مؤلفه ها و شاخص های مؤثر در توسعه خودمدیریتی در دانش آموزان

چکیده

هدف پژوهش حاضر شناسایی و معرفی مؤلفه ها و عوامل مؤثر بر توسعه خودمدیریتی در دانش آموزان پایه ششم مدارس ابتدایی شهر شیراز بود. پژوهش حاضر با رویکرد آمیخته، از نوع اکتشافی انجام گرفت. پژوهش در دو مرحله کیفی و کمّی اجرا شد. بخش کیفی با به کارگیری روش تحلیل محتوا، و بخش کمّی با روش توصیفی- پیمایشی انجام گرفته است. مشارکت کنندگان در بخش کیفی، متخصصان و پژوهشگران حوزه مدیریت و علوم تربیتی بودند که به روش هدفمند و با معیار اشباع داده ها انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه بود. جامعه آماری در بخش کمّی شامل همه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر شیراز بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 400 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کمی پرسشنامه بود. یافته ها، در چهار مؤلفه خانواده، محیط آموزشی، برنامه ریزی و مهارت های اجتماعی به عنوان پیش سازمان دهنده طراحی شد. هر یک از این مؤلفه ها زیرمؤلفه هایی دارند که در توسعه خودمدیریتی مؤثرند. در نهایت، وضعیت خودمدیریتی در بین دانش آموزان براساس مدل پیشنهادی، مناسبی نبود. ولی از نظر نمونه مورد مطالعه، مدل خودمدیریتی با وضعیت موجود تناسب خوبی دارد.