اخلاق در کسب و کار از سالهای آغازین دهه 1990 میلادی نظر بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده است . پس از انقلاب صنعتی ، اکثر سازمانهای تجاری و صنعتی با زیرپا گذاشتن اصول اخلاقی ، به تدریج ، به کسب منافع بیشتر خود میاندیشیدند و با مشتریان ، سهامداران ، عرصه کنندگان مواد اولیه ، اعتبار دهندگان و نیز با جوامع محلی و جهانی و محیط زیست سر ستیز داشتند ، در صورتی که با شروع دهه 90 تجدیدنظر در رفتارهای سازمانی و پرداختن به رعایت اصول اخلاقی ، ولو در حرف و سخن ، مورد توجه و عنایت مدیران سازمانهای بازرگانی و صنعتی قرار گرفت ...
در مورد این که فرهنگ سازمانی چگونه شکل می گیرد و چه عوامل و عناصری باعث بوجود آمدن آن می شوند، مؤلفه ها و مشخصه های فرهنگ سازمانی کدامند بحثهای زیادی شده است. آن چه در این مقاله به آن پرداخته می شود بررسی نقش فرهنگ ملی جوامع در شکل گیری فرهنگ سازمانی آن جامعه است.
مدیریت را می توان اجماع فرآیندهای تغییر، تصمیم گیری و افزایش دائمی بهره وری توصیف کرد که لازمه آن، بهره مندی از نوعی شناخت و آگاهی است. بدیهی است در سازمان های بزرگ و یا کوچک که مدت تصدی مدیران کوتاه می باشد، وجود افراد متخصص و محققی که در قالب هسته های فکری و در اسرع وقت شناخت لازم را فراهم آوردند، ضروری می باشد.
کسی، از این که مردم در حل مشکلاتی که به علت کمبود اطلاعات مورد نیازشان عاجز می مانند متعجب و شگفت زده نمی شود. اما این مطلب واقعا عجیب است که آنها غالبا در حل مسایلی در می مانند نه تمام اطلاعات ضروری را دارند.
در ابتدای امر هدفی را که می خواهید بدان برسید کاملا مشخص کنید، سپس سعی کنید سه توانایی زیر را در خود نهادینه و ملکه کنید: 1- همکاری دیگران را برانگیزید 2- شنونده خوبی باشید 3- نیازهای دیگران را مهمتر و بالاتر از نیازهای خویش قرار دهید.
مهمترین عامل موثر در توسعه از دیدگاه کلان اقتصادی اجتماعی و فرهنگی کشور ها و همچنین در سطوح خرد در انواع سازمان ها و بنگاه های اقتصادی توسعه منابع انسانی است توسعه منابع انسانی در جهان و به ویژه در جمهوری اسلامی ایران که به موجب قانون اساسی نظام اقتصادی آن بر پایه سه بخش دولتی تعاونی و خصوصی استوار گردیده است بر اساس نیاز و ویژگی های هر یک از بخش خای مزبور امری مهم و اساسی در جهت توسعه و افزایش اثر بخشی فعالیت نیروی انسانی شاغل در آنها تلقی میگردد مطالعات زیادی در مورد مدیریت و توسعه منابع انسانی در سطح جهان از جمله ج .ا. ایران در بخش های دولتی و خصوصی انجام شده است ولی توسعه منابع انسانی در بخش تعاونی کمتر مورد مطالعه واقع شده است پس از تشکیل وزارت تعاون در اواخر سال 1370 این موضوع به عنوانی یکی از مباحث محوری توسعه بخش تعاونی با گسترش فعالیت های آموزشی مطرح گردید در این مقاله تلاش گردیه است با توجه به ساختار بخش تعاونی و نیروی انسانی شاغل در آن و نیز عملکرد فعالیت های آموزشی در این بخش بخصوص با تجزیه وتحلیل عملکرد سال 1379 است.
پی ریزی، حفظ و ارتقاء سطح اعتماد در روابط کاری و تجاری امروز، سنگ بنای موفقیت سازمانها و شرکتها در قرن بیست و یکم به حساب می آید. مدیریت بر مبنای اعتماد، راهکاری را بدست می دهد که می توان با کمک آن جایگاه شایسته ای را در بازار رقابتی امروزی برای جلب، جذب و نگهداری مشتری بدست آورد.