هدف گرایی

برنامه‌ریزی مجموعه‌ای از فعالیتهاست که منجر به تصمیم گیری درباره تخصیص منابع برای رسیدن به هدفی در آینده می شود. تأکید به داشتن «هدف» در برنامه‌ریزی، هسته مرکزی و تعیین‌کننده این مباحث است؛ زیرا برنامه‌ریزی به طور اساسی بدون «هدف» معنای بیرونی ندارد و در برنامه‌ریزیهایی همچون برنامه مسکن، گروه هدف شامل همه آنانی است که تأمین سرپناه‌ آنها موضوع برنامه است ، بویژه آنهایی که به حمایت بیشتری نیازمندند و قادر به حضور بدون حمایت برنامه در بازار مسکن نیستند. به همین سبب نیز در ارزیابی موفقیت یک برنامه، مهمترین سنجه، میزان پوشش¬دهی گروه هدف است. اما این کار مشروط به ارائه تعریف درست از گروه هدف و دسته¬بندی آنها بر¬حسب ویژگیهایی است که آنها را از هم متمایز می سازد. «هدف‌گرایی» برنامه نیز در میزان پوشش¬دهی همان گروه هدف آزموده می‌شود.الزام برنامه¬های مسکن برای دستیابی به تعریف دقیق و روشن از گروه هدف به دلیل نیاز به تدارک اقدامات لازم و پیش¬بینی برنامه¬های اجرایی مناسب با شرایط، نیازها و الگوهای تقاضای خاص آنهاست؛ زیرا بازار مسکن به سبب شرایط خاص خود قادر به پوشش¬دادن تقاضاهایی که الزامات حضور در آن را ارضا نکنند، نیست و نظام برنامه‌ریزی کشورمان درطول دوره¬های برنامه‌ریزی (1327-1383) در آن ناموفق ارزیابی می¬شود. مقاله حاضر به موضوع تغییر در ساخت جمعیتی کشور طی دهه‌های گذشته پرداخته و میزان هماهنگی و همراهی نظام برنامه¬ریزی مسکن با این تحول ساختاری را در به دست دادن تعریفی دقیق از «گروه هدف» برنامه بررسی می کند همچنین میزان انطباق نظام برنامه¬ریزی¬ را با تحولات ساختاری جمعیت و خانوار کشور دراین شش دهه مورد توجه قرار می دهد . مطابق یافته‌های این بخش از مطالعه، نظام برنامه‌ریزی نسبت به تحول وسیع و گسترده‌ای که در ساختار جمعیتی به وقوع پیوسته بی‌اعتنا مانده و به تغییر عمده در ویژگیهای گروهی که نیاز اصلی به مسکن را تشکیل می‌دهند، عکس‌العملی متناسب تدارک ندیده است. این امر بویژه زمانی اهمیت بیشتری پیدا می کند که بدانیم جوانان به سبب شرایط خاص خود بسیاری از شرایط اصلی ورود به بازار مسکن را ارضا نمی‌کنند و قادر به حضور در بازارهای کنونی مسکن نیستند. این پدیده به رغم افزایش سهم ‌خود در جمعیت کشور رخ داده است، بنابراین بی‌توجهی برنامه در ارائه تعریفی ویژه از آنان به عنوان «گروه هدف» نتایج دامنه‌داری در پی خواهد داشت که حاصل‌ بی‌اعتنایی به اصل مهم و تعیین‌کننده «هدف گرایی» در برنامه‌ریزی مسکن است.

" تازه ترین نظریه دررویکرد (شناختی – اجتماعی) هدف در پیشرفت، سه گونه هدف گرایی را مطرح نموده اند که عبارتند از: تبحری؛ عملکردی و پرهیز از شکست. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه انواع هدف گرایی با ابعاد مختلف خود تنظیمی (فراشناخت، شناخت و انگیزش) در دانشجویان رشته های مختلف تحصیلی انجام پذیرفت. گروه نمونه پژوهش حاضر، 229 دانشجوی دختر و پسر از دانشکده های مهندسی، علوم پایه، علوم تربیتی و علوم انسانی دانشگاه شیراز بودند که پرسش نامه های ""جهت گیری هدف تحصیلی"" و خود تنظیمی بر روی آن ها اجرا شد. به منظور تعیین روایی از روش تحلیل عامل و برای تعیین پایایی آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج حاکی از روایی و پایایی پرسش نامه های یاد شده بود. ضرایب استاندارد رگرسیون نشان داد که هدف گرایی تبحری، ابعاد فراشناخت و شناخت را، به گونه مثبت و بعد انگیزش را به صورت منفی پیش بینی می کند. هدف گرایی عملکردی، تنها در بعد انگیزش نقش پیش بین داشت. هدف پرهیز از شکست در تمامی ابعاد پیش بینی کننده منفی بود. نقش رشته تحصیلی به عنوان متغیر تعدیل گر مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که الگوی پیش بینی تحت تاثیر رشته تحصیلی است. "

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. نخست کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی به منظور شرکت در این مسابقات، پرسشنامة جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند، سپس چند ساعت قبل از مسابقه به پرسشنامة اضطراب رقابتی مارتنز پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانة همزمان، آزمون آماری تحلیلی واریانس چند متغیره (ANOVA) و آزمون آماری تی مستقل (t.test) بررسی شد. نتایج نشان داد که جهت گیری ورزشی، اضطراب رقابتی را پیش بینی می کند. در واقع با افزایش رقابت طلبی و هدف گرایی، اضطراب رقابتی کاهش اما با افزایش تمایل به پیروزی، اضطراب رقابتی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد زنان ورزشکار نسبت به مردان ورزشکار مضطرب تر بودند (001 /0=P) . ضمن اینکه اضطراب رقابتی ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی بیشتر بود (004 /0=P) . در نهایت، نتایج نشان داد که مردان ورزشکار رقابت طلب تر بودند و تمایل به پیروزی بیشتری نسبت به زنان ورزشکار داشتند، درحالی که زنان ورزشکار هدف گراتر از مردان ورزشکار بودند (002 /0=P) ، اما بین جهت گیری ورزشی ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05 /0P>).

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیرات هدف گرایی و هویت اخلاقی بر رفتار و قضاوت مثبت و اجتماعی ستیز در فوتبال بود. به همین منظور 268 فوتبالیست به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های درک موفقیت، خودستایی هویت اخلاقی، کارکرد اجتماعی مفید و جامعه ستیز و تمایل اجتماعی و در تحلیل داده ها نیز از همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تاثیرات اصلی خودمحوری و هویت اخلاقی در تبیین رفتار و قضاوت مثبت اجتماعی معنی دار نیست. اثر متقابل بین خودمحوری و تکلیف محوری در ارتباط با قضاوت اخلاقی مثبت معنی دار بود (05/0 p <). هدف گرایی و هویت اخلاقی 7 درصد از واریانس قضاوت اجتماعی ستیز و 17 درصد از واریانس رفتار اجتماعی ستیز را تبیین می کنند. نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت ارزیابی تاثیرات متقابل بین تکلیف محوری و خودمحوری در پیش بینی متغیرهای اخلاقی تاکید می کند.

هدف از مطالعه حاضر مقایسه سوگیری ورزشی ورزشکاران رشته های انفرادی و گروهی و تعیین رابطه آن با انگیزه مشارکت ورزشی آنان بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای و همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را ورزشکاران عضو تیم های منتخب استان خراسان رضوی در رده جوانان تشکیل دادند(360 نفر). نمونه های این پژوهش 300 ورزشکار دختر (150 نفر) و پسر (150 نفر) در رشته های ورزشی انفرادی و گروهی بودند که به صورت تصادفی- طبقه ای انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه سوگیری ورزشی (SOQ) گیل و دیتر(1988) برای ارزیابی سوگیری ورزشی و از پرسش نامه انگیزه مشارکت ورزشی (PMQ) گیل و همکاران(1983) برای ارزیابی انگیزه مشارکت ورزشی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین سوگیری ورزشی ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود دارد به طوری که ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران رشته های تیمی رقابت طلب تر بودند (027/0p=) و تمایل به پیروزی در آنها نیز بیشتر است (021/0p=). اما ورزشکاران رشته های تیمی نسبت به ورزشکاران رشته های انفرادی هدف گراتر بودند (034/0p=). از بین سه مؤلفه سوگیری ورزشی در رشته های انفرادی مؤلفه رقابت طلبی و در رشته های گروهی مؤلفه هدف گرایی به عنوان مؤلفه های غالب شناسایی شدند. همچنین نتایج همبستگی نشان داد بین مؤلفه های رقابت طلبی میل به پیروزی و هدف گرایی با عوامل انگیزشی ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0< p).

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اعتبار و پایایی نسخه فارسی پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان (گروه سنی زیر 15 سال) و بزرگسالان (گروه سنی بالای 15 سال) بوده است. بدین منظور تعداد 1200 نفر(600 ورزشکار پسر و دختر در دامنه سنی 11 تا 15 سال و 600 ورزشکار مرد و زن 15 تا 30 سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند. دادهها بهوسیله پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان و بزرگسالان (رابرتز و همکاران1998) جمع آوری شد. برای تعیین اعتبار عاملی اکتشافی از روش تحلیل عاملی مؤلفههای اصلی برای تعیین اعتیار عاملی تاییدی از الگوی معادلات ساختاری و برای تعیین ثبات درونی و پایایی پرسشنامهها از روشهای ضریب آلفای کرونباخ و آزمون – آزمون مجدد استفاده شد. نتایج نشان میدهد که نسخه فارسی پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان و بزرگسالان با تعیین دو مؤلفه و عامل اصلی خودگرایی و تکلیفگرایی از اعتبار سازه ثبات درونی و پایایی مطلوبی برخوردارند. بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که نسخه فارسی پرسشنامههای ادراک موفقیت کودکان و بزرگسالان جهت مطالعه ادراک موفقیت و هدفگرایی دانش آموران و ورزشکاران در محیطهای آموزشی و ورزشی دارای اعتبار و پایایی مناسبی میباشد.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه انگیزش مشارکت دانشجویان ورزشکار دختر و پسر در فعالیت های ورزشی و رابطه آن با هدف گرایی ورزشی آنان است. نمونه های این تحقیق را 106 دانشجوی دختر ورزشکار و 105 دانشجوی پسر ورزشکار با میانگین سنی 21 سال تشکیل می دادند. از پرسشنامه انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی (PMQ) گیل و همکارانش (1983) و پرسشنامة تکلیف گرایی و خودگرایی در ورزش (TEOSQ) دیودا و نیکولز (1995)، به ترتیب برای ارزیابی دلایل مشارکت در ورزش و ارزیابی هدف گرایی ورزشی استفاده شد. تمام اطلاعات، با استفاده از آزمون های t و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از 05/0 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد یادگیری و بهبود مهارت ها مهم ترین عامل انگیزشی آزمودنی ها برای شرکت در فعالیت های ورزشی بود. آزمون t، تفاوت در انگیزه ها و هدف گرایی ها را بین دختران و پسران نشان داد. مقایسه دو گروه نشان داد ورزشکاران دختر در عامل شهرت (انگیزه بیرونی) و ورزشکاران پسر در عامل بودن با دوستان ( انگیزه درونی) به طور معنی داری بالاتر از گروه مقابلشان بودند. همچنین بدون توجه به جنسیت، بین تکلیف گرایی با انگیزه های درونی و خودگرایی با انگیزه های بیرونی، رابطه معنی داری مشاهده شد. علاوه بر این، نمره تکلیف گرایی دختران به طور معنی داری بیشتر از پسران بود، ولی در خرده مقیاس خودگرایی اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند.

جایگاه غم و شادی به عنوان مهمترین حالات روحی انسان در زندگی او آشکار است. شاعران عارف ایرانی درآثارشان مفصلاً به غم و شادی و انواع و جلوه­های آن پرداخته­اند که با بررسی آن علاوه بر شناخت تفکرآنان درمورد غم و شادی انسان، می­توان به ارائه ی راهکارهایی برای رساندن انسان به شادی های حقیقی و غیرزودگذر پرداخت. سنایی غزنوی به عنوان اولین شاعر عارف ایران، در کلیاتش به تفصیل به انواع غم و شادی پرداخته و غم های محمود (غم هایی که انسان را به شادی می­رساند) و شادی های محمود (حقیقی و بادوام) را از غم های مذموم (غم هایی که در ظاهر با اهمیت هستند اما انسان را دچار شدیدترین اندوه­ها می­کنند) و شادی های مذموم (زودگذر و فریبنده) جدا کرده و مصادیق و موارد هریک را مفصلاً بیان کرده است. در این مقاله با روش تحلیل محتوایی دیوان سنایی به بررسی انواع غم و شادی محمود و مذموم در شعر سنایی می­پردازیم و اندیشه ی وی را درباره ی غم و شادی بیان می­کنیم.

هدف این پژوهش، تعیین رابطة هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی دختران بود؛ بنابراین، از میان دانش آموزان دختر شهر قزوین، 100 دانش آموز مقطع متوسطة (کلاس اول) با میانگین سنی 702/0±05/13 و 100 دانش آموز مقطع متوسطة (کلاس دوم) با میانگین سنی 263/1±86/15 به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای در نظر گرفته شدند. همچنین، از میان دختران دانشجوی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین که واحد تربیت بدنی یک را اخذ کرده بودند، 100 دانشجو با میانگین سنی 853/1±32/21 با نمونه گیری تصادفی در نظر گرفته شدند و سپس هدف گرایی ورزشی و انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی آنان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سن دختران، هدف گرایی و انگیزش کاهش می یابد و میان هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی، رابطة معناداری وجود دارد.

هدف این پژوهش، تعیین نقش ویژگی های شخصیتی و هدف گرایی در پیش بینی سازگاری دانشجویان با دانشگاه بود. روش پژوهش، همبستگی و جامعة آماری پژوهش کلیة دانشجویان دورة کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهبهان بود. برای انجام پژوهش، 523 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامة فرم کوتاه پنج عامل بزرگ شخصیت گلدبرگ (خرمایی و فرمانی، 1393) ، اهداف پیشرفت (الیوت و مک گریگور، 2001) و سازگاری دانشجویان با دانشگاه (بیکر و سیریک، 1984) بود. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و هدف گرایی با سازگاری دانشجویان با دانشگاه، رابطة معنادار وجود دارد. به طورِکلی، نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که ویژگی های شخصیتی و هدف گرایی ، 37 درصد از واریانس سازگاری دانشجویان با دانشگاه، 24 درصد از سازگاری تحصیلی، 25 درصد از سازگاری اجتماعی، 36 درصد از سازگاری شخصی- هیجانی و 20 درصد از دلبستگی مؤسسه ای را تبیین کنند. این نتایج نشان می دهند، ویژگی های شخصیتی و هدف گرایی نقش مؤثری در سازگاری دانشجویان با دانشگاه ایفا می کنند.

هدف از این پژوهش مقایسه سوگیری ورزشی در سبک های فرزندپروری ادراک شده توسط نوجوانان بود. در مطالعه حاضر 350 دانش آموز به صورت تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان سال اول دبیرستان منطقه 4 تهران انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده ها شامل پرسش نامه سبک های فرزندپروری و پرسش نامه سوگیری ورزشی بود. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری، تحلیل شدند یافته های پژوهش نشان داد، سبک فرزندپروری والدین بر سوگیری ورزشی فرزندان تأثیر می گذارد. مطابق این یافته ها بین پسران و دختران در سوگیری ورزشی تفاوت معنا دار وجود دارد. به طوری که پسران در مقایسه با دختران رقابت جویی، پیروزی گرایی و هدف گرایی بیشتری دارند. به طور کلی یافته های تحقیق حاضر نشان داد که فرزندان والدین مقتدر در مقایسه با والدین مسامحه کار سوگیری ورزشی و پیروزی گرایی بیشتری دارند. در مجموع پژوهش حاضر نشان داد که سبک فرزندپروری فرآیند زیربنایی مهمی است که بر توسعه سوگیری ورزشی فرزندان تاثیر می گذارد.

این پژوهش با هدف مقایسه انگیزش پیشرفت ورزشی دانش آموزان دختر موفق و ناموفق شرکت کننده در المپیاد ورزشی درون- مدرسه ای انجام گرفته است. روش تحقیق از نوع علی- مقایسه ای بود که به روش پیمایشی انجام شد . جامعه آماری شامل دو گروه از دانش آموزان دختر دارای مقام ورزشی و دانش آموزان دختر فاقد مقام ورزشی شرکت کننده در المپیاد ورزشی درون- مدرسه ای استان قزوین بوده و نمونه آماری مشابه جامعه آماری از دو گروه تشکیل شده است. حجم نمونه گروه دانش آموزان دارای مقام، 40 نفر و حجم نمونه گروه دانش آموزان بدون مقام نیز 40 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس تعیین شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انگیزش پیشرفت ورزشی گیل و دیتر(1988) که بهرام و همکاران(1381) اعتبار سنجی کرده اند، با سه مؤلفه رقابت جویی، پیروزی گرایی و هدف گرایی گردآوری شده است. نتایج نشان داد که میان دانش آموزان موفق و ناموفق، تفاوتی معنا دار در زمینه انگیزش پیشرفت ورزشی و رقابت جویی وجود دارد. همچنین نتایج، تفاوت معنا داری را در مؤلفه های پیروزی گرایی و هدف گرایی نشان نداد. محققان توصیه می کنند که معلمان تربیت بدنی در صورت آشنایی با عوامل و مؤلفه های مربوط به انگیزش پیشرفت ورزشی (رقابت جویی، پیروزی گرایی و هدف گرایی) می توانند دانش آموزان را در رقابتهای المپیاد درون- مدرسه ای در جایگاه موفق قرار دهند. به این ترتیب شرایط لازم برای نشاط، تحرک و رونق بخشیدن بیشتر به فعالیتهای ورزشی فراهم می شود.

هدف: هدف پژوهش تعیین میزان قدرت ویژگی های شخصیت و هدف گرایی در پیش بینی راهبردهای مقابله با تنیدگی دانشجویان بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری 4458 دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی بهبهان در سال 95-1394 بود. مطابق با ملاک کلاین (2011) حجم نمونه تقریباً 5/3 برابر تعداد گویه های ابزارها، 540 نفر تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از میان سه رشته تجربی، انسانی و ریاضی و از هر رشته، سه کلاس انتخاب و نسخه کوتاه پنج عامل بزرگ شخصیت گلدبرگ (1999؛ خرمایی و فرمانی 1393)، پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (2001) و شیوه مقابله با موقعیت های تنیدگی زا اندلر و پارکر (1990) توسط آن ها تکمیل شد. پس از حذف 11 پرسشنامه ناقص و 6 داده پرت، داده های 523 آزمودنی تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد روان نژندخویی به شکل منفی (15/0-b=، 0001/0P=)، و گشودگی به تجربه (13/0b=، 001/0P=)، وظیفه گرایی (23/0b=، 0001/0P=) و عملکردگرایی (13/0b=، 017/0P=) به شکل مثبت قادر به پیش بینی راهبرد مقابله مسأله مدارند؛ و روان نژندخویی (48/0b=، 0001/0P=) و تبحرگریزی (12/0b=، 020/0P=) به شکل مثبت، و توافق پذیری (12/0- b=، 001/0P=) و وظیفه گرایی (11/0- b=، 006/0P=) به شکل منفی قادر به پیش بینی راهبرد مقابله هیجان مدارند. راهبرد مقابله اجتنابی نیز از طریق روان نژندخویی (11/0-b=، 016/0P=) به شکل منفی، و از طریق برون گرایی (20/0b=، 0001/0P=) و عملکردگرایی (18/0b=، 001/0P=) به شکل مثبت قابل پیش بینی بود. نتیجه گیری: توجه به پرورش ویژگی های شخصیتی نظیر گشودگی به تجربه و وظیفه گرایی و نیز ترغیب دانشجویان به جهت گیری عملکردگرایی برای کمک به آنها در انتخاب راهبردهای مقابله مسأله مدار برای مدیریت مناسب تنیدگی و دستیابی آن ها به اهداف پیشرفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی اشتیاق شغلی در رابطه بین هدف گرایی و ادراک شخصی از قابلیت استخدام با عملکرد پرستاران بوده است. جامعه آماری این تحقیق مجموعه پرستاران بیمارستان های فارابی و هفده شهریور است که تعداد آنها 264 نفر می باشد. روش نمونه گیری، تصادفی ساده و تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 154 نفر به دست آمد. به منظور واکاوی داده ها، ابتدا اطلاعات حاصل از پرسشنامه استخراج و سپس ازطریق نرم افزارهای آماریSPSS19 و SMART PLS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های این تحقیق نشان می دهد رابطه هدف گرایی و اشتیاق شغلی پرستاران مثبت و معنی دار نیست، درحالی که از میان سه بعد آن که شامل هدف گرایی یادگیری، هدف گرایی عملکرد اثباتی و هدف گرایی عملکرد اجتنابی می باشد، هدف گرایی یادگیری بر اشتیاق شغلی تأثیر مثبت و معنی دار دارد، همچنین نتایج نشان داد هدف گرایی پرستاران بر عملکرد پرستاران تأثیر مثبت و معنی دار دارد. ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر عملکرد پرستاران تأثیری مثبت و معنی دار ندارد، درحالی که تأثیر ادراک شخصی از قابلیت استخدام بر اشتیاق شغلی پرستاران تأثیری مثبت و معنی دار است. در این پژوهش ثابت شد اشتیاق شغلی پرستاران بر عملکرد آنها تأثیر مثبت و معنی دار دارد.

مقدمه و هدف: هدف پژوهش، بررسی رابطه جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در رشته های تیمی و انفرادی دختران شرکت کننده در سیزدهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی (1396) که در استان چهار محال بختیاری برگزار شد، بود. روش شناسی: 131 نفر آزمودنی با متوسط سن (3/2 2/22) تصادفی انتخاب شدند. آزمون ها، جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی را پیش بینی می کرد. این آزمودنی ها شرکت کنندگان در المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی بودند. نتایج: بین سن و اضطراب رقابتی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه با افزایش سن اضطراب رقابتی کاهش می یابد. از نتایج آماری مشخص شد که بین سن و اضطراب رقابتی رابطه معناداری وجود دارد و تعیین شد گروه های انفرادی و تیمی از نظر اضطراب رقابتی و نوع جهت گیری ورزشی باهم متفاوتند. هم چنین بین سن و اضطراب رقابتی تفاوت معناداری وجود دارد و بین اضطراب رقابتی و هدف مندی نیز اختلاف معناداری وجود دارد. در نتیجه بین اضطراب رقابتی و فاکتورهای جهت گیری ورزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.

هدف گرایی (علیت) و امکان گرایی (اثرسازی) دو منطق تصمیم گیری است که کارآفرینان در انجام فعالیت هایشان بکار می گیرند. در طول دو دهه گذشته، توجهات فزاینده ای به دو منطق رفتاری که کارآفرینان در راه اندازی و توسعه شرکت های جدید بکار می گیرند شده است. پژوهش های موجود حاکی از آن است عملکرد کسب و کار با هدف گرایی و امکان گرایی رابطه دارد. هدف این مقاله بررسی هدف گرایی و امکان گرایی (با چهار بعدآزمایش گری، زیان قابل تحمل، انعطاف پذیری و پیش تعهدات) بر عملکرد کسب و کار با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری است. این پژوهش از منظر هدف کاربردی است و داده ها به روش، توصیفی-همبستگی گردآوری شده است. جامعه آماری پژوهش، کسب و کار های فعال در صنعت فناوری اطلاعات است. نمونه آماری از طریق فرمول کوکران، شامل 175 کارآفرین فعال در این حوزه است که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. داده های گردآوری شده، با نرم افزارهایSPSS26 و SmartPLS3 تجزیه و تحلیل شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که انعطاف پذیری، هدف گرایی، آزمایش گری با عملکرد کارآفرینانه رابطه ای مثبت و معنی دار دارد؛ و زیان قابل تحمل و پیش تعهدات با عملکرد رابطه ای منفی و معنی دار دارد.

این پژوهش در صدد بررسی منطق تصمیم گیری مدیران صنعت هتلداری ایران در زمان نوسانات اقتصادی بر اساس رویکردهای تصمیم-گیری در کارآفرینی است که از آن به امکان گرایی و هدف گرایی تعبیر می شود. این تحقیق به دلیل ماهیت آن کیفی است و از روش نگاشت علّی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. مشارکت کنندگان تحقیق مدیران ارشد هتل های 4 و 5 ستاره تهران هستند. روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی بوده است. یافته ها نشان می دهد که رویکرد امکان گرایی در شرایط نوسان و عدم قطعیت رویکرد حاکم در تصمیم گیری است و مدیران در 86% موقعیت های تصمیم گیری از مؤلفه های رویکرد امکان گرایی و 14% از مؤلفه های هدف گرایی استفاده می کنند. نتایج گویای این است که مدیران هتل ها در شرایط عدم قطعیت و نوسانات اقتصادی از رویکرد هدف گرایی به رویکرد امکان گرایی تغییر رویکرد می دهند.

تحقیق پیش رو با هدف کلی تبیین و شناسایی روش های بازاریابی در استارت آپهای ورزشی با رویکرد کارآفرینانی امکانگرا انجام گرفت. روش پژوهش حاضر روش کیفی است که ازلحاظ هدف در زمره تحقیقات اکتشافی، ازلحاظ نتیجه جزء تحقیقات بنیادی و کاربردی و بر مبنای پارادایم از نوع تحقیقات پست مدرنیسم قرار دارد. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان حوزه بازاریابی و مدیریت ورزشی و کارآفرینان برتر در راه اندازه استارت آپهای ورزشی بود و نمونه گیری با روش نمونه گیری هدفمند انجام شد. جهت تهیه ابزار اولیه تحقیق، محقق با مطالعه پژوهش های مرتبط با موضوع استارت آپ های ورزشی و رویکردهای کارآفرینی بازاریابی امکانگرا پرداخت و با شناسایی مؤلفه های اصلی و تأثیرگذار بر آن، پرسشنامه ای نیمه ساختاریافته باز پاسخ جهت انجام مصاحبه عمیق با خبرگان تهیه نمود و مصاحبه ها تا دستیابی به اشباع نظری ادامه یافت. به منظور شناسایی عوامل مؤثر از نظریه داده بنیاد استفاده شد و تحلیل داده ها توسط نرم افزار مکس کیو.دا ویرایش 20 انجام گرفت. نتایج تحلیل داده های تحقیق نشان داد که 4 مقوله اصلی محیط عمومی، محیط عملیاتی، عوامل سازمانی و عوامل فردی به عنوان عوامل مؤثر بر ورود استارت آپ های ورزشی به بازارهای داخلی و خارجی وجود دارد. در نهایت، مدل پارادایمی (نمودار درختی) عوامل مؤثر بر ورود استارت آپ های ورزشی به بازارهای داخلی و خارجی طراحی شد تا با تبعیت از این مدل، مدیران و کارآفرینان حوزه استارت آپ های ورزشی بتوانند با توجه ویژه به مقولات و شاخص های بیان شده در مدل، زمینه ها و بسترهای موفقیت در ورود به بازارهای داخلی و خارجی را مهیا سازند.