمونه آماری تحقیق شامل دانشجویان تربیت بدنی تحصیلات تکمیلی دانشگاه های تهران، شیراز، کردستان، مازندران و مشهد بود. انتخاب نمونه ها با روش نمونه گیری طبقه بندی – تصادفی بود. حجم نمونه آماری در پنج دانشکده ، بر اساس تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی این پنج دانشکده و با استفاده از جدول مورگان تعیین شد. یافته ها نشان از اهمیت زیاد عوامل اجتماعی به خصوص عامل عدم نظارت کافی اشخاص مسئول در بروز سوء رفتار های علمی داشت. برای مقابله با انواع سوء رفتارهای علمی، باید توجه ویژه ای از طرف ضابطین امر به عوامل اجتماعی به خصوص عامل عدم نظارت کافی اشخاص مسئول به عنوان یک عامل تاثیر گذار در بروز سوء رفتارهای علمی اتخاذ گردد.

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر تمرینات پیلاتس بر میزان ناتوانی و قدرت عضلات ناحیه شکم و پشت در افراد مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک بود. 30 مرد و زن مبتلا به کمردرد مزمن ناشی از فتق دیسک به طور مساوی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی مدت شش هفته تمرینات پیلاتس و گروه کنترل در مدت زمان مشابه تنها درمان های رایج را دریافت کردند. برای ارزیابی متغیرها از پرسش نامة ناتوانی اوسوستری، آزمون پایین آوردن مستقیم پاها برای قدرت عضلات شکم و دینامومتر برای قدرت عضلات پشت استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد شش هفته تمرینات پیلاتس باعث کاهش معنا دار میزان ناتوانی و افزایش معنادار قدرت عضلات شکم و پشت گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد. از اینرو، احتمالاً تجویز با احتیاط تمرینات پیلاتس در این افراد می تواند سودمند باشد.

در این پژوهش که ازنوع نیمه تجربی است تعداد 45 نفر از بیماران شیمیائی گازهای جنگی استان خوزستان همکاری داشتند در این تحقیق با استفاده از شاخص های اسپیرومتری حجم اجباری ثانیه اول FEV1 ظرفیت حیاتی اجباری FVC وقدرت تحمل بدن از طریق آزمون شش دقیقه پیاده روی اندازه گیری و ثبت شد نمونه های تحقیق را سه گروه الف- گروه تجربی شنا 14 آزمودنی ب_گروه تجربی دو 12 آزمودنی ج – گروه کنترل 14 آزمودنی تشکیل می دادند روش هایتمرنی به صورت شنا ودو در گروه های مستقل به کار گرفته شد روش های آماری شامل تحلیل داده ها آمار توصیفی آزمون T و تحلیل واریانس چند متغیری بود درجلسات تمرین با استفاده از اصل اضافه بار شدت تمرینات در گروههای تجربی شنا ودو اعمال شد نتایج پژوهش با احتساب 001/0>P نشان مدی دهد بین حجم اجباری ثانیه اول در گروه های تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود ندارد بین ظرفیت حیاتی اجباری در گروه تجربی شنا نسبت به گروه تجربی دو تفاوت معنی داری وجود دارد بین قدرت تحمل بدن نسبت به تمرین در گروه های تجربی شنا و دو نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی دار مشاهده شد

رسانه ها نقش چند جانبه ای را در توسعه ی عرصه های مختلف اجتماعی از جمله ورزش دارند. در این میان، تلویزیون به دلایل متعدّدی جایگاه ویژه ای را در بین اقشار مختلف جامعه کسب کرده است. هدف از تحقیق حاضر آن است که نقش تلویزیون را در توسعه ی ورزش بررسی نماییم. روش تحقیق پیمایشی، نوع تحقیق کاربردی، و روش جمع آوری اطّلاعات میدانی است. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از روش های آمار توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. از جامعه ی مدیران 196 نفر از جامعه ی کارشناسان 300 نفر و از جامعه ی اصحاب رسانه 44 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شد. روش نمونه گیری تصادفی بود. ابزار جمع آوری اطّلاعات در این تحقیق پرسشنامه ی قاسمی (1386) بود که روایی و پایایی آن در رساله دکتری نامبرده مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفته بود. در این پرسشنامه 5 عامل شامل مؤلّفه های ورزش، منابع مالی، منابع انسانی، فرهنگی و اجتماعی و آموزش و پژوهش در قالب 41 سوال مورد بررسی قرار گرفت. روایی پرسشنامه ی یاد شده بر اساس نظر خبرگان مورد ارزیابی قرار گرفته است و پایایی آن 95/0 گزارش گردید. جهت بررسی پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد بین نگرش مدیران، کارشناسان و اصحاب رسانه درباره توسعه ی مؤلّفه های ورزش، منابع مالی، منابع انسانی، فرهنگی اجتماعی و آموزش پژوهش در سطح معنی داریp

دیابت نوع2 یک بیماری متابولیکی و متفورمین یکی از پرمصرف ترین داروهای کاهنده قند خون در این بیماران است. مطالعات نشان داده است ورزش نقش مهمی در بهبود نیمرخ چربی و کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع2 دارد. هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین تناوبی روی دوچرخه کارسنج بر مقاومت به انسولین و نیمرخ چربی مردان دیابتی نوع2 تحت درمان با متفورمین بود. 36 مرد مبتلا به دیابت نوع2 مصرف کننده متفورمین (میانگین سن 08/3 ±08/46 سال، شاخص توده بدنی 32/2±1/30 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تمرین تناوبی (هشت هفته تمرین تناوبی، 3 روز در هفته، 35 تا50 دقیقه تمرین با 40 تا 55 درصد ضربان قلب ذخیره) و کنترل تقسیم شدند. مقادیر ناشتایی کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، انسولین،گلوکز و هموگلوبین گلیکوزیله در قبل و بعد از هشت هفته تمرین اندازه گیری شد. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر وt مستقل در سطح معناداری 05/0> αتحلیل شدند. نتایج نشان داد مقادیر سرمی انسولین، گلوکز، TG، TC، LDL-C، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین به طور معنا داری کاهش یافت (05/0>P)، ولی این تغییرات در گروه کنترل معنا دار نبود (05/0<P). همچنین مقادیر HDL-Cدر گروه تمرین با افزایش غیرمعنا داری همراه بود (05/0<P). با توجه به تأثیرات مطلوب تمرین تناوبی بر شاخص مقاومت به انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و نیمرخ لیپیدی به نظر می رسد این شیوه تمرین روی دوچرخه کارسنج را می توان یک روش درمانی غیرتهاجمی برای افراد دیابتی نوع2 مصرف کننده متفورمین معرفی کرد.

مکانیسم کاهش درد بیماران مبتلا به درد کشککی-رانی طی نواربندی کشکک به طور کامل مشخص نیست. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نواربندی کشکک بر گشتاور سه بعدی مفاصل ران و زانوی زنان مبتلا به درد کشککی-رانی طی مرحله اتکای دویدن بود. متغیرهای سینماتیکی و سینتیکی 14 زن دارای درد کشککی-رانی توسط پنج دوربین و یک صفحه نیروسنج ثبت شد. از معادلات دینامیک معکوس نیوتن-اولر جهت محاسبه گشتاور استفاده شد. آزمون تی زوجی برای مقایسه اوج گشتاور پیش و حین نواربندی کشکک استفاده شد. اوج گشتاور دورکننده زانو پس از نواربندی به طور معناداری کاهش یافت (بدون نواربندی: 44/0؛ نواربندی: 25/0 نیوتن متر بر کیلوگرم). مقادیر اوج گشتاور مفصل ران بین دو شرایط اختلاف معناداری نشان نداد. کاهش اوج گشتاور دورکننده زانو می تواند بیانگر مکانیسم کاهش درد حین نواربندی کشکک در افراد دارای درد کشککی-رانی باشد.

امروزه، پیچیدگی و محیط متغیر، لزوم به روز بودن و آشنایی مدیران با فرایندها و رویه های نوین مدیریت در سازمان ها را بیش از پیش نمایان می سازد؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش فرانوگرایی در مدیریت و اثر آن در توسعه ورزش انجام گرفت. روش پژوهش، هم بستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه این پژوهش را متخصصان و صاحب نظران حوزه مدیریت و ورزش تشکیل دادند. محقق از روش نمونه گیری نظری در این تحقیق با توجه به جامعه تحقیق استفاده نمود (160= N) که در نهایت 112 پرسش نامه دریافت گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های محقق ساخته برگرفته از ابزار مدیریت فرانوگرای شعبانی (1392) و توسعه ورزش پورکیانی (1393) استفاده گردید. از آزمون های کالموگروف اسمیرنف و همبستگی اسپیرمن در نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 22 و روایی سازه و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل نسخه 8.8 استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین مدیریت فرانوگرا و توسعه ورزشی و مؤلفه های آن رابطه وجود دارد. همچنین، ضرایب رگرسیونی و مقادیر تی، مدل ارتباطی را تأیید می کند. براساس یافته ها مشخص می شود که لزوم توجه ویژه به تعاملات سازمانی مناسب تر و نیز رویه های کاری و مناسبات در سازمان، به ویژه در سازمان های ورزشی، بیش از پیش به توسعه ورزش در سطح قهرمانی، همگانی و تعلیم و تربیتی کمک خواهد نمود.

هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارت های سب سواری بر تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم بود. شرکت کنندگان شامل 25 نفر از کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در رده سنی 5 – 16سال بودند که پس از یکسان سازی با توجه به متغیرهای سن، جنسیت و میزان اختلال در نشانگان اتیسم در دو گروه تجربی (n= 11) و کنترل (n= 14) قرارگرفتند. هر شرکت کننده در گروه تجربی توسط یک مربی به طور انفرادی به مدت هشت هفته (چهار روز در هفته) تحت تمرین اسب سواری قرار گرفت. تغییرات در شدت اختلال در تعاملات اجتماعی از طریق مقیاس رتبه بندی اتیسم گیلیام- ویرایش دوم در پیش آزمون و دو روز پس از اتمام مرحله ی آموزشی در پس آزمون مورد اندازه گیری قرارگرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل واریانس مختلط دو عاملی و آزمون های تعقیبی مربوطه استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اسب سواری منجر به کاهش معنی دار در شدت بروز اختلالات در تعاملات اجتماعی در گروه تجربی شد. با این حال، افراد شرکت کننده در گروه کنترل تغییر معنی داری در این نشانگان اتیسم در طول دوره آزمایشی نشان ندادند. یافته ی پژوهش حاضر مشخص ساخت که مداخله آموزش مهارت های اسب سواری منجر بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم می شود.

هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر برنامه پیشگیری از آسیب 11+ فیفا بر زمان بندی و میزان فعالیت الکتریکی عضلات اطراف زانوی مردان فوتبالیست جوان بود. اندازه گیری های الکترومایوگرافی حین اجرای آزمون فرود روی یک پا از 24 فوتبالیست مرد جوان (12 نفر گروه تجربی و 12 نفر گروه کنترل) در پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. پس از اجرای هشت هفته تمرین بر روی گروه تجربی، از آزمون های آنالیز واریانس با اندازه تکراری، تی زوجی و مستقل برای تحلیل آماری استفاده شد. یافته ها نشان داد پس از تمرینات، میزان فعالیت واستوس مدیالیس، مدیال همسترینگ و مدیال گاستروکنمیوس افزایش یافت، اما میزان فعالیت واستوس لترالیس، لترال همسترینگ، رکتوس فموریس و لترال گاستروکنمیوس و زمان بندی فعالیت رکتوس فموریس، واستوس لترالیس، لترال همسترینگ و لترال گاستروکنمیوس کاهش یافت، درحالی که زمان بندی واستوس مدیالیس، مدیال همسترینگ و مدیال گاستروکنمیوس افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که ویژگی های نروماسکولار اندام تحتانی در فوتبالیست های جوان  با اجرای برنامه 11+ فیفا بهبود می یابد و به طور بالقوه موقعیت های ریسک آسیب  ACLدر حین فرود کاهش پیدا می کند و به کنترل بهینه ACL منجر می شود.