تنوع روزافزون کارکنان در سازمان های ورزشی، از نظر اجتماعی، فرهنگی و مهارتی باعث شده است تا تمرکز بر جنبه های بین فرهنگی و مدیریت تنوع کارکنان بیشتر مورد توجه قرار گیرد. لذا هدف این پژوهش تحلیل تأثیر مدیریت تنوع بر بهره وری کارکنان تربیت بدنی دانشگاه پیام نور با نقش میانجی عدالت سازمانی بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، براساس گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل مدیران، معاونین، کارکنان و مربیان ادارات تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور (264 نفر) بود و بااستفاده از فرمول کوکران 157 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها سه پرسشنامه استاندارد (فینک و همکاران، 2003 و نیهوف و همکاران، 1993 و بوری، 2015 ) بود. روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از شاخص های مناسب تأیید شد. همچنین جهت تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری در PLS استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد مدیریت تنوع و عدالت سازمانی به صورت مثبت و معنی داری بر بهره وری کارکنان تأثیر می گذارند و 40 درصد از واریانس بهره وری را تبیین می کنند. همچنین اثر مستقیم، غیر مستقیم (با در نظرگرفتن عدالت سازمانی) و اثر کل و شمول واریانس (587/0) مدیریت تنوع بر بهره وری کارکنان مثبت و معنی دار بود، لذا نقش میانجی عدالت سازمانی تأیید گردید. یعنی اینکه 587/0 از تأثیر مدیریت تنوع بر روی بهره وری از طریق عدالت سازمانی انتقال داده می شود.
