تحلیل سیاست های زمین و مسکن و میزان اثرگذاری آن ها بر توسعه کالبدی شهرها (مورد مطالعه: منطقه 15 شهرداری تهران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مسکن کوچکترین عنصر سکونتگاه ها، مهم ترین کاربری شهری و یکی از شاخص های عمده ارزیابی توسعه یک کشور است. از سویی تغییر و تحولات جمعیتی ناشی از رشد طبیعی و مهاجرت، نیاز به مسکن را افزایش داده و موجب گسترش کالبدی شهرها می گردد؛ اصولاً نبود سیاست گذاری صحیح در بخش زمین در یک کشور و یا عدم تناسب سیاست اتخاذ شده با وضعیت اقتصادی، فرهنگی و سیاسی موجود در آن، منجر به بروز مشکلات متعددی در حیطه اقتصاد خواهد شد. این امر دولت های ملی و محلی را بر آن داشت تا سیاست هایی را در جهت کنترل گسیختگی کالبدی شهرها تدوین کنند. هدف پژوهش؛ تشخیص میزان اثرگذاری این سیاست ها بر توسعه کالبدی منطقه 15 شهرداری تهران است. در این پژوهش که به لحاظ هدف شناختی و به لحاظ ماهیت پس رویدادی است؛ از رویکرد کیفی با روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شد. بخش مطالعات میدانی با روش پیمایشی و بر مبنای تکنیک مصاحبه و پرسشنامه صورت پذیرفت. جامعه آماری را نخبگان، اساتید و کارشناسان و متولیان شهری تشکیل می دهند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS )آزمون فریدمن( و جهت نمایش داده ها از نرم افزار GIS استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که از میان سیاست های مؤثر بر توسعه کالبدی منطقه پانزده شهرداری تهران، سیاست های تقاضا محور تأثیرگذاری بیشتری نسبت به سیاست های عرضه محور داشته است؛ و از میان کلیه شاخص ها، دخالت مستقیم دولت در بازار زمین (واگذاری ها در بخش زمین شهری) بیشترین نقش را ایفا نموده است.Analysis of land and housing policies and their impact on physical development of cities (Case study: District 15 of Tehran Municipality)
Housing is the smallest element of housing, the most important urban land use and one of the major indicators of a country's development assessment. On the other hand, demographic changes due to natural growth and migration increase the need for housing and lead to the physical expansion of cities; in principle, the lack of proper land policy in a country or a policy incompatible with economic, cultural and political conditions. It will lead to numerous problems in the field of economics. This has prompted national and local governments to develop policies to control the physical disruption of cities. The purpose of the present study is to determine the impact of these policies on the physical development of District 15 of Tehran Municipality. In this study, which is cognitive in terms of purpose and in terms of post-event nature, a qualitative approach was used by descriptive-analytical method. The field study was conducted through a survey method based on interview and questionnaire techniques. The statistical population is comprised of urban elites, professors and experts. Data analysis was done by SPSS software (Friedman test) and GIS software was used for data analysis. The results showed that demand-driven policies were more effective than supply-based policies among the effective policies on the development of Tehran's 15th district. Of all the indicators, direct government involvement in the land market (transfers in the urban land sector) has played the most role.