بررسیِ تأثیرِ گرایش به چابکی سازمانی و غلبه بر اینرسی سازمانی با میانجی گریِ کاهش تنبلی اجتماعیِ کارکنان (مورد مطالعه: دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

تحقیق حاضر باهدف بررسی چگونگی تأثیر ابعاد مؤلفه های چابکی سازمانی به عنوان یک راهبرد جهت غلبه بر اینرسی سازمانی و با میانجی گری تنبلی اجتماعی کارکنان در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) انجام شده است. این مقاله ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را 385 نفر از کارکنان دانشگاه تشکیل داده اند، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان 191 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه بود، که پایایی و روایی آنان با محاسبه آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی و توسط استادان و خبرگان آشنا به موضوع تائید شد. تجزیه وتحلیل داده ها نیز به وسیله نرم افزارهای SPSS و PLS انجام گرفت. یافته های مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد همه مسیرها از چابکی سازمانی و تنبلی اجتماعی بر اینرسی سازمانی و همچنین از مسیر چابکی سازمانی از طریق متغیر میانجی تنبلی اجتماعی بر اینرسی سازمانی معنادار بوده و روابط بین آن ها تائید می شود، و می توان نتیجه گرفت: سرمایه گذاری بر قابلیت های چابکی سازمانی در کنار کاهش تنبلی اجتماعی منجر به کاهش اینرسی سازمانی می گردد.