تأثیر تمرین هوازی-بیهوازی همزمان بر ظرفیت کار جسمانی دختران هندبالیست
حوزه‌های تخصصی:
ظرفیت کار جسمانی فرد تا اندازه ای به توانایی او در گرفتن، انتقال و توزیع اکسیژن در عضلات فعال بستگی دارد که نشان دهنده استقامت قلبی – تنفسی است. لذا این مطالعه به منظور تأثیر تمرین هوازی – بی هوازی همزمان بر ظرفیت کار جسمانی دختران هندبالیست اجرا گردید. در یک مطالعه نیمه تجربی، ظرفیت کار جسمانی ۳۰ نفر از دختران هندبالیست استان اصفهان با دامنه سنی 16.2 ± 15.2 قبل و بعد از ۸ هفته تمرینات هوازی – بی هوازی اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss18 تحلیل شده است. میانگین و انحراف معیار ظرفیت کار جسمانی گروه تجربی و گروه کنترل قبل از تمرین به ترتیب 0.440 ± 2.13 و 0.211 ± 1.98 و ظرفیت کار جسمانی گروه تجربی و گروه کنترل بعد از تمرین به ترتیب 0.486 ± 2.32 و 0.222 ± 2.02 بود. لذا ظرفیت کار جسمانی گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین هوازی -بی هوازی همزمان به طور معنی داری افزایش یافت (0.05 p). نتایج نشان داد تمرینات هوازی -بی هوازی همزمان بر روی ظرفیت کار جسمانی دختران هندبالیست تاثیر معناداری دارد.