مالک احمدی

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرین در شرایط فشار روان شناختی بالا بر اجرا در شرایط آزمایشگاهی و مسابقه بود. برای این منظور 60 نفر (میانگین سنی=6/2 ±4/21 سال) با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بر اساس نمره پیش آزمون به دو گروه با فشار روان شناختی بالا و پایین تقسیم شدند. شوت جفت بسکتبال به عنوان تکلیف هدف در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. شرکت کنندگان بر اساس گروه بندی مربوطه به مدت ده جلسه به تمرین تکلیف پرداختند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین آزمون یادداری و انتقال (اجرا در حین یک مسابقه واقعی) اجرا شدند. دقت پرتاب شرکت کنندگان به عنوان متغیر وابسته توسط آزمون ایفرد مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در آزمون یادداری تفاوتی بین عملکرد گروه ها وجود ندارد؛ اما در آزمون انتقال، گروهی که تحت شرایط فشار روان شناختی بالا تمرین کرده بود، دقت بالاتری داشت. این نتایج بر اساس فرضیه اختصاصی بودن تمرین توجیه شدند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی پرسش نامه تعهد ورزشی-2 بود. تعداد 443 ورزشکار (240 مرد و 203 زن و) از 16رشته ورزشی تیمی و انفرادی، به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. روایی صوری و محتوا توسط متخصصین روان شناسی ورزشی و صحت ترجمه توسط متخصص زبان انگلیسی تایید شد. نتایج تحلیل عامل تأییدی نشان داد مدل کلی 12 عاملی (نوع تعهد و منابع تعهد)، مدل 10 عاملی (منابع تعهد) و مدل دو عاملی (نوع تعهد) برازش مناسبی با داده ها دارد. ضریب همبستگی درون طبقه ای بالای 76/0 بیانگر پایایی زمانی مناسب و نیز آلفای کرونباخ بالای 75/0 بیانگر همسانی درونی مورد قبول پرسش نامه می باشد. یافته ها بیانگر آن است که می توان از پرسش نامه تعهد ورزشی-2 به عنوان ابزاری معتبر، برای سنجش نوع تعهد و منابع تعهد ورزشی در جامعه ورزشکار ایرانی استفاده کرد. 

سالمندی با تخریب بینایی، افت در پوسچر، کاهش قدرت عضلانی، تعادل و فعالیت شناختی همراه است و به کاهش فعالیت بدنی منجر می شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، اثر دو نوع تمرین دوگانه حرکتی-حرکتی و حرکتی-شناختی بر تعادل و حافظه کاری زنان سالمند شهر تهران بود. آزمودنی های پژوهش 45 زن سالمند (میانگین سنی: 71/67 و انحراف معیار: 49/5 سال) بودند که به صورت تصادفی به سه گروه حرکتی-شناختی، حرکتی-حرکتی و کنترل تقسیم شدند. این پژوهش شامل سه مرحله پیش آزمون، تمرین ها به دو شیوه دوگانه حرکتی-حرکتی و حرکتی-شناختی و پس آزمون بود. تمرین های دوگانه حرکتی-حرکتی شامل تمرین مقاومتی به علاوه تمرین حرکتی هم زمان مانند حرکت توپ به بالا و پایین، پرتاب کیسه و نگه داشتن کیف بود. تمرین دوگانه حرکتی-شناختی نیز شامل تمرین مقاومتی به علاوه تمرین شناختی هم زمان مانند شمارش معکوس عدد، انجام محاسبات ریاضی و اسپل معکوس اسامی خاص بود. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، روش های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب 3 * 2 و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که مقادیر حافظه کاری برای گروه تمرین حرکتی-شناختی نسبت به گ روه حرکتی-ح رکتی (P = 0.005) و گ روه کنترل (P = 0.002) بیشتر است. علاوه براین، نمره های مقیاس تعادل برگ برای گروه حرکتی-شناختی و حرکتی-حرکتی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش داشت (P = 0.01)، اما این افزایش در گروه حرکتی-شناختی بیشتر بود. به طورکلی، براساس نتایج پژوهش، تمرین دوگانه حرکتی-شناختی به دلیل ارتقای کارکردهای عصبی به عنوان مدلی بهتر در مقایسه با تمرین حرکتی-حرکتی و حرکتی محض برای ارتقای تعادل و بهبود حافظه کاری پیشنهاد می شود.

هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر سه رویکرد آموزشی مبتنی بر تاکتیک، ترکیبی و تکنیک به تاکتیک (سنتی) بر تصمیم گیری، اجرای مهارت، حمایت و یادگیری تکنیک های پایه ای بسکتبال بود. پژوهش ازنوع نیمه تجربی بود که در یک طرح پیش آزمون- میان آزمون- پس آزمون- یادداری- انتقال درمدت هشت هفته اجرا شد. شرکت کنندگان 45 دانشجوی پسر بودند که به سه گروه مبتنی بر تاکتیک (15 نفر)، ترکیبی (15 نفر) و سنتی (15 نفر) تقسیم شدند و در 18 جلسه آموزش بسکتبال شرکت کردند. نتایج نشان داد که دو گروه مبتنی بر تاکتیک و ترکیبی در تصمیم گیری و حمایت نسبت به گروه سنتی بهتر بودند؛ اما در آزمون های مهارتی ایفرد، گروه ترکیبی و سنتی بهتر عمل کردند. یافته ها پیشنهاد می کنند که مدل های آموزش مبتنی بر تاکتیک و استفاده از فرایند پرسش و پاسخ درقالب بازی های تعدیل شده روش تمرینی مناسبی برای ارتقای عملکرد بازی در دانشجویان هستند و به نظر می رسد که این پیشرفت قابلیت انتقال بیشتری به شرایط بازی واقعی را دارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مداخلات فعالیت بدنی ازطریق برنامه تلگرام با رویکرد خودمختاری بر انگیزش درونی، نیازهای روان شناختی اساسی و میزان فعالیت بدنی نوجوانان با تحرک بدنی ناکافی بود. تعداد 60 پسر (15 تا 17 ساله) با تحرک بدنی ناکافی انتخاب شدند و در دو گروه مداخله مبتنی بر وب و مداخله مبتنی بر وب با رویکرد خودمختاری قرار گرفتند. مداخلات شامل 24 برنامه منتخب فعالیت بدنی درمدت هشت هفته، ازطریق نرم افزار تلگرام اجرا شد. شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله پرسش نامه هایی را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که مداخله فعالیت بدنی ازطریق تلگرام با رویکرد خودمختاری بر افزایش انگیزش درونی و رضایتمندی از نیازهای روان شناختی تأثیر معناداری دارد؛ اما بر میزان فعالیت بدنی تأثیر معناداری ندارد. درمجموع، یافته ها بیانگر این است که استفاده از رویکرد خودمختاری در مداخلات فعالیت بدنی مبتنی بر وب، می تواند در بهبود متغیرهای روان شناختی مرتبط با فعالیت بدنی نوجوانان کم تحرک مفید باشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل استراتژیک توسعه ورزش قهرمانی استان آ.شرقی با استفاده از روش SWOT و BSCمی باشد. جامعه تحقیق را اعضاء هیات علمی تربیت بدنی استان، مدیران و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان و شهرستانها، روسای هیات ها، مسئولان و مدیران باشگاه ها و نهادهای دولتی و خصوصی که در زمینه قهرمانی فعالند تشکیل می دهند که حدود150 نفر می باشند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. روش-گردآوری داده های به صورت آمیخته می باشد، ابتدا توسط مصاحبه عمیق و روش اشباع نظری، نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدیدهای ورزش قهرمانی شناسایی شد. پرسشنامه ای بر اساس یافته های مصاحبه آماده و در اختیار نمونه ها قرار گرفت. ابزار، پرسشنامة محقق ساخته است که روایی آن توسط چند تن از استادان صاحب نظر و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ (88 درصد) تائید شد. از آزمون تی تک نمونه ای و دوجمله ای برای تعیین وضعیت گویه ها و داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، آزمون مقایسة میانگین و آزمون فریدمن مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. برای تحلیل وضع موجود و تدوین استراتژی ها از روش SWOT و پس از تعیین استراتژی ها و اولویت بندی آن ها به روش کارت امتیازی-متوازن، برنامه عملیاتی ورزش قهرمانی تدوین گردید. نتایج نشان داد که ادارة کل ورزش و جوانان استان در منطقه WO قرار دارد و باید از راهبرد رشد و توسعه استفاده نماید. استراتژی های مطلوب به دست آمده اولویت بندی و با استفاده از تکنیک BSC به صورت عملیاتی تدوین و مدل استراتژیک بصورت عملیاتی و کاربردی با استفاده از روش SWOT و تکنیک BSC جهت توسعه ورزش قهرمانی استان طراحی گردید.

کودکان دچار اختلال هماهنگی رشدی (DCD) گاه در اجرا و یادگیری مهارت های حرکتی با مشکل مواجه می شوند. هدف تحقیق حاضر، بررسی روند اکتساب و یادگیری حرکتی رویه ای در کودکان (DCD) است. از بین دانش آموزان پسر 12-8 ساله شهر تبریز، 12 کودک دچار اختلال هماهنگی رشدی و 12 کودک عادی همتا از نظر هوشی و سن تقویمی، به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از شکل تعدیل یافته تکلیف پیگردی چرخان و متغیرهای زمان باقی ماندن بر هدف، زمان متوالی بر هدف، فاصله از هدف، فاصله از مسیر و فاز نسبی برای ارزیابی یادگیری حرکتی رویه ای استفاده شد. شرکت کنندگان پس از تمرین در مرحله اکتساب، آزمون یادداری فوری 10 دقیقه و آزمون تحکیم با تأخیر 24 ساعت را انجام دادند. نتایج تحلیل داده ها با تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر نشان داد در مرحله اکتساب بین دو گروه در زمان باقی ماندن بر هدف، فاصله از مسیر و فاز نسبی تفاوت معناداری وجود ندارد، ولی در زمان متوالی بر هدف، فاصله از هدف تفاوت معنادار است. در مرحله یادداری در متغیرهای زمان باقی ماندن بر هدف و زمان متوالی بر هدف و فاصله از هدف تفاوت معنادار بود، ولی در فاصله از مسیر و فاز نسبی تفاوت معناداری وجود نداشت. به طور کلی، یافته ها بیانگر آن است که با وجود عملکرد کم کودکان DCD در یادگیری حرکتی رویه ای، آنان قادر به کسب الگوهای هماهنگی حرکتی بودند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی یادگیری کنترل حرکتی پیش بینانه در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی درمقایسه با کودکان عادی بود. بدین منظور، از بین دانش آموزان پسر 12 7 ساله شهر تبریز، 12 کودک با اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از آزمون های " پرسش نامه اختلال هماهنگی رشدی والدین " ، " سیاهه مشاهده حرکتی معلمان " و " آزمون برونیکز اوزرتسکی " و نیز 12 کودک عادی همتا از نظر هوشی و سن تقویمی به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد هدف متحرکی را در مسیر دایره ای بر روی مانیتور با استفاده از دسته های کنترلی بازی با استفاده از تکلیف پیگردی چرخان ردیابی کنند. کنترل پیش بینانه نیز با استفاده از متغیرهایی که نشان دهنده رفتار و موفقیت ردیابی دستی بود، اندازه گیری گشت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان می دهد که بین کودکان با اختلال هماهنگی رشدی و عادی در شاخص های کنترل پیش بینانه شامل: زمان کلی باقی ماندن بر هدف ( P=0.049 )، زمان متوالی باقی ماندن بر هدف ( P=0.016 )، فاصله از هدف (P=0.002) و سرعت حرکت   (P=0.001) تفاوت معناداری وجود دارد. به طورکلی، به نظر می رسد کودکان با اختلال هماهنگی رشدی احتمالاً نسبت به گروه کنترل در تحکیم و یادگیری کنترل حرکتی پیش بینانه و ایجاد مدل درونی کنترل حرکات دارای نقص هستند و از راهبرد کنترلی بازخوردی و گام به گام استفاده می کنند. همچنین، ممکن است یک نقص زیربنایی در مدل سازی درونی در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی وجود داشته باشد.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مداخلات فعالیت بدنی مبتنی بر وب بر میزان فعالیت بدنی و بهزیستی روانشناختی در نوجوانان پسر با تحرک ناکافی بود. روش: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهش با اندازه گیری مکرر (پیش آزمون- پس آزمون) می باشد. تعداد 60 پسر 15 تا 17 ساله با تحرک بدنی ناکافی از شهرستان تبریز به روش نمونه گیری غیر احتمالی هدفمند انتخاب شد و در گروه کنترل (بدون اعمال مداخله) و گروه آزمایش (مداخله 24 برنامه فعالیت بدنی در طول 8 هفته از طریق تلگرام) جایگزین شدند. شرکت کنندگان یک سری پرسش نامه که میزان فعالیت بدنی (سبک، متوسط، شدید، و کل) و بهزیستی روانشناختی (خلق مثبت، خلق منفی و سرزندگی ذهنی) را می سنجید، تکمیل کردند. یافته ها: نتایج نشان داد مداخله فعالیت بدنی مبتنی بر ب بر ترفیع میزان فعالیت بدنی (سبک، متوسط، شدید، و کل)، و بر بهبود بهزیستی روان شناختی (خلق مثبت، خلق منفی و سرزندگی ذهنی) تأثیر معناداری دارد. نتیجه گیری: در کل، نتایج بیانگر آن است که استفاده از مداخلات فعالیت بدنی مبتنی بر وب می تواند منجر به افزایش در فعالیت بدنی و بهزیستی روانشناختی در نوجوانان پسر با تحرک ناکافی شود.

هدف از این پژوهش، بررسی ساختار عاملی پرسش نامة شش عاملی تنظیمات رفتاری در ورزش، در ورزشکاران دانشگاهی بود. تعداد 503 دانشجو (265 زن و 238 مرد) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین دانشجویان عضو تیم های ورزشی دانشگاه های شهر ارومیه انتخاب شدند. نتایج تحلیل عامل اکتشافی شش عاملی را برای ساختار پرسش نامه با 29/70 درصد کل واریانس تبیین شده مشخص کرد. نتایج تحلیل عامل تأییدی نشان داد که مدل شش عاملی برازش مناسبی با داده ها دارد. همچنین، ارتباط مثبت و معنادار ابعاد خودپیرو با میل به ادامة ورزش و جهت گیری هدفی تکلیف گرا، و ارتباط منفی ابعاد کنترلی با میل به ادامة ورزش و جهت گیری هدفی تکلیف گرا، از اعتبار همزمان پرسش نامة حمایت می کند. نتایج آلفای کرونباخ بالای 80/0 برای تمامی عامل های پرسش نامه، بیانگر پایایی مناسب پرسش نامه در ورزش دانشجویی می باشد. در کل، یافته ها بیانگر آن است که پرسش نامة تنظیمات رفتاری در ورزش ابزار اندازه گیری با روایی و پایایی مطلوبی برای سنجش تنظیمات انگیزش ورزشی در ورزش دانشگاهی می باشد.

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی ویژگی های روان سنجی نسخة فارسی مقیاس تجدیدنظرشدة انگیزش ورزشی در دانشجویان ورزشکار بود. شرکت کنندگان این پژوهش، شامل 503 دانشجوی ورزشکار از دانشگاه های ارومیه بودند که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند نتایج تحلیل عاملی تأییدی، با حذف یک گویه از خرده مقیاس تنظیمات درون فکنی شده، برازش مدل شش عاملی مقیاس را برای داده ها تایید کرد. همبستگی بالای خرده مقیاس های همسان مقیاس تجدیدنظرشدة انگیزش ورزشی و پرسش نامة تنظیمات رفتاری در ورزش، روایی ملاکی مناسب مقیاس را نشان داد. نتایج آلفای کرونباخ همسانی درونی قابل قبول خرده مقیاس ها را نشان داد. در کل، یافته ها بیانگر آن است که با حذف یک گویه از خرده مقیاس تنظیمات درون فکنی شده، نسخة فارسی مقیاس تجدیدنظرشدة انگیزش ورزشی را می توان برای سنجش انگیزش ورزشی در دانشجویان ورزشکار استفاده نمود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر گرایش معلمان تربیت بدنی مقطع ابتدایی شهر پارس آباد به استفاده از رسانه-های آموزشی در فرآیند تدریس و یادگیری انجام شده است. پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش تعداد 65 نفر از معلمان تربیت بدنی مقطع ابتدایی شهر پارس آباد بود، نمونه آماری نیز با توجه به حجم جامعه به صورت کل شمار انتخاب شد. ابزار اندازه گیری این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته شامل 28 گویه و 6 مقیاس (نقش کتاب، نیروی انسانی متخصص، عوامل انگیزشی، روش تدریس، امکانات و آگاهی) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط خبرگان تأیید شد. پایایی درونی پرسشنامه نیز بر روی یک نمونه 20 نفری با استفاده از روش آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد. در نهایت از آزمون t تک نمونه ای جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها گرایش به استفاده از رسانه های آموزشی در فرآیند تدریس و مؤلفه های آن، بین معلمان تربیت بدنی مقطع ابتدایی مورد بررسی در سطح خطای 01/0 P

هدف از پژوهش حاضر، آزمون مدل ارتباطی ادراک از محیط حامی- خودمختاری و کنترل کننده، انگیزش، و میل به ادامة ورزش در نوجوانان، بر اساس نظریة خودمختاری بود. همچنین نقش تعدیل کنندگی جوّ سازمانی ورزش، مورد آزمون قرار گرفت. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 288 نوجوان ورزشکار (152 ورزشکار رزمی، و 136 ورزشکار غیر رزمی) با دامنة سنی 17-15 ساله، به روش نمونه گیری خوشه ای از بین نوجوانان ورزشکار شهر ارومیه انتخاب شدند و پرسش نامه ها را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد محیط حامی - خودمختاری، به طور مثبت، پیش بینی کنندة انگیزش خودمختار است و انگیزش خودمختار نیز، پیش بینی کنندة مثبت میل به ادامة ورزش می باشد. محیط کنترل کننده، به طور مثبت، انگیزش کنترل شده را پیش بینی می کند. بااین وجود، ارتباطی بین انگیزش کنترل شده و میل به ادامة ورزش وجود نداشت. ادراک از محیط حامی- خودمختاری، به واسطة انگیزش خودمختار، پیش بینی کنندة مثبت و غیر مستقیم میل به ادامة ورزش می باشد. نقش تعدیل کنندگی جوّ سازمانی ورزش در این مدل، معنادار نبود. در کل، یافته ها بیانگر آن است که بدون در نظر گرفتن جوّ سازمانی ورزش، محیط حامی- خودمختاری می تواند از طریق افزایش انگیزش خودمختار، در میل به ادامة ورزش نوجوانان مؤثر باشد.

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی عملکرد شغلی معلمان تربیت بدنی براساس نظریه خودمختاری بود. شرکت کنندگان پژوهش حاضر، شامل 204 نفر از معلمان تربیت بدنی مقاطع محتلف در شهرستان ارومیه بودند که به پرسش نامه های عملکرد شغلی و انگیزش درونی (کوواس، 2009) و نیازهای روانی (ایلاردی و همکاران، 1993)، به طور داوطلبانه پاسخ دادند. برای آزمون مدل نظری از روش تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که نظریه خودمختاری برازش مناسبی در بین معلمان تربیت بدنی دارد و سه نیاز روان شناختی (شایستگی، استقلال، و وابستگی) قادر است 18 درصد از تغییرات عملکرد شغلی معلمان تربیت بدنی را پیش بینی کند. همچنین، نتایج آزمون فرضیات نشان داد که انگیزش درونی اثر مثبتی بر عملکرد شغلی دارد. از طرفی، نیازهای روانی نیز اثر معنادار و مثبتی بر انگیزش درونی داشتند. به طور کلی می توان گفت که وجود استقلال، احساس شایستگی و داشتن ارتباط مثبت با دیگر معلمان در محیط کار باعث افزایش انگیزش درونی و عملکرد شغلی در معلملن تربیت بدنی می شود.

هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین نیازهای پایه روان شناختی با بهزیستی فضیلت گرا و لذت گرا در فعالیت بدنی مردان معلول جسمی- حرکتی، بر اساس تئوری خودمختاری بود. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 205 مرد معلول جسمی- حرکتی از شهرهای ارومیه، تبریز و تهران، با حداقل دو سال سابقه فعالیت بدنی منظم، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون، نشان داد که همبستگی معناداری بین سه نیاز روان شناختی با بهزیستی فضیلت گرا و برخی شاخص های بهزیستی لذت گرا وجود دارد. علاوه بر این، نیازهای حس شایستگی و استقلال، به طور معناداری بهزیستی فضیلت گرا را پیش بینی می کنند. در مورد بهزیستی لذت گرا، نیازهای شایستگی و استقلال به طور معنا داری پیش بینی کننده عاطفه مثبت، نیاز به استقلال به طور منفی و معناداری پیش بینی کننده عاطفه منفی و نیاز به وابستگی به طور معناداری پیش بینی کننده رضایت مندی از زندگی می باشد. در کل، نتایج پژوهش بیان می کند که خشنودی از نیازهای پایه ای روان شناختی در فعالیت بدنی افراد معلول جسمی-حرکتی می تواند بهزیستی فضیلت گرا و لذت گرا را پیش بینی کند.