جهانی شدن و انطباق پذیری با شرایط بازار، وجود فشارهای رقابتی ای مانند ورود شرکت های نوپا به بازار رقابت، و لزوم افزایش هزینه های سرمایه گذاری باعث شده اند که تولیدکنندگان به سوی بهبود روش های خلاقانه خدمت رسانی به مشتریان، دستیابی به بازارهای جدید، گسترش جغرافیایی دامنه ارائه خدمات، و فعالیت های دیگری روی آورند تا بتوانند ضمن بهبود کیفیت، افزایش رضایت مشتری، و دستیابی به مشتریان جدید، هزینه های لجستیکی خود را کاهش دهند. مؤثرترین راه حل این معضل تجاری، برون سپاری خدمات لجستیک برپایه قراردادهای طولانی مدت است که توسط تأمین کننده خدمات لجستیک طرف سوم ارائه می شود. این شرکت ها، دارای دانش تخصصی در زمینه هماهنگی منابع اقتصادی هستند و می توانند فرصت های جدیدی را برای تولیدکنندگان خلق کنند. تأمین کننده خدمات لجستیک طرف سوم، یک تأمین کننده خارجی است که مدیریت، کنترل، و اجرای فعالیت های لجستیکی را از طرف بنگاه های تجاری انجام می دهد. در این مقاله، هفت بعد اصلی توانمندسازهای لجستیک طرف سوم، به کمک بررسی پیشینه پژوهش، تحلیل محتوای متنی، و مصاحبه های تخصصی با 16 نفر از خبرگان صنعت لجستیک به کمک نرم افزار MAXQDA مشخص شده است؛ سپس، این توانمندسازها، به کمک تکنیک دیمتل مبتنی بر تحلیل شبکه ای (DANP) و انجام مقایسه های زوجی و پیاده سازی در نرم افزار اکسل، وزن دهی و روابط میان آن ها کشف شد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های محقق ساخته زوجی استفاده شده است که روایی و پایایی آن نیز تأیید شد. نتایج تحلیل نشان می دهد که مهم ترین توانمندسازها به ترتیب عبارت اند از: توانمندسازی تولیدی، فنی و بازاریابی و فروش، مالی، نیروی انسانی، و توانمندسازی راهبردی.
