درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه بهره وری استخرهای سرپوشیده خصوصی و دولتی شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع مقایسه ای بود که بصورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق کلیه استخرهای سرپوشیده شهر تهران(خصوصی و دولتی) بود(N=239). بدین منظور 75 نفر از مدیران استخرهای سرپوشیده دولتی و خصوصی (41 مدیر از استخرهای خصوصی و 34 مدیر از استخر دولتی) که حداقل 2 سال سابقه مدیریتی در این استخرها را دارا بودند، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی محتوایی و صوری آن توسط 11 تن از اساتید متخصص تأیید و پایایی ابزار از طریق ضریب آلفای کرونباخ بدست آمد(83/0=α). بمنظور تجزیه و تحلیل ویژگی های جمعیت شناختی از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی از آزمون های کالموگروف اسمیرنوف (K-S)، t مستقل وU من ویتنی استفاده شد. بررسی یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری در بهره وری استخرهای سرپوشیده دولتی و خصوصی از دیدگاه مدیران وجود دارد (01/0>P). همچنین، تفاوت معنا داری در مؤلفه های بهره وری از جمله برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی، امکانات و تجهیزات، کارکنان، مشتری مداری، وضعیت مالی، تعمیر و نگهداری، زمان بندی و نحوة فعالیت و عوامل مدیریتی در استخرهای سرپوشیده دولتی و خصوصی وجود داشت (01/0>P). در تمامی مؤلفه های مذکور، بهره وری در استخرهای خصوصی مطلوب تر از استخرهای دولتی بود. از مهمترین عواملی که باعث این تفاوت شد، مربوط به اختلاف مدیران در مورد برگزاری دوره های آموزشی مناسب برای کارکنان در جهت نهادینه کردن بهره وری در استخرها و همچنین مربوط به انجام برنامه ریزی عملیاتی جهت ایجاد فرهنگ بهره وری در بین مدیریت و کارکنان استخرها بود.

هدف کلی پژوهش شناسایی و ارائة شاخص­ها و استانداردهای مورد نیاز برای مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی بود. شاخص­ها به روش دلفی از طریق مجموعه­ای از مصاحبه­ها و پرسشنامه شناسایی شدند. ابزار اندازه­گیری مصاحبه و پرسشنامة تعدیل­یافتة پانتزا و همکاران (2003) بود که پایایی آن 89/0 به­دست آمد. برای انتخاب شرکت­کنندگان برای هر دو مورد مصاحبه و پرسشنامه از نمونه­های هدفمند انتخاب شد. نمونة تحقیق 281 نفر شامل مدیران ورزشی، انتظامات، داوران ورزشی و کارشناسان ورزش و ورزشکاران بودند که به­طور هدفمند در اصفهان انتخاب شدند. نتایج نشان داد 11 متغیر عمده شامل کنترل محیط بیرونی ورزشگاه­ها (39/4 = M)، ارزیابی شرایط مسابقه (76/4 = M)، بازبینی تجهیزات و امکانات (51/4 = M)، نصب سیستم­های محافظت بدنی (41/4 = M)، مدیریت خطر (28/4 = M)، تدوین قوانین پیشگیری (79/4 = M)، تدارک تسهیلات رفاهی (48/4 = M)، ارتباطات مؤثر با تماشاچیان (73/4 = M)، آموزش ویژة مسئولان امنیتی (88/4 = M)، آموزش­های عمومی تماشاگران و بازیکنان (36/4 = M)، مدلسازی و شبیه­سازی (98/3 = M) و کنترل شدید و جلوگیری از ورود مواد منفجره به محیط­های ورزشی (8/3 = M)، از شاخص­های مهم در مدیریت ایمنی اماکن و فضاهای ورزشی است. همچنین بین شاخص­های امنیت با احساس راحتی تماشاچیان رابطة معناداری مشاهده شد (05/0 P≤ و 294/0 = R). میزان تأثیر برابر با 58 درصد است.

هدف از تحقیق حاضر، کاربرد استانداردهای بهینه سازی مصرف آب در استخرهای شنای شهرستان ارومیه بود. به این منظور، استخرهای مرکز استان آذربایجان غربی به تعداد 13 استخر که کل جامعة تحقیق را تشکیل می دادند به صورت تمام-شمار بررسی شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه و چک لیست بود که با استناد به استانداردهای مؤسسة استاندارد و تحقیقات صنعتی (1388) و دفتر تدوین و ترویج مقررات ملی ساختمان کشور (1384) تهیه شد و پس از ارزیابی اعتبار محتوایی، پایایی آن در یک مطالعة راهنما از طریق ضریب آلفای کرونباخ 86 به دست آمد. نتایج نشان داد که از 13 استخر شهرستان ارومیه، 9 استخر مربوط به استخرهای دولتی و 4 استخر دیگر متعلق به بخش خصوصی بود و اغلب آنها (7 استخر) قدمتی کمتر از 10 سال داشتند. در بررسی فرضیه های تحقیق نیز مشخص شد که 83 /5 درصد استخرها از نظر رعایت استانداردهای مبحث 19 در وضعیت متوسط و 61 /5 درصد آنها نیز در وضعیت نامطلوبی قرار دارند. از نظر استانداردهای بهینه-سازی مصرف آب 84 /6 درصد استخرها وضعیت نامطلوب و 15 /4 درصد بقیه نیز وضعیت متوسطی داشتند.

هدف پژوهش حاضر بررسی و مقایسة استاندارد ایمنی فضاها و تجهیزات ورزشی مدارس مقاطع مختلف شهر تهران و ارائة راهکارهای مناسب به منظور رفع مشکلات احتمالی و استفادة بهینه از آنها بود. نوع تحقیق توصیفی – ارزیابی بود که جامعة آماری آن را کلیة اماکن ورزشی مدارس مربوط به مناطق آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل میدادند. 289 مدرسه به عنوان حجم نمونة مورد نیاز به روش نمونه گیری چندمرحله ای سیستماتیک (منظم) انتخاب شدند. معیارهای مورد نیاز از طریق چک-لیست های طراحیشده توسط محقق، جمع آوری شد. وضعیت ایمنی در 5 مؤلفة داخل زمین و سطوح، حریم ها و خطوط، طراحی و ابعاد، تأسیسات و پوشش ها و تجهیزات بررسی شد. از روش های آمار توصیفی به منظور تعیین وضعیت ایمنی عوامل مختلف، همچنین آزمون های کروسکال والیس و یو – من ویتنی به منظور بررسی وضعیت ایمنی در مقاطع مختلف تحصیلی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS11 در سطح معناداری 05 /0 استفاده شد. نتایج تحقیق دامنة وسیعی از رعایت و عدم رعایت استانداردهای ایمنی را در عوامل مختلف نشان داد. بین وضعیت ایمنی مقاطع مختلف تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده شد (05 /0 p<). مدارس راهنمایی و دبیرستان ها وضعیت بهتری نسبت به مدارس ابتدایی داشتند. باتوجه به نتایج پژوهش و اهمیت ورزش در مدارس ابتدایی و کمبودهای گزارش شده، با استفاده از کتاب توصیه های ایمنی زمین های بازی مدارس ، ضوابط ایمنی ارائه شد.

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی میزان رضایت مشتریان ازخدمات شهربازی های روباز شهر تهران بود. روش شناسی: روش تحقیق توصیفی و از نظر اجرا پیمایشی و از نظر هدف کاربردی می باشد. شیوه جمع آوری داده ها میدانی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن به وسیله جمعی از اساتید برجسته مدیریت ورزشی کشور تأیید و پایایی آن با آلفای کرونباخ 92/0 محاسبه شده بود. این پرسشنامه با مقیاس 5 ارزشی طیف لیکرت طراحی شده بود. یافته ها: یافته ها نشان از رضایت متوسط پاسخ دهندگان از خدمات شهربازی های روباز شهر تهران داشت و بین نظرات مردان و زنان تفاوت معناداری وجود نداشت. بین میزان رضایت و درآمد تفاوت معنادار بود. نتیجه گیری: به طور کلی بیشتر پاسخ دهندگان از خدمات شهربازی های شهر تهران رضایت متوسطی داشتند. پایین بودن رضایت از هزینه بلیط تجهیزات نشان دهنده بالا بودن این هرینه برای پاسخ دهندگان داشت.

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین کیفیت خدمات با رضایتمندی و وفاداری مشتریان اماکن ورزشی سرپوشیده دولتی و خصوصی شهر ارومیه می باشد. پژوهش حاضر؛ توصیفی، همبستگی بوده و بصورت میدانی انجام گرفته است. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه استاندارد لیو (2008) با پایایی 87=a می باشد. کلیه مشتریان اماکن ورزشی خصوصی و دولتی شهر ارومیه با حداقل سه ماه سابقه فعالیت ورزشی، جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. داده ها نیز با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ارتباط معنی داری بین کیفیت خدمات و زیرمقیاسهای آن شامل «کیفیت برنامه، کیفیت تسهیلات، کیفیت تعامل» با رضایتمندی و وفاداری مشتریان وجود داشت. بنابر نتایج پژوهش می توان بیان کرد که لازمه تعهد و تکرار مراجعات مشتریان، کیفیت خدمات بالا می باشد که این کیفیت خدمات را باید با ارائه برنامه ها و کلاس های متنوع و جذاب، مربیان آگاه، کاربری بالا و جذابیت ظاهری لوازم ورزشی، روحیه بالای تعامل و توجه به مربی، ارائه راهنمایی های به موقع و درک نیازهای ویژه هر شرکت کننده بالا برد.

ایمنی فضاهای ورزشی دانشکده های تربیت بدنی از دو نظر اهمیت دارد، یکی اینکه این دانشجویان در طول تحصیلات دوره کارشناسی خود ساعات متمادی و بسیاری را صرف آموختن رشته های ورزشی می کنند و اینکه به عنوان کارشناسان آینده ورزش کشور باید با استانداردهای ایمنی ورزش آشنا باشند. هدف از این تحقیق، بررسی و مطالعه نظرهای دانشجویان سال آخر این رشته در دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران است. روش تحقیق به صورت توصیفی – میدانی بود. جامعه آماری شامل 541 دانشجوی سال آخر تربیت بدنی بود که در نیمسال دوم سال 87 – 1386 در مقطع کارشناسی دانشگاه های دولتی تهران مشغول به تحصیل بودند. برای گردآوری دیدگاه های آنان پرسشنامه محقق ساخته به کار گرفته شد و داده های آن با بهره گیری از آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که دانشجویان وضعیت ایمنی سالن های ورزشی دانشکده-های تربیت بدنی را در حد مناسب و مطلوب نمی دانند و در این زمینه تفاوت معناداری بین گروه های دختران و پسران و قهرمانان و غیرقهرمانان وجود ندارد. بنابراین حجم بسیار زیاد صدمات ورزشی دانشجویان تربیت بدنی را می توان معلول نقصان ایمنی در سالن های ورزشی آنها دانست که این امر در تصمیم گیری مدیران تاثیر خواهد داشت. براساس یافته های تحقیق در چهار مولفه بازبینی فضاهای ورزشی، بازبینی اسناد، وضعیت آموزش افراد و نیز آمادگی اقدام در وضعیت اضطراری، الگوی نهایی تحقیق به دست آمد. به کارگیری این الگو می تواند مدیران ورزشی را در امور ارتقای ایمنی فعالیت های ورزشی و آموزشی و همچنین تحلیل بهتر عملکرد ایمنی سالن های ورزشی یاری دهد و به وسیله آن، ضمن پیش بینی اقدامات ایمنی لازم، مقایسه عملکرد ایمنی سالن های ورزشی دانشکده های تربیت بدنی نیز میسر شود.

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت جانمایی بنا و مناسب سازی اماکن و مجموع های ورزشی شهرستان ارومیه با استفاده از استانداردهای ملی و بین امللی استخراج شده می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر نوع جمع آوری داده های تحقیق، توصیفی – تحلیلی بوده که به روش میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه اماکن و مجموعه های ورزشی اداره تربیت بدنی شهرستان ارومیه را شامل شده است. نمونه آماری برابر با جامعه آماری و به تعداد 29 مکان ورزشی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل یافته ها با آزمون باینومینال نشان داد اماکن ورزشی وضعیت متوسطی از نظر استاندارد همجواری و مکان یابی دارند (13/0< 05/0 = P). نتایج در مورد استاندارد دسترسی نیز وضعیت ضعیفی را نشان داد (002/0 > 05/0 = P). نتایج آزمون کای دو نشان داد که اماکن ورزشی از نظر استاندارد زیبایی شناختی نیز ضعیف و غیراستاندارد بوده (000/0> 05/0 = P). آزمون باینومینال بیان می دارد اماکن ورزشی از نظر ایمنی و نظارت؛ استاندارد نبوده و وضعیف ضعیفی دارند (000/0> 05/0=P). همچنین نتایج آزمون باینومینال نشان داد معیار اطلاع رسانی و سرویس دهی از استانداردهای لازم برخوردار نیست (026/0>05/0=P) در کل استانداردهای همجواری و مکان یابی و بهداشتی از وضعیت متوسطی برخوردار بوده و سایر استانداردها همچون دسترسی، زیبایی شناختی، ایمنی، طراحی پارکینگ، اطلاع رسانی و استانداردهای جانبازان و معلولین وضعیتی ضعیف و پایین تر از استانداردها هستند.

به منظور تحلیل عوامل موثر بر افزایش بهره وری اماکن ورزشی و دستیابی به اهداف پژوهش، سه نوع پرسشنامه شامل اطلاعات فردی، شناسنامه اماکن ورزشی و عوامل موثر بر بهره وری اماکن ورزشی (7 محور) تهیه و پس از تعیین اعتبار (ضریب آلفای کرونباخ، 835 /0)، بین دبیران ورزش همدان توزیع شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات وضع موجود از آمار توصیفی و برای بررسی فرضیه های پژوهش از روش های آمار استنباطی مانند آزمون فریدمن و کروسکال- والیس استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که به ترتیب اولویت، عامل نیروی انسانی با میانگین 73 /412، عامل کالبدی با میانگین 30 /374، عامل مدیریت با میانگین 63 /338، عامل برنامه ریزی با میانگین 50 /337، عامل کنترل و نظارت با میانگین 06 /208، عامل تعمیر و نگهداری با میانگین 51 /137 و عامل مالی با میانگین 27 /130 بر بهره وری اماکن ورزشی تاثیر می گذارند. نتایج به دست آمده با نتایج بیشتر پژوهش های انجام گرفته در زمینه بهره وری، مطابقت دارد.

یکی از روش های شناخت پیشینه و ریشه های ملی و همچنین حفظ هویت تاریخی و فرهنگی ورزشی کشور، بررسی ابعاد مختلف فعالیت های بدنی و نظامی – ورزشی در ایران باستان است. هدف از تحقیق حاضر، شناسایی انواع ابزارها و رشته های ورزشی متداول در ایران باستان با استفاده از تحلیل محتوای 9 جلد شاهنامه فردوسی و دیگر تحقیقات مربوط به آن است. در ضمن درباره هریک از ابزارها و رشته های ورزشی، ابیاتی از شاهنامه به عنوان نمونه انتخاب و تحلیل یا تعمیم کاربردی شدند. یافته ها نشان داد از بین 13 ابزار نظامی – ورزشی که 3571 بار در شاهنامه تکرار شده است، شمشیر و تیغ با 26 درصد و تیر و کمان با 20 درصد تکرار مهم ترین ابزار نظامی – ورزشی ایرانیان بوده است. همچنین از بین 7 ورزش رایج که 374 بار در شاهنامه تکرار شده، شکار، پیاده روی و چوگان به ترتیب با 30، 25 و 11 درصد تکرار جزو مهم ترین فعالیت های بدنی ایرانیان بوده است. از بین شش فن متداول در ورزش، بیشتر فنون به ورزش کشتی اختصاص داشته که فن کمر یا کمرگیری با 80 درصد تکرار در رتبه اول بوده است. علاوه بر این، بررسی ویژگی های رزمی – ورزشی پهلوانان شاهنامه نشان داد که از بین 4755 تکرار این ویژگی ها، ویژگی سوار و سوارکاری با 23 درصد تکرار در رتبه اول قرار دارد. این یافته ها، تنوع و مهارت ایرانیان را در استفاده از ابزارها و فنون مختلف ورزشی – نظامی نشان می دهد.