فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳٬۰۴۱ تا ۳٬۰۶۰ مورد از کل ۳٬۹۴۷ مورد.
ضرورت پیروی از شریعت در سلوک عرفانی از دیدگاه ابن عربی
حوزههای تخصصی:
عرفان، علیه تساهل و اباحه گری
حوزههای تخصصی:
مقاله به تبیین ترفندی میپردازد که با ایجاد تقابل مصنوعی میان «عرفان» و «فقه»، از طرفی به تضعیف فقه و قوانین اسلامی و از سوی دیگر به تحریف «عرفان» و سوء تفسیر از آن میپردازد و میکوشد تحت پوشش نوعی عرفان قلا بی، «تساهل لیبرالی» و تکلیف گریزی و حکومت سکولار را ترویج کند.
گزارش هاى علمى عقل و رابطه آن با دین و عرفان(مقاله پژوهشی حوزه)
منبع:
علوم سیاسى ۱۳۷۹ شماره ۱۰
حوزههای تخصصی:
عرفان
توقیفیت اسماء و صفات(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزههای تخصصی:
غزالی و مآخذ صوفیانه او
منبع:
معارف ۱۳۷۹ شماره ۵۱
«تحفة الملوک» و داستان شیخ صنعان
منبع:
معارف ۱۳۷۹ شماره ۴۹
میزگرد ادبیات عرفانى
حوزههای تخصصی:
پاسخ به نقد ترجمان الاشواق
حوزههای تخصصی:
امام عارفان
نسبت دین و عرفان
منبع:
هفت آسمان ۱۳۷۹ شماره ۶
شراب آسمانی: تأویل در نگاه مولوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
تأویل، شیوه ای کهن در تفسیر متون مقدس است که سابقة آن به حماسة "ایلیاد و ادیسه" بر می گردد. در میان مسلمانان، این روش، نخست در تأویل حروف مقطعه رخ نمود و آنگاه فرقه های گوناگون مانند معتزله، باطنیه، اخوان الصفا، فلاسفه، حروفیه، عرفا و ... به تأویل «قرآن» و حدیث دست زدند. در عرفان، عروج از لفظ به معنا و سیر صعودی از عبارت به اشارت تأویل نام دارد که مبنای آن انسان است که با تحول و ارتقای وجودی به ادراک حقایق در هر مرتبه نائل می شود. مولانا در «مثنوی شریف» - که تفسیری عارفانه به شمار می رود- فراوان دست به تأویل می زند؛ روش او جمع بین ظاهر و باطن است. او الفاظ را به معنای حقیقی خود می گیرد که البته این جز با شهود باطنی و رؤیت درونی به دست نمی آید. او این معنا را با تمثیلهای متعدد و متنوع و دل انگیز به تصویر می کشد.
انسان کامل از دیدگاه روان شناسى و صدرالمتألهین(رحمه الله)
منبع:
معرفت ۱۳۷۹ شماره ۳۸
حوزههای تخصصی: