چکیده هدف از اجرای این پژوهش پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان بر اساس سبک های تفکر بود. تعداد 705 دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع)به روش نمونه برداری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیر سبک های تفکر از پرسش نامه فرم کوتاه سبک های تفکر اشترنبرگ و واگنر (1992) استفاده شد. برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانشجویان میانگین کل نمره های آنها در دروس مصوب دانشگاهی محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که سبک های تفکر سلسله مراتبی، کلی، بیرونی، قانون گذاری، قضایی و سبک های تفکر نوع اول با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت معنی دار، و سبک تفکر درونی با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی معنی دار دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که در کل دانشجویان، ضریب همبستگی چندگانه بین سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی 0.19 است و سبک های تفکر قانون گذاری (سبک تفکر نوع اول)، جزئی (سبک تفکر نوع دوم) و بیرونی (سبک تفکر نوع سوم)، 3.7 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کرده اند. در دانشجویان سال اول، ضریب همبستگی چندگانه بین سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی 0.29 است و سبک های تفکر سلسله مراتبی و کلی (سبک های تفکر نوع اول)، 8.2 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کردند. در دانشجویان سال دوم، همبستگی چندگانه 0.28 است و سبک تفکر بیرونی (سبک تفکر نوع سوم) 7.4 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کرده است. بین سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان سال سوم رابطه معنی داری مشاهده نشد. این نتایج در ارتباط با پژوهش های گذشته مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
