۳.
باغ های ایرانی به عنوان یکی از قدیمی ترین تجربه های منظرسازی؛ نیازمند نگرشی مجدد در شناسایی سرچشمه های الهام و الگوهای شکل یابی است. درباره عوامل شکل گیری باغ ایرانی نقطه نظرهاى متفاوتی وجود دارد، شناخت بیشتر این عوامل نیاز به مطالعه بر روی شیوه های سرزمینی این اثر دارد. در نوشته حاضر با غهای سمرقند به عنوان یکی از شیوه های سرزمینی که تأثیر به سزایی در شکل با غهای ایرانی پس از خود داشته است، مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. باغ های دوره تیموری و به ویژه باغ هایی که تیمور در سمرقند ایجاد کرد، از این رو داراى اهمیت است که حلقه واسطی بین باغ های پیش و باغ های پس از خود است. تأثیرپذیری این باغ ها از باغ های پیش از اسلام و اوایل اسلام و تأثیر آن در باغ سازی کشورهای همسایه ایران مانند افغانستان و هندوستان و حتى باغ هاى دوره صفوى، نمی شود انکار کرد.
۴.
اماکن مقدس و عبادتگاه هاى بسیارى در ایران وجود دارند. در این بین تعداد بسیار زیادى از این عبادتگاه ها به غیر از ارتباط با ادیان فعلیشان در گذشته هاى دور یا نزدیک در ارتباط با ادیان کهن ایرانى بوده اند. کلیساى سنت استپانوس نیز یکی از این بناها است. در استان هاى آذربایجان شرقى و غربى به دلیل وجود تعداد زیاد ارامنه از زمان هاى دور، کلیساهاى قدیمى بسیارى وجود دارد. از میان آن ها افزون بر کلیساى ""سنت استپانوس""، مى توان به ""قره کلیسا"" و کلیساى ""زور زور"" (باران) اشاره کرد.
۶.
در سال 1316 برای اولین بار طرحی به نام ""نقشه شهر تهران"" برای احداث خیابان های جدید در شهر تهیه شد. متأسفانه اگر هم نقشه مذکور هنوز وجود داشته باشد، نگارنده اطلاعی از آن به دست نیاورده است. همچنین تغییراتی که در جریان اجرا در این نقشه داده شده یا اینکه چه خیابان هایی بر اساس آن احداث شده است نیز روشن نمی باشد. بعد از آن در اوائل دهه چهل، دومین طرح شبکه بندی برای شهر تهران توسط مهندس ""شِِور"" آلمانی ، مشاورِ شهردار وقت، تهیه شد. اما این طرح عمر چندانی نداشت. و اولین طرح جامع شهر تهران که در سال 1347 به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری ایرانی رسید، جایگزین آن گردید.