پریسا ابراهیمیان

هدف پژوهش حاضر، مقایسه نارضایتی از تصویربدنی و هراس اجتماعی در افراد کاراته کار و غیر ورزشکار بود. 40 کاراته کار و 40 نفر غیر ورزشکار با دامنه سنی 22-18 سال به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه روابط چندبعدی بدن-خود و پرسش نامه هراس اجتماعی بود. نتایج نشان داد بین دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار در ارزشیابی قیافه، ارزشیابی تناسب اندام، جهت گیری تناسب اندام و رضایت بدنی تفاوت معنادار وجود دارد و در همه این موارد نارضایتی از تصویر بدنی در بین غیر ورزشکاران نسبت به کاراته کاران بیشتر مشهود بود. نتایج به دست آمده در مورد هراس اجتماعی نشان داد نمرات گروه غیر ورزشکار در بعد ترس، اجتناب و ناراحتی به طور معناداری بیشتر از گروه کاراته کار است. این مسأله نشان دهنده اهمیت فوق العاده فعالیت ورزشی در بهبود تصویر بدنی و کاهش هراس اجتماعی است.