خوانش متفاوت افراط گرایان صهیونیست از تصمیمات سیاسی و رویکردها و انگاره های آنها در مورد چگونگی برخورد با مسائل داخلی، از ابتدای تأسیس رژیم صهیونیستی تا کنون برای ساختار سیاسی آن چالش زا بوده است. این مقاله به بررسی ماهیت، میزان و نوع چالش زایی افراط گرایان برای این رژیم و رویکرد ساختار سیاسی در مواجهه با آنها می پردازد. پرسش اصلی این است که مهم ترین چالش های مربوط به افراط گرایان در رژیم صهیونیستی مربوط به کدام طیف از آنها بوده و ساختار سیاسی در واکنش به آن، چه رویکردی داشته است؟ در راستای پاسخ به این پرسش، این فرضیه مطرح شده که «افراط گرایان راست عمل گرا» مهم ترین چالش ها را برای رژیم صهیونیستی ایجاد کرده و ساختار سیاسی در واکنش به آنها، سیاست مقابله گزینشی به معنای شدت عمل و برخورد جدی با برخی از آنها و اغماض در قبال برخی دیگر را در پیش گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در حال حاضر از چالش زایی این نحله از افراط گرایان برای ساختار سیاسی رژیم صهیونیستی کاسته شده؛ زیرا آنها با ساماندهی مجدد خود در چارچوب احزاب پویا و سازگار با فضای سیاسی، به تأثیرگذاری مؤثر در فضای تصمیم گیری این رژیم روی آورده و از این طریق، منافع خود را پی می گیرند.