درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این پژوهش، بررسی میزان شیوع و علل آسیب های ورزشی دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان بود. جامعه آماری شامل دانشجویان ورودی سال های 83 و 84 رشته تربیت بدنی دانشگاه شهید باهنر کرمان (138 نفر) بود که حداقل دو سوم دروس عملی را گذرانده بودند. به دلیل محدود بودن افراد در دسترس، تمام افراد جامعه وارد مطالعه شدند و میانگین سن، وزن و قد نمونه ها به ترتیب 2/1 + 4/23 سال، 7/12 +6/63 کیلوگرم و 9/7 + 169 سانتی متر بود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساز بود که روایی محتوای آن با استفاده از نظر پنج نفر از استادان تایید و پایایی درونی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ بررسی شد و 9/0 به دست آمد. نتایج به دست آمده نشان داد که آسیب های عضلانی – تاندونی، بیشترین فراوانی را داشتند و در این میان کشیدگی و کوفتگی عضلانی شایع ترین آسیب ها بودند. هندبال پرآسیب ترین رشته ورزشی و آسیب شایع آن کوفتگی عضلانی بود. بین فراوانی آسیب در نیمسال تحصیلی بهاره و پاییزه و همچنین بین دانشجویان دختر و پسر اختلاف معنی داری وجود نداشت، ولی بین فراوانی آسیب در طول ترم، در ساعات مختلف آموزشی و در بخش های مختلف یک جلسه تمرین، اختلاف معنی داری مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بین سن و توده شاخص توده بدنی با انواع آسیب ارتباط معنی داری وجود ندارد. با توجه به یافته های ذکر شده و مخاطرات احتمالی آسیب های ورزشی برای دانشجویان رشته تربیت بدنی، توجه بیشتر در امر برنامه ریزی دروس عملی دانشجویان بر اساس محدود کردن عوامل خطرزا ضروری به نظر می رسد.

مطالعات پیشین نشان داده اند برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 به میزان قابل توجهی آسیب های ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش می دهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تأثیر این برنامه بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال وجود دارد؛ بنابراین هدف این پژوهش کنترل شده تصادفی خوشه ای،بررسی اثر برنامه +11 بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال نوجوانان پسر 14 تا 16 سال است. 66 بازیکن نوجوان (34 نفر گروه تمرین، 32 نفر گروه کنترل) 14 تا 16 ساله، بدون آسیب اندام تحتانی از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 30 هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 شامل: تمرینات پلیومتریک، قدرتی، ثبات مرکزی، تعادلی و دویدنی را انجام دادند. این تمرینات در هر هفته دست کم دو بار به عنوان گرم کردن پیش از تمرین اجرا شدند. گروه کنترل تمرینات معمول خود را انجام دادند. تعادل پویای بازیکنان به وسیله آزمون تعادل ستاره اندازه گیری شد. بازیکنان هر دو گروه یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصله 30 هفته) آزموده شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری 2 × 2 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. متغیر بین گروهی، گروه (دو سطح کنترل، تمرین) و متغیر درون گروهی، زمان (دو سطح پیش آزمون، پس آزمون) در نظر گرفته شد. از آزمون های تی وابسته و مستقل نیز برای بررسی اختلاف درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. افزایش معنا داری در میزان دستیابی در جهت های قدامی، قدامی داخلی، داخلی، خلفی داخلی و خارجی آزمون ستاره در بازیکنان گروه تمرین در پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0 >P). این مطالعه نشان داد برنامه تمرینی جامع گرم کردن +11 می تواند موجب افزایش توانایی تعادل پویای بازیکنان نوجوان فوتبال شود.

به طور معمول، پس ازورزش های استقامتی شدید وتمرینات طولانی مدت،حجم پلاسما درحیوان وانسان هردو افزایش می یابد.افایش حجم پلاسما در اکثر موارد ،همراه با هماتوکریت کمتر بدون تغییر درتعداد گلبول های قرمز خون یا یک کاهش مقطعی ‹همزمان با وقوع افزایش حجم پلاسما ›در تعداد این سلول ها است،که به ترتیب آن را دلیل کم خونی نسبی یا واقعی می دانند . ترکیبی از ورزش وسازگاری باگرما، [که این پدیده هم به نوبه ی خودسبب هیپرولمی‹پرحجمی خون› ولی به نسبتی کمتر از تمرینات ورزشی می شود] پرحجمی را افزایش می دهد. این پدیده به تنهایی به وسیله ی تمرینات ورزشی نیز ایجاد می شود .بروز این پدیده ،خیلی سریع است: پرحجمی ،چند دقیقه یا چند ساعت پس ازقطع ورزش هنوز قابل مشاهده است. بنابراین، برایاینکه افزایش حجم پلاسما ،پس از یک دوماراتون یا یک مسابقه ورزشی طولانی به حداکثر خود برسد،2 روز وقت لازم است.دامنه ی افزایش طبیعی پلاسما ،بین 9 تا 25 درصد است که با افزایش پلاسما به میزان 300 تا 700 میلی لیتر برابر است .اندازه ی تغییر افزایش حجم پلاسما به وش های تمرینی وابسته است که این روش ها عبارتند از: محدودیت تمرین ،شدت ومدت تمرینات، وضعیت بدنی وتعدادجلسات تمرین . هرچقدر کاهش حجم پلاسما در طی تمرین بیشتر باشد،به همان اندازه ،هیپرولمی پس از تمرین،بزرگتر خواهد بود .همچنین محلول شدن مواد درآب بدن افراد قبل ودر جریان تمرینات،ممکن تغییرات حجم پلاسما را به دنبال داشته باشد.نوشیدن به اندازه ی کافی آب ،می تواند موجب افزایش حجم پلاسماحتی در طی تمرینات طولانی مدت شود. هورمون های تنظیم کننده ی مایعات‹آلدوسترون، وازوپروسین آرژنین وفاکتور آزاد کننده ی سدیم عروق کلیوی ›که با افزایش مقدار پروتئین پلاسما در ارتباط هستند،هیپرولمی را بالا می برند.با وجود این نقش ومکانیزم افزایش پروتئین های پلاسما،همچنان نا شناخته باقی مانده است و در ضمن نقش هورمون ها در به وجود آمدن هیپرولمی مزمن سوالی است که هنوز پاسخی بدان داده نشده است.هیپرولمی می تواند از طریق افزایش حجم ضربه ای وحداکثربون ده قلبی ،سبب به گردش درآمدن خون ومایعات در عضله در هنگام اجرای فعالیت های ورزشی شود.همچنین،افزایش حجم پلاسما از طریق ازدیاد جریان خون پوست ،واکنش های تنظیم کننده ی دمای بدن در حین تمرین را بهبود می بخشد .سرانجام این بحث،منجربه اهمیت مفهوم پلاسما وهماتوکریت مطلوب ‹رضایت بخش › در ارتباط با اجرای تمرینات ورزشی می شود .

با در نظر گرفتن این فرض که عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران با کنترل چرخش داخلی و اداکشن ران، کاهش زاویه Q و کاهش کشش رتیناکولوم خارجی کشککی در قرار گرفتن کشکک در مسیر مناسب خود نقش مهمی ایفا می کنند و از این طریق، تماس کشکک را با سطوح مفصلی کاهش می دهند، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران بر بیماران زن مبتلا به سندرم درد کشککی رانی است. 30 بیمار زن مبتلا به سندرم درد کشککی رانی (سن 63/6±77/30 سال، قد 2/5± 33/159 سانتی¬متر، وزن 07/10±95/61 کیلوگرم) به عنوان نمونه انتخاب و به¬صورت تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه تجربی به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه و هر جلسه نیم ساعت تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران را انجام دادند و گروه کنترل نیز در مدت زمان مشابه، تحت دارودرمانی قرار گرفتند. از آزمودنی ها، قبل و بعد از سپری کردن دوره درمانی، آزمون به عمل آمد. متغیر عملکرد، با استفاده از پرسشنامه عملکردی (WOMAC) و قدرت ایزومتریک عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران، با استفاده از دینامومتر دستی اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه های تکرار شده در سطح ≤0.05α استفاده شد. پس از هشت هفته درمان، میانگین عملکرد گروه تجربی، در مقایسه با پیش¬آزمون و گروه کنترل بهبود معنی¬دار (001/0p<) و میانگین قدرت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران گروه تجربی، در مقایسه با پیش¬آزمون و گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (001/0p<). با توجه به یافته های پژوهش، می توان نتیجه گرفت که تمرینات تقویتی عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران برای بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی مفید است و باعث بهبود عملکرد مبتلایان به سندرم درد کشککی رانی می شود.

توان، ترکیبی از قدرت و سرعت و از عوامل مهم موفقیت ورزشکار در رقابت های ورزشی است. تمرینات الاستیک و پلایومتریک به عنوان روش هایی نسبتاً جدید برای بهبود توان معرفی شده اند. با توجه به کمبود مطالعات انجام شده در زمینة اثرات تمرینات الاستیک بر عملکردهای بدنی، در این تحقیق تفاوت بین اثر تمرینات الاستیک، پلایومتریک و مقاومتی بر عملکرد بی هوازی والیبالیست های نخبة استان کردستان بررسی شد. 30 نفر از والیبالیست های نخبه (میانگین سنی59/1±86/24 سال، قد 84/3±187 سانتی متر و وزن 93/2±83/78 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه تمرین الاستیک (10نفر)، گروه تمرین پلایومتریک (10نفر) و گروه تمرین مقاومتی (10نفر). هر سه گروه به مدت هشت هفته، دو جلسه در هفته و طبق برنامه ای مدون به تمرین پرداختند. قبل و پس از برنامة تمرین، پیش و پس آزمون پرش عمودی، دویدن 72/45 متر، قدرت عضلانی پا (اسکات) از آزمودنی ها به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، t همبسته، ANOVA یک طرفه و آزمون غیرپارامتریک کروسکال والیس استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد در رکوردهای پس آزمون آزمودنی ها، در مقایسه با پیش آزمون افزایش معنی داری روی داده است. تحلیل ANOVA یک راهه نشان داد رکوردهای دویدن 72/45 متر گروه تمرین الاستیک به طور معنی داری کمتر از دیگر گروه هاست (05/0p<). پس از تمرین، میانگین قدرت عضلانی در گروه تمرین قدرتی و الاستیک نیز بیشتر از گروه تمرین پلایومتریک بود (05/0p<). با توجه به نتایج، به نظر می رسد تمرین الاستیک می تواند روشی مفید در بهبود برخی عملکردهای بی هوازی ورزشکاران باشد.

در این پژوهش ویژگی های روانشناختی ورزشکاران آسیب دیده و غیر آسیب دیده به منظور تعیین تاثیر عوامل روانی بر آسیب دیدگی بررسی شده است. از میان تمامی دانشجویان پسر ورزشکار، 169 نفر دانشجوی شرکت کننده در مسابقات دانشجویی دو و میدانی با میانگین سنی 22.5 سال نمونه آماری در دسترس انتخاب شدند. بر اساس نتایج پرسشنامه آسیب، آزمودنیها به دو گروه ورزشکاران آسیب دیده (75 نفر)، و غیر آسیب دیده (94 نفر) تقسیم شدند. از این تعداد 26 نفر نیز در حین انجام مسابقات دچار آسیب دیدگی شدند. در این تحقیق از برگه مشخصات فردی، پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی -2 (CSAI-2) رینر مارتنز، پرسشنامه 34 سوالی آیزنک (خطر پذیری، هیجان طلبی و پرخاشگری)، مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته آسیب های ورزشی قبل از انجام مسابقات دو و میدانی استفاده و در مورد گروه های نمونه اجرا شد. نتایج نشان داد ورزشکارانی که اعلام کردند در 2 سال قبل از مسابقات آسیب دیده اند، در ویژگی های روانشناختی اضطراب شناختی، اضطراب تنی، خطرپذیری، هیجان طلبی و پرخاشگری نسبت به ورزشکاران غیر آسیب دیده امتیاز بالاتری کسب کرده بودند و اعتماد به نفس کمتری داشتند (0.01>p). بین ویژگی های روانشناختی اضطراب تنی، خطرپذیری، هیجان طلبی و پرخاشگری ورزشکاران آسیب دیده در حین مسابقات و ورزشکاران غیر آسیب دیده تفاوت معناداری وجود داشت (0.01>p). ولی بین اضطراب شناختی و اعتماد به نفس دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. وجود تفاوت معنادار در ویژگی های روانشناختی دو گروه نشان می دهد که ورزشکاران آسیب دیده روحیه خطرپذیری و هیجان طلبی دارند و از خطر کردن واهمه ای ندارند، به همین دلیل احتمالا خود را بیشتر در موقعیت های خطرزا که پیامد آن آسیب دیدگی است قرار می دهند. همچنین این احتمال داده می شود که عوامل روانی همچون استرس و اضطراب بر آسیب دیدگی ورزشکاران تاثیر داشته باشند. لذا مربیان و مسوولان با کمک روان شناسان لازم است این افراد را شناسایی کنند و اقدامات لازم را صورت دهند.

فعالیت­های ورزشی یکی از جایگاه­های مناسب و متنوع برای ایجاد اشتغال و تولید فرصت­های جدید اقتصادی است. با شناخت زمینه­های کارآفرینی در ورزش، می­توان فرصت­های جدیدی را به کارآفرینان و جامعه معرفی کرد تا از آن برای پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی بهره گیرند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین خلاقیت و کارآفرینی در بین مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان دانشگاه یزد بودند (7938 دانشجو) که از این تعداد 3461 دانشجو پسر و 4477 دانشجو دختر بودند. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، حجم آماری 346 نفر برای دانشجویان پسر و 354 نفر برای دانشجویان دختر برآورد شد. روش تحقیق با توجه به نوع مطالعه از نوع همبستگی است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که بین خلاقیت و کارآفرینی هم در ورزشکاران و هم در غیرورزشکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود ندارد. بررسی رابطه بین دو متغیر در چهار گروه دال بر وجود رابطه بین خلاقیت و کارآفرینی در مردان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به طوری که خلاقیت در مردان ورزشکار 65 درصد و در مردان غیرورزشکار 63 درصد کارآفرینی را تبیین می­کرد.

تعارض، بخشی از زندگی و کار گروهی است و اگر بدرستی مدیریت نشود، در موفقیت و شکست تیم مؤثر خواهد بود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین نوع تعارض (وظیفه، ارتباطی)، سبک مدیریت تعارض (همکاری، رقابتی) و اثربخشی تیم های والیبال باشگاه های لیگ برتر کشور است. به این منظور، کلیه بازیکنان و مربیان 13 تیم شرکت کننده در شانزدهمین دوره مسابقات والیبال لیگ برتر باشگاه های ایران در سال 1386 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های معتبر نوع تعارض جین، پرسشنامه مدیریت تعارض تجسولد و همکاران و پرسشنامه اثربخشی تیمی وان در وگت و آلپر استفاده شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش تعیین شاخص میانگین واریانس استخراج شده (AVE) و برای تعیین پایابی آن از روش پایابی مرکب (CR) استفاده شد. نتایج با استفاده از مدل معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزیی نشان داد که در تیم های والیبال لیگ برتر کشور بین تعارض وظیفه و ارتباطی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و هر دو نوع تعارض وظیفه و ارتباطی در اثربخشی تیمی تاثیر منفی دارند. سبک مدیریت تعارض همکاری بر روی اثربخشی تیمی از دیدگاه مربیان و بازیکنان معنی دار بوده و این سازه بر روی اثربخشی تیمی از دیدگاه مربیان و بازیکنان اثر مثبت و معنی داری دارد. همچنین سبک رقابت بر روی اثربخشی از دیدگاه مربیان تاثیری منفی داشت و بر روی اثربخشی از دیدگاه بازیکنان تاثیر معنی داری به لحاظ آماری نشان نداد.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین نیازهای پایه روان شناختی با بهزیستی فضیلت گرا و لذت گرا در فعالیت بدنی مردان معلول جسمی- حرکتی، بر اساس تئوری خودمختاری بود. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 205 مرد معلول جسمی- حرکتی از شهرهای ارومیه، تبریز و تهران، با حداقل دو سال سابقه فعالیت بدنی منظم، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون، نشان داد که همبستگی معناداری بین سه نیاز روان شناختی با بهزیستی فضیلت گرا و برخی شاخص های بهزیستی لذت گرا وجود دارد. علاوه بر این، نیازهای حس شایستگی و استقلال، به طور معناداری بهزیستی فضیلت گرا را پیش بینی می کنند. در مورد بهزیستی لذت گرا، نیازهای شایستگی و استقلال به طور معنا داری پیش بینی کننده عاطفه مثبت، نیاز به استقلال به طور منفی و معناداری پیش بینی کننده عاطفه منفی و نیاز به وابستگی به طور معناداری پیش بینی کننده رضایت مندی از زندگی می باشد. در کل، نتایج پژوهش بیان می کند که خشنودی از نیازهای پایه ای روان شناختی در فعالیت بدنی افراد معلول جسمی-حرکتی می تواند بهزیستی فضیلت گرا و لذت گرا را پیش بینی کند.

تصور استفاده از داروهای انرژی زا ومخدر به عنوان موادی که قابلیت های جسمانی ورزشکاران رابهبود می بخشند،عواقب نامطلوبی رابربدن ورزشکاران دربرداشته است ونمونه های بیشماری از بیماری ها ومرگهای ناشی از مصرف این گونه داروها گزارش شده است وهمواره درحال افزایش است .این پدیده ،سابقه ای دیرینه دارد کهدربین ورزشکاران وصاحب نظران تحت عنوان «دوپینگ» مورد ارزیابی وشناسایی واستفاده قرار می گیرد.به طور معمول دوپینگ درکلاس های مختلف صورت می گیرد که این کلاسها طبق طبقه بندی ioc شامل: 1- گروه استروئیدهای آنابولیک 2- گروه مواد مخدر 3- گروه محرک های سیستم عصبی مرکزی ‹CNS› بتابلوکرز.خون 4- گروه مدرها 5- واخیراً نیز ویتامین ها واملاح نیز میشوند. دربین محرک های سیستم عصبی ،آمفتامین هاشایع ترند وورزشکاران اعتنای بیشتری به آنها دارند ،این گروه دارویی برای درمان بیماری های قلبی وعصبی مصرف می گردند ولی متاسفانه ورزشکاران برای پوشاندن خستگی وبه تاخیر انداختن آن وغلبه بردردبرمصرف آنها مبادرت می ورزند . ازمهمترین آمفتامین ها می توان آمفتامین، بنزفتامین، متیل فنیدیت، فنترمین، مترازین را نام برد که متیل فنیدیت نمونه ی بارزی از این گروه می باشد که مورد ارزیابی قرار می گیرد .

باشگاه های ورزشی تنها زمانی می توانند موثر و موفق باشند که مشارکت و همکاری مردم را جلب نمایند و این مهم تنها در صورت رضایت مراجعان از نظام ارائه خدمات میسر می شود. هدف از انجام این تحقیق تعیین و مدل سازی مولفه های رضایت مندی مشتریان مجموعه های تفریحی ورزشی شرکت گاز در شهر تهران بوده است. تحقیق به روش توصیفی- پیمایشی انجام شد. نمونه آماری تحقیق را 90نفر از استفاده کنندگان خدمات ارائه شده در مجموعه های ورزشی شرکت گاز تشکیل دادند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته کیفیت خدمات و رضایت مندی بوده است. روایی محتوایی آن را پانل خبرگان شامل 7تن از اساتید مدیریت ورزشی دانشگاه تأیید نموده و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ، معادل 72/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیری انجام شد. نتایج نشان داد همبستگی معنی داری میان فاکتورهای دسترسی و طراحی و جذابیت با میزان رضایت مندی مشتریان وجود دارد (p<0/05). میان فاکتورهای بهداشت، مدیریت، کیفیت و سایر موارد نیز با رضایت مندی مشتریان نیز همبستگی معنی داری دیده شد (p<0/01). در تحلیل چند متغیره رگرسیونی متغیرهای مدیریت (Beta=0.238, P=0.041) و کیفیت (Beta=0.282, P=0.016) پیش بین های معنی دار رضایت مندی مشتریان به دست آمدند. بنابراین بهره گیری از شیوه های مدیریت مناسب و توجه به کیفیت خدمات ارائه شده عواملی هستند که در ارتقای رضایت مندی مشتریان این گونه اماکن ورزشی نقش مهمی ایفا می کنند.

هدف از این پژوهش، بررسی وضعیت جانمایی بنا و مناسب سازی اماکن و مجموع های ورزشی شهرستان ارومیه با استفاده از استانداردهای ملی و بین امللی استخراج شده می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی است و از نظر نوع جمع آوری داده های تحقیق، توصیفی – تحلیلی بوده که به روش میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه اماکن و مجموعه های ورزشی اداره تربیت بدنی شهرستان ارومیه را شامل شده است. نمونه آماری برابر با جامعه آماری و به تعداد 29 مکان ورزشی بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود. تجزیه و تحلیل یافته ها با آزمون باینومینال نشان داد اماکن ورزشی وضعیت متوسطی از نظر استاندارد همجواری و مکان یابی دارند (13/0< 05/0 = P). نتایج در مورد استاندارد دسترسی نیز وضعیت ضعیفی را نشان داد (002/0 > 05/0 = P). نتایج آزمون کای دو نشان داد که اماکن ورزشی از نظر استاندارد زیبایی شناختی نیز ضعیف و غیراستاندارد بوده (000/0> 05/0 = P). آزمون باینومینال بیان می دارد اماکن ورزشی از نظر ایمنی و نظارت؛ استاندارد نبوده و وضعیف ضعیفی دارند (000/0> 05/0=P). همچنین نتایج آزمون باینومینال نشان داد معیار اطلاع رسانی و سرویس دهی از استانداردهای لازم برخوردار نیست (026/0>05/0=P) در کل استانداردهای همجواری و مکان یابی و بهداشتی از وضعیت متوسطی برخوردار بوده و سایر استانداردها همچون دسترسی، زیبایی شناختی، ایمنی، طراحی پارکینگ، اطلاع رسانی و استانداردهای جانبازان و معلولین وضعیتی ضعیف و پایین تر از استانداردها هستند.

هدف از این تحقیق اثر تعاملی هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل ویتامین E بر حذف mtDNA لکوسیت های خون انسان بعد از یک جلسه فعالیت وامانده ساز بود. برای این منظور، 40 نفر از دانشجویان مرد غیر ورزشکار دانشگاه گیلان (سن 21.3±1.5 سال، وزن 74.2±14.4کیلوگرم، و درصد چربی بدن (17.9±6.1 که همگی سالم غیر سیگاری بودند، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی در یکی از 4 گروه 10 نفره (تمرینات هوازی + ویتامین (E، (تمرینات هوازی + دارونما)، (ویتامین (E، و (دارونما) قرار گرفتند. در ابتدای مطالعه، فعالیت هوازی وامانده ساز برای آزمودنی های 4 گروه اجرا شد. در فعالیت مورد نظر، آزمودنی ها پس از گرم کردن اولیه، بر روی چرخ کارسنج به مدت 5 دقیقه با سرعت ثابت 60 دور در دقیقه و با کار اولیه 50 وات شروع به رکاب زدن کردند. سپس، به طور فزاینده، به ازای هر 5 دقیقه، 25 وات به بار کار اضافه شد. این روند تا هنگام توقف عمل رکاب زدن یا ناتوانی در حفظ سرعت 60 دور دقیقه ادامه یافت. یک ساعت قبل، و بلافاصله بعد از فعالیت وامانده ساز، 5 میلی لیتر خون از سیاهرگ دست راست آزمودنی ها گرفته شد تا پس از استخراج DNAمیتوکندری لکوسیت های خون، حذف 5kb ژنوم میتوکندری ها با استفاده از تکنیک Multiplex PCR مورد بررسی قرار گیرد. هشت هفته تمرین هوازی با شدت 75-50 درصد HRR (روش کاروونن) برای آزمودنی های گروه های 1 و 2 در نظر گرفته شد. گروه های 3 و 4 در هیچ فعالیت منظم ورزشی شرکت نکردند. گروه های 1 و 3، روزانه 400mg مکمل ویتامین E، و گروه های 2 و 4، از دارونما (کپسول های مشابه اما محتوی ساکاروز) استفاده کردند. طرح مصرف ویتامین E و دارونما دو سویه کور بود. بعد از 8 هفته اعمال متغیرهای مستقل، مجددا فعالیت وامانده ساز و 2 مرحله خون گیری، دقیقا همانند مرحله اول، به اجرا در آمد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری آزمون علامت ها و کروسکال والیس نشن داد که یک جلسه فعالیت وامانده ساز می تواند موجب بروز حذف معمولی mtDNA لکوسیت های خون گردد (P<0.05). با این وجود، هشت هفته تمرین هوازی به همراه دریافت روزانه 400mg ویتامین E، یا هر کدام به تنهایی، تغییر معنی داری در حذف mtDNA لکوسیت های خون افراد غیر ورزشکار، بعد از یک جلسه فعالیت وامانده ساز، ایجاد نکرد. نتیجه اینکه بحث در مورد تاثیر تمرین بدنی بر تغییرات ژنوم میتوکندری نیاز به بررسی های بیشتری دارد.

هدف این تحقیق، تعیین ارتباط بین جو اخلاقی تیم و تمایلات پرخاشگری ورزشی در بازیکنان نوجوان بسکتبالیست است. بدین منظور 123 ورزشکار (65 پسر و 58 دختر) 19-13 ساله دسته اول و دوم باشگاه های شهر تهران، به روش تصادفی انتخاب شدند. ورزشکاران در فواصل استراحت تمرین تیم به تکمیل پرسشنامه سه بخشی پرداختند که شامل پرسشنامه های جمعیت شناسی، JAMBYSQ (پرسشنامه قضاوت در مورد رفتار اخلاقی در ورزش نوجوانان که اطلاعاتی در مورد میزان قدرت معیارهای تیمی و میزان احتمال به پرخاشگری خود توصیف شده را ارائه می دهد) و TNQ (پرسشنامه معیار تیمی که اطلاعاتی در مورد معیارهای هم تیمی ها و مربی برای تقلب و پرخاشگری ارائه می دهد) بود. روایی و پایایی دو پرسشنامه بررسی و مشخص شد که هر دو پرسشنامه، روا و پایا هستند. نتایج نشان داد بهترین پیش بین در احتمال به پرخاشگری (چه در دختران و چه در پسران)، ادراک ورزشکاران از معیارهای پرخاشگری قبلی تیم شان است (05/0 P<) . معیارهای مربی برای تقلب و پرخاشگری پیش بین مهمی برای تمایلات پرخاشگرانه در دختران بود، ولی در پسران این گونه نبود (05/0 P<). این یافته ها تاثیری را که هم تیمی ها و مربیان در شکل دهی جو اخلاقی در تیم های ورزشی دارند، نشان می دهد. نتایج با تکیه بر نظریه تکامل اخلاقی کوهلبرگ و نظریه یادگیری اجتماعی باندورا به دست آمد . مجموع یافته ها ضمن جانبداری از این دو نظریه، بارزترین مؤلفه جو اخلاقی مؤثر بر پرخاشگری ورزشکاران را، معیارهای پرخاشگری هم تیمی هایشان می دانند

هدف تحقیق حاضر، مطالعه اثر تداخل زمینهای با استفاده از دو نوع بازخورد دامنهای و خود کنترلی بر یادگیری پارامتر و برنامه حرکتی تعمیم یافته در تکالیف تعقیبی بود. در دو آزمایش جداگانه، 180 آزمودنی راست دست، بدون تجربه و آشنایی قبلی با تکلیف، و با دامنه سنی 25-18 سال شرکت کردند و هر آزمایش شامل 6 گروه قالبی، زنجیرهای و تصادفی دامنهای و خودکنترلی (6 گروه 15 نفری در هر آزمایش) بود. تکلیف آزمودنیها در آزمایش اول تعقیب هدف نوری روی دستگاه پیروی سنج چرخان با برنامه حرکتی ثابت (مربع) و پارامتر متغیر (سرعتهای 20، 30 و 40 دور در دقیقه)و در آزمایش دوم، تکلیف آنان تعقیب هدف نوری با پارامتر ثابت (20 دور در دقیقه) و برنامه حرکتی متغیر (الگوهای مربع، دایره و مثلث) با آرایش و بازخورد مختلف بود. زمان باقی ماندن روی هدف به عنوان نمره عملکرد افراد منظور شد. آزمودنیها پس از شرکت در پیش آزمون (1بلوک 9 کوششی)، در مرحله اکتساب به مدت 8 جلسه و هر جلسه 2 بلوک 9 کوششی را تمرین و سپس در آزمون اکتساب و بعد از 72 ساعت در آزمونهای یادداری و انتقال شرکت کردند. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل واریانس عاملی مرکب با اندازهگیریهای مکرر و آزمون بونفرونی تحلیل شد. یافتهها نشان میدهد که در هر دو آزمایش، عملکرد گروههای قالبی دامنهای و خود کنترلی در اکتساب نسبت به گروههای دیگر بهتر (05/0> P) بوده است. همچنین عملکرد گروههای آزمایش اول (پارامتر) در یادداری و انتقال تفاوت معنیداری با یکدیگر نداشتند (05/0< P) اما در آزمایش دوم، عملکرد گروههای تصادفی دامنهای و خود کنترلی نسبت به گروههای دیگر در سطح (05/0> P) معنیدار بود. از سوی دیگر، عملکرد گروههای بازخورد خود کنترلی در هر دو آزمایش از گروههای بازخورد دامنهای در تمامی مراحل آزمون بهتر بود (05/0>P). به طور کلی نتایج پژوهش حاضر اثر سودمند بازخورد دامنهای و خود کنترلی بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته نسبت به پارامتر را نشان میدهد و حمایتی دیگر از جدایی نظری این فرایندها و فرضیه مگیل وهال (1990) را فراهم میکند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی جفت شدن ویژگی شخصیتی رقابت جویی و نوع محیط تمرینی در یادگیری یک مهارت ورزشی(پرتاب آزاد بسکتبال) بود. نمونه تحقیق، 60 دانشجوی مرد (سن 5 /1±76 /21سال) بودند. ابتدا از پرسشنامة جهت گیری ورزشی (با ضریب پایایی90 /0)، برای تشخیص افراد با خصیصة رقابت جویی و غیررقابت جویی استفاده شد. روایی و پایایی این پرسشنامه را بهرام و همکاران (1382) تایید کرده است. آزمودنیهای هر گروه با استفاده از امتیازات پیش آزمون، به دو گروه همسان تقسیم شدند. در نتیجه چهار گروه تمرینی به وجود آمد. گروه ها در محیط تمرینی رقابتی و غیررقابتی به مدت 10 جلسه (15 کوشش در هر جلسه) به تمرین تکلیف ملاک پرداختند. از آزمون پرتاب آزاد بسکتبال (آزمون ایفرد) و پرسشنامه ورزش گرایی به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. آزمون یادداری ده روز پس از آخرین جلسه تمرین گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس و آزمون های تعقیبی در سطح 05 /0=a صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که افراد رقابت جو در محیط تمرینی رقابتی و افراد غیررقابت جو در محیط تمرینی غیر رقابتی نتایج بهتری را کسب کردند. همچنین گروه تمرین در محیط غیررقابتی در آزمون یادداری افت معناداری داشتند. نتایج حاضر از فرضیه منطقه عملکرد بهینه و دیدگاه تعاملی حمایت میکند.

حمایت مالی از ورزش اهداف مستقیم و غیرمستقیمی دارد. هدف مستقیم آن افزایش فروش است، در حالی که اهداف غیرمستقیم؛ اگرچه در نهایت به افزایش فروش ختم میشود، بیشتر بر ایجاد آگاهی و خلق تصویر مطلوب از نشان شرکت تمرکز دارد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه دیدگاه مدیران ورزشی و مدیران صنعتی ایران درباره چهار گروه اهداف عمومی، اهداف مرتبط با تولیدات و خدمات، اهداف پوشش رسانه ای و اهداف فروش در حمایت مالی از ورزش است که سه گروه اول را اهداف غیرمستقیم و اهداف فروش را هدف مستقیم مینامند. تحقیق حاضر، توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی است. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای است که اعتبار آن، با استفاده از نظرات اصلاحی استادان مدیریت ورزشی و مدیران تربیت بدنی دانشگاه ها تأیید شد و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 87/0 به دست آمد. جامعه آماری شامل مدیران 42 شرکت و رؤسای 34 فدراسیون ورزشی است و با توجه به محدود بودن آن، نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد. داده های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های لوین، کولموگروف-اسمیرنف، t مستقل و یومن ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان میدهد بین دیدگاه رؤسای فدراسیون های ورزشی و مدیران شرکت های حامی در مورد تمامی چهار گروه اهداف حمایت مالی از ورزش تفاوت معنی داری وجود دارد (P≤0.05).

به منظور آگاهی از میزان کارآیی، بهره وری و اثربخشی نظام اجتماعی تربیت بدنی و ورزش در ادارات تربیت بدنی، دارا بودن برنامه های نظام مند مربوط به نظارت، کنترل و ارزشیابی ضروری به نظر میرسد. در این تحقیق، به ارزیابی عملکرد ادارات کل تربیت بدنی استان های ایران، با استفاده از مدل اروپایی مدیریت کیفیت پرداخته شد. پس از بررسی روایی و پایایی پرسشنامه تعالی سازمانی EFQM در مطالعه ای مقدماتی (928/0= α)، 437 پرسشنامه در میان کارکنان ادارات کل تربیت بدنی 10 استان منتخب (تصادفی طبقه ای) توزیع شد که در نهایت، نتایج 337 پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. از میان معیارهای نه گانه مدل EFQM، معیار رهبری با نرخ 73/50 درصد امتیاز، در ردیف اول و معیار کارکنان با نرخ 74/38 درصد امتیاز، در ردیف آخر قرار گرفتند. همچنین بین توانمندسازها و نتایج در مدل تعالی سازمانی، رابطه قوی و معنیداری مشاهده شد (05/0>P و 864/0=r). پایین بودن امتیاز معیار کارکنان در مدل تعالی ادارات کل تربیت بدنی استان ها، بر لزوم توجه به این حوزه تأکید میکند. همچنین، توجه به هر یک از معیارهای حوزه توانمندسازها میتواند باعث شود سازمان به نتایج ملموسی در حوزه نتایج دست یابد. پیشنهاد میشود برای کسب نتایج قابل قبول در ادارات تربیت بدنی و حرکت به سوی تعالی، به توانمندسازهای مدل تعالی EFQM (معیارهای رهبری، کارکنان، منابع، استراتژی و فرآیندها) توجه بیشتری شود.