هدف از پژوهش حاضر بررسی سبک های عمومی تصمیم گیری مدیران ورزشی بود. جامعه آماری پژوهش 237 نفر از مدیران ورزشی استان اصفهان بودند که نمونه آماری براساس جدول کرجسی و مورگان برابر 144 نفر تعیین و به صورت تصادفی طبقه ای گزینش شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه 25 سؤالی اسکات و بروس (1995) در قالب پنج مؤلفه سبک شهودی، سبک وابستگی، سبک عقلایی، سبک اجتنابی، و سبک آنی استفاده شد که روایی صوری، محتوا و سازه و همچنین پایایی آن نیز تأیید شد. به منظور تحلیل داده ها نیز از آزمون های آماری تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی پیرسون، و فریدمن، همچنین دو روش تصمیم گیری چندمعیاره تاپسیس گروهی و ساو گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک های تصمیم گیری غالب در مدیران ورزشی به ترتیب شامل سبک عقلایی، سبک شهودی و سبک اجتنابی است و دو سبک وابستگی و آنی نیز کمتر مورد استفاده مدیران ورزشی قرار می گیرند. همچنین در میان سبک های عمومی تصمیم گیری در مدیران ورزشی، بین سبک های شهودی و عقلایی رابطه مثبت و معنادار؛ و بین سبک های عقلایی و آنی و نیز سبک های شهودی و آنی رابطه منفی و معنادار وجود دارد.
