مکان یابی از جمله تصمیم های بنیادین و استراتژیک است که تأثیر بسزایی بر جنبههای مختلف عملکردی سازمان دارد. این اثرات در کوتاه مدت و بلند مدت بروز کرده و اغلب غیرقابل جبران بوده و یا هزینههای فراوانی را تحمیل میکند. از طرفی مکانیابی درست، نقش مهمی در موفقیت سازمان در انجام ماموریتها، ایجاد و حفظ مزیت رقابتی و نیز رسیدن به اهداف و استراتژیها دارد.
برای انتخاب مکان یک صنعت، عوامل کیفی و کمی متعددی دخالت دارند و این تصمیم نیازمند کار گروهی و خرد جمعی است. مشارکت سیستماتیک خرد جمعی و به کارگیری هدفمند عوامل مکانیابی در فرایند تصمیم گیری، نیازمند مدلهای کارآمد و جامعنگر در یک فرایند تصمیمگیری است.
در این تحقیق فرایند تصمیمگیری در خصوص مکان استقرار یک صنعت نظامی شرح داده میشود. برای این منظور عوامل تصمیمگیری متناسب با شرایط خاص صنایع نظامی تعریف و به صورت سیستماتیک و گام به گام در این فرایند تصمیمگیری گروهی به کار گرفته شدند. این فرایند رویکردی مکاشفهای به موضوع مکان یابی ارائه میکند و تصمیمگیران را از پهنه گسترده پیوسته به گزینههای برتر پیشنهادی هدایت میکند و تضمین میکند که در این فرایند ملاحظات قانونی، پدافند غیرعاملی، هزینهای، انسانی و عملکردی صنعت به صورت مرحلهای و بر اساس خرد جمعی و متناسب با اهمیت نسبی آنها در انتخاب مکان استقرار دخالت داده میشوند. بنابراین مقایسه ای بین مکان فعلی صنعت (صنعت جنگ افزار) و دو مکان پیشنهادی (صنعت مکانیک و صنعت امام علی(ع)) انجام گرفت و وزن هر یک از معیارها و زیرمعیارها محاسبه گردید و در نهایت امتیازات موزون نهایی هر یک از گزینه ها تعیین و مشخص گردید که تقریباً دو گزینه صنعت مکانیک و موقعیت فعلی صنعت (صنعت جنگافزار) امتیاز مساوی دارند؛ به عبارتی هر یک از گزینه ها نقاط ضعف و قوت خاص خود را دارا هستند، ولی در مجموع مطلوبیت یکسانی دارند.
