سنجش ارتباط کیفیت کالبدی مسکن با امنیت تصرف در سکونتگاه های خودانگیخته ی شهری (مورد مطالعه: ناحیه ی منفصل شهری نایسر، سنندج) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سکونتگاه های غیررسمی به مثابه ی یکی از پیامدها و ویژگی های بارز شهرنشینی معاصر در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران بوده اند. در میان تمام مشکلاتی که این سکونتگاه ها دارند، امنیت تصرف، یکی از مهمترین مسائلی است که با آن مواجه هستند. حق تامین سکونت، اصلی اساسی و لازم برای بهبود شرایط زندگی ساکنین در این سکونتگاه ها به شمار می رود و فقدان آن منجر به عدم تمایل به مشارکت، عدم سرمایه گذاری در بهبود مسکن و آسیب های روانی در ساکنان می شود. هدف این تحقیق، بررسی ارتباط میان امنیت تصرف و کیفیت کالبدی مسکن در ناحیه ی خودانگیخته ی شهری نایسر شهر سنندج می باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق توصیفی – تحلیلی است. جمع آوری داده های پژوهش به روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه انجام شد. نمونه گیری به صورت هدفمند بوده و از 7730 خانوار موجود در محدوده، 366 سرپرست خانوار با استفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان 93 درصد برای پرسشگری انتخاب شدند. سپس داده های بدست آمده از طریق نرم افزار SPSS از جمله آزمون های تحلیل عاملی، رگرسیون چندمتغیره، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون میانگین و تحلیل مسیر تجزیه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که عامل امنیت تصرف مشارکتی با ارزش عددی «846/0» بیش از عوامل امنیت تصرف قراردادی و تجربه محور بر کیفیت کالبدی مسکن در نایسر تاثیرگذار بوده است و همچنین نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد که ارتباط مستقیم و مثبتی میان شاخص های امنیت تصرف با کیفیت کالبدی مسکن وجود دارد، بدین صورت که با افزایش شاخص های امنیت تصرف، کیفیت کالبدی مسکن در این محدوده نیز افرایش خواهد یافت.Measuring the relationship between the quality of housing and security of tenure in urban spontaneous settlements (A case study of Naysar, Sanandaj)
Informal settlements have been one of the major outcomes and features of contemporary urbanization in developing countries, including Iran. Among all the problems that these settlements have, security of seizure is one of the most important issues facing it. The right to housing is essential to improve the living conditions of residents in these settlements and the lack of it leads to a lack of willingness to participate, lack of investment in improving housing and psychological harm in the residents. The purpose of this study was to investigate the relationship between occupational safety and the physical quality of housing in the spontaneous sprawl in the city of Sanandaj, Naysar. The present study is an applied and descriptive-analytic research method. Data were collected by conducthind a survey. Sampling was purposeful, of the 7730 households in the range, 366 households were selected using a Cochran formula with a confidence level of 93% for questioning. Data were analyzed using SPSS software, including factor analysis, multivariate regression, Pearson correlation test, mean test and path analysis. The results showed that the factor of security of participatory with a numerical value of 0.846 was more than that of secure and experience-centered security factors on the physical quality of housing in Naysar. Also, the results of path analysis showed that there is a direct and positive relationship between occupaying security indexes and physical properties of housing. In this way, with the increase of security indicators, the quality of housing will increase in this area.