مصطفی زارعی

آزمون غربالگری عملکرد حرکتی، از آزمون های مورد استفاده برای شناسایی عدم تقارن و محدودیت در حرکات پایه و بنیادی است. برای مدیریت زمان و اجرای سریع برخی از محققان پیشنهاد کرد ه اند تعداد تست های این آزمون کاهش یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ثبات و همبستگی درونی بین اجزای این آزمون بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. در این پژوهش آزمون غربالگری حرکتی با استفاده از کیت ویژه FMS روی 165 نفر از دانشجویان دختر و پسر 18 تا 25 سال دانشگاه شهید بهشتی اجرا شد. ثبات درونی آزمون که با روش آلفای کرونباخ اندازه گیری و قابل قبول بود. نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد بین اجزای درونی آزمون با همدیگر همبستگی پایین تا متوسط وجود دارد ولی همبستگی بالایی بین اجزای آزمون و نمره نهایی FMS مشاهده شد. همچنین نتایج همبستگی بالایی بین "چهار حرکت کوچک" (بالا بردن فعال پا، تحرک پذیری شانه، شنای پایداری، پایداری چرخشی) و نمره مجموع FMS و همبستگی جزئی بین "سه حرکت بزرگ" و نمره FMS را نشان داد. به نظر می رسد آزمون غربالگری عملکرد حرکتی ابزاری معتبر جهت ارزیابی عملکرد حرکتی است. بنابراین در صورت محدودیت زمانی در جوامع بزرگ همچون دانشجویان می توان از "چهار حرکت کوچک" به جای هفت حرکت استفاده کرد.

مطالعه حاضر، با هدف هنجاریابی مقیاس آمادگی بدنی ادراک شده بین دانشجویان ایرانی بود. بدین منظور 13278 نفر (5153 مرد و 8125 زن) با میانگین سنی 01/5 ± 51/21 در 3 گروه سنی (زیر 20 سال، 29-20 و بالای 30 سال) در این پژوهش شرکت و مقیاس آمادگی بدنی ادراک شده را تکمیل کردند. نتایج نشان داد میانگین کلی آمادگی بدنی ادراک شده در گروه سنی زیر 20 سال 89/4 ± 82/32، در گروه29-20 سال 84/4 ± 92/32 و در گروه سنی بالای 30 سال 14/5 ± 88/32 بود. بدون در نظر گرفتن سن نمرات 30، 33 و 36، به ترتیب مربوط به چارک 25، 50 و 75 بودند. بنابراین با توجه به نتایج حاضر می توان به شناسایی افراد در آمادگی بدنی ادراک شده پرداخت و در صورت لزوم، اقداماتی را برای آن دسته از افرادی که از ادراک آمادگی بدنی پایین برخوردارند، انجام داد.

ماده 1 مشترک کنوانسیون های ژنو و پروتکل اول الحاقی، فصل نوینی را در مفهوم و ماهیت تعهد دولت ها به رعایت و تضمین رعایت حقوق بشردوستانه در سرزمین های اشغالی گشوده و برای تمام دولت های اشغالگر تعهدات ایجابی و سلبی ایجاد کرده است. پژوهش حاضر با مدنظر قرار دادن واقعیت های موجود، در پی پاسخگویی به این پرسش که »تکالیف نیروهای اشغالگر اسرائیل در مبارزه و پیشگیری از شیوع ویروس کرونا در سرزمین های اشغالی فلسطین مبتنی بر تعهدات بین المللی ناشی از معاهدات، عرف، اصول انسانیت و وجدان عمومی بر کدام بنیادهای حقوقی و فکری موجه سازی و ساماندهی می شود؟«، با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی تحلیل های حقوقی و واقعیت های موجود پرداخته و به این نتیجه رسیده است که به رغم تعهدات رژیم اشغالگر اسرائیل از منظر تضمین احترام و رعایت حقوق بشردوستانه مبتنی بر ماده 1 مشترک کنوانسیون های ژنو و پروتکل اول الحاقی، در حوزه پیشگیری و مبارزه با کووید 19 به عنوان نمونه ای حیاتی از حق بر سلامت و صیانت از بهداشت عمومی ساکنان مناطق اشغالی فلسطین، ضمانت اجرای این تکلیف بنیادین حقوق بشری با چالش های جدی مواجه است .

اخیرا کاربرد تمرینات عصبی عضلانی واکنشی(RNT) در پیشگیری از آسیب های ورزشی مورد توجه قرار گرفته است. این تمرینات به اصلاح سریع الگوهای غلط حرکتی در افراد کمک می کند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی واکنشی بر کینماتیک فرود زنان بسکتبالیست بود. 33 بازیکن از 3تیم لیگ برتر بسکتبال بانوان استان تهران در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به طور تصادفی به سه گروه تجربی1 (11نفر)، تجربی 2 (11نفر) و گروه کنترل (11نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی 1 به مدت هشت هفته تمرینات برنامه پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد EPP و گروه تجربی دو تمرینات RNT +PEP را به جای گرم کردن اجرا نمودند. گروه کنترل تمرینات عادی خود را اجرا می کردند. کینماتیک تنه و اندام تحتانی در حین حرکت فرود به وسیله سیستم آنالیز حرکت در پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس تکراری 2در3 آنالیز شدند. نتایج نشان داد انجام هشت هفته تمرینات پیشگیری از آسیب عصبی عضلانی واکنشی بر میزان زاویه فلکشن ران در لحظه فرود اثر معنی داری دارد (F(2,27)=3.40, P=0.04, ηp2=0.20). اما اثر معنی داری در زوایای والگوس زانو، فلکشن زانو، دورسی فلکشن مچ پا و فلکشن تنه در لحظه فرود متعاقب اجرای تمرینات عصبی عضلانی واکنشی مشاهده نشد. این نتایج به طور کلی نشان داد برنامه پیشگیری از آسیب با استفاده از تمرینات عصبی-عضلانی واکنشی نمی تواند بر شاخص های پیشگیری از آسیب های لیگامنت متقاطع قدامی موثر باشد.

کشتی ورزش پر برخوردی است که خطر بروز آسیب در آن بسیار بالا است. شناسایی عوامل خطر می تواند به پیشگیری از بروز آسیب کشتی گیران کمک نماید. اطلاعات اندکی درزمینه نقش حس عمقی و تعادل در پیش بینی آسیب های ورزشی وجود دارد. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین تعادل پویا و حس عمقی زانو و میزان بروز آسیب های کشتی گیران است. 72 نفر از کشتی گیران لیگ برتر جوانان استان تهران در این مطالعه شرکت کردند. قبل از شروع فصل، حس عمقی مفصل زانو در زاویه های هدف 30، 60 و90 درجه به صورت فعال اندازه گیری شد. برای اندازه گیری تعادل پویا از دستگاه تعادل سنج بایودکس استفاده شد. آسیب های کشتی گیران به مدت 9 ماه در فرم ثبت آسیب ثبت گردید. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک رابطه معناداری میان حس عمقی مفصل زانو در زاویه های 30، 60 و 90 درجه و تعادل پویا و وقوع آسیب ها در کشتی گیران جوان را نشان نداد. استفاده از آزمون های تعادل و حس عمقی اجراشده در این مطالعه به عنوان آزمون های غربالگری برای پیش بینی آسیب های کشتی گیران جوان توصیه نمی گردد.

هدف از پژوهش حاضر آنالیز ویدیوئی آسیب های ورزشی لیگ برتر فوتبال ایران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا در فصل 99-98 بود. فیلم ویدیوئی 143 مسابقه از 239 مسابقه این بازی ها، توسط محقق مورد بررسی قرار گرفت و میزان شیوع آسیب، مکانیسم وقوع آسیب، پست بازیکن آسیب دیده و منطقه بروز آسیب، ثبت شد. باتوجه به نتایج 219 آسیب قبل از شیوع ویروس کرونا و 276 آسیب بعد از شیوع ویروس کرونا رخ داد. در دوران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا؛ برخورد و تصادم از عوامل بروز آسیب شناخته شد و بیشترین آسیب ها در منطقه پنالتی رخ داد. همچنین پست دروازه بان و مهاجم آسیب بیشتری دیدند. یافته های پژوهش نشان داد که علی رغم افزایش معنادار میزان آسیب در دوران کرونا نسبت به دوران قبل کرونا، تفاوت معناداری در زمینه مکانیسم وقوع آسیب، منطقه بروز آسیب و پست بازیکن آسیب دیده، در دوران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا وجود ندارد.

شرایط پیچیده محیطی، ایجاد تغییر در سازمان ها را اجتناب ناپذیر نموده است. سازمان هایی موفق هستند که توانایی پیش بینی تغییرات محیطی را داش ته و بتوانن د س ازوکارهای لازم برای هماهنگی با این تغییرات را تأمین کنند. اج رای تغیی ر به سادگی اتف اق نمی افتد و تحقیقات نشان داده که بسیاری از ابتکارات تغییر به دلیل آماده نبودن سازمان ها برای آن به شکست منتهی شده اند. بنابراین، اجرای موفقیت آمیز تغییر در گرو کسب آمادگی های لازم برای آن است. هدف پژوهش حاضر تحلیل کیفی نتایج پژوهش های انجام شده در زمینه آمادگی برای تغییر براساس روش فراترکیب کیفی است. پرسش اصلی در این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر آمادگی برای تغییر در سازمان های بخش دولتی است. ﭘﮋوﻫﺶ حاضر ﺑﺮاﺳﺎس ﻫﺪف، توسعه ای -ﮐ ﺎرﺑﺮدی، روش اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﻮده و ﺑﺮاﺳ ﺎس ﻣﺎﻫﯿ ﺖ داده ها، ﮐﯿﻔﯽ است. در این پژوهش پس از جستجوی اولیه و یافتن و پالایش منابع مرتبط با موضوع آمادگی تغییر با روش ارزیابی حیاتی از 7338 منبع اولیه، تعداد 140 منبع انتخاب و با استفاده از تحلیل مضمون، عوامل مؤثر بر آمادگی برای تغییر درقالب مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر شناسایی و دسته بندی شده اند. همچنین با ترکیب ابعاد مدل سه شاخکی میرزایی اهرنجانی و سرلک و هولت و همکاران، مضامین سازمان دهنده شناسایی شده درقالب پنج مضمون: فراگیر محتوایی، ساختاری، زمینه ای، پویایی های گروهی و فردی سازماندهی شده اند.

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان شیوع آسیب های بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا (کووید 19) از طریق آنالیز ویدیوئی در فصل 99-98 بود. انواع آسیب های ورزشی بر اساس مکانیسم به دو دسته حاد و مزمن تقسیم شده و آسیب ها با بررسی 143 فیلم ویدیوئی از 239 مسابقه، با آنالیز ویدیوئی انجام شد. میزان شیوع، زمان بروز و ناحیه آسیب دیده در برگه مخصوص ثبت شد. باتوجه به نتایج 219 آسیب قبل از شیوع ویروس کرونا و 276 آسیب بعد از شیوع ویروس کرونا رخ داد. در دوران قبل و بعد از شیوع ویروس کرونا اندام تحتانی بازیکنان (7/58 درصد) بیش از دیگر نقاط بدن آنها آسیب دید. همچنین بیشترین میزان بروز آسیب بعد از شیوع ویروس کرونا نسبت به قبل آن در دقایق پایانی بازی (3/24 درصد) رخ داد. یافته های پژوهش نشان داد که میزان شیوع آسیب در بازیکنان فوتبال لیگ برتر ایران در دوران بعد از شیوع ویروس کرونا به دلیل قرنطینه خانگی و تعطیلی مسابقات زیاد شد.

هدف: هدف پژوهش تدوین الگوی بهره وری سرمایه انسانی در نهادهای انقلابی است، که از نظر هدف کاربردی - توسعه ای و از نظر روش آمیخته اﮐﺘﺸﺎفی طبقه بندی می شود. طراحی/ روش شناسی/ رویکرد: جامعه آماری در بخش کیفی، خبرگان سازمانی حوزه منابع انسانی و در بخش کمی شامل مدیران و کارشناسان منابع انسانی به تعداد 33 نفر است. محدودیت جامعه هدف و قابلیت دسترسی سبب استفاده از روش سرشماری شده است. در بخش کیفی از ابزار مصاحبه و در بخش کمی از ابزار پرسش نامه برای گردآوری داده ها و برای آزمون فرضیه ها و برازش مدل، روش معادلات مسیری - ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش: براساس مقادیر پایایی مرکب و آلفای کرونباخ برای همه سازه ها (بیشتر از 0.7) و مقادیر واریانس متوسط (بزرگ تر از 0.5)؛ پایایی و روایی ابزار تحقیق در سطح مقبولی است. براساس یافته ها، بار عاملی همه معرف ها در 14 مؤلفه مدل، بزرگ تر از 0.4 و در سطح خطای 5 درصد معنی دار است که بارهای عاملی مدل اندازه گیری تحقیق تأیید می شود. براساس مقادیر شاخص اشتراک، متوسط مشترک و متوسط افزونگی مدل برای همه متغیر ها، نشان می دهد که ارزیابی کیفی مدل در سطح مطلوبی بوده و مدل تأیید می شود. محدودیت ها و پیامدها: ازجمله محدودیت های این پژوهش عدم امکان مصاحبه با کارکنان همه نهادهای انقلابی به منظور غنای بیشتر نتایج است. پیامدهای عملی: الگوی تحقیق با احصای همه ابعاد ممکن تأثیرگذار بر بهره وری و با بهره گیری از تکنیک مدل سازی مسیری - ساختاری، ضمن شناسایی عوامل به بررسی تأثیرات غیرمستقیم ابعاد و مؤلفه های الگوی طراحی شده می پردازد. این الگو با رویکردی سیستمی، با تمرکز بر عوامل سیستمی به بررسی محیط فراگیر و تأثیرات محیطی می پردازد. ابتکار یا ارزش مقاله: تاکنون مقاله ای به این صورت به بهره وری سرمایه انسانی در نهادهای انقلابی  نپرداخته که از این رو دارای نوآوری است.

از زمان شروع فلسفه برای کودک، که با هدف رشدِ تعالی انسان آغاز شد، این پیش فرض بدیهی گرفته شده است که مفاهیم فلسفی، قابلیت تنزیل و ساده سازی را دارند و بر همین مبنا کتاب ها و مقالات و برنامه های زیادی انجام شده. اما دلیل اینکه آیا خود آن مفاهیم فلسفی غامض، سوای از ادراک یا عدم ادراک کودک، قابلیت تنزل را دارد یا خیر، سخن دیگری است که کمتر به آن پرداخته شده .ما در این مقاله بر آن هستیم که اثبات کنیم که این کار شدنی است و دلالیل عقلی خصوصا با مبانی ملاصدرا و نقلی و شواهدی هم خواهیم آورد که.ما در امور محاوره ای خود چاره ای جزء تنزل و نه حتی برای کودک نداریم. این دلایل برای این است که اولا مبنایی بودن کار حول فلسفه برای کودک مشخص می شود و ثانیا با ارائه ی دلیل، ساختار تنزیل معلوم خواهد شد چون هرساختاری در یک پارادایم معنا مییابد.

آزمون عملکرد حرکتی (FMS) و تعادل Y،  ابزارهای ارزیابی عملکردی در موقعیت های گوناگون هستند،   اما در حال حاضر اطلاعات محدودی درباره تفاوت نمرات آزمون های FMS، تعادل Y و آزمون هاپ و دیویس بین گروه های با خطر زیاد و کم  آسیب های ورزشی وجود دارد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه نمرات آزمون تعادل Y و هاپینگ در بازیکنان والیبال با خطر زیاد و کم  بروز آسیب انجام شده است. در این مطالعه مقطعی، 131 والیبالیست دختر و پسر نوجوان لیگ برتر استان زنجان با میانگین سنی 83/1 ± 78/15، قد 07/7 ± 30/176، وزن 18/6 ± 56/67 و شاخص توده بدنی 63/1 ± 74/21 شرکت کردند. قبل از شروع فصل، ورزشکاران با چهار آزمون عملکردی تعادل Y، FMS، دیویس و هاپینگ ارزیابی شدند و نمرات آنها ثبت شد. بازیکنان براساس نتایج آزمون FMS به دو گروه با خطر کم  (کسب امتیاز بیشتر از 14) و خطر زیاد  (کسب امتیاز 14 و کمتر) تقسیم شدند. امتیازات بازیکنان با خطرزیاد و با خطر کم  مقایسه شد. همچنین ضریب همبستگی بین آزمون ها بررسی شد. نتایج نشان داد میانگین نمرات آزمون های عملکردی تعادلY  ، دیویس و هاپینگ در بازیکنانی که در آزمون FMS امتیاز بیشتر از 14 را کسب کرده بودند، به طور معناداری بیشتر از همتایانی بود که امتیاز 14 و کمتر را کسب کرده بودند. همچنین بین نمرات آزمون های منتخب همبستگی معنادار مشاهده شد (29/0 < r < 94/0). بازیکنان والیبال که نمره کمتر یا مساوی 14 در آزمون FMS کسب می کنند (دارای خطر آسیب دیدگی زیاد )، نتایج ضعیف تری را در آزمون های عملکردی در مقایسه با بازیکنانی به دست می آورند که نمره آن ها در آزمون FMS بیشتر از 14 (دارای خطر کم  آسیب دیدگی) است؛ بنابراین، پیشنهاد می شود از نتایج آزمون های این مطالعه در شناسایی ورزشکاران درمعرض خطر بروز آسیب استفاده شود.

بهره وری منابع انسانی یکی از رکن های مهم هر سازمان در ﺻﻮرﺗﯽ امکان پذیر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد که به صورت اصولی به چالش ها و موانع موجود بر سر راه بهره وری نیروی انسانی پرداخته شود. این ﭘﮋوﻫﺶ ﺍﺯ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺍﺭﺯﺵ در ﺟﻬﺖ زمینه یابی و ﮐﺸﻒ ﻋﻮاﻣل ارتقاء بهره وری نیروی انسانی در ﺳﻄﺢ یک سازمان تحقیقاتی نظامی بکارگیری شده و کارکردهای شناسایی شده در قالب 4 منظر کارت امتیازی متوازن جانمایی شده است. اجزاء بهره وری دارای 4 بعد مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی، یادگیری و رشد بوده و در مجموع دارای 25 کارکرد می باشد. روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط 14 نفر از خبرگان بررسی و 3 سؤال حذف گردید. در بررسی پایایی پرسشنامه، ضریب آلفای کرونباخ برابر 0.86 به دست آمده است. کلیه فرضیه های تحقیق مورد تأیید و رتبه بندی کارکردها در هر بعد مشخص شد. کارکرد رسیدن به رفاه نسبی در بعد مالی، رضایت داشتن شغلی کارکنان در بعد مشتری، ایجاد نمودن انگیزه در بعد فرآیندهای داخلی و فراهم بودن آموزش های لازم در بعد یادگیری و رشد از بالاترین امتیاز برخوردار می باشد که نشان دهنده کارکرد تأثیرگذار در بهره وری کارکنان می باشند.

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل بومی رفتار شهروندی سازمانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طراحی شده است. پژوهش از حیث هدف، کاربردی توسعه ای و به لحاظ نحوه جمع آوری اطلاعات، پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش تعداد 1112 نفر از کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، 279 نفر برآورد گردید. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد و محقّق ساخته می باشد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از نرم افزارهای SPSS و لیزرل استفاده شده، بدین ترتیب که برای محاسبه آمار توصیفی و جمعیت شناختی و تست نرمال بودن از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف توسط نرم افزار SPSS و برای مدل سازی متغیرهای پژوهش با استفاده از نرم افزار لیزرل و به روش مدل معادلات ساختاری(SEM) و تحلیل عاملی اقدام شده است. براساس یافته های پژوهش و تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده، پنج بعد شخصیتی، ارزشی، حمایتی، فرهنگی و فراوظیفه ای به عنوان ابعاد موثر در بروز رفتار شهروندی سازمانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شناخته شده که هر یک از این ابعاد مولفه هایی را با خود به همراه دارد. ولی عوامل شخصیتی یکی از ابعاد تعیین کننده بر بروز رفتار شهروندی سازمانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین های ثبات مرکزی بر آمادگی حرکتی بازیکنان نخبه گلبال انجام شده است. 26 ورزشکار نخبه گلبال با دامنه سنی 25 تا 45 سال آزمودنی های این پژوهش را تشکیل دادند. این بازیکنان به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (13 نفر) (نُه مرد و چهار زن) و کنترل (13 نفر) (نُه مرد و چهار زن) قرار گرفتند. برای ارزیابی تعادل ایستا، تعادل پویا، عملکرد اندام تحتانی، توان اندام فوقانی و عملکرد حرکتی، به ترتیب از آزمون های تعادل ایستای لک لک، تعادل پویای وای، سه پرش تک پا، مسافت پرتاب مدیسن بال و سرعت پرتاب توپ گلبال استفاده شد. هر دو گروه قبل و پس از پایان هشت هفته تمرین، در آزمون های عملکردی شرکت کردند. گروه تجربی تمرین های ثبات مرکزی را با استفاده از توپ سوئیسی به مدت هشت هفته و هفته ای سه روز و گروه کنترل تمرین های عادی گلبال را انجام دادند. برای تحلیل داده ها و با توجه به فرض توزیع طبیعی داده ها، همگنی شیب خطوط رگرسیون، و رابطه خطی بین متغیر کووریت و وابسته، از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین تعدیل شده تعادل ایستای گروه تمرین های ثبات مرکزی (20/3 = M ) با گروه کنترل (35/2 = M ) تفاوت معناداری وجود دارد (59/0 =< 2 η ، 000/0 = P ، 66/33 = (23 ،1) F ). همچنین، بین میانگین تعدیل شده تعادل پویا در گروه تمرین های ثبات مرکزی (8/79 = M ) با کنترل (4/75 = M ) ورزشکاران نخبه تفاوت معناداری وجود دارد (38/0 =< 2 η ، 001/0 = P ، 04/14 = (23 ،1) F ). بین میانگین تعدیل شده سرعت پرتاب، مسافت پرتاب توپ مدیسن بال از جلو و عقب در گروه تمرین های ثبات مرکزی و کنترل نیز تفاوت معناداری وجود دارد  (001/0 = P ). تأثیر مثبت تمرین های ثبات مرکزی بر آزمون غربالگری عملکرد حرکتی بازیکنان گلبال، بر نقش سازنده این تمرین ها در آمادگی حرکتی تأکید دارد. نتایج پژوهش توصیه می کند از تمرین های ثبات مرکزی درکنار تمرین های عادی گلبال به عنوان شیوه مؤثری برای ارتقای عملکرد حرکتی و پیشگیری از آسیب استفاده شود.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل اجتماعی مؤثر بر گرایش به نزاع و خشونت بین فردی جوانان پسر مناطق خضر و اسلام شهر همدان انجام پذیرفت. روش تحقیق پژوهش حاضر، پیمایشی بوده و جامعه آماری آن جوانان پسر 30- 18 سال مناطق خضر و اسلام شهر که تعداد آنان 60000 نفر بوده و با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 382 نفر با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش دو پرسشنامه که یکی از آن ها به صورت محقق ساخته برای بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر گرایش جوانان پسر به نزاع و همچنین برای بررسی متغیر وابسته پژوهش(خشونت و پرخاشگری) از پرسشنامه استاندارد پرخاشگری باس و پری استفاده گردید که برای تعیین روایی آن ها از روایی صوری و همچنین برای به دست آوردن پایایی آن ها از ضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شده است. که مقدار آن ها 91/0 محاسبه گردید. در این پژوهش، جهت آزمون فرضیه ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل واریانس یک طرفه در محیط نرم افزار spss استفاده گردید که یافته های پژوهش نشان داد؛ رابطه معناداری بین تأهل، قومیت، تعامل با خانواده، تعامل با دوستان، تعهد به هدف های مرسوم جامعه، تعهد به درگیر بودن در فعالیت های روزمره و تعهد به ارزش های اجتماعی با متغیر وابسته نزاع و خشونت بین فردی وجود دارد؛ در حالی که این رابطه بین متغیرهای سن، تحصیلات و شغل با متغیر وابسته معنادار نمی باشد.

هدف: خطر بروز آسیب نیز در رشته فوتبال بالا است. بسیاری از محققان قدرت عضلانی را به عنوان یکی از مهم ترین ریسک فاکتورهای داخلی معرفی کرده اند، اما مطالعات اندکی به بررسی رابطه بین قدرت آیزومتریک عضلات با بروز آسیب ها پرداخته اند. لذا پژوهش حاضر به بررسی ارتباط قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی و میزان بروز آسیب های بازیکنان فوتبال و توانایی پیش بینی این آسیب ها می پردازد. روش تحقیق: نمونه های آماری این پژوهش را 73 بازیکنان فوتبال زیر 21 سال تشکیل دادند. قبل از شروع فصل ابعاد آنتروپومتری و قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی هر فرد در پای برتر بازیکنان به وسیله دستگاه آیزوکنتیک بایودکس سیستم 4 اندازه گیری، سپس هر فرد به مدت 8 ماه مورد پیگیری قرار گرفت و آسیب های بازیکنان ثبت شد. نتایج: نتایج آزمون کاکس رگرسیون نشان داد رابطه معناداری میان نسبت قدرت آیزومتریک در هیچ یک از عضلات مورد اندازه گیری و میزان بروز آسیب های اندام تحتانی وجود ندارد. بحث: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش توصیه می گردد کادر پزشکی و فنی تیم های فوتبال از آزمون های آیزومتریک برای شناسایی بازیکنان در معرض خطر استفاده ننمایند. احتمالا انواع دیگر سنجش قدرت مانند قدرت آیزوتونیک و آیزوکنتیک برای این مساله موثرتر باشد

مطالعات، اهمیت تمرین های ثبات مرکزی در پیشگیری از آسیب را نشان داده اند؛ اما اطلاعات محدودی درزمینه اثر این تمرین ها بر عملکرد شناگران وجود دارد؛ براین اساس، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین های تقویت ثبات مرکزی بر عملکرد شناگران زیرنخبه نوجوان بود. آزمودنی های این پژوهش 30 شناگر نوجوان مرد بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و پس از پایان هشت هفته تمرین، در آزمون های عملکرد شنا شامل رکورد شنای آزاد 50 کرال سینه، کرال پشت، پروانه و قورباغه شرکت کردند. پس از انجام پیش آزمون ها، گروه تجربی تمرین های ثبات مرکزی را با استفاده از توپ سوئیسی به مدت هشت هفته و هفته ای سه روز انجام دادند. از آزمون تحلیل کوواریانس برای بررسی اثر متغیر مستقل بر رکوردهای شناهای چهارگانه استفاده شد.  نتایج نشان داد که میزان پیشرفت رکورد شناگران گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین در شنای آزاد 50 کرال سینه، کرال پشت، پروانه و قورباغه، در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری بیشتر بود. احتمالاً تماس نداشتن پاها با زمین سبب محوریت عضلات ناحیه مرکزی بدن در اجرای تکنیک های شنا می شود؛ بنابراین، بهبود ثبات مرکزی سبب انتقال مؤثر نیرو بین تنه و اندام فوقانی و تحتانی برای پیشروی بدن در آب خواهد شد؛ براین اساس، می توان انتظار داشت که افزایش قدرت عضلات ثبات دهنده مرکزی سبب انتقال مؤثرتر نیرو شود و درنتیجه، بهبود رکورد را به همراه داشته باشد؛ ازاین رو، توصیه می شود که مربیان شنا برای ارتقای عملکرد ورزشکاران خود از تمرین های توپ سوئیسی استفاده کنند.

بیش از نیمی از بازیکنان فوتبال را بازیکنان زیر 18 سال تشکیل می دهند. خطر بروز آسیب نیز در این بازیکنان بالا است اما مطالعات اندکی درزمینه اپیدمیولوژی و پیشگیری از این آسیب ها انجام شده است. هدف از این مطالعه مروری سیستماتیک، ارزیابی مطالعات علمی انجام شده در زمینه شیوع، بروز، مکانیسم و پیشگیری آسیب های کودکان و نوجوانان است. بدین منظور پایگاه های علمی MEDLINE، EMBASE و Scopus و magiran با استفاده از کلیدواژه های”football” یا“soccer”، ‘‘youth’’, ‘‘junior*’’ , ‘‘adolescent*’’ ‘‘pediatric,’’ ،‘‘child*’’ ‘‘injury*’’، “injury prevention” جستجوشد. درمجموع 989 تحقیق مرتبط شناسایی شد که از این میان 62 تحقیق معیارهای ورود به مطالعه ما را دارا بودند. نتایج نشان داد میزان بروز آسیب در تمرینات برای کودکان و نوجوانان از 1 تا 5 آسیب در هر 1000 ساعت تمرین متغیر بود. میزان بروز آسیب ها در مسابقه همراه با افزایش سن افزایش دارد. به طور میانگین این میزان حدود 15 تا 20 آسیب در هر 1000 ساعت مسابقه بود. 60 تا 90 درصد از آسیب های فوتبال حاد بودند. بیشتر آسیب ها اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار می دادند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطة بین سطح مهارت های روانی بازیکنان جوان فوتبال و بروز آسیب های ورزشی بود. بدین منظور، 66 بازیکن 16 14 سال از چهار تیم فوتبال در این پژوهش شرکت نمودند. پیش از شروع فصل مسابقات، این بازیکنان پرسش نامة اومست 3 را که 12 محور مهارت های روانی را اندازه گیری می کند، تکمیل نمودند. سپس، آسیب های این بازیکنان در طول یک فصل به صورت آینده نگر توسط تیم پزشکی ثبت گردید. لازم به ذکر است که میزان شیوع آسیب ها برابر با 7/8 آسیب در هر 1000 ساعت فعالیت بود. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان می دهد که نمرة مجموع آزمون اومست 3 و نمرة مهارت های روان تنی و هدف گزینی ارتباط معناداری با وقوع آسیب های بازیکنان دارد؛ اما در سایر زیرمحورها ارتباط معناداری مشاهده نمی شود. همچنین، یافته ها حاکی از آن است که مهارت های روانی می توانند وقوع آسیب های ورزشی را پیش بینی کنند؛ ازاین رو، توصیه می شود در تدوین برنامه های پیشگیری از آسیب های ورزشی به این ریسک فاکتورها توجه شود.

مطالعات پیشین نقش تمرینات ثبات مرکزی را بر ارتقای عملکرد ورزشکاران نشان داده اند؛ اما مطالعات اندکی به بررسی تأثیر تمرینات ثبات مرکزی بر متغیرهای بیومکانیکی پرداخته اند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ثبات مرکزی بر نیروی عکس العمل زمین، هنگام فرود ورزشکاران مرد پارکور بود. در این مطالعه نیمه تجربی، 30 مرد ورزشکار پارکور به صورت تصادفی انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (میانگین سن:46/2 ± 07/21 سال، قد: 35/5 ± 10/175 سانتی متر، وزن: 27/9 ± 33/67 کیلوگرم) و کنترل (میانگین سن: 31/2 ± 20/20سال، قد: 65/4 ± 93/175، وزن: 45/8 ± 33/67) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته، سه جلسه تمرینات ثبات مرکزی را انجام دادند. قبل و بعد از انجام هشت هفته تمرین ثبات مرکزی، متغیرهای نیروی عکس العمل زمین و تغییرات مرکز فشار با استفاده از دستگاه صفحه نیرو ارزیابی شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 انجام شد. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین میانگین تغییرات مرکز فشار در هر دو جهت داخلی- خارجی و قدامی- خلفی و نیروی عمودی عکس العمل زمین در دو گروه تجربی و کنترل وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد که تمرینات ثبات مرکزی تأثیر مثبتی بر پارامترهای فرود ورزشکاران رشته پارکور دارند و می توانند در پیشگیری از آسیب های این ورزشکاران مؤثر باشند.