جهت گیری ورزشی

هدف پژوهش حاضر، مقایسه جهت گیری ورزشی ورزشکاران شرکت کننده در هشتمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1385 است که شامل 1202 زن و 2199 مرد می شوند. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و علی مقایسه ای است و 523 نفر (257 زن و 266 مرد) با استفاده از نمونه گیری سیستماتیک از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی برای شرکت در این مسابقات، پرسشنامه جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) بررسی شد. نتایج نشان داد که مردان ورزشکار نسبت به زنان ورزشکار رقابت طلب تر و تمایل به پیروزی بیشتری دارند، درحالی که ورزشکاران زن نسبت به ورزشکاران مرد هدف گراترند (05/0 P<) . اما بین رقابت طلبی، تمایل به پیروزی و هدف گرایی رشته های ورزشی گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0 P<). همچنین مشخص شد که اثر تعامل جنسیت و نوع رشته ورزشی در جهت گیری ورزشی معنی دار است.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در ورزشکاران زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های سراسر کشور در سال 1389 است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و روش تحقیق همبستگی است. به این منظور، 688 نفر (351 مرد و 337 زن) با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده از بین دانشجویان شرکت کننده در این مسابقات انتخاب شدند. نخست کل آزمودنی های انتخاب شده، در اردوی آمادگی به منظور شرکت در این مسابقات، پرسشنامة جهت گیری ورزشی گیل را تکمیل کردند، سپس چند ساعت قبل از مسابقه به پرسشنامة اضطراب رقابتی مارتنز پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانة همزمان، آزمون آماری تحلیلی واریانس چند متغیره (ANOVA) و آزمون آماری تی مستقل (t.test) بررسی شد. نتایج نشان داد که جهت گیری ورزشی، اضطراب رقابتی را پیش بینی می کند. در واقع با افزایش رقابت طلبی و هدف گرایی، اضطراب رقابتی کاهش اما با افزایش تمایل به پیروزی، اضطراب رقابتی نیز افزایش یافت. همچنین مشاهده شد زنان ورزشکار نسبت به مردان ورزشکار مضطرب تر بودند (001 /0=P) . ضمن اینکه اضطراب رقابتی ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران رشته های ورزشی تیمی بیشتر بود (004 /0=P) . در نهایت، نتایج نشان داد که مردان ورزشکار رقابت طلب تر بودند و تمایل به پیروزی بیشتری نسبت به زنان ورزشکار داشتند، درحالی که زنان ورزشکار هدف گراتر از مردان ورزشکار بودند (002 /0=P) ، اما بین جهت گیری ورزشی ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05 /0P>).

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط درونی هویت ورزشی و جهت گیری ورزشی ورزشکاران شرکت کننده در دومین المپیاد ورزشی غیرمتمرکز منطقه 9 دانشگاه آزاد اسلامی است. نمونه های این پژوهش، 86 ورزشکار دختر (36 نفر) و پسر (50 نفر) در رشته های فوتسال و والیبال بودند که به طور تصادفی از تیم های شرکت کننده در مسابقات انتخاب شدند. از پرسشنامه جهت گیری ورزشی گیل و دیتر (1988) برای ارزیابی رقابت-طلبی، هدف گرایی و میل به پیروزی، و از مقیاس اندازه گیری هویت ورزشی برور و همکاران (1993) برای ارزیابی هویت ورزشی استفاده کردیم. در پژوهش حاضر، پایایی (آزمون-آزمون مجدد) پرسشنامه جهت گیری ورزشی 83/0 و پایایی پرسشنامه هویت ورزشی 86/0 به دست آمد. در زیرمقیاس های هویت ورزشی بین دختران و پسران والیبالیست، تفاوتی معنیدار مشاهده شد، در صورتی که بین دختران و پسران فوتسالیست، تفاوت معنیدار نبود. در زیرمقیاس های رقابت طلبی و هدف گرایی بین دختران و پسران (هر دو رشته فوتسال و والیبال) تفاوت، معنی دار بود، اما در زیرمقیاسِ میل به پیروزی تفاوتی معنی دار وجود نداشت. در دختران، هویت شخصی با رقابت طلبی و هدف گرایی همبستگی داشت (65/0 و 57/0)، اما در پسران ارتباط درونی بین انحصارگرایی با رقابت طلبی، هدف گرایی و میل به پیروزی مشاهده شد (44/0، 51/0 و 61/0). علاوه بر این، هویت اجتماعی نیز با میل به پیروزی همبستگی داشت (72/0). در نهایت، نتایج این تحقیق نشان داد که در دختران، هویت شخصی قوی، مهم ترین زیرمقیاس هویت ورزشی برای موفقیت است در حالی که در پسران هویت اجتماعی و انحصارگرایی قوی، مهم ترین زیرمقیاس ها هستند.

هدف این پژوهش بررسی رابطه جهت گیری ورزشی و اعتیاد به تمرین و مقایسه این دو متغیر در ورزشکاران زن و مرد رشته های انفرادی و تیمی است. از بین ورزشکاران برتر اراک، 286 نفر انتخاب شدند. داده ها با ""سیاهه اعتیاد به تمرین"" و ""پرسش نامه جهت گیری ورزشی"" جمع آوری و با ضریب همبستگی، آزمون تی، تحلیل واریانس و رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که اعتیاد به تمرین، برجسته بودن نقش تمرین و پیامدهای روان شناختی تمرین با رقابت جویی، پیروزی گرایی و هدف گرایی رابطه مثبت و معناداری دارد. از بین متغیرهای پیش بین، تنها رقابت جویی اعتیاد به تمرین را پیش بینی کرد و ورزشکاران دارای اعتیاد به تمرین نسبت به همتایان بدون اعتیاد، در سه زیر مقیاس جهت گیری ورزشی، نمره بالاتری کسب کردند. نمره ورزشکاران مرد در زیرمقیاس های رقابت جویی و برجسته بودن نقش تمرین و نمره کل اعتیاد، نسبت به همتایان زن بالاتر بود و در زیرمقیاس های هدف گرایی و پیامدهای روان شناختی تمرین، نمره ورزشکاران انفرادی از ورزشکاران تیمی بالاتر بود.

هدف پژوهش حاضر، مطالعة ارتباط جهت گیری ورزشی با میزان پرخاشگری مردان ورزشکار رشته های رزمی بود. نمونة آماری شامل 167 نفر از ورزشکاران رشته های رزمی بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که بین دو متغیر جهت گیری ورزشی و پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری وجود دارد. هم چنین، مؤلفة بردگرایی با تمامی ابعاد پرخاشگری ورزشی ارتباط معناداری دارد. نتایج نشان داد که می توان بر اساس مؤلفه های جهت گیری ورزشی به صورت معناداری میزان پرخاشگری را پیش بینی کرد. یافته های این پژوهش اهمیت شناسایی جهت گیری ورزشی را در میزان پرخاشگری نشان می دهد.

هدف از این پژوهش مدل یابی تأثیر هویت ورزشی بر جهت گیری ورزشی در ورزشکاران شرکت کننده در یازدهمین المپیاد ورزشی دانشجویان پسر سراسر کشور بود. 400 دانشجو از بین 2130 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه جهت گیری ورزشی (87/0=SOQ, Gill et al.,1988,α) و پرسشنامه هویت ورزشی (82/0=Cieslak, 2004,α) بود. پرسشنامه جهت گیری ورزشی با 25 آیتم، سه بعد جهت گیری ورزشی و پرسشنامه هویت ورزشی با 22 آیتم، پنج بعد هویت ورزشی را ارزیابی کردند. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، رگرسیون چندگانه و روش مدلسازی معادلات ساختاری در سطح معناداری 05/0 ≥ P تحلیل شد. یافته ها نشان داد همه ابعاد هویت ورزشی (به جز تأثیرپذیری منفی) رابطه مستقیم و معناداری با جهت گیری ورزشی دارند. همچنین مجموعه متغیرهای مستقل (هویت خود، هویت اجتماعی، انحصارگرایی، تأثیرپذیری مثبت، تأثیرپذیری منفی)، نزدیک به 41/0 از واریانس متغیر جهت گیری را پیش بینی یا برآورد می کنند (41/0 R 2 =).

فرایند تصمیم گیری، نقش بسیار مهمی در فعالیت های ورزشی داشته و با شکست یا موفقیت ورزشی ارتباط مستقیم دارد. از سوی دیگر، یکی از موضوعات مهم در روان شناسی ورزش و علوم رفتاری، جهت گیری در ورزش است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه جهت گیری کنشی و حالتی با رفتار تصمیم گیری فوتبالیست های ماهر زن بود. شرکت کنندگان در پژوهش 27 بازیکن با سابقه حداقل 8 سال شرکت در مسابقات بودند. به منظور تعیین جهت گیری کنشی یا حالتی بازیکنان از پرسشنامه مقیاس کنترل عملکردی-90 و برای ارزیابی عملکرد تصمیم گیری بازیکنان از تصاویر موقعیت های واقعی بازی فوتبال استفاده شد. بازیکنان باید از بین گزینه های موجود (شوت، دریبل و پاس) به یکی از آنها پاسخ صحیح می دادند. پس از بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف اسمیرنوف، برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در سطح معنا داری 05/0استفاده شد. نتایج همبستگی معنا داری را بین جهت گیری کنشی با دقت و رفتار تصمیم گیری بازیکنان کنشی نشان داد (05/0P<)، اما این همبستگی در مورد رابطه بین جهت گیری کنشی با سرعت تصمیم گیری بازیکنان کنشی معنا دار نبود (05/0P>). همچنین رابطه معنا داری بین جهت گیری حالتی با هیچ یک از متغیرها (دقت، سرعت و رفتار تصمیم گیری بازیکنان جهت گیر حالتی) مشاهده نشد (05/0P>). در نهایت می توان گفت که برخورداری از ویژگی کنشی در بازیکنان ماهر، با دقت تصمیم گیری و انتخاب مخاطره پذیر آنها همبستگی دارد و این نوع جهت گیری افراد را در رسیدن به اهدافشان کمک خواهد کرد.

مقدمه و هدف: هدف پژوهش، بررسی رابطه جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در رشته های تیمی و انفرادی دختران شرکت کننده در سیزدهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی (1396) که در استان چهار محال بختیاری برگزار شد، بود. روش شناسی: 131 نفر آزمودنی با متوسط سن (3/2 2/22) تصادفی انتخاب شدند. آزمون ها، جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی را پیش بینی می کرد. این آزمودنی ها شرکت کنندگان در المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی بودند. نتایج: بین سن و اضطراب رقابتی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه با افزایش سن اضطراب رقابتی کاهش می یابد. از نتایج آماری مشخص شد که بین سن و اضطراب رقابتی رابطه معناداری وجود دارد و تعیین شد گروه های انفرادی و تیمی از نظر اضطراب رقابتی و نوع جهت گیری ورزشی باهم متفاوتند. هم چنین بین سن و اضطراب رقابتی تفاوت معناداری وجود دارد و بین اضطراب رقابتی و هدف مندی نیز اختلاف معناداری وجود دارد. در نتیجه بین اضطراب رقابتی و فاکتورهای جهت گیری ورزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل نگرش و جهت گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش بینانه و بدبینانه بود. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی بود. تعداد 288 نفر از بین بازیکنان لیگ والیبال زنان و مردان ایران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه های سبک اسنادی خود گزارشی، نگرش ورزشی ویلیس و پرسش نامه جهت گیری ورزشی گیل و همکاران بود. از روش های آماری همبستگی پیرسون، فریدمن، واریانس، واتسون، سوبل و معادلات ساختاری برای مدل سازی با نرم افزار پی ال اس استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک اسنادی با جهت گیری ورزشی و نگرش ورزشی رابطه معناداری وجود ندارد. با وجود این، بین نگرش ورزشی با جهت گیری ورزشی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد مؤلفه های موفقیت و قدرت توانایی پیش بینی جهت گیری ورزشی را دارند. در اولویت نگرش ورزشی مؤلفه موفقیت، قدرت و مؤلفه اجتناب از شکست در رتبه اول تا سوم بود. روایی همگرا و روایی واگرا مدل نیز مورد تأیید قرار گرفت.

زمینه و هدف : پژوهش حاضر به مطالعه رابطه بین سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی دانشجویان دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن مجتبی (ع) پرداخت. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی است. داده ها به صورت پیمایشی و از طریق پرسش نامه های استاندارد سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی جمع آوری شد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان این دانشگاه در سال 1399 به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد که بین سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی و برخی ابعاد آنها رابطه معنادار وجود دارد. از بین ابعاد سرمایه اجتماعی و جهت گیری ورزشی، همدلی و درک متقابل و پیروزی گرایی دارای بیشترین همبستگی و اعتماد و پیروزی گرایی دارای کمترین همبستگی هستند. از بین ابعاد سرمایه اجتماعی و مشارکت تفریحی، هویت جمعی و جاذبه دارای بیشترین همبستگی و اعتماد و تمرکز به شیوه زندگی دارای کمترین همبستگی هستند و همچنین از بین ابعاد جهت گیری ورزشی و مشارکت تفریحی، جاذبه و رقابت جویی دارای بیشترین همبستگی و تمرکز به شیوه زندگی و پیروزی گرایی دارای کمترین همبستگی است. نتیجه گیری : می توان با تقویت هر یک از بعدهای سرمایه اجتماعی، جهت گیری ورزشی افراد را تقویت کرد و همچنین میزان مشارکت تفریحی افراد در فعالیت های ورزشی را ارتقاء داد.

هدف این مطالعه، تبین نقش میانجی گری نگرش ورزشی در رابطه علی نظریه اسنادی با جهت گیری ورزشی بازیکنان لیگ والیبال ایران براساس پست بازیکنان و ارایه مدل بود. روش تحقیق توصیفی و کاربردی، جامعه آماری بازیکنان لیگ والیبال ایران درقالب 24 تیم و 288 نفر بودند. ابزار تحقیق شامل 3 پرسشنامه سبک های اسنادی، نگرش ورزشی ویلیس و جهت گیری ورزشی بود. از آمار توصیفی و آزمون رگرسیون ،t، پیرسون، فریدمن، واریانس، واتسون و معادلات ساختاری برای مدل سازی استفاده گردید. نتایج نشان داد بین نگرش ورزشی با مولفه پیروزگرایی و بین جهت گیری ورزشی با مولفه خوشبینانه رابطه معناداری وجود دارد. اولویت بندی مولفه های نگرش ورزشی شامل: موفقیت، قدرت و اجتناب از شکست، اما در پست لیبرو، اجتناب ازشکست و در پست پاسور قدرت می باشد. مولفه های جهت گیری ورزشی در پست لیبرو: پاسور و پشت خط زن هدف گرایی، پیروزگرایی، رقابت جویی، درپست اسپوکر قدرتی و دفاع: پیروزگرایی، رقابت جویی، هدف گرایی و در پست اسپوکر سرعتی: هدف گرایی، رقابت جویی، پیروزگرایی در رتبه های اول تا سوم قرار دارند. در سبک اسنادی در پست پاسور مولفه خوشبینانه و بدبینانه میباشد. و برازش مدل ساختاری به صورت متوسط به بالاست.