مطالعۀ گفتمان فریبکاری میان فردی در چارچوب نظری دیوید بولر و جودی بورگون در دانش آموزان دختر متوسطه دوم تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کنش فریبکاری اجتماعی با خدشه به اعتماد میان فردی، ارتباطات سالم اجتماعی را در سطوح مختلف تهدید می کند. در این مقاله با اتخاذ رویکرد کاربردی، عامل فریب در یک فضای گفتمانی از منظر جامعه شناسی زبان به عنوان یک موضوع بین رشته ای مورد تحلیل قرارداده شد، چرا که تحلیل پدیده ها از نگاه میان رشته ای امکان فهم شرایط و حل بهتر مسائل را فراهم می کند. بررسی انجام شده در یک بستر اجتماعی در سطح دو دبیرستان دخترانه متوسطه دوم شهر تهران، از منظر نظریه فریبکاری میان فردی بولر و بورگون در راستای نیل به دو هدف اصلی مقاله، یعنی یافتن دلایل فریبکاری تحصیلی و نقش عوامل مؤثر در شکل گیری گفتمان فریب و یافتن راه های برون رفت آن، انجام شده است.233 نفر از دانش آموزان 15 تا 17 سال، که تجربه قرار گرفتن در موقعیت فریب را داشتند، انتخاب شدند. نمونه های معرف، ویژگی های مشابهی چون جنس، شغل، مقطع تحصیلی و منطقه خاص سکونت دارند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای 30 سؤالی محقق ساخته حول محور فریبکاری تحصیلی است که توسط سه تن از اساتید هیئت علمی بر اساس مقیاس هفت درجه ای لیکرت و پرسشنامه فریبکاری تحصیلی فارنسه و همکاران (2011) ایجاد و اعتبارسنجی شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS صورت گرفته است. حوزه واکاوی مقاله به کلاس های آن لاین، ارائه تکالیف و امتحانات توجه دارد. ابزار پژوهش دو مقیاس وظیفه شناسی اخلاق تحصیلی و فریبکاری تحصیلی در فضای مجازی است. تحلیل نتایج آزمون بر اساس شاخص همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین وظیفه شناسی و اخلاق تحصیلی با فریبکاری تحصیلی ارتباط منفی معناداری وجود دارد. با توجه به این نتیجه به نظر می رسد تلاش های مداخله ای و آموزشی برای افزایش تعهد اخلاقی فراگیران در کاهش رفتارهای فریبکارانه آن ها اثربخش است. این یافته ها اطلاعات ارزشمندی برای دست اندرکاران آموزشی که هدفشان کاهش فریبکاری در محیط های علمی است، فراهم می آورد و تلویحات مهمی جهت آموزش اخلاقی فراگیران دربردارد.The study of the interpersonal deception discourse in the theoretical framework of Buller and Burgoon among second grade high school girls in Tehran
Deceptive social behavior undermines interpersonal trust and threatens healthy social interactions at various levels. Academic deceit is also among the common unethical behaviors in educational institutions, which has significantly increased with the technological development. In this article, taking an applied approach, deception in a linguistic sociological context is analyzed as an interdisciplinary subject. The analysis of phenomena from an interdisciplinary perspective allows for a better understanding and conditions for problem-solving. The study conducted in a social context within the second-grade girls' high schools in Tehran aims to achieve two main goals: 1- Identify the reasons for academic deception. 2- Examine the role of influential factors in shaping the discourse of deception and find ways to overcome it. A total of 233 students aged 15 to 17, who had experienced being in a deceptive situation, were selected. The samples had similar characteristics such as gender, occupation, educational level, and specific residential area. The research tool is a 30-item questionnaire constructed by the researcher about academic deception, validated based on the seven-point Likert scale and the Academic Deception Questionnaire by Fornes and colleagues (2011). Data analysis was performed using the SPSS statistical software. The research focuses on online classes, assignment submissions, and examinations. The research tools include two scales of academic duty-ethics and academic deception in the virtual space. The results analysis based on the Pearson correlation coefficient indicates a significant negative relationship between academic duty-ethics and academic deception. Considering this result, intervention and educational efforts to increase the ethical commitment of learners seem to be effective in reducing deceptive behaviors. These findings provide valuable information for educational stakeholders whose goal is to reduce deception in academic environments and offer important implications for the ethical education of learners.